"ฉันรักษาพวกเขาได้จริงๆนะคะ ทำไมคุณถึงไม่เชื่อกันบ้างเลย"
แสนรักพยายามขอร้องอ้อนวอนคนตัวโตที่ยืนกอดอกขวางทางอยู่หน้าห้องพยาบาลประจำไร่
พ่อเลี้ยงหนุ่มหรี่ตาลงอย่างใช้ความคิด ก่อนมองเธอด้วยสายตาดูถูก จนแสนรักแทบอยากกระโจนเข้าไปข่วนใบหน้าหล่อเหลานั่นให้เสียโฉม
"เฮอะ! ฉันว่าคนอย่างเธอคงจะไปช่วยรักษาอาการป่วยให้ใครไม่ได้หรอกนะ ขนาด อาการป่วยทางจิต ของตัวเองยังรักษาไม่หายเลยนี่"
แสนรักเบิกตากว้าง หน้าชาไปทั้งแถบกับคำดูถูกแสนร้ายกาจนั้น
"นี่! ถ้าคุณจะด่าจะว่าฉัน ก็ช่วยเอาไว้ทีหลังได้มั้ย! พวกเขากำลังจะแย่แล้วนะคะ!"
พูดจบหญิงสาวที่พ่อเลี้ยงปกรณ์เคยแอบค่อนขอดในใจว่าผอมแห้งราวกับคนขี้โรค ก็ใช้สองมือผลักเข้าที่ลำตัวคนยืนขวางเต็มแรง!
"หลีกไปค่ะ! ฉันจะไปรักษาคนไข้!!"
สวัสดีค่ะทุกคน เรากำลังเปิดเรื่องใหม่อีกแล้ว ไอเดียมันมานะเออช่วงนี้555
ได้ข่าวหล่อนยังแต่งเรื่องแรกที่ลงไม่จบเลยไม่ใช่เรอะ ถถถ
อย่ามองแรงส์ใส่ไรต์แบบนั้นเลยยย เรื่องโน้นก็ยังแต่งนะคะ จะพยายามอัพสองเรื่องให้ได้ รึปล่าวหว่าา555
ก็ยังไม่แน่ใจเหมือนกันว่าเรื่องโน้นอาจจะกลับไปคิดพล็อตให้แน่นกว่านี้อีกหน่อย
ส่วนเรื่องนี้ไรต์ค่อนข้างมั่นใจนะว่าพล็อตแน่นพอแล้ว มั้งงง ล้อเล่นนน
อาจจะต้องแก้บางจุดให้ดูสมจริงมากกว่านี้หน่อย แต่ก็จะพยายามแต่งตามที่วางแพลนไว้ ไม่ออกไปไหนไกลนาจาา
เดี่ยวมาอัพตอนแรกนะจ้ะ บรัยส์
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น