เมื่อรักมาบรรจบ

ก่อนแต่งงานเขาเป็นคนขอให้เธอเปิดใจรักเขา แต่พอเธอรักเขาคนรักเก่าของเขาหอบลูกสาวน้อยวัยน่ารักกลับมาหาเขา เธอควรจะทำยังไงกับความสัมพันธ์ครั้งนี้

“ คืนนี้พี่อยู่กับเหนือได้มั้ยคะ ” ตีรณาสวมกอดสามีจากข้างหลัง

“ แค่คืนนี้ค่ะ พี่ไม้ไม่ไปหาเธอกับลูกได้มั้ยคะ ” เขมินทร์แกะมือของภรรยาตัวเองออกแล้วหันกลับมาหาเธอ ก่อนใช้มือเช็ดน้ำตาเธอเบาๆ

“ นิต้างอแงมากเลยค่ะ พี่ไม่ไปไม่ได้ เพราะนิต้าจะร้องไม่หยุดจนกว่าจะเหนื่อยแล้วหลับไป พี่ไม่อยากให้ลูกเป็นแบบนั้น พี่สัญญาว่าจะรีบกลับมาหาเหนือ พรุ่งนี้เราจะไปเที่ยวกันนะคะ เหนือรอพี่นะคะ ” ตีรณายกมือลูบหน้าสามีตัวเอง เขมินทร์ถูหน้าตัวเองกับฝ่ามือนิ่มของเธอแบบที่เขาชอบทำเป็นประจำ

“ เหนือรักพี่ไม้ค่ะ รักมากจนไม่อยากเสียพี่ไป เหนือเห็นแก่ตัวใช่มั้ยค่ะ ที่อยากเก็บพีาไว้กับตัวเอง”

“ พี่ก็รักเหนือค่ะ ” เขมินทร์กดจูบหนักๆที่หน้าผากมนของภรรยา

“ ไม่อยู่กับเหนือจริงๆเหรอ เหนือขอแค่คืนเดียวเองนะคะ ” เขมินทร์ส่งยิ้มให้เธอ วันนี้ตีรณาทำตัวแปลกไปจากทุกวัน เธออ้อนเขามากกว่าปกติ

“ จะงอแงแข่งกับนิต้าเหรอค่ะ ” เขมินทร์ยกมือจับแก้มใสของตีรณาก่อนที่เธอจะใช้แก้มตัวเองถูกับฝ่ามือของเขา

“ พี่ไปก่อนนะคะ สัญญาว่าจะรีบกลับ อย่าเพิ่งรีบนอนนะคะ รอพี่ก่อน ” ตีรณาไม่ได้ตอบรับหรือปฏิเสธแต่เธอกับยืดตัวจูบเขาแทนเพียงไม่นานก็ผละออกแล้วส่งยิ้มให้เขา

“ ขับรถดีๆนะคะ ” ตีรณามองส่งสามีเดินออกจากห้องไป แล้วหันหลังกลับไปหยิบกระเป๋าเดินทางใบใหญ่ของตัวเองเดินออกจากห้องไป หมดเวลาของเธอแล้ว