ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    MY mafia ใจของฉันเป็นของนายมา...เฟีย

    ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่2:Abusive!!

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 22
      0
      15 มี.ค. 58

     



    (สนามบินอินช็อน)
    "อัยกู~~ อัยกู"ซึงรีขยี้ตา แล้วเดินลากกระเป๋ามาแบบกึ่งหลับกึ่งตื่น
    "ซึงรีชี่.."บอดี้การ์ด วิ่งมาหาซึงรี
    "อะไรรรร"ซึงรีตะเพล่ดใส่
    "เอ่ออ คุณชายจะไม่เอา โทรสับไปหร้อครับ"การ์ดยื่นโทรสับมาให้ซีงรี
    "เอ่อออ~~..ขอบใจ"ซึงรีรับมัน
    "ครับ"
    "มาสายตัลลอด"ดนนี่แอบแซ่วว
    "ง่วงงงนี่" ซึงรีตอบแบบกึ่งหลับกึ่งตื่น
    "ไปๆๆ เดี๋ยวไปหลับบนเครื่องต่อ"จียงกอดคอซึงรี
    "ค้าบค้าบ"ซึงรีพยักหน้า
    2ซม.ต่อมา(หาดจูงมุน,เชจู)
    "วอทซับบบเชจู"แทยังวิ่งงงพร้อมกลางแขนออก
    "ว้าววววว...สาวสวยยยยย"ดนนี่กับซึงรีพากันเดินดูสาวๆๆริมหาด
    "ถึงแล้วเรอะะะ"ท๊อปกับจียงพึ่งขยี้ตาตื่น
    "ง่าาาาาา สบายช่ะมัด"จียงยืดตัว
    "โง้ยยแขนน-_-"ท๊อปเอาหน้าหลบ
    "ฮัลลเลลฮันเลลลล"แทยังร้องเพลง
    "มันไม่ได้ร้องแบบนั้น..มันร้องแบบนี้ ทะเลทะเล~~~"ซึงรีร้องและหมุนตัวเต้น
    "ฉันนไปโรงแรมก่อนล้ะกัน"แดซองและดึกกี้ตะโกนบอกทุกคน
    "โอเคค...ฝากเก็บของด้วยน้ะ"จียงหันไปตะโกนตอบ
    "คร้าบบบบบคุณชายยยยย"
    ระหว่างที่พวกแดซองและดึกกี้ไปเก็บของและจัดเตรียมห้อง พวกที่เหลือก็เล่นน้ำกัน
    'พริ้วววว'หมวกของจียงปลิวไปกลางทะเล
    "โว้ะะะปลิววอีกแล้วววว"
    "คราวนี้ไปไกลส้ะด้วยย-^-"ดนนี่พูด
    "ฮยองงไม่ต้องให้ผมไปเก็บนร้าาา"ซึงรีรีบพูด
    "เออ..ฉันเก็บเองก็ได้"จียงทำปากจู๋ใส่
    "ระวังฉลามน๊าาา"แทยังแกล้งแหย่จียง
    "ฉลามพร่อมมมม-^-"จียงหันไปด่าแทยัง
    จียงเดินมาเก็บหมวก ยิ่งเดินเหมือนว่าใกล้มันก็ยิ่งลอยไกลออกไปเลื่อยๆๆ
    "จียง!!!ฉันว่านายไม่ต้องแล้วหล่ะ..ปล่อยไปเหอะ"ท๊อปตะโกนออกมาเพราะเป็นห่วง
    "อีกนิสเดียวเองงง!!"จียงตะโกนกลับ
    "มันอันตรายน้ะฮยองงกลับมาเหอะ"ซึงรีตะโกนกลับ
    "ไม่เป็นไรหน่าาา"
    จียังเดินไปเลื่อยๆๆจนน้ำขึ้นถึงคอเกือบมิดหัว หมวกอยู่แค่เพียงเอื้อมมือ ในระหว่างที่เขาจะกระโดดไปหยิบหมวกเขาก็
    'ทุบบ'จียงเสียหลักล้มมหัวกระแทกโขดในทะเล
    "เห้ยย!!!!"ดนนี้เมื่อเห็นเหตุการณ์จึงรีบว่ายน้ำมา
    "เห้ยยเกิดไรขึ้นแล้วจียงอะ!!!"แทยังมองหาจียงด้วยอารมย์เป็นห่วง
    "ย๊าาา!!!จียงอ้าา!!!"ท๊อปปปตะโกนแล้วรีบว่ายน้ำตามดนไป
    "ฮยองงงงยู้ฮู้!"
