ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Identity V]ทำไมฉันกับเพื่อนต้องมาเจออะไรแบบนี้ด้วยเนี่ย!?(แจ็คxOc) (นาอิบxOc)[END]

    ลำดับตอนที่ #16 : ตอนที่12 แฮสเทอร์ผู้เคียดแค้น(2)(100%)

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 806
      73
      23 ธ.ค. 61

    และแน่นอนว่าตอนนี้ไรต์ก็จะบรรยายทั้งตอนเองคะพร้อมแล้วไปอ่านกันโลดคะ!
    _____________________
    ความเดิมตอนที่แล้ว

    "ฮ่าๆๆๆ!!  ไม่นึกว่าข้าจะโชคดีมาเจอเครื่องบูชายัญของราชาปีศาจลูซิเฟอร์นะเนี่ยดีล่ะในเมื่อของทั้งสองสิ่งมาอยู่กันครบแล้วข้าก็เริ่มทำพิธีได้แล้ว"

    อแมนด้าที่ได้ยินแบบนั้นก็เบิกตากว้างอย่างตกใจเมื่อแฮสเทอร์รู็ว่าเธอมีคำสาป!ทามาโมะที่ได้ยินแบบนั้นก็หน้าเครียดขึ้นมาทันทีเพราะอแมนด้าเคยบอกกับเธอว่าเธอมีคำสาป  แต่วิธีแก้ก็มีอยู่เพียงแต่มันต้องใช้เวลาในการหาหน่อยแฮสเทอร์เสกหนวดขึ้นมาอีกหลายสิบเส้น  แล้วทำการสั่งให้หนวดพวกนั้นพุ่งตรงเข้าไปยังอแมนด้าในอ้อมกอดของโจเซฟทันที!โจเซฟที่เห็นแบบนั้นก็เอาดาบขึ้นมากันถึงจะป้องกันไม่ได้หมดเขาก็จะขอปกป้องอแมนด้าเอาไว้เอง!  ในขณะที่หนวดหลายสิบเส้นพุ่งตรงมายังโจเซฟกับอแมนด้านั้นก็มีคนเข้ามาขว้างสะก่อนและทุกคนต่างตกใจมากเมื่อคนที่พุ่งเข้าไปคือ...

    ---ต่อคะ---

    ฉึก!!!

    "ทามาโมะ!!!!"

    ใช่แล้วคนที่เข้ามาขว้างการโจมตีของแฮสเทอร์ก็คือทามาโมะนั่นเอง!!!

    "แค่กๆ!!"

    ทามาโมะไอออกมาเป็นเลือดเพราะแฮสเทอร์ได้เกร็งหนวดพุ่งโจมตีมาทำให้หนวดมีความแข็งแรงและทนขึ้นจนมันเป็นอาวุธที่แทงทะลุได้  เอมี่ที่เห็นว่าทามาโมะโดนหนวดแทงก็เบิกตากว้างก่อนจะกรีดร้องออกมาอย่างหวาดกลัว

    "กรี๊ดดดดดด!!!!!!!"

    นาอิบที่หลบอยู่บนระเบียงพอได้ยินเสียงกรี๊ดของเอมี่ก็กระโดดลงมาทันทีพรางจะวิ่งเข้าไปหาแต่ก็โดนหางของทามาโมะรัดเอาไว้

    "ยะ..อย่าเข้าไปนาอิบ"

    ทามาโมะพูดอย่างลำบากเพราะที่เธอเข้ามารับการโจมตีของแฮสเทอร์ก็เพื่อล่อให้เอมี่โกรธแล้วเธอก็ไม่อยากให้ใครเข้าใกล้เอมี่ตอนโกรธด้วย

    "ทำไมล่ะ!?เอมี่กำลังกลัวนะฉันควรจะเข้าไปปลอบเธอสิ!"

    นาอิบถามอย่างไม่เข้าใจและพยายามจะดิ้นให้หลุดจากหางของทามาโมะแต่ก็ไม่หลุดอยู่ดีแจ็คที่จัดการหนวดได้แล้วก็พุ่งตรงเข้ามาประคองทามาโมะเอาไว้ทามาโมะจึงตอบนาอิบไปว่า

    "ฉะ..ฉันไม่อยาก..ให้นายเข้าไป..ใกล้เอมี่..ตอนโกรธ"

    นาอิบขมวดคิ้วอย่างไม่เข้าใจก่อนจะมองไปทางเอมี่ที่ตอนนี้ยืมก้มหน้านิ่งก่อนจะมีหนวดเส้นหนึ่งพุ่งตรงเข้าไปหาเอมี่อย่างรวดเร็วแต่ทว่า...

