ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    MY mafia ใจของฉันเป็นของนายมา...เฟีย

    ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่1:Bad Boy

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 45
      0
      12 มี.ค. 58

     
    ณ    Kyunghee University(มหาลัยคยองฮี) ชื่อดัง อยู่ห่างจากโซลมาติ๊ดนึ่ง
     
    "กรี๊ดดดดดดดดดดนั่นนนน  นิ  fire bangกรี๊ดดหล่ออ้าาาา //ฉันได้ยินมาว่าจียงอปป้าเป็นลูกชายของตะกูล ฮัวหลงนิ/พวกเขาหล่อกว่า กลุ่มไอดอลลลอีกน้ะ>< //ถ้าพวกเขาได้เป็น ไอดอลพวกเขาต้องดังแน่เลยอะแก!!! //นั่นๆๆ แฝดควอนน  กรี๊ดดด หล่อระเบิดดดดดด!!!"กลุ่มนักเรียนที่ส่งเสียงเจี๋ยวจ๋าววแบบนี้เป็นประจำเมื่อ กลุ่มfire bangเข้ามาภายใน มหาลัย
    "อัยกู~~~น่านำคานนช้ะมัด"เขาเดินเดินปิดหูแล้วรีบแทรกออกไป ..ยองดึกหรือดึกกี้ เขาเป็นนังเลงประจำมหาลัยนี้นี้ ใครอย่าได้หื้อมีแต่ตายกับตาย..และเขายังมียองดนเป็นน้องชายฝาแฝดของเขาด้วย...
    "ฮยองง~~"เขารีบเดินตามยองดึกไป..ยองดน หรือดนนี่ น้องชายฝาแฝดของดึกกี้..ดนนี่เป็นผช.ที่เรียบง่ายอ่อนหวานน่านักและดูใสใส แต่เวลาโกรธแม้แต่ดึกกี้ยังไม่สามารถห้ามดนนี่ไว้ได้...
    "อ๊ายยย  ทำไมเสียงดังขนาดนี้คนจะหลับจะนอน"ซึงรี ลืมตาขึ้นพร้อมขอบคล้ำใต้ตาของเขา  นี่หล่ะเสน่ห์ของเขา...เขาเป็นน้องเล็กที่สุดในกลุ่มนี้ และกวนบาทา ที่สุด
    "(-:"แดซองผู้มีรอยยิ้มกระชากหัวใจสาวๆๆทุกคนที่มองเขา
    "ยิ้มไร...😐"ซึงรีมองหน้าแดซอง 
    "ป่าวนิ..."แดซองหันมายิ้มตอบ...เขายืนล้วงกระเป๋ากางเกงทั้งสองข้างพร้อมยักคิ้วให้ซึงรีแล้วหมุนตัวกลับและเดินออกไป  แดซองไม่ทันต้องพูดอะ...สาวๆๆทุกคนพร้อมหลีกทางให้กับเขาอย่างง่ายด่าย เหมือนถูกมนต์สะกดยังไงยังงั้น 
    "เจ้าบ้านี่-*-..คิดว่าหล่อมากไง"ซึงรีทำหน้าตาบูดเบี้ยว
    "อัยกู~~~ตกใจหน้านายชะมัด"จียงที่เดินมายืนข้างๆๆซึงรี...จียงเขาคือคนที่ฮอดที่สุดและมีรอยยิ้มที่แสนจะหวานระรื่นนนชื่นใจสุดๆๆถ้าใครได้มองมาต่างต้องสยบกันเป็นแถว...เรื่องเรียนก็งั้นๆๆ-_-แต่ เรื่องแฟชั่น,ดนตรีและเรื่องกีฬาต้องยอมรับในความสามารถเขาเลย[ปรบมือออ...แป่ะๆๆๆ]
    "ฮยองง-*-อ้าาา.. หน้าผมออกจะหล่ออ.."ระหว่างที่ซึงรีเพ้อ ถึงหน้าตาของเขา  จียงก็รีบเดินสะบัดหัวออกมา
    "ไม่มีใครหน้าไหนสู้ ผมได้เลยน้ะฮะฮ้ะ..อ้าวเห้ยยยฮยองงง!!!-_-" 
    "หลงตัวเองชะมัด"ท็อป ชายหนุ่มสุดครึ้มเดินมากระแทกไหล่ของซึงรี  เขาเป็นพี่ใหญ่กลุ่มนี้...เขามีเสน่ห์ทุกครั้งที่เขายักคิ้ว..และทำครึ้ม..เขาทั้งเรียนเก่ง..กีฬาก็เก่งแรปก็เก่ง เก่งทุกอย่าง...แต่พอถึงเวลาให้เต้นทีไร..ท็อป ของเราจะต้องขอผ่านตะลอดด
    "ฮยองงง-_-..."ซึงรีทำหน้าบูดใส่
     
