คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #73 : Destinesia (73) กลับสู่ความเป็นจริง
Destinesia (73) กลับสู่ความเป็นจริง
“ฉันไม่อยากเชื่อเลยว่านายปิดบังฉันมาตลอดทั้งปี! แต่ทำไมกับเฮอร์ไมโอนี่ นายถึง..นายถึง” รอนชี้หน้าเขาอย่างอดกลั้น สะบัดหน้าหนีอย่างไม่ชอบใจ มีงอลไปเป็นที่เรียบร้อย..
“เพราะเฮอร์ไมโอนี่จะพูดว่า ‘ฉันเชื่อเธอ’ แม้ว่าที่จริงแล้วเธอจะไม่เชื่อฉันก็ตาม.. กับนายที่มีอะไรก็พูดให้สแคบเบอร์ฟังทุกเรื่อง ฉันบอกเรื่องเขาไม่ได้หรอกนะ” แฮรี่เอ่ยเป็นเหตุเป็นผลถึงแม้รอนจะทำสีหน้าไม่ชอบใจ เขาอยากจะแย้งยังไง แฮรี่ก็ดึงทุกเหตุผลมาปิดปากเขาได้สนิท..
“นายควรจะเริ่มพิจารณาตัวเองนะรอน ว่านายเป็นคนที่เก็บความลับไม่ได้ขนาดไหน หึหึ” เฮอร์ไมโอนี่เป็นลูกรับ ต่างหัวเราะไปพร้อมกับแฮรี่โดยมีรอนนอนนิ่งกับเฝือกของเขา..
เหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ก็อย่างที่คาด ..หลังจากช่วยบัคบีคด้วยสภาพทุลักทุเลไปหน่อย แต่ก็ผ่านไปได้ด้วยดี ..
แฮรี่ก็จัดการไปช่วยพ่อทูนหัวตัวเองทันทีที่เขาโดนผลักปลิวไป .. ดึงความสนใจของรีมัสในร่างไร้สติออกมา ถึงจะหมดสติไปเล็กน้อยจากการต่อสู้ ไร้บาดแผลร้ายแรง.. แต่ก็ยังถูกจับอยู่ดี ..
แม้สถานการณ์จะน่าเป็นห่วง เมื่อผู้คุมวิญญาณนับหลายสิบตัว กู่เข้าหาพวกเขาโดยทันที .. แต่เขาก็จัดการขับไล่พวกมันด้วยคาถาผู้พิทักษ์ เพื่อปกป้องคนสำคัญของเขาให้พ้นขีดอันตราย …
สุดท้าย เขาก็สามารถพาซีเรียสออกจากห้องคุมขังได้ด้วยตัวเอง …
‘ฉันจะไปรับเธอที่สถานีรถไฟนะ .. เราจะกลับบ้านด้วยกัน’
ซีเรียสบอกลาประโยคสุดท้ายก็ยังเป็นเรื่องของเขาเสมอ ..
ให้เขาไม่รักพ่อทูนหัวเขาได้ยังไง …
“เรื่องวันนี้ ขอบคุณศาสตรจารย์นะฮะ .. ที่เป็นธุระให้หลายเรื่องเลย” เขารู้ว่าอีกฝ่ายต้องปกปิดอะไรหลายๆเรื่อง เพื่อไม่ให้เขาเป็นที่สงสัย ไหนจะเรื่องก่อนหน้านี้ที่เขามีส่วนเกี่ยวข้อง เรื่องคำทำนายอะไรนั่น.. หรือเรื่องที่เขาเก็บอะไรไว้กับตัวอีก ..
เขาทำตัวไม่เป็นที่จับตามองได้เท่านี้จริงๆ..
“เมื่อไหร่จะเลิกทำตัวเป็นภาระสักที.. พอตเตอร์ เวลานอนไม่ยอมนอน .. ฉันไม่มีเวลาว่างมาจัดการตัวภาระแบบเธอทุกครั้งหรอกนะ” เซเวอร์รัสยังคงหักหาญน้ำใจเขาเหมือนเดิม.. ถึงจะพูดมาแบบนี้ ก็แสดงให้เห็นแล้วว่า อีกฝ่ายตามดูแลเขาแค่ไหน
แค่โดนดุนิดๆหน่อยๆ เขาไม่สะเทือนใจหรอก ..
