(Danganronpa Oc) Danganronpa V4 The end of killing game

ลำดับตอนที่ #35 : Chapter 2 Dead or lie? เริ่มการประหาร จบศาลชั้นเรียนที่2 (Class Trials End)

Closing Argument

"และนี่คือสิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมด!!!"

   ณ ห้องพัก เวลาประมาณ 6 หกโมงเช้า คนร้ายได้แอบออกมาจากห้องของตัวเองเพื่อที่จะทำการฆาตกรรม โดยมุ่งหน้าไปที่ห้องพัฒนาทักษะของสุดยอดนักเรียนมัธยมปลายนักแข่งรถ ซึ่งตัวของคนร้ายเองก็คงจะไม่ทันรู้ตัวเลยว่า...โอริฮิเมะจังเห็นเธอตอนที่เดินผ่านห้องพยาบาลไป และเมื่อมาถึงที่หมาย...คนร้ายก็ได้พบกับเหยื่อที่หมายตาเอาไว้ เธอจึงใช้ช่วงที่ทาคาชิคุงไม่ทันสังเกตเห็นตนรอบไปข้างหลังก่อนจะจับตัวเขาเอาไว้ แล้วพยายามถอดหมวกกันน็อคของเขาออกจนสำเร็จ แต่ทาคาชิคุงพยายามขัดขืนและหนีขึ้นไปบนแสตนเชีร์ย คนร้ายรีบวิ่งตามไปจับตัวเขาทันที ก่อนจะจับหัวของทาคาชิคุงกระแทกกับบันไดจนเสียชีวิต แล้วสวมหมวกกันน็อคให้เขาเหมือนเดิมเพื่อไม่ให้มีใครสังเกตเห็นรอยแผล และความผิดพลาดครั้งที่สองคนร้ายก็คือ...เธอไม่ได้รู้ตัวเลยว่าอิซานากิคุงได้แอบถ่ายภาพตอนที่ตนเองกำลังทำการฆาตกรรมเอาไว้ หลังจากที่คนร้ายกลับไปได้ไม่นาน อิซานากิคุงที่เห็นเหตุการณ์ทั้งหมดก็ได้เคลื่อนย้ายศพของทาคาชิคุงไปกลางสนามแข่งรถ ก่อนจะขึ้นไปขับรถแข่งคันหนึ่งพุ่งเข้าใส่ทาคาชิคุงเพื่อตัดหัวของเขาจนขาด และเปลี่ยนหมวกกันน็อคให้เขาใหม่ แต่เลือดบริเวณนั้นมันค่อนข้างเยอะ ทำให้อิซานากิคุงเหยียบเลือดจนเป็นรอยรองเท้า และในตอนที่เขาเอาหมวกกันน็อคเปื้อนเลือดไปเก็บที่ห้องของทาคาชิ ก็โดนอะไรบางอย่างเกี่ยวเสื้อจนขาดติดไปกับหมวกกันน็อคอันนั้น ส่วนทางคนร้ายก็คงคิดว่าตนเองคงจะต้องรอดไปจากที่นี่แน่ๆ เพราะเธอไม่ได้ทิ้งหลักฐานใดๆเอาไว้เลย ไม่มีอะไรที่สาวมาถึงตัวของเธอได้ ...แต่น่าเสียดายที่มันไม่ได้เป็นแบบนั้น

    "ฉันพูดถูกใช่ไหมล่ะ! สุดยอดนักเรียนมัธยมปลายที่ปรึกษา เอโนโมโตะ มินาโกะจัง!!!" 

Break!!!

เมกุมิ เรย์ : "เรื่องทั้งหมดคงจะแบบนี้สินะ"

เอโนโมโตะ มินาโกะ : "อึก!"

คีโบ : "นี่คุณจะไม่พูดอะไรเลยจริงๆหรอครับ?"

เอโนโมโตะ มินาโกะ : ".........."

   เอโนโมโตะจังไม่ตอบ เธอได้แต่หันไปทำตาขวางใส่โอริฮิเมะจังและอิซานากิคุง เหมือนตั้งใจจะสื่อว่า"เป็นเพราะพวกแกสองคนแท้ๆ!!!"

