คลังตัวละครแห่งเวลา

ลำดับตอนที่ #2 : นายช่วยรักฉันตลอดไปเลยได้ไหม [Futurecard Buddyfight Ace] OC

"ฉันชื่อนากามูระ ริวโตะ"

ชื่อ:ริวโตะ 

นามสกุล:นากามูระ

อายุ:15ปี

กรุ๊ปเลือด:AB

ฝ่าย:มิคาโดะ ยูกะ

ลูมิไนส์:มังกรผู้แบกโลก! ได้เวลาเขย่าเวลาแห่งการพิพากษาแล้ว Luminize! Earth Judgment(โลกแห่งกาตัดสิน)

เพศ:ชาย

สัญชาติ:ญี่ปุ่น

นิสัย:ร่าเริง เป็นมิตรกับผู้คน

เวิลด์ที่ใช้:มีเทียร์เรลเวิลด์ 

คอร์แกตเจ็ต:ตราไม้กางเขนสีทองตรงอกเสื้อ

สีประจำตัว:สีเทา

บัดดี้:เทพแห่งการพิพากษาโลก เอิรธ์ ดราก้อน

(ร่างแรกและร่างปกติ)

(ร่างสูงสุด)

โอเวอร์ก็อด รูเลอร์ เอิรธ์จัสเมท 

รายละเอียดการ์ดในเด็ค

บัดดี้:เทพแห่งการพิพากษาโลก เอิรธ์ ดราก้อน

สกิล: จ่าย2เกจกับพลังชีวิต1หน่วยและนำการ์ดใบบนสุดเป็นโซลการ์ด เป็นค่าคอลลงสนาม เมื่อลงสนามนำการ์ด2ใบบนสุดจากกองการ์ดตัวเองเข้าโซลแฟสการ์ด เมื่อโจมตีครั้งแรกของเทิร์นสามารถนำการ์ด1ใบ จากแฟสการ์ดขึ้นมือได้ มีดับเบิ้ลแอคแทค,มูฟ,โซลการ์ด1ใบ

ปล.การนำการ์ดขึ้นมือสามารถทำได้แค่1ครั้งต่อ1เทิร์นเท่านั้น

ไซส์2 พลังโจมตี/12,000 พลังป้องกัน/8,000(มี4ใบ) 2คริติคอล

ร่างพัฒนา:โอเวอร์ก็อด รูเลอร์ เอิรธ์จัสเมท

สกิล: สามารถคอลได้เมื่อโซลแฟสการ์ดครบ10ใบ วางทับแฟสการ์ด เมื่อลงสนามถ้าพลังชีวิตต่ำกว่า5ฟื้นฟูเพิ่มจนเป็น10หน่วย หากมอนสเตอร์ตัวนี้ถูกทำลายผู้เล่นจะต้องแพ้ไปด้วยและมีผลไม่ถูกทำลาย,ไม่กลับขึ้นมือ,ไม่รับผลสกิลจากฝ่ายตรงข้ามทั้งหมด

  เมื่อถูกคอลลงบนแฟสการ์ด การ์ดในแฟสการ์ดจะกลายเป็นโซลให้มอนสเตอร์ตนนี้ การโจมตีทั้งหมดของฝ่ายตรงข้ามจะถูกรวมมาที่มอนสเตอร์ตนนี้ตนเดียวเท่านั้น แม้จะไปโจมตีช่องอื่นก็ตามและไม่สนสกิลใดๆ การ์ดใบนี้จะถูกทำลายเมื่อการ์ดในแฟสการ์ดหมด

  เมื่อโจมตีสามารถจ่าย1เกจหรือทิ้งการ์ดในมือ1ใบเข้าแฟสการ์ด เพื่อลดพลังป้องกันมอนสเตอร์เป้าหมายได้5,000 หากมอนสเตอร์ตนนั้นพลังป้องกันเหลือ0จะต้องถูกทำลาย สกิลนี้ใช้ได้ไม่เกิน2ครั้ง

ไซส์เป็นแฟสการ์ด พลังโจมตี/20,000 พลังป้องกัน/5,000(มี3ใบ) 5คริติคอล

(แต่มันจะมีมอนสเตอร์ยกเลิกสกิลหลายตัวนะค่ะ กลัวจะสับสน ถ้าเกิดว่ามอนสเตอร์ตัวนี้ถูกคอลมาก่อน สกิลทำลาย,ยกเลิกหรือทำลายสกิลของฝ่ายตรงข้ามจะใช้ไม่ได้ผลกับการใบนี้)

มอนสเตอร์ไซส์1

มังกรดาวเคราะห์เพลิง เมอร์ริส

 สกิล: เมื่อถูกคอลนำการ์ด1ใบจากดรอปโซนขึ้นมือหรือเข้าแฟสการ์ดก็ได้ เลือกอย่างใดอย่างหนึ่ง 

ไซส์1 พลังโจมตี/5,000 พลังป้องกัน/5,000(มี3ใบ) 1คริติคอล

มังกรดาวเคราะห์เยือกเเข็ง แซฟไฟร์

สกิล: เมื่อถูกคอลเลือกการ์ด1ใบจากเด็คขึ้นมือ เพิ่มพลังชีวิต1หน่วย 

ไซส์1 พลังโจมตี/5,000 พลังป้องกัน/5,000(มี3ใบ) 1คริติคอล

มังกรดาวเคราะห์แสงสง่า เวนิส

สกิล: เมื่อถูกคอลหากบนสนามมีเทพแห่งการพิพากษาโลก เอิรธ์ ดราก้อน ไซส์มอนสเตอร์ทุกตัวลดเหลือ0ทั้งหมด 