    หมับ!

    เอมี่กลับจับหนวดได้ด้วยเพียงแค่มือเดียว!นาอิบกับคนอื่นๆต่างตกใจมากก่อนที่สีผมและสีเสื้อผ้าของเอมี่จะเปลี่ยนไปจากสีผมสีซากุระเปลี่ยนเป็นสีดำสนิท  ดวงตากลมโตจากสีแดงอมชมพูเปลี่ยนเป็นแดงสดดั่งโลหิตเสื้อผ้าที่เคยเป็นสีขาวเปลี่ยนสีดำสนิททันทีทามาโมะที่เห็นแบบนั้นก็อดที่จะขอโทษเอมี่ในใจไม่ได้  เพราะเธอตั้งใจเข้ามารับหนวดเองเพื่อให้เอมี่โกรธแต่ตอนเอมี่โกรธก็มีข้อดีเหมือนกันนั่นก็คือ...

    [เซอร์ไวเวอร์เอมี่ได้ปลดล็อคร่างจุติหญิงสาวผู้เลือดเย็น]

    "แกบังอาจมากนะพี่หมึกที่มาทำร้ายเพื่อนของฉันน่ะ"

    เอมี่พูดออกมาอย่างเย็นชาดุจน้ำแข็งทำให้โรมิโอกับอาคิตะพากันขนลุกเพราะไม่เคยเจอตอนเอมี่เป็นแบบนี้มาก่อนทามาโมะใช้แรงที่เหลือน้อยนิดโยนมีดไปให้  เอมี่ก็รับมาอย่างไม่ยากเย็นก่อนจะพุ่งเข้าไปหาทั้งสามคนอย่างรวดเร็วจนมองตามกันไม่ทัน

    ฉัวะ!

    "อ๊ากกก!!"

    แฮสเทอร์ร้องลั่นเพราะโดนเอมี่แทงเข้าที่แผลซ้ำทำให้เลือดสาดกระเซ็นออกมาแล้วเอมี่ก็หันไปมองอาคิตะกับโรมิโอทั้งสองคนที่โดนมองก็สะดุ้งเฮือก  ก่อนจะยกอาวุธขึ้นมาเตรียมไว้แต่เอมี่ก็พุ่งเข้าไปหาจากข้างหลังอย่างรวดเร็วก่อนจะใช้มีดฟันเข้าไปที่แขนของทั้งสองคนอย่างรวดเร็ว

    ฉัวะ!  ฉัวะ!

    "อ๊ากกก!!!"x2

    ทั้งคู่กรีดร้องออกมาอย่างเจ็บปวดก่อนที่อาคิตะจะโดนเอมี่ใช้เท้ากดหัวให้หมอบไปกับพื้นพร้อมกับพูดว่า

    "ฉันจะทรมานนายก่อนอาคิตะให้สาสมกับที่ทำกับฉันและซารุไว้"

    พูดจบเอมี่ก็นำมีดมากรีดตามใบหน้าของอาคิตะทันที

    "อ๊ากกก!!!!"

    อาคิตะร้องออกมาสุดเสียงโรมิโอจะเข้ามาช่วยก็โดนใยแมงมุมของไวโอเล็ตต้าพันเอาไว้พร้อมกับที่ลากมาให้ทามาโมะด้วย

    "ขอบคุณคะ"

    ทามาโมะขอบคุณไวโอเล็ตต้าก่อนจะใช้หางรัดมีดและเอาไปปักไว้ตามแขนขาของโรมิโอพร้อมกับพูดว่า

    "นี้คือสิ่งที่นายต้องชดใช้โรมิโอ"

    แล้วทามาโมะก็ใช้หางแทงมีดเข้าไปอีกโรมิโอได้แต่ดิ้นไปดิ้นมาเท่านั้นเพราะโดนใยพันทั้งตัวเหลือแค่ดวงตาเท่านั้นที่พอจะมองเห็นนาอิบกับแจ็คที่เห็นการเอาคืน(?)ของทั้งสองสาว  ก็พากันคิดในใจว่า'ห้ามทำให้สองคนนี้โกรธเด็ดขาดถ้ายังไม่อยากเหมือนกับสองคนนั้น'แล้วการทรมานก็ดำเนินไปเรื่อยๆจนอาคิตะพูดออกมาว่า

    "ฆ่าฉันให้ตายเถอะ!เธออยากแก้แค้นให้น้องชายเธอใช่มั้ยล่ะ!?ก็ฆ่าฉันสะเลยสิ!!"