    -----
    "คุณ!!!คุณ"โด้เขย่าตัวผช.
    แล้วปั๊มหัวใจ 
    "คุณค่ะ"ฮารุตบหน้าของผช.คนนั้นเบาๆๆ
    "คุณๆๆๆตื่นๆสิ"โด้หายใจเข้าแล้วจับปากของผช.คนนั้นแล้วก้มลงผายปอด
    แล้วปั๊มหัวใจอีกครั้งๆ
    "ตื่นสิโถ่เว้ย"โด้ใส่อารมณ์ แล้วก้มลงผายปอดอีกครั้ง
    'อักอัก'ผช.คนนั้น สำลักน้ำออกมา
    "นาย!!"มีเรน่าชี้ผช.คนนั้น
    "แค่กๆๆๆ..น้ำเค็มชะมัด"ผช. ทุบอกตัวเอง
    "ก็น้ำทะเลก็เค็มอะสิ่"โด้ทิ้งตัวหายใจบนชายหาด
    "นี่!!!"ผช. สะดุ้งตกใจที่เห็นว่าตอนนี้อยู่ในสถานที่เปี่ยวกับผญ.2คน
    "เห้ยยยอะไร"อาราเบลตกใจ
    "นายเป็นบ้าอะไร"ฮารุมองหน้าผช.คนนั้นที่กำลังป้องตัวเอง
    "พวกเธอทำไม่ดีไม่ร้ายฉันใช่ไหม!!..ยัยโรคจิตตต"
    "ห้ะ!!!จะบ้าเรอะ..นี่ฉันเป็นคนช่วยนายน้ะ..ขอบคุณสักคำก็ไม่มีแถมมาด่าหาว่าฉันโรคจิตอีก..!!!"โด้หายใจฟืดฟัด
    "รู้งี้ไม่ช่วยก็ดี"ฮารุมองหน้า
    "ใครขอให้ช่วยหล่ะ!!"จียงเถียง
    "น๊อยยยยมันจะมากไปล้ะน้ะ"โด้ถกแขนเสื้อ
    "โด้ใจเย็น.."ฮารุดึงแขนโด้ไว้
    "...ฉันอยากกลับไปที่หาดที่มีคนเยอะๆฉันไม่อยากอยู่ตรงนี้ พาฉันไปที"จียงส่งสายตาวิ้งๆ
    "นายก็เดินไปเองดิ"โด้มองหน้าจียง
    "เอ้าา!!ก็พวกเธอพาฉันมาตรงนี้เองทำไมหล่ะ"
    "นี่..."
    "-*-โด้...พอเหอะ..เออๆๆเดี๋ยวพวกฉันพาไป.."มีเรน่า เอามือไปปิดปากโด้
    "อาอุอะะะ(ฮารุอะ)"โด้ แบ้ปาก
    "ไปๆๆๆเพื่อนนฉันคงหาฉันวุนล้ะ"จียงรีบเดินนำหน้า
    "นายสำคัญกับเพื่อนนายด้วยหร้อ"โด้พูด
    "โดโด้!!"ฮารุจับข้อมือของโด้ ประมานว่า หยุดพูด
    "อะไรของเธอ"จียงหันมา
    "ไม่มีไร"ฮารุตอบแทน
    "แล้วจะไปได้ยัง"
    "เอออๆๆๆ"ฮารุลุกขึ้น แล้วดึกโด้ลุก
    "ลุกโด้"
    "งือออ"โด้ลุกขึ้น
    "เร็วๆๆเด้"จียงยืนกอดอกรอ
    "เอออ-^-"ฮารุตะโกนบอก
    "พวกเธออยู่แถวนี้หร้อ"จียงชวน โดโด้และฮารุคุย
    "เอ่อออ..ใช่ๆๆ"โด้เป็นคนตอบ
    "อ้อ."
