Arcane Vision

                          นวนิยายชุด Arcane vision

ภาค War is Rising

ประพันธ์โดย

Thagon

ตอนที่ 1 การโจมตีที่เบอร์ม็อก

          ยาม : ออกไป ! แล้วอย่าไปสร้างเรื่องที่ไหนอีกละ

ฟีโก้ที่ถูกยามประจำโรงเรียนอัลเลวิชไล่ตะเพิด ออกจากโรงเรียนเพราะพ้นสภาพความเป็นนักเรียน หันกลับมาทำหน้ายียวนกวนส้นเท้ายิ้มระรื่นโดยไม่สนไอ่โรงเรียนเวทย์มนต์ยอดแย่สุดๆในความคิดเขา แม้ว่าในความจริงโรงเรียนนี้ก็เป็นโรงเรียนมาตรฐานแห่งหนึ่งในประเทศ ไททาเนีย และเขาก็เป็นนักเรียนยอดแย่ที่ถูกไล่ออกมาแล้ว3โรงรียนในรอบ2ปี

คดีแรกที่ทำให้เขาถูกไล่ออกคือการทำให้ห้องทดลองเวย์ระเบิดอย่างรุนแรงจนเข้าตากรรมการอย่างจังนั้นคือแรงระเบีดทำลายม่านพลังป้องกันจนพลักตู้เก็บวัสดุวิเศษกระเด็นเข้าห้อง ผอ.

กระแทกหน้าและเบ๋าตาของ ผอ.อย่างจัง บวกกับก่อคดีเล็กๆน้อยๆอยู่เป็นประจำเลยถูกไล่ออก

อาจารย์ทุกคนในโรงเรียนนั้นยังงงว่าเขาทำลายม่านป้องกันนั้นได้อย่างไรเพราะไม่มีวิชาใดในหลักสูตรนักเรียนเวทย์ฝึกหัดที่จะทำแบบนั้นได้

อีกคดีก็คือคดีทะเลาะวิวาทกับสภานักเรียนลอสทรูที่ประกอบนักเรียนที่ผลการเรียนดีเลิศประจำโรงเรียนและลูกหลานอาจารย์กับลูกหลานกลุ่มธุรกิจในจำนวนที่ไม่น่าจะเอาชนะได้

เขาได้เอาชนะกลุ่มคนที่มีกว่า50คนด้วยคนที่น้อยกว่าไม่ถึง10คน

แม้ว่าจะเอาชนะในการวิวาทมาได้แต่เขาก็แพ้อำนาจทางการเมืองในโรงเรียนถูกไล่ออกในที่สุด

และคดีล่าสุดที่ทำให้เขาถูกไล่ออกนี้คือการที่เขาทำให้ผลึกเวทย์สีแดงที่เป็นวัตถุเวทย์โบราณระเบิดเสียหายจนใช้การไม่ได้

ฟีโก้เดินย้ำตอกมาถึงหมู่บ้านติดแม่น้ำใกล้ๆโรงเรียนที่ไล่เขาออกมาหมู่บ้านนี้มีชื่อว่าเบอร์ม็อกเป็นหมู่บ้านประมงน้ำจืดแต่ก็มีร้านค้าต่างๆโรงหมอ  โรงเหล้า หอตรวจการ(โรงพัก)และอื่นๆ

เท่าที่หมู่บ้านขนาดใหญ่แห่งหนึ่งพึงจะมีฟีโก้เดินเข้าทอดน่องเนื่อยๆดูมีความสุขเหมือนคนที่ทำการใหญ่สำเร็จผิดกับคนที่เพิ่งถูกไล่ออกจากโรงเรียน

ฟีโก้ เห้ออ..ถูกไล่ออกอีกแล้วสิเราแต่ครั้งนี้ก็ไม่สูญเปล่าละนะ

ว่าแล้วก็หยิบผลึกคริสตันสีแดงออกมาดูด้วยความภูมิใจก่อนจะรีบเก็บเข้ากระเป๋ากางเกงเพราะกลัวจะมีใครเห็นแล้วเดินไปที่ร้าน แบล็คบารน์ ร้านเหล้าประจำหมู่บ้านเพื่อหาอะไรดื่ม

เมื่อเข้าไปในร้านที่ยังมีลูกค้าแค่คนสองคนเพราะยังอยู่ช่วงบ่ายอยู่มีเจ้าของร้านกำลังถูแก้วอยู่

เป็นชายแก่อายุ 60 ต้นๆไว้หนวดใส่แว่นกันลมเหมือนฟีโก้ทั้งที่บทบาทหน้าที่ของทั้งคู่              ไม่จำเป็นต้องใช้มันเลยชายผู้นี้เรียกว่าบาร์นเมื่อชายแก่เห็นฟีโก้ก็เริ่มต้นทักทาย

