สนมข้ามเวลาลิขิตชะตาลู่ฟางฟาง

ไรท์เป็นนักเขียนมือใหม่ อาจใช้คำศัพท์ไม่ถูกต้องหรือเล่นคำไม่เก่ง ดำเนินเรื่องไม่ซับซ้อนมาก มีปมคลี่คลายปัญหา มีมุมหัวเราะ อมยิ้ม สถานที่และตัวละครไม่มีอยู่จริง ไม่ได้อิงประวัติศาสตร์นะคะ

ไรท์ตั้งใจมากกับการแต่งนิยายครั้งแรก ถ้าพิมพ์ผิดหรือผิดพลาดประการใดต้องขออภัย ฝากติชมได้เลยนะคะ พร้อมปรับปรุงแก้ไข้ให้ดีขึ้นค่ะ

สุดท้ายนี้ฝากทุกคนช่วยเป็นกำลังใจให้ "สนมข้ามเวลาลิขิตชะตาลู่ฟางฟาง" ด้วยนะคะ

ขอบคุณค่ะ^_^

//teanming//

.,....,..................ถ้าพร้อมแล้วมาเริ่มกันเลยค่ะ.....................

แนะนำตัวละคร

ตัวละครเอก

ลู่ฟาฟางฟาง เด็กสาววัย 19 ปีหน้าตาและผิวพรรณงดงามไร้ที่ติแต่ชีวิตของเธอมันตรงกันข้ามทุกอย่าง ชีวิตที่แสนอาภัพมันไม่ได้งดงามดั่งหน้าตาของเธอ เธอเจียดเวลานอนที่มีอยู่น้อยนิดแทบหมดไปกับการดูซีรี่ย์และอ่านนิยายข้ามเวลาทะลุมิติเพราะมันคือความสุขเพียงน้อยนิดที่เธอมีอยุ่ ลึกๆเธอรู้ว่าการข้ามเวลามันไม่มีทางเป็นจริง

ปัง ปัง ปัง ปัง  เสียงทุบประตูดังสนั่นและตามมาด้วยเสียงร้องตะโกนของหญิงสูงวัย

"อาลู่ตื่นได้แล้วแกจะนอนกินบ้านกินเมืองหรือยังไง รีบลุกขึ้นมาทำงานเดี๋ยวนี้"

เป็นเสียงเรียกที่คุ้นเคยเฉกเช่นทุกวัน

ลู่ฟางฟาง รีบลืมเปลือกตาอันหนักอึ้งของตัวเองขึ้น เธอเหยียดกายลุกขึ้นอย่างว่องไวร่างกายเธอมันตอบรับอย่างรวดเร็วกับเสียงเรียกที่คุณเคย

"ขอโทดค่ะป้าจางหลิง หนูจะรีบไปเดี๋ยวนี้ค่ะ" เธอขานรักด้วยน้ำเสียงนอบน้อมปนตื่นกลัว 

นับจากนี้ชะตาชีวิตของเธอจะแปรเปลี่ยน

........,...................................................................

เทียนหมิง ฮ้องเต้ยังหนุ่มแห่งเทียนจวิน ร่างกายกำยำ เก่งทั้งบู้และการปกครอง เด็ดขาด ตรงฉิน แม้ชรรษาเพียง22ปี พวกเหล่าขุนนางน้อยใหญ่ต่างให้ความเคารพยำเกรง 

พระองค์ขึ้นครองราชตั้งแต่ทรงพระเยาว์ด้วยวัยเพียง8ชรรษา เนื่องด้วยพระบิดา อดีตฮ้องเต้ป่วยด้วยโรคประหลาด หมอหลวงไม่สามารถหาสาเหตุของโรคได้ ไร้ซึ่งหนทางรักษา อันนำไปสู่เหตุการสวรรคต ซึ่งต่อมาในเวลาไล่เลี่ยกันฮองเฮา มารดาของพระองค์ก็ล้มป่วยด้วยโรคประหลาดเฉกเช่นเดียวกับอดีตห้องเต้ลาสู่สวรคตในที่สุด แต่ที่หน้าประหลาดโรคไม่ติดต่อไปสู่ผู้ใดแม้จะใกล้ชิดกับทั้งสองพระองค์ ตั้งแต่เหตุการณ์สูญเสียพระบิดาและมารดาก็ไม่เคยมีใครเห็นรอยยิ้มของพรองค์อีกเลยจวบจนปัจบุัน

"ฮ้องเต้เสด็จ

เทียนหมิงฮ้องเต้แห่งเทียนจวินขึ้นนั่งบัลลังก์มังกรอย่างสง่างามและน่ายำเกรง

"ขอให้พระองค์อายุยืนหมืนปี หมื่นๆปี"

ขุนนางน้อยใหญ่นับร้อยชีวิตกล่าวพร้อมเพียงกันเสียงดังกึกก้องไปทั่วท้องพระโรงขนาดใหญ่สีเหลืองทองอร่าม