คุณหนู ฝูเหยา - นิยาย คุณหนู ฝูเหยา : Dek-D.com - Writer
×

    คุณหนู ฝูเหยา

    Torzaa095

    ฝูเหยาเด็กสาวอัจฉริยะที่เกิดในตระกูลที่ร่ำรวยอันดับต้นๆชีวิตดั่งเจ้าหญิงที่ใครๆต่างอิจฉาแต่ทว่าตัวเธอนั้นกัลับไม่ได้มีความสุขแบบนั้นเนื่องจากการไม่เข้าใจกันของผู้เป็นแม่เรื่องราวในอดีตการสูญเสียผู้เป็นพ่อที่เธงเองจู่ๆก็จำไม่ได้และถูกสั่งห้ามพูดโดยผู้เป็นแม่ทำให้เกิดความสงสัยนั้น

    ผู้เข้าชมรวม

    61

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    5

    ผู้เข้าชมรวม


    61

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  รักดราม่า
    จำนวนตอน :  2 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  12 มี.ค. 68 / 22:34 น.
    ดูเพิ่มเติม
    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    ณ โรงเรียนแห่งหนึ่งที่จีน มีนักเรียนหญิงและชายเข้ามาในโรงยิม....

    ???:ฉันขอโทษน่ะ....

    เด็กสาววิ่งออกไปด้วยสีหน้าที่กลัวและตกใจ ก่อนที่ประตูโรงยิมจะปิดลง....

    ฝูเหยาก็เขย่าประตูแต่มันก็เปิดออก

    ???:ใยนี้หรอ สวยใช่เล่นเลยนิ

    ???:ใยนี้และที่พึ่งย้ายมา มันปากดีใส่ฉันในห้อง แถมยังตบหน้าฉันในห้องน้ำด้วย ???? ที่รักช่วยสั่งสอนมันให้ฉันด้วยน่ะ

    ???:นี้ แกกล้าดียังไงมาตบยหน้าแฟนของฉันห่ะ

    เด็กชายก็เอาไม้ฟาดลงพื้น....แล้วชี้มาที่หน้าของฝูเหยา

    ฝูเหยา:เห้อ...????พวกสวะ ก็คือสวะสิน่ะ....

    ???:อีนี้ ปากดีนักใช่ไหมได้ ไม่ต้องห่วงฉันจะเอาคืนให้เธออย่างสาสม เห้ย!!!

    แล้วนักเรียนชาย5-6ก็ล้อมฝูเหยาไว้....

    อีก2คนก็ไป ล็อคเเขนเธอ โดยไม่ขัดขืนก่อนจะมีเด็กสาวเดินไปตบหน้าฝูเหยา ก่อน 1ครั้ง

    ???:ปากเก่งนักใช่ไหม....แกกล้าดียังไงมาตบฉันห่ะ...

    ฝูเหยา:ฮ่ะๆ

    ???:แกหัวเราะอะไร...อีนี้ท่าจะเพี้ยน

    ฝูเหยา:เบาชะมัด ...

    ???:หนอย...

    ก่อนที่เด็กสาวจะตบไปอีกหนึ่งที...ฉันเลือดเริ่มไหล่ออกมานิดๆ....

    ???:สมใจยัง...

    ฝูเหยา:ว้าว...ที่ยอมโดนตบเพราะจะได้ดูเหมือนถูกรังแก ฟันเธอสวยดีนิ...อยากจะเลาะออกมาดูจัง....

    ???:อีนี้....

    ???:ใจเย็นที่รัก ตรงนี้มีกล่องถ้าอยากทำอะไรสนุกๆ

    แล้วเด็กผู้ชายก็สั่งให้เพื่อนใช้ไม้เกี่ยวกับกล้องหันไปทางอื่นจนหมด...

    ???:แบบนี้สิ ถึงจะ ทำอะไรได้สนุก...

    ฝูเหยา:ไม่เลวนิ ฮ่ะๆ

    ???:แกหัวเราะอะไรว่ะ...

    ฝูเหยา:โง่ ชะมัด

    ???:แกว่าไงน่ะ....

    ผ่านไปสักพัก...

    Anna:อะไรน่ะ ติดต่อคุณหนูไม่ได้ พวกเธอมัวทำอะไรอยู่ เช็คGPSสิ...

