ป่วนรักนายมาเฟีย { มี E-Book แล้วค่ะ }

ทักทายนักอ่านทุกท่านค่ะ

ขณะที่ไรต์กำลังเขียนนิยายเรื่องนี้อยู่ก็ท้องแก่ใกล้คลอดแล้วค่ะ เป็นนักเขียนท้องปุ้งที่ทะเยอทะยานอยากเขียนให้ได้ก่อนคลอดสักเรื่อง หลังจากนี้อาจจะวางมือจากคีย์บอร์ดสักพักใหญ่ๆ เพื่อไปเป็นอุ้มเด็ก ^_^
         เนื่องจากโดยพื้นฐานไรต์เป็นคนชอบดูหนังบู๊แอคชั่นอยู่แล้ว ก็เลยคิดอยากจะเขียนแนวมาเฟียที่มีฉากแอคชั่นให้พระนางได้เยียดแข้งเหยียดขาบ้าง แต่ฉากรักไรต์ก็ไม่ก็ทิ้งนะคะ ถือว่าเป็นนิยายรักที่แถมฉากบู๊ต่อสู้ดุเดือดเลือดพล่านก็แล้วกัน (สนองความต้องการของไรต์เอง อิอิ) ขณะที่มือรัวคีย์บอร์ดเด็กในท้องก็รัวเท้าใส่ไม่ยั้ง ทำอย่างกับแม่เป็นกระสอบทราย หรือกำลังเชียร์ให้แม่พิมพ์เร็วๆ ไม่อย่างนั้นหนูจะคลอดก่อนนิยายจะจบนะ ก็เป็นได้

เอาหละ โม้เยอะแล้ว สุดท้ายนี้ ขอฝากนิยายเรื่อง ป่วนรักนายมาเฟีย ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจอีกสักเรื่องนะคะ

บางส่วนบางตอน

“ผมไม่รู้หรอกนะว่าแท้จริงแล้วคุณเป็นคนยังไง แต่ผมไม่เชื่อในสิ่งที่คุณกำลังเสแสร้งเป็นอยู่ในตอนนี้” พุฒิภัทรเดินมาด้านหลังแล้วพูดด้วยเสียงเข้ม

ปริญดาตื่นจากภวังค์ เธอใช้มือเช็ดน้ำตาออกเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นแล้วค่อยๆ หันหน้ามาหาเจ้าของเสียงที่พูดกับเธอ

“ไม่เชื่อในสิ่งที่เห็นแล้วทำยังไงถึงจะเชื่อคะ” เธอมองพุฒิภัทรแล้วตอบกลับเขาด้วยแววตาใสซื่อ

“ก็คงต้องรอดูกันต่อไป” สายตาคมจ้องเธออย่างไม่ไว้ใจ

“ถูกต้องค่ะ ต้องรอดูต่อไป ปิ่นเองก็ยังไม่รู้จักคุณ จะรอดูต่อไปว่าคุณเป็นคนยังไงเหมือนกัน” 

ปริญดาส่งรอยยิ้มหวานบาดใจให้พุฒิภัทรแต่เขายังมองเธอด้วยสายตาที่ดูไม่เป็นมิตร

ผู้หญิงคนนี้สวยแต่ดูอันตราย เวลาอยู่ต่อหน้าผู้ใหญ่เธอดูเรียบร้อยอ่อนหวาน แต่เมื่อเธออยู่กับเขาเพียงลำพังมันเหมือนมีอะไรบางอย่างที่เธอซ่อนไว้ คงต้องจับตาดูเธออย่างใกล้ชิด