ไซส์1 พลังโจมตี/7,000 พลังป้องกัน/4,000(มี2ใบ) 2คริติคอล

มอนสเตอร์ไซส์2

นักรบมังกรดาวเคราะห์เหมันต์ เวนดี้เมียล

สกิล: เมื่อถูกคอลคริติคอลการโจมตีจะเพิ่ม1หน่วย ต่อเมื่อโซลแฟสการ์ดมี6ใบขึ้นไป และเมื่อโจมตีสำเร็จเพิ่มการ์ดในแฟส1ใบ

ไซส์2 พลังโจมตี/8,000 พลังป้องกัน/8,000 มีสกิลมูฟกับดับเบิ้ลแอคแทค(มี4ใบ) 2คริติคอล

นักรบมังกรดาวเคราะห์เขย่าปฐพี เคลย์แร็กเกอร์

สกิล: จ่าย2เกจและนำการ์ดเข้าโซลแฟสการ์ด2ใบ เมื่อถูกคอลทำลายมอนสเตอร์ฝ่ายตรงข้ามที่พลังป้องกันน้อยกว่าพลังโจมตีของตน1ใบ หากทำลายสำเร็จให้ทำลายการ์ดเวทมนต์1ใบของอีกฝ่ายเพิ่ม

ไซส์2 พลังโจมตี/8,000 พลังป้องกัน/5,000 มีสกิลดับเบิ้ลแอคแทค(มี4ใบ) 2คริติคอล

นักรบมังกรดาวเคราะห์ผู้ควบคุมประตูมิติ พลูโตเน่

สกิล: จ่าย1เกจและนำการ์ดเข้าโซลแฟสการ์ด1ใบ เมื่อถูกคอลเพิ่มพลังชีวิต2หน่วย ทุกครั้งที่มอนสเตอร์ฝ่ายตัวเองโจมตีเพิ่มการ์ดในแฟสการ์ด1ใบทุกครั้ง ถ้าเพิ่มมากกว่า3ใบสร้างความเสียหายโดยตรงให้อีกฝ่าย2หน่วย(การโจมตีที่ว่าไม่นับตัวเองหากใช้สกิลสร้างความเสียหาย)

ไซส์2 พลังโจมตี/10,000 พลังป้องกัน/2,000 มีสกิลดับเบิ้ลแอคแทค(มี2ใบ) 1คริติคอล

นักรบมังกรดาวเคราะห์ผู้ควบคุมการหมุนเวียน อิกราซิล

สกิล: สามารถคอลมอนสเตอร์ตัวนี้ได้เมื่อแฟสการ์ดมี8ใบขึ้นไป เมื่อถูกคอลสร้างความเสียหายโดยตรงกับอีกฝ่าย1หน่วย และทุกครั้งที่มอนสเตอร์อีกฝ่ายถูกทำลายแม้จะเป็นโซลการ์ดพลังชีวิตฝ่ายตัวเองเพิ่ม1หน่วย

ไซส์2 พลังโจมตี/8,000 พลังป้องกัน/8,000 มีสกิลดับเบิ้ลแอคแทค(มี2ใบ) 2คริติคอล

มอนสเตอร์ไซส์3

มังกรผู้ควบโชคชะตาอันรุ่งโรจน์ เดสเทนดิอุส

สกิล: หากการ์ดใบนี้อยู่ในแฟสการ์ด จ่าย2เกจคอลการ์ดใบนี้มาป้องกันการโจมตีหรือสกิลของฝ่ายตรงข้ามได้1ครั้งต่อ1เทิร์น

ไซส์3 พลังโจมตี/9,000 พลังป้องกัน/9,000 (มี2ใบ) 2คริติคอล

มังกรผู้ควบคุมโชคชะตาทมิฬ แฟนท่อมกลาดิอุส

สกิล: หากการ์ดใบนี้อยู่ในแฟสการ์ด จ่าย3เกจหลังเสียพลังชีวิตทั้งหมดจากการโจมตีของฝ่ายตรงข้าม และจะแพ้ในเทิร์นถัดไปของฝ่ายตรงข้าม ทำการจั่วการ์ดใหม่6ใบเพิ่มพลังชีวิต1หน่วย ใช้สกิลได้1ครั้งต่อ1เทิร์น

ไซส์3 พลังโจมตี/7,000 พลังป้องกัน/7,000 มีสกิลดับเบิ้ลแอคแทค(มี2ใบ) 2คริติคอล

การ์ดเวทย์มนต์

คัมภีร์ลับของแอตลาส

สกิล: เป็นเวทมนต์ติดตั้ง ทุกเทิร์นของตัวเองเพิ่มการ์ดในแฟสการ์ดตามจำนวนเกจที่มีของตัวเอง หากมี3ใบขึ้นไปพลังชีวิตเพิ่มอีก2หน่วย หากแฟสการ์ดสามารถคอลโอเวอร์ก็อด รูเลอร์ เอิรธ์จัสเมท ทุกครั้งที่โจมตีเราสามารถเลือกการ์ด1ใบจากแฟสการ์ดขึ้นมือได้ 1ครั้งต่อ1เทิร์น