    ???:คุณหนูวางมือถือทิ้งไว้ที่ห้องเรียนคะ

    เด็กชายหยิบไม้เบสบอลเดินเข้ามา

    ???:จะเลาะฟันแผนฉันหรอ แกตังหากที่จะโดน จับมันไว้ดีๆ....

    ฝูเหยาเหยียบเท้าชายทั้ง2ที่จับเธอไว้ ก่อนจะดึงเนคไททั้งคู่กระชากหัวมาชนกันจนล้ม

    ???:แก...

    ฝูเหยาหลบไม้เบสบอลก่อนจะเตะตัดขานักเรียนชายรุ่นพี่จนล้มลงและก็จะหยิบลูกบาสขึ้นมา เดาะๆ

    แล้วขว้างอัดหน้าหมอนั้นจนเลือดกำเดาไหล....อีกคนวิ่งเข้ามาเอาไม้ฟาดแต่เธอหลบได้ แล้วหยิบบาสขว้างใส่หน้าจนล้มลงแล้วหยิบไม้เบสขึ้นมา

    ???:นังนี้...

    ฝูเหยา:ไม่ต้องกลัวไม่ถึงตายหรอก....

    ก่อนจะฟาดไปที่ขาของหมอนั้นจนร้องรั่น...แล้วก็ฟาดไปที่ขาอีกข้าง....

    ???:ขาฉัน อีนี้....แม่งเอ้ย

    ฝูเหยาก็เอาไม้ฟาดไปที่ตัวจนล้ม ก่อนจะเท้าเหยียบแล้วขยี้ไปที่หน้าของเด็กหนุ่ม...

    ???:แม่งเอ้ย....ฉันจะฆ่าแก....

    ฝูเหยา:งั้นหรอ...

    ฝูเหยาจึ้งใช้เท้ากระทืบไปที่หน้าจนฟันหักไปหลายซี่....

    ฝูเหยา:กล้าดียังไงมาเรียกฉันแบบนั้นไอ้สวะ....

    รอบๆมีชาย5-6คน นอนร้องโอคครวญ....เพื่อนร่วมห้อง

    ผู้หญิง อีกคนเอาไม้ฟาดใส่เธอ เเต่ฝูเหยาก็เอามือจับไม้ไว้ทันก่อนจะกระชากทิ้งไปแล้วเตะตัดขาจนเธอล้ม...แล้วกำลังจะตบ อีก2คนจึงพุ่งมาหาเธอและจับเธอไว้....

    ???:จับมันไว้...แก เก่งนักใช่ไหม

    นักเรียนสาวกำลังจะใช้ไม้ฟาด แต่ฝูเหยาก็สลัดออกได้ทันก่อนจะถีบอีกคนกระเด็นออกไปและบิดข้อมือ2คนแล้วพลักให้ชนกันเอง....จนล้มลง...

    ???:อย่าเข้ามาน่ะ ถ้าแกทำอะไรฉันพ่อฉันไม่ปล่อยแกไว้แน่

    ฝูเหยา:งั้นหรอ ...เมื่อกี่ก็บอกแล้วนิว่าฉันจะเลาะฟันหน้าเธอ....

    ???:อย่า....น่ะ....

    ฝูเหยานั่งค่อมตัวแล้วตบซ้ายทีขวาที เด็กสาวร้องขอ ให้หยุด

    ฝูเหยา:ฟันเธอ สวยดีนิ...ฉันอยากได้น่ะ...

    ???:อย่าน่ะ ฉันๆ..ขอโทษ...

    ฝูเหยาก็เปลี่ยนจากตบมาต่อยแทน จนฟันล่วง....

    แล้ว...ก็หยิบมือถือขึ้นมา

    ฝูเหยา:พูดอีกทีสิ....

    ???:ฉันขอโทษ...

    ฝูเหยาก็ถ่ายรูปไว้....

    ฝูเหยา:...สวะก็คือสวะ ปล่อยไว้คงไม่ได้...

    ฝูเหยาก็หยิบไม้ขึ้นมา....จะฟาด

    จน Anna พังประตูเข้ามา และห้ามไว้ทัน.....

    Anna:คุณหนู....หยุดน่ะค่ะ...

    ฝูเหยาก็ง้างข้างไว้...

    Amna:ถ้าคุณหนูลงมือ มันจะเป็นเรื่องใหญ่แน่ๆ...

    ฝูเหยา:แล้วไง....????

