Love of 1999 : มารักกัน.. ก่อนวันสิ้นโลก

ณ ถนนเลียบริมแม่น้ำแควใหญ่ มีดวงใจหวิวเหงาสองดวงมาบรรจบกัน 

นิยายแนว Coming [ out ] of Age

เมื่อสองหนุ่ม กุมมือกัน ก้าวข้ามผ่านวันสิ้นโลก

บนกลิ่นไอยุค 90 

ที่ใคร ก็มีแต่ความฝัน

Jingle :      ยิ่งเจอ.. ยิ่งสั่น.. ยิ่งเจอ.. ยิ่งสั่น.. ยิ่งเจอ.. ยิ่งสั่น.. ก็ยังสู้ตาย

“ตื่นยังวะไอ้ดอย นอนกินบ้านกินเมืองนะมึงเนี่ย”

“หืมมมมมมม ตื่นแล้ววว”  เสียงงัวเงียคลานมายกหูโทรศัพท์ที่หัวเตียง 

“ไอ้ตอแหล หน้าคงทิ่มอยู่บนแป้นหมุนโทรศัพท์แล้วไหมวะ”

“มีอะไรวะ ไอ้อาร์ม กูง่วง” 

“มึงจะไปวิทยาลัยเอง หรือให้พวกกูไปรับ”

“แล้วนี่มึงจะไปยังล่ะ”

“อาบน้ำอยู่เนี่ย”

“ห้องน้ำบ้านมึงมีโทรศัพท์ตั้งแต่เมื่อไหร่ สายบ้านพ่อง มึงยาวขนาดนั้น”ปลายสายทางนี้ ยังคงครึ่งหลับครึ่งตื่น

“กูใช้ โนเกีย 3210 ของไอ้โอ๊คโทรเว้ย  ป้ายแดงหรูเชี่ย ไร้เสา มีเกมงูด้วยเว้ย”

“โอ๊ยยยย เสี่ยโอ๊ค ถอยให้กูบ้าง กูอิจฉา เพิ่งออกเดือนที่แล้วไม่ใช่เหรอวะ เครื่องแรกของเมืองกาญจน์เลยป๊ะ” 

“ไอ้อาร์ม มือถือกูเปื้อนยาสระผมไหมแล้วมึง” เสียงปลายสายอีกเสียงที่ทุ้มกว่าแทรกเข้ามา พร้อมคว้าหูโทรศัพท์ไปพูดแทน   “แล้วนี่มึงจะลุกจากเตียงได้เมื่อไหร่ ไอ้ดอย” 

“โอ๊ค มารับกูที แต่กูนอนต่อเดี๋ยวนะ”

“ไม่ต้องนอนแล้ว ลุกไปกินข้าว เดี๋ยวกูไปรับ อาบน้ำจะเสร็จแล้ว”

“นี่มึงอาบน้ำด้วยกันเหรอ”

“กูเป็นแฝด จะอายเชี่ยอะไรกัน  แถมของไอ้อาร์ม ก็ไม่มีอะไรให้มอง  มองแทบไม่เห็น” ก่อนจะมีเสียงแทรก “ไอ้สัส”

“อ้าว ฝาแฝดอันมันไม่เท่ากันเหรอวะ”

“ของกูสวยกว่า”  ก่อนจะมีเสียงแทรกมาอีกเป็นครั้งที่สอง “ไอ้สัสโอ๊ค”

“กูอยากได้มือถือบ้าง เม็มได้ตั้ง สองร้อยห้าสิบชื่อ”

“กูกับมึง มีเพื่อนรวมกันถึงสิบคนเปล่าวะ ก็ขอแม่มึงดิ”

“ไม่กล้าว่ะ เก็บค่าหอเดือนนี้ ก็จ่ายนั่นนี่ไปจะหมดอยู่แล้ว”

“ลับหลังแม่มึงนี่ ทำซ่าส์ ไปแดรกข้าวได้แล้ว”

“อืม อีกแป๊บเหอะนะ ให้กูนอนอีกแป๊บ นะๆๆๆๆๆ เพื่อนรัก”