 สกิลที่2:เมื่อมีโอเวอร์ก็อด รูเลอร์ เอิรธ์จัสเมทในสนามสามารถนำการ์ดใบนี้เข้าแฟสการ์ด หากการ์ดใบนี้ออกจากสนามทำลายการ์ดทุกใบที่ไม่มีชื่อ'Dragod'(มี3ใบ)

เนตรคำพิพากษา

สกิล: เวทย์มนต์สวนกลับ ยกเลิกสกิลการ์ดของอีกฝ่าย(มี4ใบ)

หมอกย้อนกาลเวลาแห่งการพิพากษา

สกิล: ร่ายเมื่อในแฟสการ์ดมีการ์ด10ใบขึ้นไป ทำลายมอนสเตอร์ที่ไม่มีชื่อเผ่า'ดราก็อด' ของทั้งสองฝ่ายและสร้างความเสียหายเพิ่ม2หน่วย(มี3ใบ)

โล่มหากาลดราก็อด

สกิล: ป้องกันการโจมตีทุกอย่าง ทั้งการโจมตีของมอนสเตอร์,สกิล,เวทย์มนต์สวนกลับและการไม้ตาย(มี4ใบ)

ไอเทม

หนังสือตำนานวันสิ้นโลก

สกิล: สวมใส่เมื่อมีการ์ดเข้าแฟสการ์ดกี่ใบก็ได้ เมื่อมอนสเตอร์ฝ่ายเราโจมตีทำลายไอเทมของอีกฝ่าย1ใบแลกกับจ่ายพลังชีวิตสองหน่วยโดยไม่สนสกิล หากแฟสการ์ดเรามีการ์ด5ใบขึ้น(3ใบ)

การ์ดไม้ตาย

จัสเมท เซรอสเรย์

สกิล: จ่าย3เกจ เมื่อในสนามมีโอเวอร์ก็อด รูเลอร์ เอิรธ์จัสเมทหรือเทพแห่งการพิพากษาโลก เอิรธ์ ดราก้อนและอีกฝ่ายมีพลังชีวิตต่ำกว่า6 ในสนามมีมอนสเตอร์น้อยกว่า ทำลายพลังชีวิตอีกฝ่าย10หน่วยโดนตรงโดยไม่สนสกิล(มี2ใบ)

อื่นๆ:บัดดี้ของริวโตะไม่มีร่างจำแลง จะอยู่ในคอทเเก็ตเจ็ทตลอด เวลาจะคุยกันจะใช้พลังจิตสื่อสารกับคนที่ต้องการ

จุดเด่นของ'มีเทียร์เรลเวิลด์' คือการเล่นกับแฟสการ์ด คอลมอนสเตอร์ทับแฟสการ์ดที่มีผลไม่ถูกทำลาย,ไม่กลับขึ้นมือ,ไม่รับผลสกิลจากฝ่ายตรงข้ามทั้งหมด เป็นเวิลด์เทพเจ้าที่ใช้ต่อสู้กับไทม์เวิลด์

  การ์ดทุกใบในเด็คเป็นเผ่า :Dragod/ดราก็อด

ประวัติและข้อมูลเพิ่มเติมของริวโตะ

เด็กหนุ่มวัย15ปี จากไอโบกาคุเอ็นเป็นประธานสถานักเรียนชั้นมัธยมต้น เขาเป็นเด็กกำพร้าพ่อจากอุบัติเหตุ มีแม่ที่ป่วยเป็นโรคร้ายรักษาตัวอยู่ในโรงพยาบาล ดังนั้นเขาจึงต้องใช้ชีวิตด้วยตัวคนเดียวแต่ไม่เคยท้อแท้ในโชคชะตา เขาเก่งด้านคณิตศาสตร์และวิทยาศาสตร์ด้านโหราศาสตร์ มีความฝันอยากเป็นนักดาราศาสร์ ค้นพบดาวตกที่มีชื่อของตัวเองซักครั้ง

   ด้วยความฝันนี้ทำให้ถูกเลือกจากมอนสเตอร์มีเทียร์เรลเวิลด์ให้เป็นผู้เชื่อมความสัมพันธ์ระหว่างมอนสเตอร์กับผู้คนบนโลก ด้วยการสอนเด็กๆทั้งความรู้ด้านดวงดาวกับบัดดี้ไฟท์ พลังความสุขของผู้คนกับมอนสเตอร์เหล่านั้นจะกลายเป็นสิ่งที่สร้างสมดุลแก่ดวงดาวในระบบสุริยะให้แข็งแรง 

ที่มาของมีเทียร์เรลเวิลด์

   มีเทียร์เรลเวิลด์คือระบบสุริยะจักรวาล นอกโลกมนุษย์และโลกมอนสเตอร์ เป็นพื้นที่ล้อมรอบดาวนับล้านดวง มอนสเตอร์เวิลด์นี้ทำหน้าที่คอยดูแลการโคจรและพลังชีวิตดวงดาวแต่ล่ะที่ในระบบสุริยะ ดังนั้นมีเทียร์เรล คือพื้นที่ไร้จุดหมาย เป็นระบบสุริยะที่ล้อมรอบดวงดาว มอนสเตอร์เวิลด์นี้มีอิสระในการเดินทาง 