    Anna:คุณหนูคงรู้ว่า ถ้าเรื่องนี้ถึงหูคุณเมรีนา

    ฝูเหยา:คิดว่าฉันกลัวงั้นหรอ...ฟันเธอฉันจะเอาออกมาให้หมด

    Ann:แล้ว ถ้าเรื่องนี้ถึงหูคุณย่า และคุณแม่ล่ะคะ

    ฝูเหยา:-_-

    เหยาก็ฟาดลงไปสุดแรง เสียงดังปั๊ง!!! ไม้เบสบอลกระเเทกพื้น ทำเอาเด็กสาวถึงกลับตาค้างไปเพราะความกลัว ฉี่ราดเต็มกระโปรง

    ก่อนจะวางไม้ไว้....แล้วกระชากเสื้อคุมออก ฉีกเเขนเสื้อ

    Anna:คุณหนูจะทำอะไรค่ะ...

    ฝูเหยา:ไม่เคยดูหนังหรือไง....

    ก่อนจะเอามือตบหน้าตัวเอง อีกข้างจนปากแตก...

    Annaจึงเข้าไปหยุด

    Anna:หยุดน่ะคะ

    ฝูเหยาก็กระชากกลับออกมา...

    ฝูเหยา:กลับไปรอที่รถฉันจัดการเอง

    Anna:แต่ว่า

    ฝูเหยา:ฉันบอกว่าฉันจัดการเอง

    แล้วเธอก็เดินออกไปด้วยหน้าตาเชย....ผ่านไปสักพักทางผู้ปกครองก็พากันมาที่ห้องพักครู ฝูเหยานั่งเล่นมือถือด้วยคงามสบายใจในขณะที่ผู้ปกครองกำลังต่อว่าครู ฝ่ายปกครอง และต้องการให้ทางร.ร.เปิดกล่องวงจร แต่พอเปิดกลับไม่เห็นอะไร....เหล่าผู้ปกครองเลยเดินมาหาฝูเหยา....ฝูเหยาเห็นเหล่าผู้ปกครอง ก็รีบร้องให้....ทันที

    ฝูเหยา:????...อย่าเข้ามาน่ะคะ ...อย่าทำอะไรหนูเลยน่ะค่ะ...หนูกลัวแล้ว...หนูกลัวแล้วค่ะ...

    คุณครูก็เข้าไปโอบ...

    ???:เธอ...ทำร้ายลูกฉันหรอ...

    คุณครู:คุณแม่ค่ะ...เด็กคนนี้ถูกทำร้ายมาเหมือนกัน...ในสภาพนี้ดูสิคะ ในลองเล่ามาให้ครูฟังสิ....ว่าเกิดอะไรขึ้นกับหนู....

    ฝูเหยาก็ชี้ไปที่กลุ่มเด็ก....ผช.

    ฝูเหยา:พวกเขาทำร้ายหนู....และจะ...และจะ...????

    กาอนจะถกแขนเสื้อที่ขาดออก

    ???:แก....อย่าไปเชื่อนั่งนั้นน่ะครับ....

    ฝูเหยาส่งสายตาให้กับเหล่านักเรียนพวกนั้นแล้วจี้ไปที่มือถือก่อนจะอมยิ้มแยะๆ

    ฝูเหยา:พวกเขาจะข่มขืนหนูคะ....

    คุณครู:ตายจริง

    ฝูเหยา:หนูไม่ยอม และสู้เพื่อดิ้นรนคะ คุณครู

    แล้วก็แกล้งร้องให้

    ???:ไม่จริงนะครับ

    เหล่าแม่ๆต่างพากันทุบตีลูกของตัวเอง

    กลับมาที่คฤหาสน์เหยา...

    เมรีน่ารีบเดินเข้ามาในบ้านก่อนจะเห็นคนใช้กำลังทายาที่ปากให้เธอ ก่อนจะถูกไล่ออกไป แล้วฝูเหยานั่งกินผลไม้อย่างสบายใจพร้อมและเปิดดูรูปที่เธอถ่ายไว้ โดยไม่สนใจน้าของเธอแม้แต่นิดเดียว

    เมรีน่า:ฝูเหยา...

    ฝูเหยาก็ไม่หัน จนเธอเดินไปหยิบมือถือของ

    ฝูเหยา...แล้วเอามาดู ปรากฎเป็นรูปนักเรียนที่เธอจะจัดการเมื่อตอนเย็น....