    "อปป้า..ฉันขอเบอร์หน่อยดิ" ผญ.ประมาณปี1ได้เดินมาขอเบอร์ซึงรี
    "นี่ฉันหล่อฉันเข้าใจน้ะแต่มาขอเบอร์มันเร็วไปไหม...อีกอย่าง"ทันทีที่ซึงรีจะพูดต่อ  เด็กสาวนั้นก็ขัดมาว่า
    "งั้นฉันไม่เอา"
    "เฮร้......ดะดะเด่วเอาโทรสับมาดิ"ซึงรีจับไหล่เธอไว้
    "^^ อ้ะ" หญิงสาว ยื่นโทรสับไป
    'ตี๊ดๆๆๆๆ' ซึงรีกดเบอร์ของเขา แล้วยื่นคืน
    "อะนี่"
    "แต๊งงน้ะ"เด็กสาวยิ้มล้ะรับมันไว้
    "ไปได้ยัง...ไอแพนด้า..ฉันยืนรอนายนานล้ะ"แทยังเดินชนไหล่ซึงรี
    "ฮยองงง-_-.....แล้วใครบอกให้รอ"ซึงรีพูดกับตัวเอง
    "อะไรน้ะ?"แทยังหันมาหาซึงรี....ลืมบอกไป..แทยังคือลูกของเจ้าของมหาลัยแห่งนี้แห่งนี้เองหล่ะและไม่ใช่แค่มหาลัยนี้อย่างเดียว..รร.ชื่อดังในโซลอีกตั้ง3โรงที่เป็นของพ่อของเขา...แทยังเขาเรียนก็เก่งน้ะ..แต่เรื่องเต้นนั้นเก่งกว่า
    "ป่าวๆๆ..เข้าเรียนเหอะๆ"ซึงรีเดินไปกอดคอแทยัง
    "😐"แทยังผลักตัวซึงรีออก
    "ถ้าไม่ติดว่าเป็นฮยองน้ะ-_- เด่วรู้โลยยอะ"
    "เงียบปากไปไปไอแพนด้า" แทยังหันตัวมาชี้หน้าซึงรี....
     
    'ปี3ห้องB'
    "เอาหล่ะคาบบ่ายนี้ทุกคนก็เรียนกันเองล้ะกัน  อาจารย์มีงานต้องทำ.."อาจารย์ สาวพูด
    "ทุกคนทำความเคารพ"หัวหน้าห้องพูด
    "คัมซา"ทุกคนพูด
    "ฮอลลลลล เบื่อๆๆๆๆๆๆๆ...."ดึกกี้เหยีดแขนตัวเองแล้วบิดตัวไปมา
    "อืม...ฉันก็เบื่ออ-_-"จียง พิงเก้าอี้แล้วนำขามาวางบนโต๊ะ
    "I-was-bored-to-learn"แทยังพูดทีละคำอย่างเท่
    "แล้วพวกนายไม่เบื่อกันไง..แดซอง ดนนี่"จียงหันไปถามสองคนที่หมอบหน้าลงบนโต๊ะอยู่
    "เบื่อดิ..-_-ไม่เบื่อฉันคงไม่นอนหรอก"แดซองพูด
    "ฉัน..เฉยๆๆอะ..."ดนนี่เงยหน้าขึ้น
    "เก็กหล่อตะลอดดด"แทยังแซว
    "นี่!!ไปเที่ยวทะเลชื่นชมธรรมชาติไหมเกาะเชจูงี้<"ดึกกี้ยื่นคำเสนอ
    "ต่างประเทศดีกว่า"แทยังเสนอ
    "แต่ฉันอยากไปทะเล...ต่างประเทศฉันไปจนจะครบอยู่แล้วมั้ง-_-"แดซองพูด
    "ทะเลก็ดีน้ะ สาวๆๆเยอะดี"ดนนี่พูดดด ตานี่เยิ้มมมมม
    "นั่นสิ555"จียงหันไปหัวเราะกับดนนี่
    "ไม่ถามสองคนนั้นก่อนหร้อ"แทยังพูด
    "ท็อปอะ ยังไงก็ได้"จียงพูด
    "ส่วนไอซึงรีอะ...ไปได้ทุกที่ที่มีสาวๆๆสวยๆๆๆเอ๊าะๆๆอึ๋มมๆๆ" ดนนี่พูดร้อมน้ำลายเยิ้มปาก
    "เคลิ้มมเลยน้ะ"ดึกกี้แซ่ว
     