“ที่จริงผมก็รู้สึกแปลกๆอยู่ ก่อนหน้านี้ถึงง่วงก็ไม่ง่วงขนาดนี้ .. หลังสอบเสร็จวันนี้ผมก็ง่วงเป็นพิเศษ .. แต่ผมว่ามันก็ไม่น่าจะมีปัญหาอะไรนะ” อาจจะเป็นเพราะความคิดมากจากเรื่องที่จะเกิดวันนี้ก็ได้ .. สมองเขาอาจจะสั่งงานให้พักผ่อนให้เพียงพอ …
เซเวอร์รัสที่เห็นเด็กตรงหน้าเริ่มหาวหวอดอีกแล้ว .. ใช่ว่าเจ้าเด็กตรงหน้าวิ่งไปเล่นไปมาขนาดนั้นแล้วจะเหนื่อยง่ายสักหน่อย .. ครั้งนี้มันแปลกไปกว่าที่ควรจริงๆ …
“แฮรี่.. ฉันมีเรื่องจะคุยกับเธอ .. เป็นการส่วนตัว” เสียงทุ้มอีกหนึ่งเสียงในห้องดังเรียกความสนใจเขา .. ร่างโปร่งแสงของวิญญาณกำลังเดินเลี่ยงไปอีกทางโดยไม่ทันให้เขาเอ่ยปากถาม
เด็กชายพยายามเอียงคอมองเข้าไปอีกห้อง เหมือนว่าทอมกำลังทำอะไรสักอย่างอยู่ … แฮรี่ที่ถึงง่วง แต่ก็ยอมเดินตามอีกฝ่ายเข้าไปเมื่อรู้สึกว่าเรื่องที่ทอมจะพูดจะต้องเป็นเรื่องสำคัญถึงต้องเรียกมา..
“ฮะ ทอม? คุณมีอะไรรึเปล่า ..เห็นคุณบอกจะไปเอาของที่ว่าไม่ใช่หรอ?”
“ฉันไปมาแล้ว ..หึ ที่ที่อันตรายที่สุด คือที่ที่ปลอดภัยที่สุดสินะ ..” ทอมพึมพำพลางขยับของที่ว่าไปมา..
ในมือโปร่งแสงของทอมมีรัดเกล้าที่โดดเด่นเป็นเอกลักษณ์ ดูมีค่าเพียงแค่มากจากภายนอก ไม่ต้องบอกว่ามันสำคัญแค่ไหน … กับทอม มันก็เหมือนเสี้ยววิญญาณชีวิตของตัวเอง..
“น่าเสียดาย..ฉันต้องแยกจากเธอสักพัก .. นอกจากเรื่องนี้ที่เธอแนะนำ ฉันคิดว่าควรเริ่มต้นเก็บอำนาจที่พึ่งมีของตัวเองกลับคืนมา” แม้ทอมจะทำหน้าเศร้าๆเหมือนเสียใจที่ต้องแยกกับเขาจริงๆ แต่เขารู้ว่าทอมอาจจะแค่พูดไปเพื่อให้เขาคิดเองเออเองมากกว่า…
เหมือนเขาจะรู้สาเหตุของอาการป่วยของตัวเองตอนนี้…
“คุณน่าจะบอกผมล่วงหน้าก่อนนะ .. มาพูดตอนจะไปแล้ว ผมไม่ทันเตรียมตัวอะไรเลย” ก็อีกฝ่ายเล่นเตรียมตัวล่วงหน้าโดยไม่คิดจะบอกเขา และถึงพูดอะไรไป ทอมก็คงมีแผนการของตัวเอง และไม่ฟังเขาอยู่ดี
เอาเถอะ บางทีถึงบอกไป เขาอาจจะช่วยอะไรไม่ได้ ..ต้องบอกว่า อยู่ในสถานะที่ไม่สามารถออกหน้าหรือช่วยอะไรได้เลยมากกว่า …
“เป็นเด็กดี เพียงรอฉัน .. แค่นี้ก็มากเกินพอแล้ว ” ทอมก็ไม่ได้คาดหวังว่าแฮรี่จะต้องช่วยเหลืออะไร เรื่องที่เขาก่อ ก็ควรจะเป็นเขาที่ต้้องจัดการด้วยตัวเอง ..
“ฮึ .. คุณเป็นแบบนี้ไม่เปลี่ยนเลย” แฮรี่พึมพำ แต่ยังไงคนตรงหน้าก็ได้ยิน .. ร่างโปร่งแสงกอดร่างเล็กของเด็กชายที่บ่นงึมงำแต่ก็ยอมกอดตอบกลับมา “ถึงผมจะเชื่อว่าคุณเอาตัวรอ-... หมายถึง ไม่มีปัญหาอะไรก็ตาม .. แต่ถ้าเกิดอะไรขึ้น ก็บอกผมได้ตลอดนะ”
ทอมผละออกจากเขา รอยยิ้มอ่านยากที่คงจะพอใจในคำพูดของเขาที่แสดงความเป็นห่วงอย่างชัดเจน สมุดและรัดเกล้าถูกเก็บเข้าชุดคลุมฮอกวอตส์บนร่างอีกฝ่าย ..