    เมรีน่า:นี้แก...

    ฝูเหยา:Anna ของเราเรื่องทั้งหมดให้น้าฟังแล้วใช่ไหมคะ หนูขู่พวกนั้นไปแล้ว ถ้าเอาเรื่องไปบอกใคร รูปพวกนั้นจะถูกโพสต์ลงโซเชียล พวกนั้นไม่กล้าหรอก น้าไม่ต้องห่วงหรอกน่ะค่ะ

    เมรีน่า:นี้แกทำอะไรลงไป

    ฝูเหยา:พวกนั้นเริ่มก่อนหนูแค่ป้องกันตัว

    เมรีน่า:มันไม่สำคัญว่าใครจะเริ่ม แต่แกก็ไม่ควรทำขนาดนี้....

    ฝูเหยา:แล้วน้าจะให้หนูโดนทำร้ายหรอคะ..ฮ่ะๆ...ตลกชะมัด...

    เมรีน่า:ว่าไงน่ะ...

    ฝูเหยาจะลุกขึ้น

    เมรีน่า:นั่งลง....

    ฝูเหยา:น้า ต้องห่วงหนูสิไม่ใช่พวกสวะนั้น น่ารำคาญชะมัด

    ฝูเหยาก็มองหน้าเมรีน่า...ก่อนเดินขึ้นห้องไป...

    เมรีน่า:ฝูเหยาแกว่าไงน่ะ...กลับมาเดี่ยวนี้น่ะ ฉันบอกให้กลับมาไง

    ???:ไม่เป็นไรคุณ...

    เมรีนา:จะไม่เป็นไรได้ไง ยิ่งโตยิ่งนิสัยเสียไปทุกวัน คุณก็เห็น ฉันจะไม่ไหวแล้วน่ะ ..

    เมรีนา:Anna ลบภาพพวกนี้ทั้งหมด ทางพวกนั้นเป็นเป็นยังไบ้าง

    Anna:เด็กผู้หญิงมีหนึ่งคนที่ฟันหัก ส่วนเด็กผู้ชายมีหลายคน ตอนนี้ยังอยู่รพ. ค่ะ....

    เมลีน่า:แล้วคิดว่าพวกนั้นจะเอาไปบอกตำรวจไหม

    Anna:คิดว่าพวกนั้นคงไม่กล้า เพราะดูในคลิปจะเห็นแค่พวกนั้นเป็นฝ่ายเริ่มก่อน ก่อนที่กล้องจะจับภาพอะไรไม่ได้....

    ???:แต่ทางนั้นก็ไม่รู้ไม่ใช่หรอว่าฝูเหยาเป็นใคร

    Anna:ใช่ค่ะ....

    เมรีนา:ทางร.ร.ว่าไง

    Anna:ลงเป็นการทะเบาะวิวาท กันเองค่ะ...และทางผู้ปกครองก็เอาเรื่องไม่ได้เนื่องจากไม่มีใครซัดทอดคุณหนูเลย...เพราะคุณหนู

    แล้วAnnaก็เล่าให้ฟัง...

    เมรีน่า:ห่ะ...นี้ถึงขนาด....

    Anna:ค่ะ...คุณหนูจัดฉากเป็นว่าตัวเองถูกกระทำ ยิ่งทำให้มีน้ำหนักมากขึ้น....ทางผู้ปกครองจึงไม่กล้าเอาเรื่อง และทางโรงเรียนก็เห็นใจเธอ

    เมรีน่า:ถึงอย่างนั้น ถ้ามีภาพคลือคลิปหลุดไปในโซเชียลยังไงก็รู้ว่าเราคือใคร เราก็เสียหายอยู่ดี ทำให้มั่นใจว่าจะไม่เกิดขึ้นอีก....

    Anna:ต้องขอโทษด้วยน่ะคะ ที่ตอนนั้นฉันไม่อยู่....

    เมรีน่า:ฝูเหยา...นับวันยิ่ง...น่ากลัวกว่าที่คิด ...ไปรร.วันเดียวก็ก่อเรื่องนี้ ทำเรื่องออกจาก ร.ร.นั้นส่ะ

    ???:แต่ว่าฝูเหยาพึ่งย้ายไปวันเดียวเองน่ะ....ผมว่า...

