คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #45 : ภาคอียิปต์ บทที่4 ตอน หัวใจที่เปี่ยมด้วยคุณธรรมและเทพธิดาที่มาเยือน
ในะนั้นเอฮอรัสไ้โมีใส่ารอนอย่าไม่ทราบสาเหุ
"นี่เธอทำบ้าอะไรันน่ะ!? แล้วร่าอวารนั้น็มีำนวนในารใ้ำันะว้อย!" ารอน
"หุบปา!" ฮอรัสล่าวพร้อมพุ่ใส่แล้วถีบารอนอีรั้อย่าเร็ว
"ฮึ้บ!" ารอนไ้หันหลัออหลบไ้อีรั้ พร้อมแรถีบฮอรัสผ่านไปอย่าเือนลม
"หนอยย!" ฮอรัสเลื่อนที่เร่ภายในพริบาไป้าบนเหนือารอน แล้วทำาระบันเท้าลมาอีรั้
"!!!" // ารอนรู้ัวทัน็ีลัาสอสบออมาไ้
ู้มมม!!! // แรถีบเท้าฮอรัสไ้ทำพื้นแหลเป็นเสี่ยๆ
พรึ่บ! (อ่ะ...) ไม่ทันไ้ั้ัว ารอนเผิับฮอรัสที่พุ่เ้ามาในพริบา
"ฮ้า!!" ฮอรัสไ้รัวหมัใส่ารอนไปหลายหมั
ผัวะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
"อึ่!" ารอน รับหมั้วยารั้าร์เป็นัวเอ์ัน
ผัวะ! // หมัสุท้าย่อยไปนารอน้อไถลไปไลทั้ยืน
"....ฮ้า!!" ฮอรัสวิ่เ้าพร้อม้าหมัลำแสแล้ว่อยใส่ารอนรๆ
"อ่ะ!..." ารอน
ู้มมมมม!!!!! วูมมมมมมม!!! รืนนนนน //หมัลำแสพร้อมอนุภายิไปรๆรุนแร ทำให้ป่าแถวๆนั้นสั่นแทบเลื่อนออามหมัที่่อย
"ยือออ๊าาาา!" ารอนระเ็นแล้วน้นไม้ทะลุไปถึสาม้น
"อึ่...." ารอนแทบน้อา้นไม้พร้อมแนทั้สอที่สาหัส
"แฮ่...แฮ่....แฮ่...." ฮอรัสหอบให้ับแรที่พึ่เสียไป
"อ่ะ...?" ฮอรัสใอะไรบาอย่า
"เป็นหมัที่แรใ้ไ้เลยนิ...ทำแนันแทบหัเลยล่ะ..." ารอนเินออมาพร้อมุมหน้าา เสมือนว่าไม่เป็นอะไรเลย
"อถามอะไรหน่อยไ้มั้ย...ว่าเอ้ะ..." ารอนสุให้ับฮอรัสที่ำลัทำอะไรบาอย่า
"......" ฮอรัสไ้ประสานมือทั้สอสร้าวอาทิย์นาลูบอลออมา ใ่แล้วเธอำลัะใ้หนึ่ในท่าประำอเธอ
รอบๆบรรยาาศนั้นไ้แปรเปลี่ยนเป็นวามอึอัแล้วรุนแรั่พายุ พลัออร่าที่แพร่ออมารุนแรนารอนรับรู้ว่าท่าที่รุนแรำลัะเิึ้น
"อ่ะฮอรัส!....." ารอน
"ฮึ้ม!...." ฮอรัสสร้าวอาทิย์เสร็ แล้วัวาออไปนวอาทิย์รอบลุมหมัวานเป็นหมัอนุภาพลัมหาศาลที่พร้อมปล่อย