    เอมี่ที่ได้ยินแบบนั้นก็แสยะยิ้มออกมาก่อนจะตอบไปด้วยน้ำเสียงที่กำลังสนุกว่า

    "ไม่เอาน่าที่รักการทรมานของฉันมันพึ่งจะเริ่มเองนะอย่าพึ่งร้องขอความตายจากฉันสิฉันยังสนุกไม่เต็มที่เลยน้าาา!"

    อาคิตะตัวสั่นไปหมดเขากลัวกลัวเอมี่ที่เป็นแบบนี้เขาอยากจะตายแล้วเขาไม่อยากทรมานแบบนี้ได้โปรดให้เธอได้ฆ่าเขาสักทีเถอะเอมี่ที่เห็นสีหน้าขอความตายจากอาคิตะก็ยิ่งสนุก  เธอจึงบรรจงกรีดมีดตรงท้องให้เข้าไปลึกอีกจนเริ่มจะเห็นเครื่องในแล้วแฮสเทอร์ใช้โอกาสที่เอมี่กำลังทรมานอาคิตะใช้เจ้าสิ่งนั้นทันที

    "มันจบกันแค่นี้แหละ!"

    พวกเอมี่หันไปตามเสียงก็เห็นว่าในมือของแฮสเทอร์ถืออัญมณีที่มีขนาดใหญ่กว่าสองมือเอาไว้ตัวอัญมณีเป็นสีแดงสดกำลังแปล่งแสงออกมาอแมนด้าที่เห็นแบบนั้นก็ตัวสั่นขึ้นมาทันที  โจเซฟที่สัมผัสได้จึงกอดอแมนด้าเอาไว้พร้อมกับพูดปลอบว่า

    "ไม่เป็นไรผมอยู่นี้แล้วผมจะปกป้องคุณเอง"

    อแมนด้าที่ได้ยินแบบนั้นก็เงยหน้าขึ้นมองโจเซฟที่ตอนนี้กำลังส่งยิ้มมาให้รอยยิ้มของโจเซฟมันเหมือนกับยาที่เยียวยาความกลัวได้ทำให้อแมนด้าหายตัวสั่นก่อนจะพยักหน้าไป

    "อัญมณีต้องสาปเอ๋ยจงมอบพลังให้แก่ข้าผู้ที่จะเป็นเจ้าแห่งการแก้แค้นคนต่อไปจงแสดงพลังของเจ้าออกมา!!"
    _____________________
    เอาแค่นี้ไปก่อนนะค่าาา!!!
    _____________________
    มาต่อให้แล้วคะขอโทษที่ช้าไปนะคะ
    _____________________
    ทันทีที่แฮสเทอร์พูดจบไอสีดำก็ล้อมรอบตัวของแฮสเทอร์ไว้ทำให้พวกเอมี่กับพวกฮันเตอร์คนอื่นๆต้องจับกลุ่มกันไว้เพราะลักษณะของแฮสเทอร์เริ่มเปลี่ยนไปแล้ว! จากรูปร่างเท่าพวกแจ็คเริ่มขยายใหญ่ขึ้นจนตอนนี้ตัวใหญ่ทะลุนอกปราสาทแล้ว!ตัวที่เคยมีสีคล้ำกลายเป็นสีดำสนิทที่น่ากลัวดวงตาหลายดวงกลายเป็นสีแดงสด ตอนนี้แฮสเทอร์มีรูปร่างไม่ต่างไปจากปีศาจสักนิดส่วนอัญมณีนั่นก็ลอยอยู่ข้างๆแฮสเทอร์เหมือนกับมันมีชีวิต

    "ฮะๆๆๆ!!!ฮ่าๆๆๆ!!!ได้มาแล้ว!พลังแห่งความแค้น!ทีนี้ข้าจะแก้แค้นพวกเจ้าทุกคน!!!ฮ่าๆๆๆ!!!"