หึ .. เล่นกินพลังเขาทั้งวันแบบนี้… ถึงจะห่างกันเป็นไมล์ ทอมก็สามารถคงสภาพร่างตัวเองได้อยู่เป็นอาทิตย์แน่ .. และคงทันพอจะหาคนแทนที่เขาเสียด้วย..
“เชื่อใจฉันได้เลย .. และถ้ามีอะไร ฉันจะติดต่อเธอเป็นคนแรก .. ” หลังจากบอกลาแฮรี่เสร็จ .. ทางด้านแฮรี่ก็ต้องเตรียมของสำหรับกลับลอนดอนสำหรับช่วงปิดเทอม .. แฮรี่ไม่พูด แต่ก็พอเดาออกได้ว่า ทอมจะไปเริ่มต้นที่ไหน และเขาไปด้วยก็คงจะเป็นอันตรายซะเปล่าๆ
พ่อเขาแสดงละครเก่งนะ .. แม้แต่กับตัวเองก็ตาม…
“ต้องบอกผมเป็นคนแรกนะ .. ถึงจะเรื่องเล็กๆน้อยๆก็ตาม”
“จะเป็นภาระเธอเปล่า .. ให้เป็นหน้าที่ฉันเอง .. ” ทอมแสร้งทำหน้าหนักใจ ทั้งที่มันไม่ได้เป็นขนาดนั้น .. แต่พอทำให้เด็กชายตรงหน้าบอกความในใจมาได้ดีนัก
“แต่ผมอยากช่วย!”
“หึหึ .. ถ้าเรื่องไหนฉันต้องการ ฉันจะนึกถึงเธอเป็นคนแรก ตกลงนะ” เมื่อได้ฟังสิ่งที่พอใจ แฮรี่พยักหน้ายอมรับ . แต่บางทีก็อย่าลืมว่า คำพูดของทอม ไม่ได้ฟังดูง่ายอย่างที่เห็นภายนอก..
ถ้าเขาต้องการ.. และนึกถึงเป็นคนแรก แต่ใช่ว่าจะขอให้ช่วย..
ทอมมั่นใจว่าเขาจัดการทุกอย่างได้ด้วยตัวเอง แต่ก็ติดต่อเด็กชายแน่นอน ..
แฮรี่เป็นฝ่ายบอกลาออกจากห้อง ส่งเสียงบอกกับเจ้าของห้องเป็นคนสุดท้าย เสียงประตูที่ดังขึ้นหลังจากนั้น บ่งบอกว่าเด็กชายได้ออกจากห้องเรียบร้อยแล้ว
เหลือทิ้งไว้กับทอมที่ฝากฝังเรื่องของเด็กชายให้กับอีกคนที่คงดูแลแฮรี่ได้ดีกว่าเขาในสภาพแบบนี้…
ร่างโปร่งยืนอยู่โดดเดี่ยวในห้องมืดสนิท .. กลืนหายไปกับความมืดแม้แต่เงาก็ไม่อาจสัมผัสได้ .. ก่อนที่เสียงราบเรียบฟังดูน่าขนลุกจะฟังออกมากลางความว่างเปล่า ..
“.. ถึงด้านในเขาจะไม่ใช่เด็ก แต่ก็มองโลกในแง่ดีเกินไป .. ตาแก่บางคนคงกำลังเล็งหาโอกาสชักไยเขา .. คุณคงจะรู้อยู่แล้วว่าต้องทำอะไร .. เซเวอร์รัส ”
“......” ห้องเงียบสงัดเป็นเสียงตอบกลับ .. เสียงสะบัดผ้าคลุมดังขึ้นที่นอกห้องเพียงพอให้รับรู้ได้ว่ามีใครบางคนเคยยืนอยู่..
เสียงหัวเราะดังขึ้นราวกับรู้คำตอบแก่ใจ. ..
บางทีเป็นเขาเองที่ดูแลแฮรี่ไม่ได้…
คงต้องรีบกันสักหน่อยแล้ว ..
ปู่ทอมไปซะแล้ว ลาก่อย //หลอกๆ
คนแก่เขาก็มีสิ่งต้องทำนั่นแหละ
เดี๋ยวก็กลับมาหา อย่าใจร้อนไป
เฮ้อออ คนงานหนักสุดก็เป็นป๋า
เพราะงั้นให้บทป๋าเขาเยอะหน่อย ไม่ว่ากันนะ
บทนี้ก็หัวตื้อๆอีกตามเคย
รอเข้าเนื้อเรื่อง จะพยายามปรับแนวการเขียนอีกที
PS. เรื่องนี้แต่งขึ้นเพื่อเป็นฟิค เพราะฉะนั้นเนื้อหาอาจจะมีการอ้างอิง
ที่ไม่ตรงกับเนื้อหาฉบับภาพยนตร์และในหนังสือชุด แฮร์รี่ พอตเตอร์
ชี้แจ้งมานะที่นี้ ขอบคุณค่ะ
ความคิดเห็น