ความวุ่นวายของนายหมายเลขหนึ่ง

สวัสดีครับ ผมชื่อเต็งหนึ่ง เกิดตี1 วันที่1 เดือน1  เตียงคลอดเตียงเลขที่101 ชีวิตผมมักวนเวียนกับเลข 1 เสมอ โดยเฉพาะการแข่งกีฬาผมต้องได้ที่1 เท่านั้น ส่วนการเรียนนะหรอ 1 เช่นกันอย่างไม่ต้องสงสัย ระดับนี้แล้วต้องที่ 1 แต่นับมาจากข้างหลังนะ แต่อย่างน้อยก็เป็นข้างหลังของห้องคิงส์ และตอนนี้ผมก็สามารถสอบเข้าคณะวิทยาศาสตร์การกีฬา มหาลัยชื่อดังทางภาคอีสานได้แล้ว

    “เอาละ เราเรียนทฤษฎีมามากพอละ ถึงเวลาเราเรียนปฏิบัติกันบ้าง ว่ายน้ำทีละคนให้อาจารย์ดูหน่อย
เริ่มจากเลขที่ 1 นายกันต์กวี ออกมา’’

      นั่นไง ผมว่าแล้ว ชีวิตผมแม่งวนเวียนกับการเป็นที่ 1 เสมอ โดยพี่สาวผมให้เหตุผลว่าการตั้งชื่อ ก ไก่ เวลาเรียงชื่อออกมาจะมีโอกาสอยู่ลำดับต้นๆ เวลาจับฉลากเข้าชั้นอนุบาลก็จะมีโอกาสจับเข้าได้มากกว่า พอผมได้ยินเหตุผลผมแทบอยากจะวางมวยกับพี่สาวทันที แล้วนางก็ดันขู่ผมว่าห้ามเปลี่ยน มันเป็นเคล็ด ถ้าไม่ใช้ชื่อที่ครอบครัวตั้งให้มันจะเกิดเรื่องไม่ดี เป็นเคล็ดที่ผมไม่เคยได้ยินที่ไหนมาก่อนเลย จนป่านนี้ก็ยังไม่รู้ว่ามันพูดจริงหรือเปล่า เพราะมันเป็นคุณหมอ พูดจาอะไรก็ดูน่าเชื่อถือไปหมด และสุดท้ายผมก็ไม่เคยทำให้ผิดหวัง จับฉลากทุกอย่างได้ตลอด แต่ใครจะไปรู้ว่าชีวิตที่เติบโต หลังจากนั้นผมใช้ชีวิตลำบากฉิบหาย ไม่ว่าจะเป็นการแนะนำตัวหน้าห้องเป็นภาษาอังกฤษ การพรีเซ้นต์งานต่างๆ ถ้าใครสนิทกับผมจะรู้ดีกว่าผมไม่ถนัดการออกไปหน้าชั้นหรือการแสดงต่างๆเป็นที่สุด 
 

       พ่อกับแม่ของผมประสบอุบัติเหตุเสียชีวิต ตั้งแต่ผมเกิดได้ขวบกว่าๆ จากนั้นป้าก็เลี้ยงผมมา พร้อมกับพี่สาวและน้องสาว น้องสาวผู้ซึ่งอยู่ในท้องแม่ขณะประสบอุบัติเหตุ แต่คุณหมอก็ช่วยชีวิตน้องไว้จนได้
ผมแข็งแกร่งในทุกๆด้าน เพราะเป็นผู้ชายเพียงคนเดียวในครอบครัว ส่วนความเจ้าอารมณ์ อารมณ์ร้อนสุดๆ ถ้าใครมาหาเรื่องผมก่อน บวกได้เป็นบวกอะ ป้าโดนเรียกผู้ปกครองเรื่องชกต่อยเป็นเรื่องปกติจนป้าชินไปแล้ว มีหลายเหตุการณ์ที่ยังเป็นท้อปออฟเดอะทาวของรร.อยู่เหมือนกัน

เช่น ตอนม.3
       “ไง ไอ่เหยิน ขอยืมฟันไปขุดดินที่บ้านหน่อยได้ป่ะ พอดีแม่อยากปลูกต้นไม้ที่บ้านพอดีว่ะ” ไอ้มาร์กผู้เป็นอริกันกับผมตั้งแต่สมัยชั้นประถม ได้จังหวะก็หาเรื่องแซวทันที
        “ช่างแม่มึงสิ ไม่ใช่แม่กู” ผมตอบมันแบบหน้านิ่งๆไปก่อน ของแบบนี้ถ้าเราเริ่มก่อน เราจะผิดทันที เล่นกับใครไม่เล่นมาเล่นกับกู
       “แซวนิดแซวหน่อยขึ้นพ่อ ขึ้นแม่เลยเหรอ เกินไปป่าวว่ะ” มันไม่พูดเปล่า เดินก้าวเท้ามากระชากคอเสื้อผมทันที
       “ปล่อยเสื้อกู อย่าให้กูต้องหมดความอดทน”
      “ความอดทนที่มีอันน้อยนิดของมึงนะหรอเหยิน…….แน่จริงก็ต่อยเลยสิว่ะ”
      พลั่ก!!!
      นั่นไง กูบอกแล้วของแบบนี้ใครเริ่มก่อนเราจะผิดทันที ผมก็ต่อยมันเลยทันที เอ้ากรรมเวร ติดกับมันจนได้ แต่โชคดีไปที่มีพยานหลายคนที่เห็นว่าฝ่ายตรงข้ามเข้ามากระชากคอเสื้อผมก่อน ฝ่ายปกครองเลยให้ความผิดเสมอกัน มีเพียงแต่ครอบครัวคู่อริเท่านั้นที่จะเอาเรื่องผมให้ถึงที่สุด เพราะเป็นสาเหตุที่ทำให้ใบหน้าหล่อๆของลูกชายเค้าเสียโฉม ก็มีป้ากับพี่สาวนี่แหละไปช่วยพูดให้ แต่ก็ยังไม่จบ สุดท้ายต้องเป็นใบเฟิร์นน้องสาวคนเล็กไปช่วยเกลี้ยกล่อมกับไอ้มาร์ก มันถึงยอมใจอ่อน จากนั้นมามันก็แจกขนมจีบให้ใบเฟิร์นตลอดมา น้องสาวหน้าตาดีก็จริง แต่สิ่งที่ดีกว่าหน้ามันคือความฉลาด ไม่รู้ไปได้ใครมา..