    หน้ามหาลัย03:45PM.
    "จียง.."สาวสวยขาวอมชมพูหน้าแบ๊วสุดๆตากลมกิ๊บบเดินมาจับต้นแขนจียง
    "เนี่ยยยยยนระวังถ่านไฟเก่ามันจะรุกบู้มๆๆ"ทุกคนแอบแซวว
    "อะไรของพวกมุงงง"จียงหันไปด่า
    "จียง"
    "ห้ะห้ะว่าไง..ซูยอง"จียงมองหน้าซูยอง
    "..เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมได้ไหม.."ซูยองจับมือจียง
    "..เหมือนเดิม?"จียงจ้องซูยองอย่างงงๆแล้วขำในลำคอ
    "ใช่เหมือนเดิม"ซูยองจับมือจียงมาลูบแก้มของเธอ
    "เหมือนเดิม..แบบไหนอะ...."จียงขยับยิ้มมุมปาก
    "..ก็แบบที่เรามีกันและกันไง...และนี่..ตุ๊กตาฉันจำได้ว่านายชอบมัน"ซูยองยื่นตุ๊กตาให้
    "โอโม่...มันน่ารักดีน้ะ"จียงรับมันไว้และ..
    'ตุบ'เขาปล่อยตุ๊กตาล่นพื้นแล้วเขาก็ขยี้มันด้วยรองเท้าหลุยส์ ราคาแสนแพงของเขา
    "แต่ฉันไม่ต้องการมัน......ไง..โดนไอห่านั่นมันฟันแล้วทิ้งเธอใช่ไหมหล่ะถึงมาเกาะฉันอะ!!!..แต่เธอจำไว้เลยน้ะ!!ฉันจะไม่มีวันกลับไปอีกแล้วยัยผญ.สกปรก"จียงขยี้ตุ๊กตาด้วยรองเท้าของเขา
    "อูยยยยยซี๊ดดเลอ"ดึกกี้กับซึงรี กอดคอกันดูบทสนทนาสุดร้อนแรงส่วนนักศึกษาคนอื่นๆๆก็หยิบโทรสับของตัวเองขึ้นมาถ่ายภาพ,ถ่ายวิดีโอ รับประกันได้เลยพอสนทนานี้จบ ข่าวนี้ได้ว่อนโซเชี่ยลแน่
    "แต่ฉันจะต้องได้เธอคืนจียง...ฉันรู้ว่าเธอยังรัก."ซูยองยังพูดไม่ทันจบ...จียงก็สวนขึ้นมาว่า
    "ไม่..เธออย่ามโน..เธอกับฉันมันจบไปนานแล้ว"จียงมองหน้าซูยองและโดดขึ้นไปยืนบนโต๊ะและตะโกนออกมาอย่างไม่แคร์สายตาของซูยอง
    "!!!ทุกคน...คนนี้ผญ.ที่ผมฟันเธอแล้ว..อยากบอกว่าเธอแซ่บบจิงไรจิง..ผมนี่อยากให้เพื่อนๆๆลอง...ใครอยากได้ก็เอาไป..ผมไม่อยากได้หล่อนอีกแล้ว...เอ่อออและไม่ต้องกลัวฉันแล้วน้ะ..ลืมไปเลยคำพูดที่ว่า'ยันนี่เป็นของฉันใครห้ามแตะ'แต่ตอนนี้ อยากพูดว่า'บดดหล่อนให้ละเอียดเลยน้ะ..เพราะหล่อนตอนนี้ก็เหมือนไม่มีค่าในสายตาผมแล้ว'จบน้ะเครป้ะ"จียงพูดเสร็จก็หันมาหาซูยองที่กำลังร้องไห้และทำตัวลุกลี้รอบกายของเธอมีแต่ผช. เข้ามาแตะต้องตัวของเธอ..แหง้หล่ะก็เธอคือดาวมหาลัยแห่งนี้..แต่จะดับเพราะคำพูดของจียงนี่หล่ะ
    "G-dragon!!!"ซูยองตะโกนเรียกชื่อของจียง..นัยตาของเขามีแต่ความเกลียดชัง
    "จียง กูว่ามึงทำเกินไปน้ะ..."แทยังมองหน้าจียงที่ดูตอนนี้เขาเหมือนกึ่งดีใจกึ่งเสียใจ