    แล้วก็หยุดพูดกัน จนเดินมาถึง แถวที่มีคนเยอะๆ
    "ไหนอะเพื่อนนาย"ฮารุพูด
    "นี่ไงฉันกำลังหาอยู่นี่ไง"
    'จียง!!'เสียงคนตะโกน
    "แทยัง!!!โย่ววๆๆๆฉันอยู่นี่"จียงรีบวิ่งไปหาแทยังที่กำลังตะโกนตามหาจียง
    "รอด้วยยเด้"โด้จับมือฮารุและวิ่งตามจียง
    "ฮยองงงงง!!ผมนึกว่าฮยองจะตายไปแล้ว"ซึงรี กอดจียง
    "ฉันไม่ตายง่ายๆๆหรอกกก"
    "แล้วนายพาใครมาอะ"ดนนี่มองโด้และฮารุตาเยิ้มม
    "พวกเธอช่วยฉันไว้อะ"จียงพูดแบบไม่เต็มใจ
    "โง้ยยยน่ารักชื่อไรอะ"ดนนี่ เดินไปเกาะไหล่ฮารุ
    "ฮารุ"ฮารุตอบ
    "ชื่อน่ารัก><..ผม ยองดน เรียกดนนี่ก็ได้..."
    "ค่ะๆๆ"
    "ไปเหอะ...กลับไปเปลี่ยนชุดกันเหอะ ฉันเริ่ม หนาวล้ะ"จียงเดินจูงมือท๊อปมา
    "หัวนาย?"ท๊อปสังเกตหัวจียง
    "ทำไมหร้อ.."จียงเลื่อนมือไปแตะหัว
    "เชี่ย!!!เลือด"
    "ไหนนนดูดิ๊"แดซองจับหัวจียง
    "โห้-_-เลือดออกเยอะนิ ..ไปโรงบาลไหม"แดซองพูด
    "ไม่อะ..มึงก็รู้ว่ากูกลัวเข็มสัสๆๆ"จียงทำทำขยะแขยง
    "งั้นกลับโรงแรม"ท๊อปพูด
    "อือๆๆ"
    "ฮารุพักอยู่ที่ไหนเย๋ออ...เราไปส่งไหม"ดนนี่เกาะแขนฮารุ
    "นี่นาย-_-...อย่ามายุ่งกะเพื่อนฉัน"โด้ผลักดน
    "โห้ยยยไรอะ"ดนนี่ทำหน้ามู่
    'โป๊กก'แทยังเดินมาดีดหัวดนนี่
    "มึงมานี่เลยย"แทยังลากดนนี่
    "ไรอ้าาาา....บ๊ายยน้ะจุ้บๆ"ดนนี่ส่งจูบให้ฮารุ
    "ยี๊-_-"ฮารุขนลุก
    "ขนลุกหว่ะ5555"โด้ขำ
    "เหมือนกัน.."ฮารุสบัดตัว
    "เย็นนี้ไปห้างกันนน"โด้ควงแขนฮารุ
    "เครค้ะ"ฮารุทำนิ้วโอเค
    (ห้างThe Shilla Duty Free Jeju)
    สองสาวโดโด้และฮารุจัดการซื้อเสื้อผ้าของใช้ต่างๆๆนาๆๆ ตอนนี้โด้ได้เปลี่ยนเสื้อผ้าของเขา เสื้อกล้ามข้างในสีขาวสวมคุมด้วยเสื้อเชิ้ตลายสก็อต คู่กับกางเกงยีนขาสั้น สวมรองเท้าผ้าใบสีขาวเสริมส้นสวยงามมัด ผมมัดเป็นทรงแอปเปิ้ลดูยุ่งๆๆแต่สวย 
    ฮารุก็เปลี่ยนเป็นสาวลุกหวานๆๆกับเดรสที่เผยหลังเป็นเว้าใหญ่ๆ สีชมพูสดใสเข้ากับหน้า สวมรองเท้าสนสูงปรี๊ดดดสีขาวมุก ผมม้วนเป็นลอนแล้วปล่อย
    สองสาวฮารุและโดโด้เดินสนทนากันอย่างhappy 
    "ยัยโรคจิต!!"เสียงของจียงที่ตะโกน และชี้มาทาง โดโด้และฮารุ
