ตอนที่ 29 : ติดเหรียญ RAW กลับไปหาสามี 29 : มีแต่กลิ่นน้ำส้มเต็มไปหมด
ท้องฟ้าคืนนี้สดใสไร้เมฆหมอก เรือสำราญลำใหญ่ก็ล่องออกจากท่าเรือฮาเบอร์ฝั่งจิมซาจุุ่ยท่ามกลางบรรยากาศค่ำคืนที่เต็มไปด้วยแสงไฟและสีสันจากตึกสูง ทิวทัศน์ยามค่ำคืนของเกาะฮ่องกงยังคงเต็มไปด้วยความคึกคักมีชีวิตชีวา บนชั้นดาดฟ้าที่มีการกั้นด้วยกระจกใสป้องกันลมแรงทั้งยังเปิดโอกาสให้แขกผู้มาใช้บริการได้มองเห็นวิวอันงดงามของอ่าววิคตอเรียนั้นเต็มไปด้วยผู้คน
เฉินอวี่เฉิงเองก็เป็นหนึ่งในนั้น ชายหนุ่มนั่งอยู่ในเลาจ์ทานอาหารสำหรับแขกวีไอพีซึ่งเสิร์ฟเมนูอาหารทะเลทำสด ๆ น่ารับประทานเคล้าด้วยเสียงเพลงจากนักดนตรีคลาสสิคบรรเลงเป็นท่วงทำนองบลูส์เสนาะหู อาหารอร่อย เพลงเพราะ คนที่นั่งด้วยก็ชวนให้ยิ้มอารมณ์ดี ทั้งหมดประกอบกันแล้วช่างเหมาะสมกับบรรยากาศผ่อนคลายเคล้าสายลมเช่นนี้มาก
"ผมชอบบรรยากาศแบบนี้จัง ขอบคุณนะครับ พี่เซนส์ดีมากเลย"
วางแก้วไวน์ขาวรสชาตินุ่มละมุนแล้วเอ่ยด้วยรอยยิ้ม เฉินอวี่เฉิงพูดชมเจ้าของแผนการดินเนอร์มื้อนี้ด้วยดวงตาพราวระยับ วันนี้หลี่หยางสวินยังคงดูดีในชุดไปรเวทแบบกึ่งทางการ เชิ้ตแขนยาวสีคราม กางเกงสีน้ำเงินเข้มทับด้วยสูทสีดำ ลุคแบบนี้ดูเข้ากับเรือนร่างสูงใหญ่ของอีกฝ่ายซ้ำยังทำให้ดูอ่อนวัยขึ้น การแต่งตัวนั้นรับกับใบหน้าคมคายของหลี่หยางสวินที่เหมือนจะดูดีกว่าทุกวันเพราะแสงไฟสลัวที่ขับให้ใบหน้าราวรูปสลักโดดเด่นน่ามองมากขึ้น ภาพรวมแบบนี้... เห็นแล้วก็ต้องเม้มปากนิด ๆ บ่นตัวเองที่สายตาแย่มองว่าอีกฝ่ายดูแย่ แก่แถมหน้าตาไม่ดี ตอนนั้นอคติมันคงบังตามากจริง ๆ
"ไม่เป็นไร ถือว่าชดเชยให้ที่ฉันผิดนัดเมื่ออาทิตย์ก่อน"
****************************** ตอนที่เหลือฝากติดตามต่อที่ ReadAWrite นะคะ ขอบคุณสำหรับการสนับสนุนค่าาา
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