    เมรีน่า:ฉันคงไม่ให้เด็กนั้นได้ไปเรียนเหมือนเดิมแน่ๆ รื่องฝูเหยาฉันจะจัดการเอง...

    ???:เห้อ

    Anna:เข้าใจแล้วคะ

    เมรีน่าก็โทรหาพี่สาว...

    กบับมาที่ มารีนา ที่กำลังให้สัมภาษณ์กับทางทีวี เรื่องนักธุรกิจที่มาแรงที่สุด พร้อมกับสัมภาษณ์การเลี้ยงลูกของเธอ....

    ???:ได้ข่าวว่า คุณมารีนามีลูก3คน แต่ไม่มีใครรู้เลยว่าลูกคุณเป็นใคร ทำไมถึงดูลึกลับหรือว่ามีเทคนิคอะไรในการเลี้ยงลูกครับ

    มารีนา:ไม่มีอะไรหรอกคะ ตระกูลเราให้ความเป็นส่วนตัวกับลูกหลาน อีกทั้งพวกเขาก็ยังเรียนกันอยู่

    ???:คงเป็นห่วงเรื่องความปลอดภัยสินะคะ....น่าเสียดายจริงๆ คุณแม่สวยขนาดนี้ลูกๆคงหน้าตาดีเป็นแน่

    ???:คุณมารีนาคะ การที่ขึ้นมาเป็นคู่แข่งกับ Paradise regain และ paragon group 2,คู่แข่ง เจ้าของห้างสรรพสินค้าที่ใหญ่ที่สุดในไทย กังวลอะไรไหมค่ะ...

    คำถามที่ 2 แล้วคิดว่า Queen จะสามารถแซงหน้าพวกเขาได้หรือป่าว.....

    มารีนา:ไม่ได้กังวลอะไรค่ะ ส่วนคำถามที่ 2 นั่นคือเป้าหมายของ Queen อยู่แล้วคะ

    หลังจากให้สัมภาษณ์เสร็จก็เดินออกมา

    จีน่า:กระแสท่านประธานดีมากเลยคะ มีนักลงทุนมาขอลงทุนกับควีนเพิ่มขึ้นด้วย

    มารีนา:ทำไมนักข่าวถึงอยากรู้ เรื่องของลูกๆฉันนัก3คนนั้นทำอะไรในโซเชียลงั้นหรอ...

    จีน่า:IG ของคุณหนูทั้ง3ก็ไม่ได้มีอะไรเคลื่อนไหวมากน่ะค่ะ...อาจจะมีโพสต์สตอรี่บ้างแต่ก็ไม่ได้มีอะไรที่ดูแปลก

    พอขึ้นรถ เมรีน่า ก็โทรมาเล่าเรื่องให้ฟัง....

    มารีนา:อะไรน่ะ...เกิดขึ้นได้ไง...

    เมรีน่า:คิดว่า อาการน่าจะกำเริบ พักหลังมานี้ นิสัย อารมณ์เธอก็เปลี่ยนไปมาก ฉันบอกอะไรก็ไม่ฟัง ฉันเริ่มจะคุมเธอไม่ได้แล้วน่ะ มารี....

    หรือเราควรส่งเธอไปให้โมรีดี

    มารีนา:เธอก็รู้ว่าคุณแม่ไม่ยอมหรอก....

    มารีนา:แล้วจะทำยังไงดี ขืนปล่อยไว้ฉันว่า

    มารีนา:ฉันรบกวนเธอมานานมากไปแล้ว ที่เหลือฉันจะจัดการเอง ส่งเธอมานี้....

    เมรีน่า:แน่ใจหรอ ว่าพี่จะรับมือได้ ฝูเหยาไม่ใช่เด็ก อายุ 12 ขวบแล้วนะ แถมพี่กำลัง สร้างควีนอยู่

    มารีนา:ม้าพยศ ก็มีแต่แม่ของมันที่จะกำราบได้ ไม่เป็นไร

    จีน่า:มีอะไรหรอค่ะ

    มารีนา:ฝูเหยาจะย้ายมาอยู่ที่นี้

    จีน่า:ห่ะ

    พอกลับมาที่คฤหาสน์เหยาที่ไทย มารีน่าก็บอกเรื่องนี้กับคุณย่า

    ย่า:จะให้ฝูเหยาจะมาอยู่นี้หรอ ทำไมจู่ๆถึงอยากให้ลูกมาอยู่ด้วย มีอะไรหรือป่าว

    มารีนา:ป่าวนิค่ะ...แค่คิดถึงลูกมั้ง ไม่ได้เจอตั้งนาน...อีกอย่างให้มาเรียนที่ไทยสัก2ปี ก่อนส่งไปต่างประเทศก็ไม่เลว

    ย่า:ก็ดีน่ะ ฉันเห็นด้วย ฉันก็อยากเจอหลาน

    แล้วแม่บ้านกับเด็ดสาวน่ารักก็เดินมา....