    "!!!ไอปากหมา!!!"โด้เดินตรงมาทางจียง
    "เฮร้โด้ใจเย็นนนๆๆๆ"ฮารุรีบเดินตามโด้มาติดๆๆ
    "ใครอะ"แดซองถามพร้อมยิ้มให้โด้
    "ยัยโรคจิตอะ"จียงตอบแดซอง
    'ผวะ' โด้ชกปากจียงไป1ผวะ
    "!!!!!!"<<ทุกคน 
    "โอ้ย"จียงถึงกับหันหน้าไปตามแรงที่ถูกชก
    "หน๊อยยยยย...มาหาว่าฉันโรคจิต!!..."โด้เท้าเอวตัวเอง
    "นี่!!ยัยโรคจิต เธอกล้าดียังไงมาต่อยฉัน..เธอรู้ไหมว่าฉันเป็นลูกใคร!!"จียงชี้หน้าโด้อย่างเหลืออด
    "45555ฮารุเธอได้ยินไหมนายนั่นถามว่าไร"โด้หันไปเหาะกะฮารุที่ยืนอ้าปากเหวออยู่ข้างๆ
    "เขาถามว่าเขาเป็นลูกใคร"ฮารุตอบ
    "555555555ก๊ากกกก"โด้หัวเราะกลิ้ง
    "นี่เธอขำอะไรนักหนา"จียงมองโด่ที่ขำกลิ้งจน ทุกคนแอบยิ้ม
    "นี่!!..ขนาดนายยังไม่รู้ว่านายเป็นลูกใคร..แล้วนายมาถามฉันฉันจะไปรู้ไหมโฮ๊ะๆๆๆจำอาปาตัวเองไม่ได้ให้ตายเถอะ5555 เป็นเด็กลูกแงไง?5555"โด้หัวเราะและขยี้หัวจียง
    "คิคิคิ"ทุกคนขำยกเว้นจียงที่ยืนมองหน้าโด้อย่างเกลียดชัง
    'หมับ'จียงจับข้อมือของโด้ไว้ แล้วเขาก็บีบ บีบบบ แบบเหมือนกะจะให้ละเอียดอะ
    "โอ้ยยยยยนาย ปล่อยฉันน้ะ"โด้ใช้มืออีกข้างทุบตัวของจียง..แต่แล้วจียงก็จับข้อมือของอีกข้าง แล้วบีบ
    "จียง!!!เฮร้นายใจเย็นๆๆ"แทยังเข้ามาห้ามม แต่จียงฟังส้ะที่ไหน
    จนกระทั่งตอนนี้โด้น้ำตาไหลด้วยความเจ็บปวด
    "นาย!!ปล่อยเพื่อนฉันน้ะ"ฮารุทุบจียง แต่จียงก็เหวียงตัวโด้มาโดน ฮารุจนล้ม
    'ตุบ'
    "โอ้ยยย"ฮารุจับข้อเท้าของเธอ
    "ฮารุ!"โด้พูดพร้อมน้ำตาที่ไหลนิ่น
    "เห้ยยจียง !!"ดึกกี้กระชากตัวของจียงออกมาทำให้จียงเสียหลักล้มพร้อมกับโด้
    'จุ้บบบ'ปากทั้งสองประกบกันอย่างแนบชิด ทั้งคู่ส่งสายตา ปิ้งปิ้ง ปิ้ง 
    "ยี๋!!!!ยัยโรคจิต"จียงผลักโด้ออก
    'ตุบ'ก้นของโด้กระแทกเข้าอย่างจัง
    "โอ้ยยยยยยย...."โด้ลูบก้นของเธอด้วยสีหน้าที่เจ็บปวด
    "โด้เป็นไรไหม"ดึกกี้นั่งย่อๆๆและประคองโด้ให้ลุกแต่แล้ว
    'ตุบ'โด้ก็ล้มอีกครั้ง ก้นกระแทกกับพื่อนอย่างจัง ยกกำลังความเจ็บคูณ2-_-
    "โอ้ยยย...เจ็บน้ะว่อยยย"โด้ปาดน้ำตาที่ไหลพรากๆๆ
    "ฮึ้ยย ขอโทษ"ดึกกี้ นั่งย่อๆๆอีกครั้งแล้วประคองโด้ขึ้นมา
