ผู้ใช้สปีดฟอร์ช ในโลกมายฮีโร่
สองพี่น้องเด็กกำพร้าตระกูล อัลเลน ถูกพัดเข้าไปในพายุทอร์นาโดสายฟ้าปริศนา คนพี่รอดมาได้พร้อมกับได้รับพลัง ที่ภายหลังเขาจะเรียกมันว่า สปีดฟอร์ช แต่เขาต้องแลกกับการหายสาบสูญของน้องชายอันเป็นที่รัก
ผู้เข้าชมรวม
467
ผู้เข้าชมเดือนนี้
14
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
เหตุการณ์มันเริ่มขึ้นเมื่อ แบร์รี่ อัลเลน ยังอายุ 9 ขวบ
เหตุการณ์ปริศนาที่มีผู้รู้เห็นแค่เขาและน้องชาย มันน่าเหลือเชื่อมากๆ ที่เหตุการณ์นั้นไม่มีผู้เห็นเหตุการณ์นั้นสักคนเดียวนอกจากพวกเขาทั้งสอง
เหตุการณ์ที่ทำให้เขาได้รับพลัง แต่ต้องแลกกับการสูญหายของน้องชายวัย 7 ขวบ คนเดียวที่เป็นครอบครัวของเขา
ถึงพวกเขาจะเป็นเด็กกำพร้า แต่ความยากจนนั้นไม่ทำให้พวกเขาทั้งสองลำบากแม้แต่น้อยขอแค่มีกันและกันพวกเขาจะผ่านอุปสรรคไปได้ทั้งหมด
แต่ไม่ใช่กับตอนนั้น
ในวันที่ 11 เดือนมกราคม ปี 2xxx
“พี่ครับ~! ฮิฮิ~ วันนี้เราไปที่ต้นไม้นั่นกันเถอะ~”
เสียงของผู้เป็นน้องชาย กล่าวออกมาด้วยความร่าเริงชี้นิ้วไปทิศทางต้นไม้นั่นที่ว่า มันเป็นป่าทึบที่อยู่ห่างจากตัวเมืองเป็นอย่างมาก
“ครับๆ… แต่่ว่าดูอากาศของวันนี้ไม่ค่อยดีเลยนะ เบรน”
“อะไรกัน…… พี่คิดมากไปเองน่าา”
“เบรน อย่าวิ่งสิ!”
“ฮี่ฮี่~ ผมขอนำหน้าไปก่อนน้าาา”
พูดจบน้องชายของเขาที่ชื่อว่า เบรน อัลเลน ที่วิ่งหน้าตั้งนำหน้าไปทันที
.
.
เปรี้ยง!!! เปรี้ยง!!! เปรี้ยง!!! เปรี้ยง!!!!
เสียงฟ้าผ่ามากมายดังสนั่นรอบๆตัวของทอร์นาโด โดยใจกลางของทอร์นาโดนั้นมีสองพี่น้องตระกูล อัลเลน อยู่…
น้องชายที่หวาดกลัวกอดพี่ชายแน่น น้ำตาไหลพลากกลัวในสิ่งที่เห็น
“ฮือ…… ฮืออ… พี่ครับ………”
“…………”
คนพี่ก็ได้แต่เอาตัวบังน้องชายเอาไว้เพื่อไม่ให้เศษกิ่งไม้ที่ถูกพัดเข้ามาด้วยทำอันตรายน้องชายของเขา และภาวนาว่ามันจะจบลงในไม่ช้า…
แต่ฟ้าชั่งเล่นตลก อยู่ๆก็มีท่อนไม้ขนาดใหญ่ถูกซัดปริวเข้ามาหาทั้งสองที่กอดกันอยู่
ปัก!!!
ท่อนไม้ตกลงบนพี้นที่ทั้งสองยืนอยู่ไม่ห่างมาก แต่พื้นดินที่ระเบิดกระจายออกก็ทำให้เกิดเหตุไม่คาดฝัน……
น้องชายของเขา………
เบรน อัลเลน……
น้องชายที่หลุดออกจากอ้อมกอด ได้หายตัวไป หัวใจของเขาบีบรัดแน่นขึ้น มันน่าเจ็บปวดเหลือเกิน… ที่เขาปกป้องน้องชายเอาไว้ไม่ได้…
“บะ…เบรน……”
เสียงอันแพร่วเบาของเขา ทำให้รับรู้ได้เลยว่าเขาไม่มีแรงพอที่จะยกตัวเองขึ้นไปตามหาน้องชายของเขา มืออันเล็กๆของเด็ก 9 ขวบค่อยๆยื่นไปทางข้างหน้า หวังที่จะเอื้อมไปตามหาน้องชาย………
ก่อนที่จะมีหยดสีแดง หยดหนึ่งหยดลงไม่ห่างจากดวงตา ในตอนที่ท่อนไม้นั่น… หัวเขาก็คงไปฟาดกับอะไรสักอย่างมา
ดวงตาค่อยๆหริบหรี่ที่จะกระพริบลงอย่างช้าๆ ตอนนั้นเองเขาก็ประคองสติไว้ไม่ได้แล้ว…
และท้ายที่สุดเขาก็หมดสติไป……
เฮื้อกก!!
เสียงของชายหนุ่มอายุ 14 ตื่นขึ้นจากฝันร้าย
เขาหอบหายใจแรง เหงื่อออกทั่วทั้งตัว ดวงตาสั่นไหวกับฝันร้ายที่เกิดขึ้นทุกๆวันตลอดเวลา 5 ปีที่ผ่านมา
เขาไม่อาจทำใจได้กับเรื่องราวที่เกิดขึ้นเมื่อ 5 ปีก่อน
“เฮ้ออ………”
เมื่อถอนหายใจกับฝันร้ายนั่น แบร์รี่ ก็เดินออกจากห้องนอนไป
ผลงานอื่นๆ ของ Te-min-Kun ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ Te-min-Kun
ความคิดเห็น