OKKOTSU YUTA x DEATH NOTE

---

“ สวัสดีครับ… ผม อคคตสึ ยูตะ ”

“ ถ้าถามว่าทำไมผมถึงมาแนะนำตัวแบบนี้…? ”

“ ก็ไม่มีอะไรมากหรอกครับ ผมแค่อยากจะทำความรู้จักกับทุกๆคน แค่นั้นเองครับ… ”

“ ในตอนนี้ผมกำลังนั่งอยู่บนคอบดาดฟ้าของตึกๆนึงอยู่… แถวๆที่กรุงโตเกียว ”

“ อืมมม ตึกนี้คงสูงราวๆ 70 เมตรได้มั้ง? ”

“ ไปทำอะไรตรงที่แบบนี้? ไม่กลัวตกตึกตายรึไง? ”

“ อ่า~~ ไม่ต้องห่วงผมหรอกครับ ผมน่ะไม่ตายง่ายๆหรอก และก็ไม่อยากจะมาตายซ้ำสองด้วยล่ะนะ…… ”

“ ตายซ้ำสอง?  คงจะสงสัยกันสินะ…? เอาเป็นว่าผมคงต้องเล่าย้อนความไปเมื่อ…… ”

ในมุมห้องที่ว่างเปล่าแห่งหนึ่งมีเด็กชายอายุราวๆ 15-16 ปี กำลังนั่งกอดเข่าร้องห่มร้องไห้อยู่… เด็กชายคนนั้นมีรอยแผลตามตัวจนไม่คาดคิดว่า คนๆนึงจะมีรอยบาดแผลมากขนาดนี้

เด็กชายคนนั้นมีรูปร่างหน้าตาเหมือนคนอดหลับอดนอนมานาน ลำตัวผอมเรียว ผิวขาวซีด จนดูไปมาก็เหมือนวัยรุ่นติดยาสักหน่อย แต่ก็คงพูดไม่ได้เต็มปากว่าเหมือน… แต่

คงพูดได้เต็มปากว่าเป็นเด็กชายที่น่าสงสารซะมากกว่า

“ ใช่แล้วล่ะครับ นั้นคือผมเอง อคคตสึ ยูตะ ”

“ เหลือชื่อในตอนนั้น คุโรกามิ จูซึ  ”

เด็กชายคนนั้น ไม่สิ จูซึ……  จูซึในวัย ม.ปลาย ที่ถูกทำร้ายจากเหล่าเพื่อนๆที่โรงเรียน ถูกกลั่นแกล้งต่างๆสารพัดนานา ซ้ำร้ายพอกลับมาที่บ้าน ก็ยังถูกเกลียดชังจากคนสองคน

ที่เรียกตัวเองว่า พ่อกับแม่  นอกจากจะเกลียดเขาไม่พอยังทำร้ายเขาไม่ต่างจากพวกที่อยู่ในโรงเรียน ที่พวกนั้นทำเหมือนเขาไม่มีค่าในสังคมหรือในฐานะมนุษย์คนนึง……

จนสุดท้ายเขาก็หนีจากความจริงที่โหดร้ายกับชีวิต หันมาโฟกัสกับเกมไม่ก็หนังการ์ตูนต่างๆ ทั้งชีวิตที่เหลือต่อจากการหนีความจริงที่แสนเจ็บปวด ทำให้เขาเป็นโอตาคุ คนนึง 

“ ในตอนนั้นผมก็เป็นโอตาคุตัวยงคนนึง ที่รู้อะไรหลายๆเรื่องไม่ว่าจะหนัง เกมส์ อนิเมะ บราๆๆๆ  จนกระทั่ง…… ”

“ พ่อและแม่ของผมจับได้ว่า ผมเป็นโอตาคุบ้าๆบอๆ ที่พวกเขาเกลียดนักเหลียดหนา ”

“ ของทุกๆอยากของผมถูกทำลายต่อหน้าต่อตา ทั้งๆที่เงินที่เอาไว้ซื้อของพวกนั้น เป็นเงินเก็บของผมแท้ๆ…… ความฝันของถูกทำลายในพริบตา ”

“ ท้ายที่สุดผมก็ถูกไล่ออกจากบ้านหลังนั้นไป และใช้ชีวิตเร่ร่อนมาตลอด ”

จูซึ ที่กำลังนั่งกอดเข่าร้องไห้กับความเจ็บปวดไม่ว่าจะทางร่างกายหรือจิตใจ  เขาไม่สามารถออกจากสถานการณ์นี้ได้เลย เขาเคยลองหนีแล้วแต่ท้ายที่สุดก็กลับมาอยู่ดี ไม่มีครั้งไหนที่เขาสามารถหนีจากการที่มานั่งร้องไห้เสียใจได้เลย

ไม่ว่าจะพยายามแค่ไหน… จนตอนสุดท้ายมีความคิดนึงขึ้นมาในหัว ทั้งๆที่เคยเอาไอ้ความคิดที่บ้าบิ่นนี้ออกไปจากหัวแล้วแท้ๆ 

“ หรือว่าเรา… จะชิงฆ่าตัวตายดีนะ…?? ”

ความคิดนั้นดังเข้ามาในหัว ก่อนที่ จูซึ จะค่อยๆเงยหน้าขึ้นไปบนเพดานห้อง

“ ทำไมผมต้องมาเจอเรื่องบ้าๆแบบนี้ด้วยนะ…? ”

แล้ว จูซึ ก็ค่อยๆหลับตาลง และหมดลมหายใจไปอย่างช้าๆ

“ ครับ… นั้นคือเรื่องราวของผมก่อนจะลืมตามาอีกครั้งในชีวิตใหม่ ”

“ ในฐานะ อคคตสึ ยูตะ ในโลกใบใหม่นี่… ”

ปล. ชีวิตที่แล้วในฐานะ จูซึ ทำให้ชีวิตใหม่ในฐานะ ยูตะ เขาสามารถที่จะลงมือฆ่าคนได้ทุกเมื่อ… เมื่อเห็นว่าคนคนนั้นเป็นอันตรายต่อตัวเขาและคนของเขาเอง

---