บารน์ :อ้าวฟีโก้ทำไทวันนี้มาเร็วจังยังอยู่ในเวลาเรียนมิใช่รึโดดเรียนอีกแล้วละสิ

ฟีโก้: โดนไล่ออกน่ะลุงเอาฟิชกี้มัก มาแก้วหนึ่งหน่อย(เครื่องดื่มสมุนไพรหมักกับปลาและเครื่องเทศบางชนิด

บาร์น : โดนไล่ออก !เฮ้ยอีกรอบแล้วรึวะเอ็งนี่เหลือเกินจริงๆไปทำอะไรมาให้เค้าไล่แกออกล่ะนี่  บารน์ถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น

ฟีโก้ : เรื่องมันยาวน่ะลุงแล้วเครื่องดื่มที่ผมสั่งละเมื่อไหร่จะได้ลุง

บารน์ : กระเดือกเสร็จแล้วก็เล่ามาซะละเรื่องของแกมันยาวแต่ข้าก็กำลังว่างว่ะ

ในขณะที่ฟีโก้กำลังดื่มเครื่องดื่มยังไม่ทันหมดแก้วดีก็ได้ยินเสียงกรีดร้องของผู้หญิงจากนั้นก็มีเสียงต่อสู้นอกร้าน

ฟีโก้: เสียงอะไรน่ะเขาหยิบแผ่นกระดาษ2-3ใบขึ้นมาในมือพร้อมประจุพลังเวทย์ในมือ

เพราะรู้ว่าเสียงที่เกิดขึ้นข้างนอกร้านไม่ใช่เรื่องดีแน่เมืองที่พวกเขาอาศัยอยู่เป็นเมืองที่ผู้คนอาศัยัยอยู่อย่างสงบสุขการที่เกิดเสียงต่อสู้เช่นนี้ทำให้รู้ว่านี่ไม่ใช่เรื่องปกติเสียแล้ว

บรึ้มมมมม โครมมม กรีดดดดดด อร้ากกกกกก !!

  ทันใดนั้นเกิดแรงระเบิดประทุทำลายกำแพงร้านใกล้ๆกับตรงที่ฟีโก้ยืนอยู่เสียงดังสนั่นหวันไหว

ตามมาด้วยเสียงกรีดร้องเสียงบ้านถูกเผาไหม้เสียงกระสระสุนเวทย์วิ่งฝ่าอากาศดั้ง_ กลุ่มควันตลบอบอวลรอบตัวฟีโก้และบารน์ที่หลบอยู่หลังโต้ะ

บาร์เทนเดอร์บาร์รู้สึกได้ว่าในกลุ่มควันด้านหน้ามีบางอย่างกำลังเคลื่อนไหวอยู่จากประสบการณ์อันยาวนานทำให้เขารู้ได้ว่านั้นคือศัตรูเขาหยิบหน้าไม้กลไกใต้โต้ะคิดเงินมาความแค้นในจิตใจที่ร้านของตนโดนทำลายโผยพุ่งออกมาเขาตะโกนลั่น

บารน์ : ไอ่พวกสวะ มาทำลายร้านตูแบบนี้ คงไม่คิดจะจบง่ายๆใช่ไหมม

บารน์เริ่มเปิดฉากยิงใส่ร่างที่เลื่อนไหวลางๆในกลุ่มควันหน้าไม้ของบารน์ยิงได้ค่อนข้างรั่ว

ชนิด1นัดต่อ1วินาทีเลยทีเดียว ครู่ต่อมาร่างที่ถูกยิงก็กระโดดออกมาจากลุ่มควัน

หุ่นยนต์ขนาดใหญ่สีดำรูปร่างคล้ายมนุษย์ในช่วงบนและมีช่างขาคล้ายสัตว์นักล่าอย่างเสือสิงโตมีท่อลำเลียงพลังงานเชื่อมต่อระหว่างเกราะไหล่กับช่วงหลังแขนของมันใหญ่มากเมื่อเทียบกับช่วงตัวทำให้ดูเหมือนแขนของคิงคองเหล็กและช่วงข้อนิ้วเป็นกรงเล็บแหลมคมเกราะที่หุ้มบอดี้นั้นคล้ายเกราะของพวกอัศวินฟีโก้ตกตะลึงกับอสุรกายเหล็กที่ยืนพ่นไอน้ำจากปากเขาไม่เคยเจอกับอะไรที่ดูหน้ากลัวและทรงพลังขนาดนี้มาก่อนมันน่ากลัวไม่แพ้กับประจันหน้ากับอสูรกายคลั่งแม้ว่าเค้ายังไม่เคยเจอซักตัวเลยก็ตาม