 แต่ก็ใช่ว่าจะเป็นอย่างนั้นทั้งหมด มีเทียร์เรลยังมีสถานที่ที่เรียกว่า'แอตตาลาส' ดินแดนข้างใต้ในดราก้อนเวิลด์ เป็นจุดรวมพลมอนสเตอร์มีเทียร์เรลประชุมแผนการและรวมตัวเมื่อเกิดภัย

เพิ่มเติมอื่นๆ: ริวโตะชอบทานขนมมันจูมาก และยังทำอาหารเก่ง

  -ฉายาของริวโตะคือ ไฟท์เตอร์แห่งดาวตก

  -สามารถทำนายดวงและนิสัยคนอื่นได้จากวันเกิด/เดือน/ราศี

  -เล่นเทนนิสเก่งมาก เวลาว่างจริงๆจะไปเล่นเทนนิสที่สนามกลางเมือง

  -ริวโตะได้รับความเคารพจากทุกคนในโรงเรียนถึงความสามารถต่างๆ

_______________________

  เนื้อเรื่องภาคคู่ขนาน 

     มีเทียร์เรลเวิลด์จะเป็นเวิลด์ที่แข็งแกร่งไม่แพ้ไทม์เวิลด์ แต่ไม่ค่อยออกมาปรากฏตัวต่อหน้าใครมากนัก และเทพแห่งการพิพากษาโลก เอิร์ธ ดราก้อนยังเป็นเทพเจ้าที่รู้ถึงแผนการของไทม์รูเลอร์ดราก้อนกับเคย์ จินกุจิอีกด้วย

เนื่องจากไทม์รูเลอร์ได้ใช้พลังสร้างแผนการร่วมกับบัดดี้ แรงความปราถนาทำให้การโคจรของดวงดาวผิดปกติ สร้างความตกใจให้มอนสเตอร์จากมีเทียร์เรลเวิลด์เป็นอย่างมาก แต่ก็ทำอะไรไม่ได้เนื่องจากแม้จะเป็นเทพผู้ควบคุมการโคจรของดวงดาว หากเวลาถูกหยุดพลังของพวกเขาก็ไม่สามารถต้านทานเวลาได้ จึงรอโอกาสว่าจะมีมอนสเตอร์จากไทม์เวิลด์หรือมอนสเตอร์จากเวิลด์อื่นๆมาทักหาริวโตะ ให้พวกตนร่วมมือยืมพลังเพื่อต่อกรกับไทม์รูเลอร์ดราก้อน

ในวันนั้นริวโตะต้องไปเยี่ยมคุณแม่ที่ป่วยเป็นโรคร้ายมานานหลายปี แต่ก่อนเดินทางไปถึงโรงพยาบาล เขาได้พบกับ'คิอิโระ' เด็กหนุ่มผู้ฟื้นจากความตายกลายมาเป็นผู้พิทักษ์ลูกแก้วกาลเวลาปรากฏตัวต่อหน้า

 คิอิโระได้มาบอกริวโตะว่าพวกของเขารู้ถึงการมีตัวตนของเทพเจ้าผู้ควบคุมการโคจรของโลก และได้ขอให้ไปกับเขาเพื่อคุยเรื่องต่อจากนี้

ริวโตะคือผู้พิทักษ์แห่งระบบสุริยะและเขายังเป็นอดีตเพื่อนสนิทของริวเอ็นจิ ไอคุ สมัยก่อนเคยเล่นด้วยกันแต่พอไอคุมียูกะจึงค่อยๆห่างกันไป แต่ริวโตะก็จำไอคุได้แต่ไม่รู้ว่ายูกะเป็นน้องชายอีกฝ่าย แม้จะตกใจเมื่อได้ทราบความจริงที่เกิดขึ้น แต่เขาก็ยินดีช่วย

บทสนนาเล็กน้อยระหว่างคิอิโระกับริวโตะ

"ช่วยไปอยู่เป็นเพื่อนมิคาโดะ ยูกะ น้องชายของริวเอ็นจิ ไอคุทีจะได้ไหม?"

"มิคาโดะ ยูกะเหรอ?...น้องไอคุมีเพื่อนตั้งเยอะแถมงานฉันก็มีนะ" ริวโตะกอดอกบอก ทุกๆเย็นหลังเลิกเรียนเขาจะไปสอนรุ่นน้องโรงเรียนเดียวกันเสมอและมักจะได้ยินเด็กๆพูดกันติดหูถึงยูกะ คิอิโระแอบหัวเราะในลำคอกับท่าทางของเด็กหนุ่ม

"อยากทำเพื่อคนที่เลือกฉันเป็นดวงตะวันของเขา...พอเข้าใจไหม" คิอิโระบอกด้วยท่าทางลำบากใจ 

"ฟังดูเหตุผลไม่เกี่ยวกับการช่วยโลกเลยนะ"  

"เอาน่า ยังไงก็ช่วยหน่อยเถอะ....น้องชายหมอนั่นกำลังอยู่ตัวคนเดียว ฉันเชื่อว่าเขาต้องการเป็นเพื่อนกับนายแน่นอน" 