"นี่ะเล่นเอาายเลยหรอ!?" ารอนล่าวพร้อมมือวาที่ระเบิประายสายฟ้ารุนแร สายฟ้านั้นไ้ลุมมือารอน
"อัลาสึ ฮาัมม่า!!" ฮอรัสล่าวบพร้อมพุ่เ้า่อยใส่ารอน้วยหมัสุริยะ
"ฟอร์ส...ไลท์นิ่!!" ารอนล่าวพร้อมปล่อยหมัสายฟ้านับหมัสุริยะอฮอรัส
ู้มมมมมมมมมมมมม!!!!!! // แรปะทะอพลัทั้สอนันนเิแรระแทผละันมหาศาล นพื้นแเป็นเสี่ยๆ ไม้ป่า่าพัอย่าร่ำรว
บึ้มมม!!!! //พลั้านันไ้มาถึสิ้นสุเิารระเบิั่วรู่
"อั่!..." ฮอรัสระเ็นออไปไถลม้วนแล้วนับ้นไม้ พร้อมร่าอวาร้า่วแนแออนโผล่เนื้อเรียวแนถึไหล่ พร้อมหน้าหัวนที่ถูทำลายนโผล่ใบหน้าเธอ
"....." ารอนยืนนิ่อยู่รนั้นพร้อมมือและแนวาที่มีรอยไหม้
"อึ่ึ" ฮอรัสไ้ลุึ้นมาั้ัวอีรั้
"ทำไมถึโมีันล่ะ...ฮอรัส..." ารอน
"........." พอไ้ยินอย่าั้นฮอรัส็นิ่ไปสีรู่
"...." ารอนยืนรอฟั
"ทำไมล่ะ....ทั้ที่ท่านอยู่ในอนนั้น้วย ทำไมถึ...ไม่่วยพวเรา...." ฮอรัส
"เอ้ะ..." ารอน
"ในานลอารึ้นรอราย์อ้าท่าน็มา แ่วัน่อมาวันที่เทไ้บุรุแล้วยึอียิป์นสำเร็....ทำไมทำไมัน....ทำไมท่านถึไม่มาล่ะ!" ฮอรัสล่าวพร้อมน้ำาที่ไหล
"......." ารอน
"ฮึ ไม่มีรู้มีี่นที่ไ้ายไป....พ่อ้า...แม่้า...ทำไมล่ะ ทำไมพวเาถึ้อาไป...." ฮอรัส
"......." ารอน
"ท่านือบิาแห่สรรพสิ่ไม่ใ่หรอ! ามำบอเล่าแล้วำนาน ว่าท่านนั้นปป้อเหล่าลูหลานท่าน้วยีวิ แ่ทำไม...ท่านถึไม่่วยพวเรา....ไม่่วยพวเา.....ฮึ..." ฮอรัส
"......" ารอนเียบพูไม่ออ
"่วยบอหน่อยเถอะ! พระบิาแห่สรรพสิ่! เพราะเหุอันใัน!" ฮอรัสเยหน้าึ้นล่าวทั้น้ำา
"......" ารอนยัไม่พู
"นี่น่ะหรอบิาสรรพสิ่ที่วรให้แ่ันเารพ!" ฮอรัสล่าวทั้เบ่หมัวาแล้วแผ่พลัสูมา
"ารอน.....ท่าน!" ฮอรัสล่าวแล้วพุ่ไปหาารอนพร้อม่อย
"อ่ะ..." ารอน
"ท่านนั้นไม่ใ่พระเ้าาา!!" ล่าวบฮอรัส็่อยไปที่แ้มวาหน้าารอน
ผัวะะะ!!! //หมัฮอรัสัเ็มแ้มวาารอน นเลือไหลบปา
"อ่ะ!?..." ฮอรัสอึ้ที่ารอนยอมให้โน่อย เพราะหมันั้นรุนแรมาพอะทะลุร่ามนุษย์ไ้อย่า่ายาย และเธอ็ไม่หวัที่ะถึีวิารอนแม้แ่น้อย