    แฮสเทอร์พูดออกมาอย่างบ้าคลั่งพรอ้มกับเสกหนวดขึ้นมาโจมตีใส่พวกแจ็คมาร์ธาที่ซ่อนตัวอยู่ก็ยิงปืนออกไปแต่ก็โดนหนวดของแฮสเทอร์สกัดไว้ได้ ทำให้มาร์ธาต้องเปลี่ยนที่ซ่อนและคอยยิงปืนเพื่อสนับสนุนทุกคนทามาโมะที่บาดเจ็บอยู่ขยับตัวได้ไม่คล่องนักแถมเลือดมันยิ่งออกมากขึ้นแล้วด้วย ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปเธอต้องเสียเลือดตายแน่ๆในขณะที่ทามาโมะกำลังพยายามป้องกันตัวจากหนวดข้างหน้าอยู่ ก็ไม่รู้ตัวเลยว่ามีหนวดเส้นหนึ่งเข้ามาข้างหลังเธอและพุ่งโจมตีใส่!แต่ก่อนที่หนวดจะได้หวดใส่เธอนั้นก็มีบางสิ่งเข้ามาปกป้องเธอก่อน!

    ฮูก~!

    เสียงร้องของนกชนิดหนึ่งดังขึ้นพร้อมกับที่ตัวมันเข้ามารับการโจมตีให้ทามาโมะแล้วหนวดก็โจมตีใส่นกฮูกแทน

    เปรี้ยง!

    นกฮูกเมื่อทำหน้าที่เสร็จก็บินกลับไปหาเจ้าของของตัวเองเอมี่ที่เห็นแบบนั้นก็มองตามจนนกฮูกบินไปเกาะที่ไหล่ของ...

    "อิไล!"

    เอมี่เรียกชื่อของคนที่ส่งนกฮูกมาป้องกันเพื่อนเธออย่างตกใจเพราะเธอไม่คิดว่าอิไลจะมาในเวลานี้ด้วยซ้ำ!

    "ผมจะยังไม่ถามนะครับว่ารู้ชื่อผมได้ยังไง"

    อิไลพูดก่อนจะส่งนกฮูกไปป้องกันหนวดเส้นหนึ่งให้มิชิโกะทำให้มิชิโกะรอดจากการโดนหนวดหวดได้อย่างหวุดหวิดเอมี่พยายามจะเข้าไปแย่งอัญมณีแต่ก็โดนหนวดขว้างเอาไว้ตลอด ทำให้เธอจิ๊ปากอย่างไม่สบอารมณ์

    "สถานการณ์เลวร้ายกว่าที่ฉันคิดนะ"

    เสียงของผู้หญิงคนหนึ่งดังขึ้นทามาโมะหันไปตามเสียงเพราะคนอื่นไม่สามารถหันไปมองได้ทำให้เห็นว่าคนที่พูดคือดาร์คทีเซียหล่อนเดินเข้ามาอย่างสบาย โดยไม่โดนเส้นหนวดหวดเลยสักเส้นทามาโมะจึงถามออกไปว่า

    "เธอมาทำอะไรที่นี้?"

    "มารักษาคนบาดเจ็บ"

    ดาร์คทีเซียตอบก่อนจะยื่นมือออกมาแล้วก็มีแสงสีเขียวออกจากมือก่อนจะพุ่งเข้าไปหาบาดแผลตรงท้องของทามาโมะและรักษาทันทีทามาโมะที่เห็นแบบนั้นก็ตกใจพรางถามออกไปว่า

    "เธอ..มีเวทย์มนต์?"

    "ใช่"

    พอดาร์คทีเซียรักษาเสร็จก็หันไปทางแฮสเทอร์ที่ตอนนี้สั่งหนวดให้ไล่หวดคนอื่นอยู่เธอจึงเสกลูกไฟแล้วก็สั่งให้ลูกไฟพุ่งเข้าไปหาแฮสเทอร์อย่างรวดเร็ว

    บึ้ม~!!

    "อ๊ากกก~!!!"

    พอได้ระยะแล้วดาร์คทีเซียก็ดีดนิ้วทำให้ลูกไฟระเบิดแฮสเทอร์ที่อยู่ในรัศมีก็โดนสเก็ตไฟไปเต็มๆแฮสเทอร์หันมาหาดาร์คทีเซียอย่างโกรธแค้น พรางเสกหนวดที่หุ้มด้วยไอสีดำพุ่งเข้าโจมตีใส่ดาร์คทีเซียทันทีดาร์คทีเซียก็สร้างบาเรียขึ้นมากันไว้ทำให้หนวดเข้ามาทำอะไรเธอไม่ได้ แฮสเทอร์ที่เห็นแบบนั้นก็เสกหนวดยักษ์ขึ้นมาอีกเป็นสิบพร้อมกับที่แต่ล่ะหนวดมีลักษณะต่างกันบางหนวดเป็นลาวาร้อนแรง บางหนวดมีหนามแหลมอาบยาพิษ และบางหนวดก็มีไอสีดำน่าขนลุกคลุมรอบ ดาร์คทีเซียที่เห็นแบบนั้นก็กางบาเรียให้ป้องกันทุกคนได้อย่างทั่วถึงและแฮสเทอร์ก็สั่งให้หนวดยักษ์สิบเส้นพุ่งเข้าใส่บาเรียที่ดาร์คทีเซียสร้างทันที!

