ฤพรหมชัง

          "ฉันรักแต่เพียงแม่นวลคนเดียวเท่านั้น"   เขาประกาศก้องออกมาเสียงหนักแน่น   ตาดุๆจ้องหน้าหล่อนเขม็ง

          หล่อนถอนหายใจ ตอบด้วยท่าทางนิ่งสงบที่สุด  "พี่จะรักพี่นวล  ก็รักไปเถอะจ้ะ ฉันไม่ห้ามปรามหรอก"   

           เขาทำหน้าเหมือนไม่เชื่อหู  แล้วเปลี่ยนมายกยิ้มมุมปากแทน "ถ้าเข้าใจง่ายๆอย่างนี้ก็ดี  งั้นหล่อนก็คงเข้าใจสินะ   ถ้าหากฉันจะแยกห้อง  ไม่จำเป็นที่เราสองต้องใช้ชีวิตแบบคู่ผัวตัวเมียกันให้ลำบากใจทั้งคู่" 

          "ถ้าพี่อินต้องการอย่างนั้น..  ก็แล้วแต่ใจเถอะจ้ะ"     ดูเอาเถิดหนา  เพิ่งแต่งได้ข้ามวัน สามีก็ขอแยกห้องหับกันเสียแล้ว..

**แอบมาเปิดเรื่องใหม่ตั้งไว้ก่อน  เป็นเรื่องง่ายๆสบายๆ เบาสมอง (คนแต่ง)  ตัวละครไม่เยอะ ปมน้อยๆ 

ลงเรื่อยๆเอื่อยๆไม่เร่ง  แต่งไว้สลับอารมณ์จากเรื่องภพพันธะกาลค่ะ