ปล้นรัก กับดักมาเฟีย

#เรื่องนี้นางเอกกาว กรุณาถอดสมองก่อนอ่าน

เกิดมาหล่อเกินไปว่าอาพับแล้ว ยังไม่หนักเท่าโดนมาเฟียจับตัวกลางดึก แล้วบังคับให้มาเป็นคนรัก

"นายต้องทำให้ครอบครัวของผมยกเลิกงานแต่งงาน"

ก็คงไม่ยากเกินไปมั้ง แต่ก่อนอื่นช่วยเลิกพยายามจับจู๋เธอก่อน!

ว่าแต่หมอนั่นเป็นมาเฟียด้วยเหรอ ทำไมตอนปล้นบ้านเขาแรก ๆ ไม่เห็นรู้

*

“ผมแค่คิดว่าถ้านายไว้ผมยาวคงน่ารักดี เห็นทีแรกเกือบจำไม่ได้”

เบียร์ไม่แน่ใจแล้วว่าระหว่างเสียงฝีเท้ากับเสียงหัวใจอันไหนดังกว่ากัน

คำพูดก้องสะท้อนในหูซ้ำ ๆ น่ารัก? จะน่ารักได้ยังไง ไม่เคยมีใครชมว่าเธอน่ารัก

นี่อาจเป็นเรื่องเข้าใจผิด เบียร์พยายามหาทฤษฎีอะไรสักอย่างมาอธิบาย เขาน่าจะแค่อยากชมที่เธอทำงานไว หรือไม่ก็อยากแกล้ง

ต้องเป็นอย่างนั้นแน่ ๆ

“เลิกหลบหน้าได้แล้ว" เสียงนุ่มทุ้มกระซิบแผ่วเบา ลมหายใจร้อนรดปลายจมูก “นี่ผมกำลังเปิดโอกาสให้นายเป็นฝ่ายเริ่มนะ"

“เริ่มอะไร ไม่เริ่ม ฉันจะกลับบ้าน"

“โรซี่จะมาแล้ว"

จริงอย่างเขาว่า ฟังจากเสียงฝีเท้าแล้วอีกไม่นานโรซี่คงหาพวกเราเจอ

แต่นั่นมันปัญหาของเขา เธอต้องรีบไปจากที่นี่ ลุงคนสวนอาจกำลังรอให้เธอกลับไปช่วยตัดหญ้าหลังบ้าน เธอไม่อยากให้คนแก่รอนาน เบียร์เหลือบมองรอบ ๆ พยายามหาทางหนี แต่กลับถูกเขาเชยคางขึ้น บังคับให้สบสายตา

ดวงตาสีน้ำตาลอ่อนลุ่มลึก ราวกับมีพลังดึงดูดทุกอย่างเข้าไปข้างใน

“ถ้านายไม่เริ่ม…”

ต้องไปเดี๋ยวนี้ ต้องรีบออกไปจากที่นี่

อย่าให้เขารังแก

ทว่าใบหน้าถูกฝ่ามือใหญ่ล็อกไว้ เขาโน้มตัวลงมาช้า ๆ เบียร์แทบจะเห็นขนอ่อนทุกเส้นบนผิวเนียนละเอียดของเขา จึงรีบใช้มือดันร่างสูงให้ถอยห่าง

ริมฝีปากเขาเฉียดของเธอไปแค่มิลเดียว

คนถูกปฏิเสธปรือตาลง ความไม่พอใจทอประกายเบื้องหลังแพขนตาหนา ก่อนแทนที่ด้วยแววมาดร้าย เอาแต่ใจ

“ช่วยแสดงให้เก่งเหมือนตอนอยู่กับผู้ชายคนอื่นหน่อยสิ"

เบียร์ไม่ทันแกล้งครางหงิงให้ดูน่าสงสารด้วยซ้ำตอนริมฝีปากอุ่นกดทับลงมา...

*

คำเตือน นิยายเรื่องนี้เน้นเบาสมอง หาสาระไม่ได้ มีการอธิบายกิจกรรมทางเพศอย่างโจ่งแจ้ง ตัวเอกค่อนข้างหยาบคายในช่วงแรก แต่จะดีขึ้นตามกาลเวลา เนื้อเรื่องช่วงหลังหนักหน่วงนิดหน่อย มีการฆาตกรรม ตัวละครสีเทา บางตัวมีปัญหาทางจิต

*

เรื่องนี้นักเขียนแต่งใกล้จบแล้ว (90%) ฉะนั้นลงจบแน่นอน กดเข้าชั้นรอได้เลย ไม่มีทิ้ง ไม่มีเท