    ย่า:แม่บ้าน ช่วยเตรียมห้องให้ฝูเหยาที....

    แม่บ้าน:คุณหนู ฝูเหยาจะมาหาคุณท่านหรอค่ะ

    ย่า:ฉันจะให้หลานฉันย้ายมาอยู่ที่นี้ เธอยังจำสิ่งที่หลานฉันชอบและไม่ชอบได้อยู่ใช่ไหม ช่วยไปจัดการและบอกกลับทุกคนทีนะ

    แม่บ้าน:จำได้คะ ฉันจะจัดการให้ค่ะ คุณท่าน

    มารีนา:อาการป่วยของฝูเหยาก็ยังไม่ดีขึ้นเผลอๆอาจจะแย่ลงฟังจากที่เมรีน่าเล่ามา ทั้งอารมณ์ พฤติกรรม หนูคิดว่าเราไม่ควรจะเลี้ยงแกแบบตามใจเหมือนก่อนไม่ได้แล้ว

    ย่า:แล้วแกจะให้ทำยังไง ก็หลานฉันป่วยอยู่ จะไปบังคับเดี่ยวอาการก็กำเริบกันพอดี

    มารีนา:ได้สิค่ะ ถ้าคุณแม่ไม่ตามใจแก แล้วปล่อยให้หนูจัดการเอง

    ย่า:นี้แก....เห้อ....

    มารีน่า:คุณแม่ไม่ไว้ใจหนูไหมคะ

    ย่า:ก็ได้ ขอแค่อย่าให้เตลิดไปมากกว่านี้

    วันต่อมาฝูเหยาก็แต่งตัวจะไปร.ร. แล้วลงมา...

    ฝูเหยา:หนูไปก่อนน่ะคะ วันนี้หนูไม่ค่อยหิว

    ก่อนจะยื่นกระเป๋าให้ Anna

    เมรีนา:วันนี้แกไม่ต้องไปร.ร

    ฝูเหยา:หมายความว่ายังไงคะ ที่หนูไม่ต้องไปร.ร.

    เมรีนา:ฉันทำเรื่องลาออกให้แกแล้ว

    ฝูเหยา:ห่ะ ทำไม่ถึง เพราะเรื่องเมื่อวานหรอ ใครคนไหนมันเอาเรื่องหนู งั้นหรอ

    เมรีนา:ไม่มี ไม่ใช่เเค่เรื่อง ร.ร.แต่ฉันจะส่งแกไปอยู่กับแม่ของแก....ที่ไทย.

    ฝูเหยา:อะไรน่ะคะ น้าจะส่งหนูไปอยู่กับแม่งั้นหรอ

    เมรีน่า:ใช่ คุณย่า และแม่ของแกอยากให้แกไปอยู่ที่ไทย ด้วย

    ฝูเหยา:หนูไม่ไป

    เมรีน่า:นี้เป็นคำสั่งจากคุณย่า แกจะปฎิเสธหรอ

    ฝูเหยา:น้าก็รู้ว่าหนูกับคุณแม่ เพราะเรื่องเมื่อวานหรอค่ะ Anna ก็จัดการไปแล้วนิหน่า ทำไมต้องส่งหนูไปด้วย ทำไม

    เมรีนา:มันไม่ใช่แค่เรื่องนั้น แก ไม่รู้หรอว่าพักหลังตัวเอง เปลี่ยนไปแค่ไหน ทั้ง อารมณ์ร้อน ขี้โมโห ไหนจะทำร้ายร่างกายที่โรงเรียน แกย้ายมากี่โรงเรียนแล้วในรอบ 1 ปี หะ

    ???:คุณ...