อิซานากิ มาซาฮิโกะ : "อุหวา~ ทำไมมินะจังถึงมองผมกับเจ้าหญิงอย่างนั้นล่าาา~"

คิโยชิ ทาคุมิ : "นี่คือตัวตนที่แท้จริงของเธออย่างนั้นหรอ!"

โมโนคุมะ : "เอาล่ะ! เรามาเริ่มโหวตกันได้แล้ว!"

โมโนคุมะพูดขึ้นมา ฉันก้มมองที่หน้าจอข้างหน้าของฉัน...ก่อนจะกดโหวตให้สุดยอดนักเรียนมัธมปลายที่ปรึกษา

โมโนคุมาช : "เอาล่ะมาดูผลโหวตกันเลย!!!"

เอโนโมโตะ มินาโกะ = 12 คะแนน

อิซานากิ มาซาฮิโกะ = 1 คะแนน

อิซานากิ มาซาฮิโกะ/คิโยชิ ทาคุมิ : "อะจะปะเฮ้ย!!!" (ไรท์//พูดอะไรของพวกนายเนี่ย?)

อิซานากิคุงกับคิโยชิคุงร้องออกมาพร้อมกัน เมื่อเห็นว่าผลโหวตออกมาเป็นแบบนั้น

คีโบ : "นี่คุณโหวตให้อิซานากิคุงอย่างนั้นหรอครับคุณเอโนโมโตะ"

เอโนโมโตะ มินาโกะ : "หึ...เป็นเพราะแกไอเด็กกำพร้า! แกเองก็เหมือนกันยัยโฉด!"

เธอหันไปด่าอิซานากิคุงและโอริฮิเมะจัง

อิซานากิ มาซาฮิโกะ : "ด...เด็กกำพร้า?"

คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "ยะ...ยัยโฉด?"

เอโนโมโตะ มินาโกะ : "ฉันอุตส่าจะรอดไปหาคุณแม่อยู่แล้วเชียว!"

เมกุมิ เรย์ : "ที่เธอทำแบบนี้ก็เพราะคุณแม่อย่างนั้นหรอ?"

เอโนโมโตะ มินาโกะ : "ก็ใช่น่ะสิ! ตอนนี้คุณแม่ของฉันป่วยเข้าโรงพยาบาล แต่กลับไม่มีใครไปดูแลเลย! เพราะฉะนั้นฉันจะต้องกลับไป! ฉันจะต้องรอดออกไปจากที่นี่! ใช่แล้ว...ฉันต้องมีชีวิตอยู่...ฉันต้องรอด! ฉันต้องรอด!"

   เอโนโมโตะจังเอามือกุมหัวของตัวเองแน่น แล้วพูดว่า"ฉันต้องรอด! ฉันต้องรอด!" ซ้ำไปซ้ำมาอยู่อย่างนั้น ใครถามอะไรยอมตอบ

คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "พอเถอะคุณเอโนโมโตะ มันจบแล้วล่ะค่ะ..."

โอริฮิเมะจังเดินเข้าไปหาเอโนโมโตะจังเพื่อหวังจะทำให้เธออารมณ์เย็นลงบ้าง แต่ว่า...

เอโนโมโตะ มินาโกะ : "แกอย่าเข้ามาใกล้ฉันนะ!!!"

คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "อึก!"

เธอผลักโอริฮิเมะจังสุดแรงจนอีกฝ่ายเกิบหงายหลัง โชคดีที่อามามิคุงคว้าตัวเองไว้ทัน

อามามิ รันทาโร่ : "ผมว่าอย่าเพิ่งไปยุ่งกับเธอตอนนี้เลยจะดีกว่านะครับ"

โอริฮิเมะพยักหน้าให้อามามิคุงเล็กน้อย ก่อนหันจะกลับมองไปมองเอโนโมโตะจังตามเดิม (ไรท์//รันทาโร่ยังจับไหล่ฮิเมะเอาไว้อยู่)

เมกุมิ เรย์ : "อะ...จะวิ่งไปไหนน่ะ! เอโนโมโตะจัง!"