ริวโตะหันมามองแทบไม่ทัน ใบหน้าอีกฝ่ายดูขึ้นสีนิดๆบริเวณใบหู เขาถอนหายใจหันหลังให้

"ขอลองไปทักก่อนแล้วกัน พูดสิบครั้งก็ไม่เท่ากับการกระทำหรอก"

จบบทสนทนาของคิอิโระกับริวโตะ

บทสนทนาของแฟนอาร์ต ริวโตะกับริวเอ็นจิ ไอคุ

  สมัยก่อนริวโตะรู้จักกับพ่อแม่ของไอคุ พวกเขาสองคนคอยดูแลริวโตะเหมือนลูกอีกคนเพราะรู้ว่าพ่อของเขาทำงานทางด้นธุรกิจเพื่อชุมชนทั่วญี่ปุ่นจึงไม่มีเวลาว่าง แถมริวโตะยังเป็นเด็กน่ารัก พูดเก่งและฉลาดเกินเด็กในวัยเดียวกัน ทำให้สนิทกับไอคุอย่างรวดเร็ว

 หลังจากเหตุการณ์ที่ยูกะสู้กับไอคุ และเพื่อนริวโตะขอให้เซเนียรัสพาตัวเองจากไป ริวโตะที่มีพลังของบัดดี้ซึ่งเป็นเทพจึงให้เอริธ์ดราก้อนใช้พลังพาตัวเองไปหาไอคุเพื่อคุยกันซักเล็กน้อย

"ไอคุ!" ริวโตะเดินเข้ามาหาเด็กหนุ่มผู้ที่ตอนนี้ดวงตาบอดไม่สามารถมองเห็นอะไรได้

"!!!!" เซเนียรัสตกใจเมื่อเห็นริวโตะมาปรากฏอยู่ด้านหลังของเขากับบัดดี้

"ริวโตะคุงมาที่นี่ได้ยังไง?"

"ฉันมาได้ยังไงไม่สำคัญ...นายเลิกเคียดแค้นอาของนายซักทีเถอะนะ" 

"...มาเพื่อพูดเรื่องแค่นี้ กลับไปซะผมไม่อยากได้ยิน" ไอคุตวาดกลับหันมาข้างหลังตามต้นเสียง ริวโตะถอนหายใจ เขารู้อยู่แล้วความรู้สึกของเพื่อนเป็นยังไง ตั้งแต่เด็กอยู่ด้วยกันมาแม้ช่วงหลังๆจะห่างกันแต่เรื่องความแค้นน่ะเข้าใจได้

"นายแค้นเขาไปแล้วนายได้อะไรกลับมา? ฉันถามจริงๆเถอะคิดว่าทำให้อานายทุกข์ทรมาน พูดกับยูกะคุงแบบนั้น...นายไม่รู้สึกเลยเหรอว่ากำลังฆ่าคนตายทั้งเป็นทางความรู้สึกน่ะ" ริวโตะว่ายาว เซเนียรัสแอบมองไม่พอใจ

"แล้วเจ้ามาเกี่ยวอะไรด้วย! ถึงจะเป็นเพื่อนบัดดี้ข้าแต่อย่าเข้ามายุ่งกับชีวิตเขาให้มันมากนัก"

"ก็เพราะทั้งฉันและอาคาอิคุงไม่อยากให้นายเดินไปในทางมืดที่เรียกว่าความแค้นไง! ฉันถึงต้องมาพูดกับนายตรงๆ รู้อยู่แล้วแต่กลับทำเป็นไม่รู้...ไอคุนายจะเดินทางนี้จริงๆใช่ไหม?" ริวโตะบอกเหตุผลกับเซเนียรัส ทั้งถามเด็กหนุ่มผู้เป็นเพื่อนสมัยเด็ก

"ฉันเข้าใจว่านายเสียใจเรื่องพ่อแม่ แต่โทษอานายไปทุกอย่างมันกลับมาไหม!...ทำไมไม่อยู่กับปัจจุบัน ยอมเป็นหุ่นเชิดกับคนอื่นเพื่อแก้แค้น นี่นายยอมทิ้งศักดิ์ศรีเลยรึ"

"ใช่! เพื่อแก้แค้นผมยอมทำทุกอย่าง ริวโตะคุงไม่เข้าใจหรอกว่ามันเจ็บปวดแค่ไหนกับความรู้สึกที่ต้องอยู่คนเดียวโดนมีฆาตกรอยู่ใกล้ๆ" ไอคุว่าเสียงดัง แม้ดวงตาจะเป็นสีขาวแต่ก็สัมผัสได้ถึงความเกรี้ยงกร้าดจากตัวเด็กหนุ่ม

"...นายนี่มันเหลือเกิน แบบนี้ทำตัวต่างจากอานายตรงไหนเนี่ย!"

"พูดมากไปแล้ว! ข้าจะสั่งสอนเอง"

"อย่าเซเนีย!"