บารน์เรียกสติฟีโก้ด้วยการหยิบถุงที่มีผงเรืองแสงสีส้มขว้างใส่หุ่นเหล็กแล้วหยิบตะเกียงเจ้าพายุขว้างซ้ำเกิดแรงระเบิดสนั่นหวั่นไหวซัดฟีดโก้ให้ล้มลงกับพื้นร้านส่วนหุ่นยนต์ดูเหมือนเกราะจะได้รับความเสียหายเล็กน้อยเท่านั้น

บารน์ นั้นมันตัวบ้าอะไรว่ะเนี่ยทนถึกอะไรขนาดนี้

ฟีโก้ : ระวังลุงมันทำท่าจะวิ่งเข้าใส่แล้ว

หุ่นพิฆาตวิ่งเข้าใส่ฟีโก้ร่ายซัดยันต์เข้าใส่มันเป็นยันต์ที่ทำให้การเคลื่อนไหวช้าลงแต่พอยันต์

แปะเข้าหาหุ่นกลับลุกไหม้สลายไปอย่างรวดเร็วหุ่นกระโจนเข้าหาทั้ง2คนโดยที่ความเร็วไม่มีลดทอนทั้ง2กระโดดถอยหลังพร้อมกันจนหลบจุดที่หุ่นร่วงลงมากระแทกใส่แบบหวุดหวิด

โครม แรงประทะทำเอาทั้ง2กระเด็นตกลงไปยังบันใดหน้าห้องเก็บไวด์ที่อยู่ชั้นใต้ดินของร้าน

บราน: อักก!แข็งแกร่งอะไรขนาดนี้ บารน์กระอั้กเลือดเพราะอวัยวะภายในถูกแรงกระแทก

ฟีโก้เริ่มร่ายเวทย์และแปลงเสียงดังก้องออกมาว่า อวาร์ลอนดีมัส

กำแพงแสงถูกเสกขึ้นมาบังกั้นระหว่างฟีโก้ที่มีบารน์อยู่ด้านหลังกับหุ่นพิฆาตที่ยืนนิ่งส่องลำแสงสีแดงจากตาของมันกระทบกำแพงแสงเหมือนมันพยายามวิเคราะห์มนต์ของฟีโก้

สักพักเกราะหัวไหล่ของมันก็ส่งเสียงก๊อกแก็กเหมือนมือกลไกอะไรบางอย่างทำงานอยู่ข้างใน

แล้วฝาประกับเกราะที่เชื่อมหัวไหล่กับต้นแขนของมันก็เปิดออกแล้วมีปากกระบอกปืนยื่นออกมาจากหัวไหล่ของมันยิงกระสุนสีดำพุ่งเข้าใส่กำแพงแสงที่ฟีโก้เสกไว้ใช้ป้องกันการโจมตี

ตึงๆๆๆๆ เพล้ง ! เสียงกระสุนกระทบกำแพงแสงตามมาด้วยเสียงการพังทลายของกำแพงเวทย์มันพังลงอย่างรวดเร็วด้วยกระสุนไม่ถึง10นัดด้วยซ้ำแม้กำแพงจะแตกแล้วหุ่นพิฆาตกระยังระดมยิงต่อเนื่องไร้ความปราณีแต่ฟีโก้และบารน์หลบฉากตั้งแต่เห็นกำแพงแตกแล้วถึงกระนั้นบารน์และฟีโก้ก็ยังถูกยิงคนละนัด2นัดด้วยอัตราการยิงที่รั่วเกือบจะเท่าปืนกลของมัน

ฟีโก้ : อะไรกัน ! กำแพงเวทย์กระจุยทั้งๆที่โนไม่กี่นัดกระสุนอะไรกันนี่อย่างกับเจาะเกราะได้เลย

ทั้งสองเริ่มดึงกระสุนที่ปักตามแขนขาของตนฟีโก้เริ่มรายเวทย์รักษาเปล่งคำโบราณพร้อมกับหยิบยันต์ประจุเวทย์ที่เป็นแสงสีขาวนวลลงไปในยันต์แล้วประคบบาดแผลที่ถูกยิงหมายจะรักษาแต่เหมือนกับว่าแผลจะสม่านน้อยกว่าที่ควรจะเป็น      

บารน์ : บ้าจริงนี้มันกระสุนเมจเบลนสำหรับต่อต้านจอมเวทย์มันจะขัดขวางการทำงานของเวทย์มนต์ทุกชนิดไม่ว่าจะเป็นกำแพงเวทย์ ร่างปลุกเสก หรือการรักษา ชิยุ่งยากชะมัด

ทั้ง2อยู่ในสภาพย่ำแย่ถึงขีดสุด เมื่อเจอศัตรูสุดแกร่งที่ยากจะต่อกร มีเพียงเศษซากกับโต้ะเก้าอี้

