เมื่อสายลมหนาวพัดมา

เซล่า หญิงสาววัย27 เธอเป็นครูสอนดนตรีในสถาบันสอนดนตรีชื่อดังในเมืองหลวง เซล่าเธอมีพรสวรรค์ในการเล่นดนตรีทุกชนิด เธอเล่นเปียโนได้ไพเราะที่สุดใครที่ได้ชมได้ฟังในสกิลการเล่นเปียโนของเธอนั้นต่างหลงไหลในเสียงเพลงที่เธอได้บรรเลงออกมา
เซล่าเธอไม่ได้แค่เล่นดนตรีเก่งแต่เธอยังมีหน้าตาสะสวยหุ่นดีผิวเรียบเนียนสะอาดสะอ้าน จึงมีผู้ชายมากหน้าหลายตาเข้าหาเธอบ่อยๆไม่เว้นแต่ผู้ปกครองของเด็กที่มาเรียนดนตรีกับเธอ จึงทำให้เธอนั้นมีปัญหาหาอยู่บ่อยๆกับเหล่าภรรยาของผู้ปกครองเหล่านั้น ครั้งนี้ก็เช่นกัน

“เซล่า..เธอมีปัญหาเรื่องนี้อีกแล้วนะ” ครูสิตาเรียกได้คุยกับเซล่า

“ดิฉันทราบดีค่ะว่ามันเกิดปัญหา แต่เรื่องนี้ดิฉันไม่ผิดเลยนะคะ ผอ.” เซล่าได้โต้ตอบครูสิตาไป

“ถ้าเรื่องมันยังเกิดขึ้นมาแบบนี้อีกเรื่อยๆมีหวังสถาบันของเราจบกันแน่ๆ” เมื่อครูสิตาพูดจบเซล่าได้แต่ถอนหายใจทำหน้าเซ็ง พรางพรึมพรำในใจ

“ผิดที่เกิดมาสวยสินะฉัน...เห่อ!”

“ทางสถาบันของเราได้ประชุมกันแล้วว่าจะให้เธอพักงานไปก่อนในระยะนี้ ช่วงจังหวะดีมีโอกาสเธอค่อยกลับมาทำงานใหม่ก็แล้วกันนะ” ครูสิตาพูดเสร็จได้เดินมาตบไหร่เซล่าเบาๆสองทีแล้วก็เดินออกจากห้องไป เหลือแต่เพียงเซล่าที่กำลังยืนอึ้งกับคำพูดของครูสิตาอยู่

“นี่มันไล่กันออกชัดๆเลย แต่เป็นคำพูดที่ดูดีแค่นั้น แล้วฉันจะทำไงกับชีวิตดีละ จะหาเงินจากที่ไหนละทีนี้ หือ~ “ เซล่าเธอได้เปล่งเสียงออกเหมือนคนร้องไห้


@ป้ายรถเมล์

เซล่าได้นั่งถอนหายใจอยู่ที่ป้ายรถเมล์ซึ่งใครเดินผ่านมาต่างทำหน้างงกับปฏิกริยาของเซล่าที่บ่นพรึมพรำอยู่คนเดียวพร้อมกับถอนหายใจเฮือกใหญ่ๆอยู่หลายครั้ง

“ไหนๆก็วันนี้เลิกงานเร็วแล้วไปเซอร์ไพรส์กวินดีกว่า วันนี้กวินหยุดงานด้วย” กวินคือแฟนหนุ่มของเธอซึ่งเขาแหละเธอได้คบหาดูใจกันเป็นเวลา4ปีแล้ว

[อีกด้าน]

“กวินข๋าวันนี้ซิลวี่อยากอยู่กับคุณทั้งวันทั้งคืนเลยได้ไหมคะ”

“ได้สิครับซิลวี่ผู้น่ารักของพี่จะอยู่นานแค่ไหนก็ได้ ได้เสมอ”

พร่าง!~ เสียงขวดเหล่าหล่นลงแตกบนพื้น...

“เสียงอะไรวะ” กวินจึงลุกจากเตียงเดินออกไปดูหน้าห้องแต่ไม่เจอใคร เจอแต่ขวดเบียร์กับขนมพวกนี้ทำได้แค่สงสัยงงงวยว่าขวดเบียร์พวกนี้มันมาอยู่ตรงนี้ได้อย่างไร

“มีอะไรหรอคะพี่กวิน” ซิลวี่ได้เอ่ยถามกวิน

“อ๋อ..ไม่มีอะไรครับซิลวี่”กวินได้ตอบกลับซิลวี่พร้อมกับปิดประตูแล้วเดินเข้าห้องไป

แต่มีใครหารู้ไม่ว่าตรงประตูทางหนีไฟนั้นเซล่าได้ยืนแอบอยู่ เธอเจ็บซ้ำแหละเสียใจมากเมื่อรู้ว่าผู้ชายที่เธอรักนั้นได้หักหลังเธอ เธอมาที่นี่หวังว่าจะเป็นที่พึ่งคอยปลอบโยนเธอ แต่เธอดันมาเจอเหตุการณ์ที่ทำให้เธอนั้นเจ็บจนรู้สึกหายใจไม่ออก น้ำตาเธอนั้นหลั่งไหลมาเป็นสาย

ครื๊ด ครื๊ด ~ เสียงโทรศัพท์ของเซล่าสั่นอยู่ในกระเป๋าของเธอ

“แม่คะ เซล่าอยากกลับบ้านค่ะ” เธอพูดกับคนปลายสายพร้อมปาดน้ำตา..