    ตุบๆๆๆ!!!

    เสียงของหนวดที่พยายามจะแทงทะลุเกราะบาเรียดังขึ้นอย่างต่อเนื่องและแฮสเทอร์ก็เข้ามาซ้ำจนบาเรียเริ่มมีลอยร้าวและ...

    เพล้ง!

    บาเรียได้แตกสลายแต่ดาร์คทีเซียยังนิ่งอยู่ได้พร้อมกับปล่อยเวทย์แสงสาดใส่ดวงตานับสิบของแฮสเทอร์อย่างจัง!แฮสเทอร์ที่มองไม่เห็นก็เสกหนวดขึ้นมากันไว้ แต่ทามาโมะก็ปามีดตัดหนวดได้อย่างรวดเร็วพรางพุ่งเข้ามาพร้อมกับสร้างแผลให้แฮสเทอร์เพิ่ม

    ฉึก!

    "โอ๊ย! เป็นแมลงวันให้ข้าจัดการนิ่งๆไม่ชอบ!อยากให้ข้าจัดการแบบเร็วๆนักใช่มั้ย!?ได้!ข้าจะจัดให้เอง!"

    พอแฮสเทอร์พูดจบก็หันไปคว้าอัญมณีมาดาร์คทีเซียที่เห็นแบบนั้นก็เรียกทามาโมะออกมาทันที

    "ทามาโมะ!!ออกมาให้ห่างจากแฮสเทอร์ซะ!!"

    ทามาโมะที่ได้ยินแบบนั้นก็กระโดดออกมาอย่างเร็วเพราะเธอเองก็เริ่มรู้สึกไม่ดีเหมือนกันแต่ทว่า...

    หมับ!

    ก็มีหนวดเส้นหนึ่งจับตัวเธอไว้ได้พรางยกตัวทามาโมะขึ้นมาแจ็คที่เห็นแบบนั้นจะพุ่งเข้ามาตัดหนวดแต่ก็โดนขัดขวางโดยหนวดยักษ์ที่มีหนามแหละและอาบพิษไว้ ทำให้เขาไม่สามารเข้าไปช่วยทามาโมะได้เอมี่ก็จะเข้ามาช่วยแต่ก็ต้องหลบหนวดที่มีลาวาร้อนแรงทำให้ตอนนี้ไม่มีใครช่วยทามาโมะได้เลยยกเว้นแต่...

    "ปล่อยเธอลงสะแฮสเทอร์!"

    ดาร์คทีเซียพูดขึ้นมาอย่างเรียบนิ่งพร้อมกับเสกดาบขึ้นมาถือไว้แฮสเทอร์จึงพูดออกไปอย่างไม่เกรงกลัวว่า

    "ก็เข้ามาช่วยสิ...ถ้าเข้ามาได้ล่ะนะฮะๆๆ!!"

    ดาร์คทีเซียพอได้ยินแบบนั้นก็เดินเข้าไปหาแฮสเทอร์พร้อมกับสร้างบาเรียขึ้นมากันไว้ทำให้หนวดยักษ์ทำอะไรเธอไม่ได้ดาร์คทีเซียพูดขึ้นอีกครั้งพร้อมกับปล่อยจิตสังหารไปด้วย

    "ฉันบอกให้วางเธอลง"

    "อึก!"

    แฮสเทอร์ชะงักเล็กน้อยแต่ก็ไม่ยอมปล่อยทามาโมะที่ตอนนี้พยายามดิ้นให้หลุดแฮสเทอร์ขยับหนวดที่รัดทามาโมะเข้ามาใกล้ตนพรางใช้มือที่เป็นหนวดเข้าไปไล่ใบหน้างดงามของทามาโมะ ทามาโมะที่โดนทำแบบนี้ก็สะบัดหน้าหนีทันทีแต่แฮสเทอร์ก็จับเอาไว้พรางหันมาพูดใส่ดาร์คทีเซียที่ตอนนี้ปล่อยจิตสังหารออกมาแรงมาก

    "ถ้าข้าบอกว่าไม่ล่ะ?เจ้าจะทำยังไง?"