    "ฮารุเป็นไรไหม"โด้มองฮารุที่นั่งเจ็บข้อเท้าอยู่
    "ฉันเจ็บข้อเท้าน่ะ!"ฮารุบีบข้อเท้าของเธอ
    "ตอแหล!"จียงดันตัวเองลุกขึ้นแล้วเช็ดปากตัวเองอย่างขยะแขยง
    "นาย!!!มันจะมากเกินไปล้ะน้ะ"โด้มองค้อนจียง
    "ไม่เป็นไรน้ะครับ"ท็อปนั่งย่อๆๆและดูข้อเท้าให้ฮารุ
    "ผมว่าไปหาหมอเถอะ"ท็อปพูดเสร็จก็หันไปถามความคิดของทุกคน ทุกคนพร้อมใจเห็นด้วยที่จะพาฮารุไปหาหมอ ยกเว้นแต่จียง
    "ใครจะไปก็ไปน้ะแต่ฉันกับแทยังไม่ไป..ใช่ไหมแทยัง"จียงให้ไปหาแทยัง ที่กำลังทำหน้าเหว๋อ..ทั้งๆๆที่เขาเห็นด้วยว่าจะไปส่งแต่จียงกลับพูด-_-
    "เอิ่มเอออ่าๆๆ"แทยังตอบไปงั้นๆๆ
    "ฮารุเดินไหวไหมขี่หลังฉันไหม?"ท็อปถาม
    "ขี่หลังผมดีกว่าฮยองเดี๋ยวฮยองต้องขับรถน้ะห้ะ"ซึงรีแตะบ่าท็อป
    "อ่าๆๆฝากด้วยน้ะ"ท็อปพยักหน้า
    "มาครับ ขี่หลังผมน้ะ^^"ซึงรียิ้มให้ฮารุอย่างหวานๆๆ(นี่แน่ใจว่าหวาน-^-)
    "ค่ะ"ฮารุกอดคอซึงรีและขาแนบไว้กะเอวของซึงรี
    "อึบบ!"ซึงรีลุกขึ้นอย่างชิวๆๆ
    "ตะตะตัวฉันหนักไหม"ฮารุพูดอย่างเกรงใจ
    "ไม่อะตัวคุณเบามาก"ซึงรีตอบด้วยรอยยิ้ม
    "เอ่อออเมื่อกี้ที่ทำคุณล้มรอบ2ผมขอโทษน้ะ"ดึกกี้ประคอดตัวโด้ค่อยๆๆเดินมา
    "ไม่เป็นไรค่ะ"โด่ยิ้มตอบ มือของเขาค้องคอดึกกี้ไว้แน่น
    ส่วน แดซอง ดนนี่ และท็อป ต่างกันช่วยถือของ มา
    จนเดินมาถึงรถและทั้งหมดก็เดินทางไปยังโรงบาลประจำเกาะเชจู
    "ให้พวกเราไปส่งให้ที่พักไหม"แดซองวางถุงยาของฮารุและโด้ไว้
    "ไม่เป็นไร.."โด้พยามเกร็งตัวและลุกขึ้น
    "ไหว?"ดึกกี้มองดูอย่างห่วงๆๆ ทำให้ทุกคนมองดึก ที่นานๆๆทีจะมีสายเป็นห่วงผญ.แบบนี้
    "ไหวๆๆ..แค่พวกนายมาส่งฮารุกับฉันที่นี่ก็เกินพอล้ะ"โด้ฉีกยิ้ม
    "งั้นพวกฉันไปน้ะ^^"ท็อปยิ้มให้ฮารุ
    "ออออ่า"ฮารุหลบสายตาของท็อป
    "^^"
    โด้หยิบไอโฟนขึ้นมากดโทรหาใครคนนึง
    "ม๊าาาาาาา!!!ม๊ามารับหมวยยกะฮารุหน่อยน้ะม๊าาา"โด้ส่งเสียงอ้อน
    (อะไร..?แกกลับจากฝรั่งเศสแล้วอ้อหึ...ถึงให้ม๊าไปรับ)
    "กลับมาได้2วันแล้วม๊าาาา~^~ม๊าาาส่งลูกน้องมารับหมวยที่เชจูหน่อยยย "
    (อะไรแกไปทำไรที่เชจู)
    "ม๊าาจ๋าาาา...ก็อยากมาผักผ่อนบ้างนี่..."