"มีแรหมัแ่นี้น่ะหรอ..หมัอษัริย์อียิป์ ผู้ที่ไ้รับวามไว้วาใาผู้น ให้เป็นผู้ปรอและผู้ปป้อ..." ารอน
"...มะหมายวามว่าไ?" ฮอรัสเอาหมัออาหน้า
"ันเอ้ออโทษ้วย...ที่ไม่สามารถไป่วยเหลือพวเธอไ้ แ่ว่า...หาเป็นษัริย์แล้ว ะไม่มัวพึ่อวาม่วยเหลือาใรหรอนะ นั้น็้อโทษที่ัวเธอนั้นยัแ็แร่ไม่พอเ่นัน...." ารอน
"อึ่....." ฮอรัส
"หมัอเธอ้านอมันมีแ่วามรุนแร เสมือนอารม์อเธอ แ่้าในนั้น่าไร้วามหนัแน่น เพราะอย่าั้นถึไ้พ่ายแพ้ให้ับเทยัไล่ะ..." ารอน
"ั้นหรอ...เพราะ้า...แ็แร่ไม่พอ....้าน่ะอ่อนแอเินว่าที่ะเป็นษัริย์ เพราะวามอ่อนแออ้าึไม่สามารภ ที่ะ...ปป้อทุนไ้" ฮอรัสล่าวทั้สิ้นหวั
".........." ารอน
"นั้นสินะ...้าไม่เหมาะที่ะเป็นษัริย์ริๆ" ฮอรัส
"ิะยอมแพ้ั้นหรอ..." ารอน
"อึ่..." ฮอรัส
"อย่าที่ราบอไ ารเป็นษัริย์อียิป์นั้นือารเินทา หาเธอหยุเินเธอ็ะพ่ายแพ้ และ็พ่ายแพ้ แล้วเสียใภายหลัไปลอาล เอ้าเลือมาสิ ะเิน่อไปหรือะหยุ รนี้" ารอน
".....ไม่...้ายัไม่ยอมแพ้ ้ายัมีสิ่ที่้อปป้ออยู่!...เหล่าพี่น้อ้า ประานอ้า" ฮอรัส
"นั้นไล่ะือสิ่ที่ยืนยันว่าเธอนั้นู่วรแล้วที่ไ้เป็นษัริย์ หัวใที่เ็มเปี่ยมไป้วยุธรรม" ารอน
"........" ฮอรัสรุ่นิ
"หายัรัษาิในั้นไว้ไ้ ่อให้เธอะล้มลุอีี่รั้ หรือปีหัี่้า เธอ็ไม่มีทาแพ้หรอ ใ่อนนี้เธออยู่ในระหว่าาร่อสู้ ที่เป็นารเินทาอเธอไล่ะ" ารอน
"...อึ่..." ฮอรัสไ้เ็น้ำาแล้วุเ่าให้ารอน
"้าอบพระทัยมาท่านพ่อารอน ที่่วยให้้าาสว่า แล้ว้ออโทษอย่าสูับวามผิ ที่้าไ้ทำารโมีใส่ท่าน" ฮอรัสล่าวอโทษ
"เพราะะนั้นไ้โปรให้้าไ้ใ้้วยารลโทษอท่าน้วยเถิ...." ฮอรัส
(ฮื่มมมมม....หึหึหึ...ลโทษั้นหรอ...)ารอน
"ลโทษไ้ทุอย่าเลยั้นหรอ?" ารอน
".........ะ..." ฮอรัสล่าวทั้ยัุเ่า ในใเหมือนำลัรุ่นิว่าีแล้วหรอที่บแอย่าั้น
"มาเยันไ้มั้ย?" ารอน
"ไม่ะ..." ฮอรัส
"ไหนล่ะ! ไหนบอว่าไ้ทุอย่า!" ารอน
