การเดินทางชีวิต ม. ปลาย!

สวัสดีฉัน พัตสุตรา ราชสิน ชื่อเล่นของฉันคือ พัด ฉันพึ่งจบ ม.3 มาจากโรงเรียนแห่งหนึ่งฉันอยู่ที่นันมาตั้งแต่อนุบาลจนถึงมํะยม ความทรงจำเกี่ยวกับที่นี่มากมาย มีหลายอย่างสอนฉันให้เติบโตขึ้น ผ่านความเจ็บปวด การเข้าสังคมมามากมาย ถึงเวลาที่ฉันต้องไปเจอกับสังคมใหม่ๆแล้วล่ะ

หญิงสาวร่างอวบเขียนไดอารี่ชีวิตประจำวันของตัวเองก่อนที่จะไม่ได้เขียนอีกต่อไปเวลาจากนี้คงมีไม่มากสักเท่าไหร่

เมื่อเขียนจบตนนั้นร้องให้ออกมาเนื่องจากโทรศัพท์ตัวเองถูกยึดโดยคุณยายของตนเอง

“นี่เงินฉันจะไปแล้วเหรอเนี่ยซื้อมาไว้ดูผู้ฮือๆๆความสุขฉันอ่า” คุณยายบังเอิญผ่านมาเห็นจึงให้มาเดินเอาโทรศัพท์ไป

“มึงอย่ามาร้องให้ใส่กูนะ เดี๋ยวกูเอามีดสับหน้าให้” หญิงสาวไม่ตอบรับขานใดๆ เดินไปหยิบโทรศัพท์ตัวเองพร้อมยกมือไหว้ใส่ จากนั้นก็มานั่งที่โต๊ะทำงานมองหน้าต่างอย่างเลือนลอย

‘พรุ่งนี้สินะ ต้องไปโรงเรียนใหม่’ เธอนึกในใจพร้อมนึกถึงใบหน้าคนที่ตัวเองชอบตั้งแต่ ม.ต้น

‘อยากไปหาจัง คิดถึงจะแย่แล้ว' คนที่เธอชอบนั้นคือรุ่นน้องของเธอเองถึงไม่หล่อแต่ได้ใจเธอไป เธอรุกจีบอย่างหนักแต่เจ้าตัวยังคงเย็นชาและยังคงซื่อ

แน่นอนว่าจะจีบแต่ไม่มีทางขอเป็นแฟนก่อนแน่นอน

แล้วเธอก็ยังไม่อยากมีแฟนตอนนี้และคำสั่งของพ่อแม่เธอห้ามมีแฟนจนกว่าจะอายุ18ปีเธอถึงจะมีได้

เธอปัดความคิดไปให้หมดแล้วลุกขึ้นไป รีดผ้า ถูบ้าน ล้างชาม จากนั้นเลี้ยงน้อง กินข้าว เข้านอน

‘พรุ่งนี้ฉันคงแปลกคนเดียวบนรถแน่ๆ ไม่ได้ใส่ชุด ม. ปลาย แต่กดันเป็นชุดนักเรียนเดิม เห้ออเมื่อไหร่ทุกอย่างจะผ่านไปสักที’