 ไอคุร้องห้าม แต่ไม่ทันบัดดี้ตัวเองที่กำลังพุ่งหาริวโตะ

"อย่ามาเสริมนักดาบแห่งไทม์เวิลด์! นายมันก็ฟังคำสั่งจนเลือกทางเดินตัวเองไม่ได้ด้วย" ริวโตะอกเสียงต่ะ ดวงตาเด็กหนุ่มผมสีดำส่องประกายเป็นรูปอวกาศท้องฟ้าที่ถูกปกคลุมด้วยดวงดาวสองข้าง 

 สะกดร่างเซเนียรัสล้มกับพื้น

"นายเองก็เป็นฆาตกรพอกัน! เข้าข้างคนทำผิดทั้งที่รู้ว่าการกระทำของจินกุจิน่ะทำร้ายคนอื่น! นายปล่อยให้คนชั่วทำเรื่องเลวร้ายต่อไป...มันต่างจากการกระทำของอานายที่ทิ้งพ่อแม่นายไหมล่ะ!" ริวโตะตะโกนถามเลือดขึ้นหน้า เขาเฝ้ามองการกระทำของเพื่อนวัยเด็กมาตลอดเห็นทุกอย่าง แต่ช่วยไม่ได้อยากให้เพื่อนคิดได้ด้วยตัวเองมากกว่า เมื่อเห็นว่าไอคุยอมสูญเสียดวงตาเพื่อชนะยูกะ

ริวโตะจึงหมดความอดทนระบายสิ่งที่คิดออกมาจนหมดเปลือก

"นายหาว่าผมเหมือนชายคนนั้นเหรอริวโตะคุง!"

"หรือมันไม่จริง! ฉันจะบอกอะไรนายซักเรื่อง ถ้ารู้แล้วก็ฟังๆหน่อยแล้วกัน" ริวโตะเอามือกุมขมับ ไม่รู้ว่าเพื่อนจะยอมฟังไหม

"อาคาอิคุงเขาไปหาเคย์ จินกุจิ ประธานสภานักเรียนที่ฉันเคยทำงานด้วยตอนอยู่ไอโบกาคุเอ็น...อาคาอิคุงเขาไปขอร้องจินกุจิให้ปล่อยนายจากความแค้นที่ถูกชักใย" 

"ว่ายังไงนะ" เซเนียรัสอุทานตกใจมองริวโตะ

"ดวงตะวันของนายไม่ได้ห่วงโลกนี้ด้วยซ้ำ เขาเป็นห่วงนาย กลัวว่าหากนายเดินในทางนี้ลึกกว่าเดิม...ใจนายจะไม่เหลือใครเลย เพราะฉะนั้นถ้าไม่ทำเพื่ออานายอย่างน้อยก็ช่วยคิดเพื่อคนสำคัญของนายหน่อยก็ดีนะ...ฉันพูดได้เท่านี้แล้วอย่าให้โอเมก้าใช้ร่างกายอีก" ริวโตะร่ายยาวค่อยถอยหลังห่างออกไปทีละนิด แต่ก่อนจะห่างกันไปมากด้านหลังเขาเกิดเงามังกรสีม่วงอ่อนๆกระจายเต็มพื้นที่

"ช่างน่าเวทนายิ่งนัก พวกเราคงทำได้เท่านี้"

"ครับ! เอริธ์" ริวโตะพูดตอบนับบัดดี้ เซเนียรัสขมวดคิ้วสงสัยในตัวริวโตะแต่ก็ไม่ได้ถามบัดดี้ว่าเรื่องราวมันเป็นยังไง

"...ริวโตะคุง"

ณโรงพยาบาล ใกล้ไอโบกาคุเอ็น

"แม่ครับ..." ริวโตะจับมือมารดาผู้ให้กำเนิดชีวิตเขา

"ยังจำได้ไหมครับ คุณโยตะกับคุณอายะที่เคยใจดีมารับผมกลับบ้านมาหาตอนคุณพ่อยังอยู่น่ะ" เด็กหนุ่มผมพูดถึงเรื่องเก่าๆกับแม่ที่นอนป่วยโดยทีเครื่องช่วยหายใจ เวลามีเรื่องไม่สบายใจเขาก็จะระบายให้ผู้เป็นแม่ฟังเสมอ

"เจ้าจินกุจิมันก็เหลือเกิน ไอ้เราก็นึกว่าทิ้งไอโบกาคุเอ็นไปสร้างโรงเรียนใหม่เพื่อบัดดี้ไฟท์เตอร์ แต่ที่ไหนได้มันกลับทรยศ...ทิ้งงานสภานักเรียนให้ตรูทำคนเดียวเลย!" ริวโตะบ่นอุบอิบไม่พอใจ ความจริงเขากับเคย์คุยกันแค่เรื่องงาน พออีกฝ่ายจะออกไปก็รู้สึกเหงาเล็กน้อยแต่ก็ยอมเข้าใจ ซึ่งพอมารู้ความจริงว่าเหตุผลเทพแห่งความสมบูรณ์แบบคืออะไร ถึงกับโกรธในใจรอวันชำระและจัดการเรื่องให้จบๆไป

"...ผมไม่อยากให้เพื่อนทำแบบนี้ เพราะไม่ใช่เขาเลยไม่รู้ว่ามันเจ็บปวดแค่ไหนที่ต้องเสียครอบครัวโดยคนที่สามารถช่วยได้ไม่ไปช่วย" ริวโตะเอาหน้าฟุบขอบเตียงสีขาวและเอามือผู้เป็นแม่วางบนหัวตัวเอง ดวงตาสีน้ำเงินหลับตาลงด้วยหัวใจที่รู้สึกแย่