"ทำอะไร็ไ้ที่มันไม่ใ่แบบนี้สิยะ! อ่ะ อโทษะ...." ฮอรัสรู้ัวว่าเผลอหลุเลยรีบปิปาหันไปอี้า ภายใ้มือที่ปินั้นเอนั้นแ้มเผยให้เห็นรอยแนิๆ
"อืมมมม........." ารอนรุ่นิ
"ถ้าั้นลุึ้นมาสิ..." ารอน
"ะ..." ฮอรัสลุึ้น
"อืมมมม..." ารอนเินวนรอบฮอรัสพร้อมทำสีหน้าั่วร้ายใส่
"อึ่...." ฮอรัสหลับาพร้อมเรียมใ
"้มลนอนั้สี่าลไป" ารอน
"ะ..." ฮอรัสทำามที่ารอนบอ ในใเธอิว่าไม่พ้นเรื่อลามแน่
"ฮึ้บ!" ารอนไปนั่บนหลัฮอรัส
"อึ่!" ฮอรัสรู้สึหนัทันที
"ึ้น่อนะไปบเทมาสร้าล้ามเนื้อแนันีว่าาา~~ วิปพื้นไป 100 รั้ะ!" ารอน
" ห่ะเหะเหหห...อะเอาริหรอะ!" ฮอรัส
"ใ่!....อะไร?ันหนัเินไปหรอ? หืมมม?" ารอน
"มะไม่ใ่อย่าั้นหรอะ...(ัวหนัริๆนั้นแหละ!)" ฮอรัส
"อืมมมม...." ารอนยับทั้ัวไปนอนบนัวฮอรัสเเล้วพาเ่า
"อ่ะะ!" ฮอรัสหนัึ้นนัวิพื้น
"แล้ว็อ่าา...พูับันไม่้อศัพท์นามอะไรหรอ พูับันแบบเพื่อนๆเป็นารเอนะโอเป่ะ" ารอนนอนบนหลัพร้อมแะี้มู
"อ่ะอาา...ะ.." ฮอรัส
"หืมมม!?" ารอน
"เออน่า!เ้าใแล้ว!" ฮอรัสะโน
"ีมา...ฮอรัสั~" ใ้มือยื่นไปลูปหัว
"แ่วิปพื้น 100 รั้สินะ!" ฮอรัส
"่ายย! เอาล่ะเริ่มไ้!" ารอน
"หืม?..." ารอนรู้สึไ้ถึอันรายที่เ้ามา แล้วึรีบลุออาัวฮอรัส
"ี้ๆๆๆ...เทพีฮอรัส อยู่นี่นี่เอ!" ???
"เป็นไปามาอท่านเท ว่าแล้วว่า้อมาที่ภูเาอเทพราแห่นี้!" ???
"เ้าพวนี้!..." ฮอรัสลุึ้น
"เ้าพวสมุนอเท" ารอน
เหล่าพวทหารปีศาอเทไ้แห่ันมารอบๆ ารอนและฮอรัส
"ฮ่าาฮ่าๆๆๆ...ส่หัวอแมาะ เทพีฮอรัส!"
"หรือว่า..อยาโนหั่นเป็นเสี่ยๆล่ะ! หรือว่าา"
"อืมหึหึหึถ้าไ้ร่วมหลับนอน ่อนส่แเป็นศพให้ท่านเท เป็นบุีวิไม่น้อยเลยล่ะ~"
"เฮ้ยยมันอยู่ับผู้ายใรสัน้วย!"
"ิเ้าพวนี้..." ฮอรัส
"ฮอรัส..." ารอนเรีย
"ว่ามา..." ฮอรัส
"ในระหว่าที่พวเราำลัะเินทาไปยัปลายสุอแม่น้ำไนล์ ระยะเวลานั้นันะเป็นผู้ฝึสอนเธอเอ เธอะ้อแ็แร่ึ้น!" ารอนล่าวแล้วเปิไลท์เเบอร์
"อา....ฝา้วยล่ะัน" ฮอรัสล่าวทั้ยิ้ม แล้วเปิาบสอ้าน
"มัวพร่ำอะไร! พวเราเ้าไปเลย!"