และเคาเตอร์คิดเงินเท่านั้นที่เป็นที่กำบัง

หุ่นพิฆาตเริ่มขยับอีกครั้งมันเริ่มเดินเข้ามาช้าๆเพราะศัตรูของมันแอบในที่กำบัง

ทันใดนั้นเองมันก็ล้มลงหน้าคว่ำกับพื้นท่ามกลางความงุนงงฟีโก้ก็ได้คำตอบเพราะจู่ๆก็มีดาบเล่มหนึ่งปักอยู่ที่หลังตามด้วยเงาร่างหนึ่งพุ่งเข้าใส่หุ่นด้วยความเร็วสูงจากด่านหลัง

    ร่างในชุดคลุมสีแดงมีลายรูปดาบที่มีคนนกไขว้2ข้างอยู่บนฮูดพุ่งเข้าจับด้ามดาบออกแรงกดลงไปในปากแผลให้ลึกขึ้นผู้ที่สวมฮูดเริ่มตะโกนออกแรงอย่างบ้าคลั่งเกลียวกราดเสียงนั่นทำให้ฟีโก้รู้ว่าผู้ตะโกนเป็นผู้หญิงผนวกกับปุ่มนูนขึ้นมาเป็นภูเขาคู่ตรงหน้าอกทำให้เขามั่นใจ

  เกราะด้านหลังของหุ่นฉีกออกดาบของหล่อนเริ่มเปล่งแสงสีแดงจากบริเวณแก่นของดาบแล้วไล่ลงสู่ปลายดาบเข้าปากแผลและส่วนเกราะของหุ่นที่ใกล้หลุดมะลำมะล่อก็แหกกระจุยทั้งแผง

เผยให้เห็นลูกแก้วพลังงานสีเขียวข้างในฟีโก้รู้แล้วว่ามันไม่ใช่หุ่นยนต์เหมือนที่เขาคิดตอนแรก

แต่เป็นชุดเกราะที่ขับเคลื่อนด้วยพลังประหลาดแล้วติดปืนอยู่ที่หัวไหล่

สาวในชุดคลุมยกดาบออกจากแผลแล้วชูขึ้นหมายจะฟันซ้ำไปที่ลูกแก้วคมดาบแปล่งประกายแสงสีแดงฉานขณะที่จะลงดาบชุดเกราะก็หันกระบอกปืนที่หัวไหล่แล้วยิงใส่เธอแต่เธอหลบฉากอย่างรวดเร็วกระสุนเฉียดปลายฮูดเธอหลบได้แต่ก็พลาดโอกาศฟันลูกแก้วมันหันหลังให้ฟีโก้ลูกแก้วจึงหันไปทางฟีโก้กับบารน์แทนฟีโก้ชิงจังหวะนี้ร่ายคาถาที่ง่ายและโจมตีได้เร็วที่สุดของเขาออกมาลูกกระสุนเวทย์สีฟ้าเท่าเม็ดถั่วพุ่งจากนิ้วของเขา4-5เม็ดอย่างรวดเร็ว

พุ่งกระทบลูกแก้วเข้าเป๋าได้2ลูกมันไม่สามารถทำลายลูกแก้วอย่างที่เขาหวังแต่ลูกแก้วสีเขียวนวลทรงกลมอย่างกับลูกแก้วเริ่มลุกไหม้และเริ่มเสียรูปทรงกลายสภาพคล้ายดวงอาทิตย์สีเขียว

ราวกับสูญเสียความสเถียร์ในแกนพลังงาน ชุดเกราะรีบกระโดดหนีไปยังมุมที่ไม่ถูกล้อมสาวในชุดฮูดกระโดดฟันซ้ำคราวนี้โดนจังๆที่กลางลำตัวช่วงล่างและขาของมันยังยื่นนิ่งส่วนลำตัวช่วงบนและลูกแก้วกระเด็นขึ้นไปชั้นสองของร้านทะลุหน้าต่างหายลับไปขาของมันก็คุกเข่าแน่นิ่งไป

สาวในชุดคลุม : เมืองนี้จบสิ้นแล้วทางที่ดีพวกนายพาคนที่นายรักไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุดลำแสง

แห่งอาคอนจะสาดซัดทำลายเมืองนี้ให้เป็นจุล

ฟีโก้ : เดี่ยวนี่มันอะไรกันเกิดอะไรขึ้น?

สาวในชุดคลุม : ไม่มีเวลาแล้วรีบไปจากนรกนี่ซะspan style="font-size:18.0pt;line-height:115%">

 ว่าแล้วเธอก็วิ่งออกทางรูกำแพงที่หุ่นผังเข้ามาแล้วกระโดดขึ้นหลังค้าร้านขายผัก

                                     ที่กลายเป็นเศษซากแล้วหายลับไป