...พอ...

เนื้อเรื่อง

ฉันเดินตามความรักมาหนักหนา
จนเหนื่อยล้าหมดพลังยังไม่เห็น
หากมีรักมันยากแค้นแสนลำเค็ญ
ก็จำเป็นต้องหยุดหาเลิกคว้ามัน
              จึงเอนกายภายใต้ดาวพราวฟากฟ้า
นึกนึกดูที่ผ่านมาช่างน่าขัน
เที่ยวไขว่คว้าหาคู่อยู่ทุกวัน
คิดว่ามันคือสุขศานต์การเป็นคน
              เปลี่ยนตนเองเพื่อให้เขาได้เปลี่ยนใจ
แต่ทำไปเท่าไหร่ก็ไร้ผล
ต่อให้ดีแทบตายเขาไม่ยล
จนเสียความเป็นตนของตนเอง
              รักเท่าไหร่เขาไม่ได้รักตอบ
เพราะเขาชอบนั่งสบายในรถเก๋ง
เรามีแต่มอเตอร์ไซค์แถมเส็งเคร็ง
จึงต้องเซ็งสุนัขคาบไปรับ\'ทาน
              พอเถอะพอกับรักในวันนี้
พอกันทีสิ่งที่ใครว่าแสนหวาน
พอกันทีกับเรื่องราวของวันวาน
ต่อให้นานไม่หวนกลับขอรับรอง
               ขอทอดกายใต้ฟ้านภากว้าง
จะปล่อยวางปลดเปลื้องเรื่องเศร้าหมอง
ทิ้งรักไว้ไม่ขอกลับไปจับจอง
จะขอครองตัวโสดจดวันตาย