" เอ่อ นี่พวกนายมาทำอะไรที่ห้องฉันกันเยอะเเยะเนี่ย " ชายผู้ที่เเข็งเเกร่งที่สุดในโลก(เเต่ไม่มีใครรู้)เอ่ยขึ้น
" ห๋า อย่ามาทำตัวหวงห้องหน่อยเลยน่า ก็ยัยตัวเล็กอยู่ที่นี้ เเล้วทำไมพวกฉันจะมาหาไม่ได้ "
" ฉันไม่สนใจเรื่องนั้นหรอก เเต่ทำไมไม่ไปหาที่อื่นเล่าห้องฉันมันเเคบอยู่กันเยอะๆอึดอัดตาย "
" นี่ พวกนายฉันอุตส่าห์จะมาคุยงานนะ ถ้าจะมาหาเรื่องล่ะก็ กลับไปเลย " เสียงหวานใสเอ่ยขึ้นมองไปที่หนุ่มๆที่กำลังทำหน้าหงอย
" ขอโทษ จะอยู่นิ่งๆนะ อย่าไล่พวกเราเลย "
" ร รู้เเล้ว อยู่นิ่งๆเป็นเด็กดีนะ "
" ครับ " ชายไม่ต่ำกว่า4-5คนพูดขึ้น
นิยายเรื่องนี้เกิดจากจินตนาการของผู้เเต่งเเละอาจมีเนื้อหาบิดเบือนจากเนื้อเรื่องหลัก ไม่ได้มีเจตนาจะทำให้ใครเสียหาย
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น