    "ไม่หรอก...หล่อนสมควรโดนแบบนี้"จียงยักไหล่
    "เสียใจใช่ไหม"ท็อปเดินแตะบ่าจียง
    "ไม่อะ...หล่อนไม่มีอะไรที่ฉันจะต้องมานั่งเสียใจ"
    "แล้วเรื่องไปทะเล เมื่อไรน้ะ?"ท็อปถาม
    "พน."
    "ห้ะ!!!มันไม่เร็วไปหน่อยหร้อ"
    "ไม่หรอกกก...ไปเหอะไปเหอะกลับบ้านไปเตรียมตัวแล้วพน.เช้าเจอกันที่สนามบินโอเครน้ะฮยอง"จียงพูดรัวๆๆ เขารีบเปิดประตูรถลัมบอร์กินี่ เวเนโนสีขาว(ที่ถูกผลิตขึ้นมาแค่3คันเท่าน้านนนนนนแต่แล้วนางจีก็ไปส่อยมาจนได้อย่างไม่น่าสงสัย)คันโปรดของเขาและเข้าไปนั่งพร้อมสตาร์ทเครื่องออกไป ...ภายใน3วิ รถลัมโบกินี่ได้หายวั๊บไปกับตา
    "กระทันหันไปน้ะบางที=+="ท็อปเลิกคิ้ว แล้วเดินมาเปิดรถโคอีนิกเซ็ก ซีซีเอ็กซ์อาร์ ทรีวิตา (เป็นรถที่บอกเลยว่ามี3คันในโลกซึ่งพ่อของท็อปก็ไปส่อยมาให้ลูกชายของเขาเอามาเป็นของเล่นสุดโปรด ) เขาสตาร์ทเครื่องและเหยียบคันเร่งออกไป-_-ทำยังกะควายหาย
    >>
    ถัดมาที่แทยังและซึงรี วันนี้แทยังอาสาจะไปส่งซึงรีที่คอนโดสุดหรูของเขาที่โซล
    "ไปเฮียยย>^<"ซึงรีรีบแจ่นมาที่รถเฟอร์รารี่ เอ็นโซสีแดงสด ของแทยัง(ซึ่งเป็นรถที่รวยแค่ไหนก็ซื้อไม่ได้นอกจากได้รับบัตรเชิญให้ซื้อ...พอดี๊ ลุงของแทยัง เคน โอคุยามะ เป็นผู้ผลิตรถคันนี้แทยังเลยมีสิทธิ์ที่จะได้ซื้อรถคันนี้โดยไม่ต้องรอบัตรเชิญ)
    "บ่ายแดซองบ่ายดึกดน"แทยังบอกลาทุกคนและเข้าไปนั่งในรถพร้อมกะซึงรีภายใน5วิ เฟอร์รารี่ เอ็นโซสีแดงสดก็หายไปกับตา
    "งั้นฉันไปล้ะน้ะ"แดซองสตาร์ทรถ
    Lamborghini Veneno Roadster สีแดงสดของเขา(ผลิต9คันในโลกกก..น้ะคร้าบ)
    แล้วก็เช่นกันเขาหายวั๊บไปภายใน3วิ
     
    "งั้นเราจะรอให้พ่อมาตัดลิบบิ้นหร้อ-_-"ดึกกี้เข้าไปนั่งตรงที่คนขับ ส่วนดนนี่นั่งข้างคนขับ ในรถBMW Vision EfficientDynamics  คันสีขาวมีลายฟ้าๆๆนิดหน่อย เฉียบบและหรูมากสำหรับคันนี้เพราะตอนกลางคืนวิ่งที ล้อนี่เรืองแสง
    ดึกสตาร์ทและเหยียบคันเร่งมิด ช่วงที่เขาออกไปทำเอาสาวๆๆๆที่ยืนดูอยู่ผมกะกระโปรงนี่ฟริ้วเลย

    __________________________________________________________________________________________________
     
    สำเร็จไปตอนหนึ่งล้ะน๊าาา เป็นกำลใจให้เค้าด้วยน้ะ
    เดี๋ยวมาอัพบ่อยๆ
    MINOR
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×