    ดาร์คทีเซียที่เงยหน้ามองแฮสเทอร์ก็พลันหายตัวจากตรงที่ๆเคยอยู่อย่างไร้ล่องลอยก่อนจะปรากฏตัวตรงหนวดที่รัดทามาโมะเอาไว้พร้อมกับตัดมันทิ้งทันที

    ฉับ!

    ทามาโมะรีบตีลังกาลงพื้นพร้อมกับกระโดดถอยห่างแฮสเทอร์ทันทีดาร์คทีเซียหันหน้ามาหาแฮสเทอร์พร้อมกับพูดว่า

    "นายควรจะหยุดตอนนี้แฮสเทอร์ฉันจะได้พิจารณาพฤติกรรมของนายใหม่"

    "คิดว่าข้าจะกลับมาร่วมเกมปัญญาอ่อนนี้หรือไง!?ไม่มีทาง!"

    แฮสเทอร์ฟาดหนวดไปที่ดาร์คทีเซียแต่เธอก็หลบได้พร้อมกับหายตัวถอยห่างออกมาจากแฮสเทอร์แต่แฮสเทอร์ก็เลิกสนใจดาร์คทีเซียพรางพูดขึ้นมาว่า

    "พวกเจ้ามัวแต่หลบหนวดข้าจนไม่รู้ว่าข้าได้สิ่งที่ต้องการมาแล้ว!"

    แฮสเทอร์สลายหนวดทำให้ทุกคนหันไปมองอย่างระแวงก่อนโจเซฟจะเบิกตากว้างเมื่อแฮสเทอร์ยกหนวดเส้นหนึ่งขึ้นมาพร้อมกับคนๆหนึ่งที่โดนจับเอาไว้

    "อแมนด้า!!!"

    โจเซฟแถบจะวิ่งเข้าไปฟันหนวดทิ้งแล้วถ้าไม่โดนห้ามไม่ให้ทำอะไรบุ่มบ่ามไว้ก่อน

    "เอาล่ะมาดูกันสิถ้าข้าทำให้เครื่องบูชายัญของราชาปีศาจมีรอยขีดข่วนมันจะเป็นยังไง?"

    แฮสเทอร์พูดอย่างอารมณ์ดีพร้อมกับเก็บมีดที่ทามาโมะทำตกเอาไว้ขึ้นมา

    "อย่ายุ่งกับเธอนะ!!"

    โจเซฟพยายามเข้ามาแต่ก็โดนหนวดเส้นยักษ์ขว้างเอาไว้ก่อนอแมนด้าตอนนี้ไม่มีแรงเหลือแล้วแต่ถ้าเธออยากจะรอดจากตรงนี้ก็มีแต่วิธีเดียวเท่านั้น!

    "ไม่คิดจะอ้อนวอนข้าหน่อยหรือไง?"

    แฮสเทอร์ถามอแมนด้าที่ก้มหน้าเงียบอแมนด้าพึมพำเบาๆว่า

    "อ้อนวอนหรอ?วิธีนั้นน่ะ...มีแต่พวกมนุษย์หน้าโง่ที่ใช้กันเท่านั้นแหละ!!!"

    อแมนด้าเงยหน้าขึ้นมาตะโกนทำให้แฮสเทอร์ตกใจมากที่ตกใจเพราะสีตาของอแมนด้าเปลี่ยนไปแล้ว!จากสีม่วงครามเปลี่ยนเป็นสีแดงสด ผมสีเงินอมชมพูนิดๆ  เปลี่ยนเป็นสีดำสนิทพร้อมกับที่บุคลิกของอแมนด้าเปลี่ยนไปทันที

    "ปล่อยข้าลง!"

    เสียงที่พูดออกมายังเป็นเสียงของอแมนด้าแต่มีความน่าเกรงขามเพิ่มเข้ามาแฮสเทอร์จึงเผลอคลายหนวดออกทำให้อแมนด้า(?)หลุดออกจากการจับกุม

    "อะไรกันกะอีแค่ปลาหมึกตัวเดียวถึงขนาดเรียกข้าออกมาเนี่ยนะ?เสียเวลาข้าจริงๆ"

    เสียงที่พูดออกมาเป็นเสียงของอแมนด้าก็จริงแต่ท่าทางของเธอก็ได้เปลี่ยนไปแล้วเหมือนกับเป็นคนล่ะคนโจเซฟที่เห็นการเปลี่ยนแปลงของอแมนด้า ก็พยายามจะเข้าหาแต่ดาร์คทีเซียเข้ามาขว้างไว้พรางพูดว่า

    "อย่าเข้าไปตอนนี้ผู้หญิงตรงหน้านี้ไม่ใช่อแมนด้าแล้ว"

    "แต่..."