"ผมจะให้มันเป็นไปตามโชคชะตา วันไหนที่ไอคุคิดได้ผมพร้อมจะช่วยเหลือเขาในฐานะเพื่อน...แล้วเพื่อพ่อแม่หมอนั่นด้วย"

 เด็กชายวัยอายุยังน้อยเดินจับมือชายคนหนึ่งที่อยู่ในชุดเครื่องแบบบัดดี้โพลิส

"ริวคุง ขอบใจนะที่คอยอยู่เล่นเป็นเพื่อนไอคุ"

"ไม่เป็นไรฮะคุณลุง ผมสนุกดี" ริวโตะในวัยเด็กยิ้มกับชายคนนั้น

"ผมสัญญานะฮะ ว่าจะเป็นเพื่อนไอคุตลอดไปไม่ว่าจะเป็นยังไงผมก็จะไม่ทิ้งเขา"

"เห~~ ได้ยินแล้วอยากให้ริวคุงมาเป็นพี่ชายไอคุจัง"

"เพื่อนพอฮะ เราอายุเท่ากันนะ"

"ฮ่าๆๆ!! งั้นฝากด้วยแล้วกันลุงเชื่อใจเธอนะ"

"ฮะ! คุณลุงโยตะ^•^"

ริวโตะหลับไปหลังจากคิดเรื่องความทรงจำวัยเด็ก ตอนที่เขากับไอคุยังเป็นเพื่อนกันก่อนที่หลังจากนั้นที่ยูกะเกิดและพ่อเขาเสียชีวิตจนต้องย้ายบ้าน ทุกอย่างก็เปลี่ยนไปแต่คำสัญญาไม่มีทางเปลี่ยนเเปลงแน่นอน

ความรู้สึกของริวโตะหลังจากตอนที่10

ริวเอ็นจิ ไอคุน่ะตายไปแล้ว

 ไอโบกาคุเอ็น ห้องประชุมสภานักเรียน

   ริวโตะนั่งคอตกบนเก้าอี้ โดยมีคิอิโระอยู่ไม่ไกล

"ไอคุทำไมนายถึง...." ดวงตาที่ปกติมีแต่ความสดใส ตอนนี้เหลือไว้เพียงความเศร้า รับไม่ได้กับการตายของเพื่อน

"เพราะฉันพูดกับนายตรงไปหรือเปล่า?...นายเลยเสียใจ"

 เหตุการณ์ก่อนริวโตะจะกลับตอนไปหาไอคุ

"ใครเวทนาพูดอีกทีสิเทพแห่งการพิพากษา!" เซเนียรัสตะโกนไล่หลังขณะที่พวกเขากำลังจะกลับ

"กล้าถามรึนักดาบผู้น่าสงสาร?" เอิร์ธพูด ริวโตะหยุดนิ่งยืนฟัง

"ก็ถามนี่ไง! เลิกโลกสวยใช้คำที่พูดเหมือนตัวเองถูกซะทีเถอะ ถ้าเป็นดวงตะวันของไอคุต้องเข้าใจความเจ็บปวดเขาอยู่แล้วการที่ให้บัดดี้ท่านไทม์รูเลอร์ปล่อยไอคุไปค่าก็เหมือนเดิมนั่นล่ะ" ร่างนักดาบว่าไม่เหลือใยดี ริวโตะกำหมัดแน่นข่มอารมณ์ เชื่อว่ายังไม่จำแค่นี้

"งั้นข้าถามบ้าง ระว่างคนโลกสวยกับคนโลกแคบจะเลือกใคร?"

"หา?" 

"ตอบมาสิ ร้องอย่างกับไม่มีสมอง" เทพแห่งการพิพากษาใช้คำแรง

"ผมขอตอบก่อนเลยแล้วกันเอิร์ธ มั่นใจมากว่าคงตอบโลกแคบ" ริวโตะหันหลังมอง ดวงตาเขากลับมาเป็นเหมือนเดิมแล้ว

"เราอย่าพูดกับพวกเขาเลยตอนนี้ แต่ก่อนจะกลับจริงๆขอบอกนายอีกอย่างนะไอคุ" เด็กหนุ่มผมสีดำจ้องตาเขม็งไปยังคนตาบอด

"ไอคุ นายไม่มีสิทธที่จะเรียกร้องความยุติธรรมหรือทำร้ายคุณทาสุคุแม้แต่นิดเดียวนะรู้ตัวหรือเปล่า" ริวโตะบอกเสียงนิ่ง เป็นน้ำเสียงที่ไอคุรู้เลยว่าเพื่อนเอาจริง

"ไม่มีสิทธเหรอ? ในสายตาริวโตะคุงผมไม่มีอยู่แล้วต่างหาก เพราะนายไม่พอใจการกระทำของผมมากจนต้องมาบอกเรื่องพวกนี้" ไอคุโต้กลับ

"นายไม่มีเลยไม่เกี่ยวกับเรื่องที่พูดเมื่อกี้ เพราะนายทำเหมือนที่คุณทาสุคุทำไงล่ะ!" เด็กหนุ่มตะคอกเสียงดัง ทำเซเนียรัสสะดุ้งโหยงมองไอคุที่เม้มริมฝีปากสั่น

