ลิขิตแห่งดารา

                                              "ท่านพ่อ" ไม่นะ" เซซิเรีย ไม่!" "ข้าไม่เห็นด้วย" "ตายซะ" "เงาดาว บุตรแห่งพระเจ้า" 

                                

                                                                         "เราไม่ใช่ผู้ปกครอง เราคือ ผู้ปกป้อง"

                            

“เซเรเรีย เงาดาวน้อยของพ่อ มาหาพ่อหน่อยสิ”

เซเรเรียค่อยเดินไปหาบอดาพร้อมน้ำตาใหลอาบแก้ม

“ท่านพ่อ ข้าขอโทษ ”

“ไม่ใช่ความผิดเจ้าหรอกเซเรเรีย มันเป็นลิขิต แค่กๆๆ“

“ท่านพ่อ!!!” ท่านหญิงเซเรเรียร้องอย่างตกใจเมื่อบิดาของนางเริ่มไอออกมา

“อ่าา ใกล้ถึงเวลาแล้วสินะ โรส ข้าจะไปอยู่กับเจ้าแล้วนะ เซเรเรีย ไว้ข้าจะไปทักทายแม่ของเจ้าให้นะ”

ท่านหญิงเซเรเรีย ยิ้มให้กับบิดาของนางเป็นครั้งสุดท้าย “ท่านพ่อ ข้ารักท่านค่ะ”

“ข้าก็รักเจ้า เอาหละ ได้เวลาของข้าแล้ว ลาก่อนเงาดาวของพ่อ”

ภาพเปลี่ยนไป เป็นที่มืดและหนาวเย็น พร้อมกับร่างของใครบางคนที่วิ่งเข้ามา

"อคิระ ช่วยด้วย..."

เฮือก

ฝันอะไรเนี่ย น่ากลัวจัง แล้วอคิระคือใคร อคิระ...

เฮ้อ ลงไปข้างล่างดีกว่า

==========================================================================================

สวัสดีค่าาาา

รีดเดอร์ที่น่ารักและนักอ่านเงาที่น่ารักน้อยกว่า(แต่ก็ยังน่ารักอยู่นะ 555)

นี่เป็นนิยายเรื่องแรกนะคะ แต่งได้โอเครึเปล่าก็ช่วยเม้นและติชมมาได้นะคะ

สำหรับนักอ่านเงา เราเข้าใจความรู้สึกนะ แต่ถ้าเป็นไปได้ก็ช่วยเม้นให้กำลังใจหน่อยนะคะ

อัพทุกวันอาทิตย์นะคะ

R-Raven