    "ก็อย่างที่ยัยนกนั่นพูดตอนนี้ข้าไม่ใช่อแมนด้าอีกแล้ว"

    โจเซฟที่ได้ยินแบบนั้นก็ขมวดคิ้วอแมนด้า(?)จึงเฉลยออกมาว่า

    "ตัวข้านั้นมีนามว่าลิลิตราชินีปีศาจลิลิต!และข้าคนนี้เนี่ยแหละที่เป็นคนมอบคำสาปให้กับเด็กคนนี้เอง!"

    จบคำแนะนำตัวของอแมนด้าไม่สิต้องเป็นจบคำของลิลิตก็มีไอมารสีดำเข้ามาล้อมตัวของลิลิตพร้อมกับที่เสื้อผ้าเปลี่ยนไปจากชุดที่ใส่ตอนกำจัดปีศาจ เปลี่ยนเป็นชุดเดรสสีดำยาวโชว์หลังขาวเนียน พร้อมกับมีมงกุฏปรากฏขึ้นมาบนหัวของลิลิตและปีค้างคาวอันใหญ่สีดำน่ากลัวที่กลางหลัง

    "ไหนๆก็มาโลกมนุษย์ทั้งทีขอข้าเล่นด้วยคนสิฮิฮิ"

    พูดจบลิลิตก็กางปีกบินทันทีพร้อมกับในมือมีลูกไฟสีดำน่ากลัวที่พร้อมจะแผดเผาทุกอย่างให้หมอดไหม้

    "ทุกคนหมอบเร็ว!!!"

    ดาร์คทีเซียตะโกนบอกทำให้พวกทามาโมะต่างมอบลงและดาร์คทีเซียก็กางบาเรียขึ้นมากันไว้อย่างแน่นหนาและแล้วก็...

    "จงกลายเป็นซากธุลีไปสะ!"

    ลิลิตพูดจบก็ขว้างลูกไฟสีดำไปทางแฮสเทอร์ที่ตัวใหญ่แต่ไม่มีทางหลบพ้นแฮสเทอร์จึงเสกหนวดขึ้นมากันไว้แต่ลูกไฟก็เผาไม่เหลือซากจนกระทั่ง

    ตูมมม~!!!

    "อ๊ากกก~!!!!!"

    แฮสเทอร์กรีดร้องอย่างทรมานเขาพยายามจะดับไฟแต่มันก็ไม่ดับแถมยิ่งดับมันก็ยิ่งเผาเขาอีกไฟนี้มันอะไรกัน!?

    "ไฟของข้าไม่มีทางดับถ้าเกิดว่าเจ้ายังมีความแค้นอยู่และถ้าแค้นมากไฟก็ยิ่งเผาเจ้าแรงขึ้นไปอีก"

    ลิลิตที่บินมองแฮสเทอร์โดนเผาพูดขึ้นมาแฮสเทอร์ที่ได้ยินแบบนั้นก็ร้องถามออกไปว่า

    "ทำไมกัน!?ทั้งๆที่เจ้าเองก็เป็นปีศาจเหมือนกันแต่ทำไมเจ้าถึงเลือกช่วยพวกมนุษย์ล่ะ!?"

    "ช่วยหรอ?ฮะๆๆๆ!เจ้าเข้าใจผิดแล้วข้าไม่ได้ช่วยพวกมันสักหน่อยที่ข้าเผาเจ้าทิ้งเพราะว่าเจ้ามันน่ารำคาญ!เกะกะลูกตาข้า!และการที่ข้าออกมาเพราะว่ายัยเด็กนี้เรียก! ถ้าไม่ใช่เพราะยัยเด็กนี้เป็นคนที่ข้าเลือกข้าก็ไม่สนใจหรอกว่าเจ้าพวกนี้จะเป็นยังไงน่ะ!"

    ลิลิตร่ายยาวออกมาพน้อมกับปาลูกไฟสีดำเพิ่มเข้าไปอีกแฮสเทอร์ก็ได้แต่ร้องอย่างทรมานก่อนจะโดนเผาเหลือแต่ซากที่เป็นเถาธุลีเท่านั้น ลิลิตจึงบินลงมาพร้อมกับหันมาหาพวกดาร์คทีเซียที่มองเธอด้วยสายตาหวาดระแวง

    "ลิลิตฉันต้องขออแมนด้าคืนเพราะเธอเป็นคนในความดูแลของฉัน"

    ดาร์คทีเซียพูดขึ้นมาพร้อมกับเดินเข้าไปหาลิลิตที่อยู่ในร่างของอแมนด้าถึงสีตากับสีผมและชุดจะเปลี่ยนไปแต่รูปร่างหน้าตายังเป็นอแมนด้าอยู่

    "ทำไมข้าต้องคืน?เด็กคนนี้จะเป็นเครื่องบูชายัญให้กับราชาปีศาจเขาจะเป็นปีศาจที่แข็งแกร่งที่สุดโดยมีข้าลิลิตผู้นี้เป็นคนเคียงข้างแล้วเจ้าจะมาเอาเครื่องบูชายัญของข้าไปไม่ได้เด็ดขาด!"