"แทนที่จะเลิกเเค้นเขา จะทำให้เขาทุกข์เพื่อสะใจจนตัวเอง ลืมคิดไปหรือเปล่าว่าคนที่เจ็บมียูกะคุงด้วย! เด็กคนนั้นยังต้องการครอบครัว แทนที่จะรักษาไม่ให้เป็นแบบตัวเองกลับทำให้มันวุ่นวายไปเป็นหุ่นเชิดให้จินกุจิใช้แล้วทิ้ง ชีวิตที่คุณลุงโยตะกับคุณป้าอายะให้มามันไม่มีค่าเลยใช่ไหม!? ทำผิดเเล้วจะมาเรียกร้องโทษคนอื่นได้ไง ในเมื่อก็ทำเหมือนกันแท้ๆ!...พอใจกับการกระทำตัวเองมากสินะ"

จบการย้อน

"อย่าโทษตัวเองเลย ฉันเข้าใจว่านายพูดไปเพราะเป็นห่วงไอคุจากใจจริง" คิอิโระพูด แต่ริวโตะส่ายหน้ารัวๆ

"ถ้าไอคุต้องตายเพราะคำพูดของฉัน....ต่อจากนี้ฉันคงไม่กล้าแม้แต่จะไปเยี่ยมพ่อแม่เขา"

"...." คิอิโระนิ่งเงียบ เวลานี้อยากฟังความในใจของชายคนนี้ให้หมดเหลือเกิน

"อาคาอิคุง เพราะฉันไม่ใช่คนที่ต้องเจอเหตุการณ์แบบเดียวกันสินะถึงไม่เข้าใจว่าไอคุรู้สึกยังไง ฉันไม่รู้ว่าคุณทาสุคุพูดอะไรกระตุ้นความแค้นนั่นรึเปล่า? หรือมันมีอะไรนอกจากนั้นอีก...เป็นนายจะพูดแบบที่ฉันพูดไหม?"

"...ฉันตายไปแล้วนากามูระ"

"!!!"

"ถ้าพูดได้ ฉันไปหาไอคุตั้งแต่แรกโดยไม่พึ่งเคย์หรอก" คิอิโระบอกเสียงเรียบ

"จินกุจิเหรอ?...หมอนั่นน่ะก็คงมีปมในใจเหมือนกันมั้ง ถึงได้อยากรีเซ็ทโลก"

"...เคย์ถูกกดดันน่ะ หมอนั่นเป็นถึงลูกตระกูลที่มีชื่อเสียงด้านธุรกิจก็เลยอยากเปลี่ยนโลกที่ตัวเองจะไม่ต้องเป็นอย่างทุกวันนี้ก็ได้" คิแิโระบอก ริวโตะถอนหายใจปาดน้ำตาก่อนลุกขึ้นคุยกับบัดดี้

"เอริธ์ได้ยินผมไหม?"

"ว่ามาสิบัดดี้ข้า"

"พาเราสองคนไปหายูกะคุงทีครับ"

"จะบอกเรื่องโอเมก้าให้เขารู้สินะ"

"ครับ" ริวโตะพูด ได้ยินเสียงถอนหายใจถี่จากบัดดี้

"โอเมก้าทำเพื่อคนที่ตนอยากใช้ชีวิตด้วย แต่ลืมไปว่าคนคนนั้นจะมีความสุขไหมหากได้กลับมาใช้ชีวิตด้วยกันท่ามกลางการตายของผู้อื่นที่ไม่มีความผิด...เจ้านั่นเรียกข้าว่าเอิรธ์ดี้ก็ไม่เคยว่าหรอก เพราะใครที่ข้ารับก็เป็นเหมือนลูกหลานและครอบครัวหมดนั่นล่ะ"

"แล้วที่โกรธตอนสู้จบนั่น..."

"ก็เพราะมีโอเมก้าคนเดียวนี่ล่ะที่กล้าทรยศความหวังดีของข้า! พวกเราไม่เคยทำร้ายใครแท้ๆแต่กลับแว้งกัดทีหลัง พวกเราสาบานไว้แล้วว่าต่อให้มันตายก็จะไม่นับญาติดีด้วยเด็ดขาด...ยังมีลูกศิษย์ข้าหลายคนต้องตายเพราะมัน! ทั้งที่พวกเขาไม่รู้เรื่องอะไรเลยถ้ากล้าทำถึงขนาดนี้ไม่ใช่คนที่มีจิตใจดีแล้ว" เอิรธ์กล่าวด้วยเสียงคับแค้นใจ จำได้ไม่เคยลืมถึงความโศกเศร้าที่เสียลูกศิษย์ไปเพราะโอเมก้า คำพูดที่บอกอยากเป็นเพื่อนไม่อยู่ในสมองเทพการพิพากษาแม้แต่เสี้ยวเดียว

"...ไปกันครับเอิรธ์"

 ริวโตะฟังแล้วรู้สึกสะเทือนใจ ขอให้บัดดี้พาตนกับคิอิโระไปหายูกะในทันที

ปล.เอิรธ์ดี้ก็น่ารักนะ