    (อยู่ไหนหล่ะเดี๋ยวม๊าให้พนักงานโรงแรมที่ม๊าเป็นหุ้นส่วนไปรับ...)
    "โรงพยาบาลเชจูง้า...ม๊าไม่ต้องถามน้ะว่าหมวยมาทำไร.."
    (เห้อออจิงจิงเลยยย)
    ตี๊ด!
    โด้กดวางสาย
    "คุณป้าว่าไงอะ"ฮารุว่า
    "ม๊าบอกจะส่งพนักงานที่โรงแรมที่ม๊าเป็นหุ้นส่วนมารับ"
    "อ้าวแล้วโรงแรม-^-ที่เราพักคืนก่อนอะ"
    "เดี๋ยวฉันโทรไปบอกให้เช็คเอ้าท์ ~^~ไม่เป็นไรหรอก โรงแรมป๊าฉันเองจะเช็คออกเมื่อไรฉันก้ไม่ถูกคิดเงินอยู่ดี"
    "~~อ่า"
    สักพักก็มีรถฮุนได ลีมูซีน สีดำเงาวั๊บอย่างสวยมาจอดหน้าทางเข้าโรงบาล
    "คุณหนูครับคุณท่านให้.."การ์ดยังพูดไม่ทันจบโด้ก็รีบยกมือเบรกแล้วพูดว่า
    "เออๆๆฉันรู้ล้ะ-^-..มานี้ๆเหอะมาช่วยอุ้มฮารุหน่อยย แล้วอย่าเอาเรื่องนี้ไปบอกม๊าน้ะว่าฮารุบาดเจ็บไม่งั้นม๊าปากไปบอกคุณป้าแน่-^-"โด้ขวักมือเรียกการ์ดชุดดำให้มาอุ้มฮารุและอีกคนให้มา พยุงตัวเขา
    "เอิ่มมม นี่กลิ่นน้ำหอมBurberry Brit Rhythm for men EDT -_-เปลี่ยนบ้างก็ดีน้ะ"โด้ดมกลิ่นน้ำหอมจากการ์ด ที่เข้ามาพยุงตัวเขา อยากบอกว่าการ์ดคนนี้หล่อออมากกกกค่ะท่านผู้อ่าน
    "ฮ่าๆๆ...ก็คุณหนูซื้อให้นิครับ^^ว่าแต่คุณหนูยังใช้Bleu de Chanelกลิ่นนี้อีกหร้อฮ่าๆๆๆ"การ์ดตอบ
    "เจสัน-_-อย่าเรียกฉันว่าคุณหนูดิ-_- เราสนิทกันน้ะจำไม่ได้ไง?"ใช่แล้วสองคนนี้เคยเป็นเพื่อนสนิทกันมากๆๆตอนที่โด้อยู่เกาหลีโด้กับเจสันพากันโดดเรียนบ้างหนีเที่ยวบ้าง จน ทั้งสองสนิทกัน
    "ฮ่าๆๆๆฉันก็อยากเช็คประสาทเธอ5555ว่ามันยังอยู่ครบไหมฮ่าๆ"เจสันหัวเราะอย่างผู้ดี ที่ไม่ว่าจะหล่อสวยมาจากไหนเจอการหัวเราะของเจสันก็สลบเป็นแถวๆ ยิ่งรู้ว่าไม่ใช่ผู้ชายแต่เป็นผญ.นี่อะ สลบเลย5555ใช่แล้ว เจสันเป็นTom boy
    "อย่ามาหัวเราะแบบนี้-^-(ฉันเขิ้ลลล><)"
    "หุบปากแล้วขึ้นรถเหอะ-*-"เจสันจับโด้ยัดใส่รถฮุนได ลีมูซีน
    "-•-"โด้ทำหน้ามู่