    ลิลิตประกาศเสียงกร้าวแต่ก่อนที่ดาร์คทีเซีสจะพูดนั้นก็มีเสียงหวานใสดังขึ้นมาว่า

    'เธอควรจะปล่อยน้องสาวของฉันลิลิต'

    ทุกคนต่างหันไปทางเสียงก็พบว่าเป็นวิณญาณผู้หญิงคนหนึ่งที่ยืนหรือลอยอยู่ข้างๆลิลิต

    "อ่า...เจ้านั่นเองวิณญาณสาวที่คอยอยู่กับเด็กคนนี้และเจ้าก็ยังเป็นว่าที่ภรรยาของซาตานอีกด้วย"

    ลิลิตพูดขึ้นมาอย่างไม่ยี่ระก่อนที่ลอร่าจะเดินเข้ามาใกล้ลิลิตมากขึ้นพร้อมกับที่ร่างกายเริ่มเปลี่ยนไป

    "ฉันจะพูดย้ำอีกครั้งว่าเธอควรปล่อยน้องสาวของฉัน!"

    จากร่างกายที่โปร่งแสงค่อยๆกลับมามีเนื้อหนังและสีผมที่เป็นสีน้ำตาลก็เปลี่ยนเป็นสีแดงสดยาวถึงพื้น ดวงตากลมโตสีน้ำเงินครามกลายเป็นสีแดงสดเหมือนกัน พร้อมกับที่ชุดก็เปลี่ยนไปและปีกค้างคาวสีแดงที่งอกออกมากลางหลัง

    (แปะรูปคะพอดีไรต์บรรยายชุดไม่ค่อยเก่งคะ//ไรต์)


    ลิลิตที่เห็นแบบนั้นก็แสยะยิ้มออกมาก่อนจะถามไปว่า

    "แล้วถ้าข้าบอกว่าไม่ล่ะ?"

    ลอร่ายิงลูกธนูออกไปทันทีแต่ลิลิตก็ปัดมันออกอย่างสบายก่อนที่เธอจะเสกดาบขึ้นมาพร้อมกับพูดท้าทายว่า

    "ถ้าอยากช่วยเด็กคนนี้นักก็เข้ามา!"

    "ทุกคนถอยออกไปก่อนเดี๋ยวอแมนด้าฉันจะช่วยออกมาให้ได้"

    ลอร่าหันไปพูดกับพวกเอมี่ซึ่งพวกนั้นก็พยักหน้าก่อนจะพากันทยอยออกไปแต่โจเซฟยังลังเลอยู่ลอร่าจึงพูดไปอีกว่า

    "ไม่ต้องห่วงฉันจะช่วยอแมนด้าออกมาให้นายแน่"

    โจเซฟที่ได้ยินแบบนั้นหันไปทางอแมนด้าที่โดนลิลิตใช้ร่างอยู่ก่อนจะหันมามองลอร่าพร้อมกับหันหลังและพูดว่า

    "ฝากด้วยนะ"

    แล้วโจเซฟก็รีบเดินตามคนอื่นๆไปตอนนี้ในห้องนั่งเล่นของฮันเตอร์มีแค่ลอร่ากับลิลิตเท่านั้นก่อนที่ทั้งคู่จะเข้าต่อสู้กัน!



    TBC.
    _________________________
    จบแล้วกับตอนนี้บอกได้เลยว่าปวดหัวเลยคะแต่เพื่อรีดที่น่ารักของไรต์ปวดหัวแค่นี้ทำอะไรไรต์ไม่ได้หรอกคะตอนหน้ามาดูกันคะว่าลอร่าจะช่วยอแมนด้าได้มั้ย? และอย่าลืมนะคะ 1 เม้น = 10 กำลังใจค่าาา~!!!ไว้พบกันใหม่ตอนหน้านะค่าาา~!!!^0^

    แถมรูปลอร่าคะ(ร่างปกติคะ)

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×