    ​เมรีน่า:ยังไม่รวมถึงพฤติกรรม ตัวเองที่ปฎิบัติกับคนรับใช้ แกรู้ไหมว่าฉันเปลี่ยนคนใช้แม่บ้านมาไม่รู้กี่คนแล้วในหลายหลายเดือนมานี้ เพราะแกเอาแต่ใจแบบนี้ไง

    ฝูเหยาก็กำมือแน่น....ก่อนจะหันไปที่เหล่าคนใช้ที่พากันหลบหน้า

    เมรีน่า:พรุ่งนี้ เตรียมตัวเดินทางไปที่ประเทศไทย

    ฝูเหยา:คุณอาคะ...หนูไม่ไป...อย่าให้หนูไปเลยน่ะค่ะ...

    ???:คุณ...ผมว่า...

    เมรีนาก็ส่ายหน้า....

    ???:อาขอโทษน่ะ....

    ฝูเหยาก็ลุกขึ้นกำหมัดแน่นมองหน้า เมรีน่า

    ฝูเหยา:น้า ก็เกลียดหนูอีกคนใช่ไหม

    เมรีน่า:แกว่าไงน่ะ ....

    ฝูเหยา:ที่ผ่านมา น้าคงเบื่อหนูมาก น้าคงอยากจะเขี่ยหนูทิ้ง คงส่ะใจน้าแล้วใช่ไหมคะ

    ???:ฝูเหยาไม่มีใครเกลียดหนูหรอกน่ะ

    ฝูเหยา:คุณอาจะไปรู้อะไรทั้งแม่ น้า และทุกคนล้วนเกลียดหนูกันทั้งนั้น หนูไม่น่าเกิดมาในตระกูลนี้เลย ทำไมต้องเกิดมาในตระกูลบ้านี้ด้วย....

    แล้วเมรีน่าก็ตบหน้าไปหนึ่งที นี้น่าจะเป็นครั้งแรกเลยก็ได้...

    เมรีน่า:แกกล้าพูดแบบนี้กับตระกูลได้ไงห่ะ!!!ไม่ใช่ตระกูลนี้หรอที่ทำให้แกมีชีวิตที่ดีแบบนี้ และที่สำคัญฉันเลี้ยงแกมาตั้งแต่เด็กรักเหมือนลูกของตัวเอง ตามใจมาตลอด แกยังจะกล้าพูดแบบนี้กับฉันงั้นหรอ

    ฝูเหยา:น้าเลี้ยงพระจำใจต้องเลี้ยง ไม่ใช่จะเต็มใจ

    เมรีน่า:ว่าไงน่ะ

    เมรีน่าจะเข้าไปอีกสามีจึงห้ามไว้...

    ฝูเหยาก็น้ำตาไหลก่อนจะเดินขึ้นห้อง....

    ฝูเหยาก็เดินกลับขึ้นห้องไป ระหว่างทางก็ชนอาเต๋าหลานชายจนล้ม

    อาเต๋า:หือ...แม่ครับ พี่ฝูเหยาแกล้งผมอีกแล้ว

    เมรีน่า:ฝูเหยา กลับมานี้น่ะ !!!

    ฝูเหยาเข้ามาในห้องก็ กรี๊ด พร้อมกับโยนข้าวของ กระจุยกระจาย และนั่งร้องให้ พอตกกลางคืนเมรีน่าก็เข้ามาในห้องเห็นข้าวของกระจัดกระจาย

    ในขณะที่ฝูเหยานอนหลับเธอจึงห้มผ่าให้ แล้วค่อยๆลูปผมให้เธอ ก่อนจะเดินออกไป ฝูเหยาก็ลืมตาเพราะก็รับรู้ได้ว่าน้าก็รักเธอเหมือนกัน....แต่เธอก็เตรียมกระเป๋าเพื่อจะได้หนีเอาไว้แล้ว....หลังจากที่แม่บ้านปิดไฟ...ฝูเหยา ก็ลากกระเป๋าออกมาจากใต้เตียง ใส่หมวก แล้วค่อยๆแอบย่องลงมา เปิดประตู....แต่ก็เปิดไม่ออก....

    ฝูเหยา:บ้าเอ้ย...ปกติมันก็ไม่ล็อคนิ...ฝูเหยาพยายามเปิด

    รถขนส่งของที่มาส่งประจำช่วงดึกกำลังจะออกไป....

    ฝูเหยา:อย่าพึ่ง...ไปสิ....