    (โรงแรม ไฮแอท รีเจนซี่ เจจู )
    "ขี่หลังหน่อยยยยยยน้าาา"โด้จับมือของเจสันแล้วแขว่งไปมา
    "นี่ฉันเป็นผู้หญิงน้ะ-^-"เจสันมองหน้าโด้
    "แต่ตอนนี้ นายเป็นผช.นี่-*-แถมนายยังเป็นบอดี้การ์ดของฉันอีกด้วย"
    "ห้ะของเธอ?ตอนไหน"เจสันทำท่างง
    "ตอนนี้!!นายเป็นของฉัน..ฉันหมายถึงบอดี้การ์ดส่วนตัว"โด้ดึงเนคไท จนทำให้ตัวของเจสันโน้มลงมา หน้าประชิดหน้าอย่างใกล้
    "!!!"ฮารุมองตาโต
    "วิ้งวิ่งวิ้งน่าาาขี่หลังหน่อย"โด้ทำตาขยุบขยิบ
    "อ่าๆๆ-^-"เจสันพยักหน้าหนักๆๆก่อนจะผละตัวออกจากโด้และหันหลังให้ขี่คอ
    "ฮี่"โด้ฉีกยิ้มกว้าง แล้วขี้หลังของเจสัน
    "พวกเธอพักห้องไหน"
    "ชั้น7อะห้องvip ^>^"
    "อืมๆๆ"เจสันพยักหน้าและเดินตรงไปที่ลิฟต์และกด ไปที่หมายเลข7
    สักพักได้ลิฟต์ก็มาหยุดที่ชั้น7
    "คุณ/คุณ"ฮารุชี้หน้าผู้ชายข้างหน้า
    "ฮ่าๆๆๆคุณพักอยู่ที่นี้หร้อ"เขาขำ
    "ใช่ค่ะ คุณ?"
    "ท็อปครับ^^..พวกเราก็พักอยู่ที่นี่ชั้นนี้เหมือนกัน"ท็อปยิ้มให้กับฮารุ
    "รู้จักกันหร้อ"เจสันหันไปถามฮารุ
    "อื้ม"
    "ข้อเท้าคุณหายดียัง"ท็อปถาม
    "ยังเลย-~-(พึ่งเป็นวันนี้น้ะเว้ยยยยจะหายเร็วได้ไงล่ะ เห๊อะๆๆ)..ฮี่^^"ฮารุตอบพร้อมแอบด่าในใจ
    "ท็อปปปปฮยอง"เสียงผู้ชายที่โด้แสนจะคุ้นหูมากๆๆในวันนี้จะเป็นใครนอกจาก
    "ไอปากหมา!!"โด้เถลิงตาไปหาจียงที่พึ่งออกมาพร้อมกะแทยังและซึงรี
    "เวรเอ้ยยยวันนี้วันซวยอะไรของฉันว้ะ.."จียงสบัดหัวอย่างอารมณ์เสีย
    "ฉันควรพูดคำนั้นมากกว่าย่ะ!!!..เจสันวางฉันลง"
    เจสันค่อยๆๆวางโด้ลงกับพื้น
    "ทำไม!!จะมาเรียกค่าเสียหายจากฉันหร้อถึงได้ตามมาถึงที่นี่ต้องการเท่าไรว่ามา!!"จียงหยิบเช็คในกระเป๋ามา
    "ฉันไม่ได้มาเอาค่าเสียหาย!!ตังฉันก็มีย่ะ!..อีกอย่างฉันพักอยู่ที่นี่!!ม๊าฉันเป็นหุ้นส่วนที่นี่น้ะว่อย!"