เอโนโมโตะจังรีบวิ่งไปที่ลิฟต์ ก่อนจะพยายามกดเปิดแต่ก็ไม่เป็นผล

เอโนโมโตะ มินาโกะ : "เปิดสิๆๆๆๆๆๆ"

 โมโนคุมะ : "เอาล่ะ! มาเริ่มการประหารของสุดยอดที่ปรึกษากันได้แล้ว!!!"

เริ่มการประหาร

   พื้นตรงที่เอโนโมโตะจังยืนอยู่ได้เปิดออก เธอล่วงตกลงไปบนเก้าอี้ในห้องสี่เหลี่ยมแห่งหนึ่ง โดยมีโมโนคุมะนั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามกัน...

Consult death

   โมโนคุมะที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามเอื้อมมือไปกดปุ่มสีแดงบนโต๊ะ แล้วเก้าอี้ที่เอโนโมโตะจังนั่งอยู่ก็มีสายขึ้นมารัดคอ ข้อมือ และข้อเท้าของเธอ ซึ่งบริเวณสายรัดนั้นมันมีหนามอยู่ด้วย หลังจากนั้นก็มีใบมีดมากมายหลายขนาดค่อยๆเฉือนเนื้อของเธอออกเป็นชิ้นๆ และโมโนสุเกะที่บังเอิญเข้ามาในห้องนั้นก็โดนเฉือนไปด้วยเช่นกัน ในตอนนี้...เอโนโมโตะ มินาโกะได้สิ้นลมหายใจไปแล้ว จะเหลือก็แต่ศพที่น่าสยดสยองของเธอ...

ชิโนฮาระ อัตสึโกะ : "กรี๊ดดด~!!!"

ชิโนฮาระจังกรีดร้องลั่นกอดชิโอริจังกับคิโยชิคุงไว้แน่น

ฟุคาซาวะ ชิโอริ : "มะ...ไม่เป็นไรนะคะอัตจัง มาม๊าอยู่นี่แล้วนะ"

คิโยชิ ทาคุมิ : "ปาป๊าเองก็อยู่ด้วยเหมือกันนะ"

   ทั้งคู่กอดและลูบหัวเพื่อปลอบชิโนฮาระจัง ส่วนคนอื่นๆก็มีท่าทางเหมือนอยากจะอ้วก เมื่อได้เห็นสภาพศพที่น่าสยดสยองของเอโนโมโตะจัง

ฮิเดโอะ ยูกิ : "ผมว่าเราไม่ควรจะอยู่ที่นี่นานานักนะ"

ฮิเดโอะคุงพูดพลางอุ้มมิโฮะที่เป็นลมหมดสติเดินนำไปขึ้นลิฟต์ 

มานามิ ไทโกะ : "ไทโกะก็ไม่ค่อยอยากอยู่ที่นี่แล้วเหมือนกัน"

โอทากะ เคนตะ : "เคนตะก็ขอตัวก่อนนะครับ"

คนอื่นๆพากันเริ่มเดินไปขึ้นลิฟต์ ฉันเองก็ไม่ควรจะอยู่ที่นี่แล้วเหมือนกัน...

Chapter 2 Dead or lie? (End)

เหลือผู้รอดชีวิดทั้งหมด 12 คน

..............................................................................................................................................

ไรท์เตอร์ : จบบท2แล้วค่ะ! ตอนแรกไรท์ก็ไม่ได้กะจะใส่โมเม้นต์คู่ยูกิxมิโฮะ ทาคุมิxชิโอริ และรันทาโร่xโอริฮิเมะ  ลงไปหรอกค่ะ แต่อยู่ดีๆมันก็รู้สึกอยากใส่ขึ้มมาอะ//โดนถีบ!!! เอาเป็นว่าช่วยแสดงความคิดเห็นกันเอาไว้ด้วยนะคะ