    ก่อนไฟจะสว่างขึ้น...แล้ว Anna ก็ออกมา...

    Anna:กลับไปนอนเถอะคะ คุณหนู....

    ฝูเหยา:Anna...เปิดประตูให้ฉันเดี่ยวนี้ ..

    Anna:ขอโทษด้วยคะ...พาคุณหนูขึ้นไป...

    ฝูเหยา:อย่าเข้ามาน่ะ...

    บอดี้การ์ด2คนจะเข้าไป

    ???:ขอโทษด้วยน่ะคะ

    พอจะจับแขนฝูเหยาก็สบัดออก ...แล้วเหวี่ยงหมัดออกไป...แต่บอดี้การ์ดก็หลบได้

    Anna:ระวังด้วย...

    ฝูเหยา:Anna เธอน่าจะเข้าใจฉันที่สุด ทำไมไม่ฟังฉันบ้าง....

    Anna:เพราะเข้าใจไงคะ จึงปล่อยให้ทำอะไรตามใจไม่ได้

    Annaจึงพยักหน้าให้2คนถอยออกมา...Annaจึงเข้าไป

    ฝูเหยา:ก็ได้ ถ้าอยากเจ็บตัวหนัก....ล่ะก็...

    ฝูเหยาก็มองเห็นกุญเเจที่ห้อยอยู่ก็พยายามจะเเย่งแต่ก็ไม่สามารถทำได้ ไม่ว่าจะต่อยยังไงก็ไม่โดน จนถูก รวบตัวด้านหลัง แล้วใช้เชือกมัด มือทั้ง2ข้าง

    ฝูเหยา:ปล่อยฉันน่ะ...ปล่อยฉัน....

    Anna:เบาๆสิคะ คงไม่อยากให้คุณเมรีนาตื่นใช่ไหม....

    ฝูเหยา:โธ่เว้ย...

    พาตัวคุณหนูขึ้นห้องไป

    ทั้ง2ก็พาฝูเหยาขึ้นห้องไป....

    เมรีนาก็เดินออกมา....

    Anna:เป็นอย่างที่ท่านประธานคาดการณ์ไว้จริงๆ

    เมรีนา:คนหัวดื่ออย่างฝูเหยา ไม่ยอมไปง่ายๆอยู่แล้ว...

    Anna:ขอโทษด้วยน่ะค่ะ ที่ต้องทำรุนแรง

    เมรีนา:ไม่เป็นไร...แค่นั้นเด็กนั้นไม่เจ็บหรอก...

    Anna:จะดีหรอคะที่ส่งไป....

    เมรีนา:นั้นสิน่ะ ก็หวังว่าพี่ฉันจะเอาอยู่....

    ผ่านไปสัก3วัน ของต่างๆของฝูเหยาก็ถูกส่งไปไทยส่ะส่วนใหญ่ ในขณะที่ฝูเหยาก็กักตัวอยู่แต่ในห้อง...ไม่ยอมออกมา...

    สารบัญจำนวน 2 ตอน
    ตอนแรกสุด

    ลำดับตอน
    ชื่อตอน

    รีวิวจากนักอ่าน

    Empty Review

    นิยายเรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว

    มาเป็นคนแรกที่เขียนรีวิวนิยายให้กับนิยายเรื่องนี้กัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    กำลังโหลด...
    แทรกรูปจากแกลเลอรี่ - Dek-D.com
    L o a d i n g . . .
    x
    เรียงตาม:
    ใหม่ล่าสุด
    ใหม่ล่าสุด
    เก่าที่สุด
    ที่กำหนดไว้
    *การลบรูปจาก Gallery จะส่งผลให้ภาพที่เคยถูกนำไปใช้ถูกลบไปด้วย

    < Back
    แทรกรูปโดย URL
    กรุณาใส่ URL ที่ขึ้นต้นด้วย
    http:// หรือ https://
    กำลังโหลด...
    ไม่สามารถโหลดรูปภาพนี้ได้
    *เมื่อแทรกรูปเป็นการยืนยันว่ารูปที่ใช้เป็นของตัวเอง หรือได้รับอนุญาตจากเจ้าของ และลงเครดิตเจ้าของรูปแล้วเท่านั้น
    < Back
    สร้างโฟลเดอร์ใหม่
    < Back
    ครอปรูปภาพ
    Picture
    px
    px
    ครอปรูปภาพ
    Picture