    "ห้ะหุ้นส่วน"แทยังพูด
    "ถามจิง5555ของตระกูลฮัวหลงอะน้ะ"ซึงรีขำก๊าก
    "เออทำไม"โด้เชิ่ดหน้าตอบ
    "ก็แค่หุ้นส่วน!..รู้ไว้ด้วย ว่าที่นี่
    ไฮแอท รีเจนซี่ เจจู เป็นโรงแรมของตระกูลฮัวหลง ซึ่งฉัน G-Dragon เป็นลูกชายของเขา!!เข้าใจแจ่มแจ้งน้ะ"จียงพูดทำเอาโดโด้หน้าเหว๋อไปตามๆๆกัน
    "ลูกชาย..ของตระกูลฮัวหลง..ไม่จิงอะ ฉันจะไปถามคุณอา"
    "ไปเด้ใครห้ามมม"จียงเลิกคิ้วใส่
    "ใจเย็นก่อนโดโด้"เจสันมาพาตัวโด้ถอยหาง
    "เจสันนมันไม่จิงใช่ป้ะที่ไอปากหมานั่นจะเป็นลูกของคุณอาอ้าาา"โด้เขย่าแขนเจสัน
    "ฉันไม่รู้ เดี๋ยวฉันโทรถามคุณซีเลีย ล้ะกัน"
    "อ้าาา"
    เจสันหยิบไอโฟนมาจากกระเป๋าเสื้อแล้วกดโทร
    "เอ่อซีเลียอนนี่ คุณมีน้องชายหรือพี่ชายชื่อ g-dragon ไหม"
    (อ้อมี..น้องชายตัวแสบฉันเอง..ทำไมหร้อ)
    "ก็ตอนนี้ฉันไม่รู้ว่าเป็นคุณGdragon ตัวจิงรึ้ป่าวอะ"
    (ไหนลองให้ฉันคุยสิ้)
    เจสันเงียบไปสักพักแล้วเดินไปหาจียงที่ยืนมองอยู่
    "ซีเลียอนนี่อยากคุยด้วย"เจสันเปิดเสียงโทรสับ
    (จียงอ่าาาาาา)
    "นูนาาาาาาาาาาาาาา"จียงลากเสียง
    (นั่นใช่แกใช่ไหม)
    "ช่ายยดิเจ้ โหดดดดดด"
    (หยุดเรียกว่าเจ้ได้ม้ะ-_- ฟังแล้วมันพิลึกกึ้งกื๋อ)
    "นูนาาคนแถวนี้ไม่เชื่อว่าผมเป็าลูกชายของเตี่ยอะ"
    (มันก็น่าอยู่หรอกนิสัยของนายมันไม่เหมือนคนตระกูลฮัวหลง)
    "เห็นด้วยค่ะ-^-"โด้แทรกขึ้นมา
    (ใครน่ะ..? โดโด้ป่าวฉันจำเสียงเธอได้)
    "ใช่ค่ะอนนี่"
    "เสือกกกกก"จียงแว๊ดใส่โด้
    "ทำไมอะ"โด้เลิกคิ้วใส่
    "ก็ไม่ทำไมเห็นไหมว่าคนในครอบครัวเขาคุยกันอยู่"
    (จียง!!ก็นิสัยนายเป็นแบบนี้ไงเห้อๆๆๆไม่มีไรแล้ว ฉันนอนล้ะน้ะ)
    ตี๊ดดดสายวาง
    "เพราะเธอยัยโด้ปีโป้เน่า!ซีเลียเลยวางสาย"จียงเติมฉายาให้โด้
    "เพราะนายต่างหากไอมังกรหางกุด"
    "เห้ยๆๆเย็นไว้โด้"เจสันดึงโด้ออกมา
    "นี่ช่วยสั่งสอนแฟนนายด้วยน้ะ อย่าเสือกเรื่องคนอื่นให้มาก"จียงชี้หน้าเจสัน
    "อ้าว!เห้ยพูดงี้สวยดิ"
    "เจสันโด้พอ!!!..ฉันปวดหัว เข้าห้องได้ยัง"ฮารุที่ยืนดูทั้งสามทะเลาะกันอยู่นาน 
    "ไว้ไหมฮารุ"โด้รีบวิ่งมาหาฮารุที่เหมือนจะเป็นลม
    "ฝากไว้ก่อนเหอะ"โด้ชูนิ้วกลางให้จียงและหยิบบัตรมาลูดเข้าห้องไป
    "ไม่รับฝากนานน้ะยัยโด้ปีโป้เน่า"
    -------------------------------------------------------------------------------------
    เย้ๆๆได้เอามาลงสักที
    ลงช้าไปหน่อยน้ะช่วงนี้เค้าติดงานเลยไม่ค่อยมีเวลา
    บวกกับการที่เค้าไม่สบายด้วยเลยช้า
    แต่ช่างเถอะ
    ตอนนี้ไรท์ก้เอามาลงแล้ว
    ยังไงก็ฝากติดตามและให้กำลังใจไรท์ด้วยน้ะคร้า
    -------------------------------------------------------------------------------------
    ©
    t
    h
    e
    m
    y
    b
    u
    t
    t
    e
    r
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×