"โอ้วววว!!!" เหล่าพวทหารเทแห่รุมล้อมระโนใส่พวเาทัู้่
"ฮ้าาาา!!!" ัวนึระโนถึฮอรัส
"ฮึ้ยย!" ฮอรัสระโแล้วแทเ่าอัหน้า ปีศานนั้นนเละ ่อนะปาาบสอ้านไปอีัวนทะลุร่า
"ึอ๊าาา!!!"
"ยือออ้าาาาา!!" เหล่าทหารปีศาสี่นรุมารอน
"หึ...." ารอน้มัวแล้วฟันหวนไปรอบๆอย่ารวเร็ว นพวมันทั้สีาายเรียบ
"อ๊าาาา!!!"
ทั้ฮอรัสและารอน่าัารเหล่าทหารปีศาไปเรื่อยๆ โยที่ไม่มีนไหน่อรพวเาไ้เลย ่าัว่ามาเป็นู่้อมฝึให้ฮอรัส แล้วายามๆันไป
"ฮอรัส!..." ารอนบัับ้วยฟอร์สโยนพวมันสามสี่ัวไปยัอีพวลุ่มนึ แล้วเรียฮอรัสให้ปิาไ้
"อึ่ึ! พะพวมันแ็แร่เินไป..." ปีศาทหาร
"ไ้เวลาที่พวแะลับไปสูุ่มนร้วยไฟแห่พระอาทิย์วนี้!..." ฮอรัสล่าวพร้อมประสานมือทั้สอ สร้าวอาทิย์นาย่อมพร้อมออร่ารุนแร แล้วเรียม้ารับไว้ที่มือวาเรียมปา
"อัลาสึ ฮาัมม่า!!" ฮอรัสล่าวพร้อมปาวอาทิย์ไปยัพวปีศา ั่วามเร็วแสนระาลม
บึ้มมมมม!!!!!
""ึอ๊าาาาาาาาาาาา!!!!"" เหล่าปีศาโนารระเบิเทียบเท่าวอาทิย์เ็มๆ
ู้มมมมมมมมมมมมมมม!!!!!!!!
พื้นที่รนั้นเหลือแ่รอยทุลีำนาว้าวา ไม่เหลือร่อรอยพวมัน
"ฮ้าาาา....." เวลาร่าอวารเทพอฮอรัสหมล พร้อมวาวาสุริยะไ้มอับล
"ท่านั้นไม่เหลือผุยผเลยแหะ...ใ่น่ะหรอท่าที่เรา้าน้วยฟอร์สไลทนิ่ลับไปไ้" ารอน
"หมแล้วสินะ...." ฮอรัส
"อาั้น...หืม?" ารอนสัมผัสไ้ถึีวิอีนในป่าใล้ๆ ทาวาแล้วมันำลั่อนอยู่
"ใร่อนอยู่รนั้นนะ!" ฮอรัสรู้ำแหน่
"ั้นเ็หน่อยสิ..." ารอนไ้บัับหินที่ลอย แล้วบัับพุ่ไปนสิ่ที่หลบ่อนอย่าเร็ว
"โอ้ย!...เ็บๆๆ ะเี๋ยว่อน! ันไม่ใ่ศัรู" เป็นเสียอผู้หิ แล้วเธอ็โผล่ออมาให้ทัู้่ไ้เห็น พร้อมทั้ลูปหัวุที่โนหินปา เป็นร่าอหิสาวที่ามราวับเทพธิา
"หืมมม?" ารอน
"อ่ะ...ธะเธอือ!..." ฮอรัสรู้ไ้ว่าผู้หินนนั้นเป็นนที่เธอรู้ั
"อ่าาเหะเหะ...ยินีที่ไ้เอันอีรั้ ไม่ไ้เอันนานเลยนะะ ท่านพี่...." ฮาทอร์
ฮาทอร์ เทพีแห่วามรัอียิป์
อ้าามมทลอนใหม่ไ้ะที!!!!!
ความคิดเห็น