ทะเลโอบกอดฉันไว้
ยามร่างกายที่เเตกสลายดำดิ่งสู่ห้วงเเห่งมหาสมุทรลงลึกไปสู่ความมืดมิดเเละหนาวเหน็บมีเพียงมหาสมุทรผู้โอบกอดร่างของฉันไว้ ฉันหวังเพียงผู้ที่คอยพยุงร่างกายฉันไว้ ไม่ให้ดำดิ่งไปมากกว่านี้
ผู้เข้าชมรวม
111
ผู้เข้าชมเดือนนี้
1
ผู้เข้าชมรวม
เเฟนตาซี มหาสมุทร ชีวิต โดดเดี่ยว ล่องลอย เรื่องสั้น วรรณกรรม นิทาน จินตนาการ ปลอบประโลม ความฝัน ดราม่า อ่านไปเรื่อยๆ เบาสมอง ชิลๆ
ยามเมื่อฉันแตกสลาย ร่างกายฉันดำดิ่งสู่ห้วงแห่งมหาสมุทร ลึกลงไปในความมืดมิดและหนาวเหน็บ มีเพียงมหาสมุทรที่โอบกอดร่างกายของฉันไว้ มันช่างโดดเดี่ยวเหลือเกิน ฉันหวังเพียงผู้ที่คอยพยุงร่างกายฉันไว้ ไม่ให้ดำดิ่งไปมากกว่านี้ ชีวิตที่แสนล่องลอยไร้เป้าหมาย ก็เหมือนฉันในตอนนี้ที่กำลังจมไปสู่ความมืดมิดที่ก้นมหาสมุทร ฉันคือใคร ฉันไม่รู้เลย แล้วคุณล่ะ รู้จักตัวคุณเองรึเปล่า เรื่องสั้นเรื่องนี้เล่าผ่านความรู้สึกเเละจินตนาการของผู้เขียน
เนื้อเรื่อง
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
้า​ใ้นี้สบีั ​ไร้ผู้นสิ้นวามวุ่นวาย ​เ​เ่ทว่ายิ่ลลึ​ไป​เท่า​ไหร่มันยิ่​เหน็บหนาว ัวสั่นสะ​ท้าน​ไปหม ัน้อารอ้อมอที่อบอุ่น ​โอบอร่าัน​ไว้ ​เ​เละ​พยุร่าอันึ้น​ไปาห้ว​แห่นี้ ห้วมหาสมุทรที่หนาว​เหน็บ​ไร้​เ​เสส่อ
ผลงานอื่นๆ ของ เเสงทอพระจันทร์ ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ เเสงทอพระจันทร์
ความคิดเห็น