อยู่ ๆ ไอโม่งชุดดำก็เข้ามากระชากคอเสื้อผมเข้าไปหา ฉุดกระชากยื้อยั้งอยู่ไม่ถึงนาที แล้วขู่ด้วยเสียงเย็นชาแบบเกรี้ยวกราด “อย่าแหกปากแล้วส่ง...อุ๊บบ !!” เวลานั้นแววตาของไอโม่งตรงหน้าก็เบิกกว้าง นิ่งค้าง เสียงถูกหยุดหายไป ต่างฝ่ายต่างมือไม้อ่อน ค้างอยู่แบบนั้นไปหลายนาที ผมที่พึ่งได้สติก็พึ่งจะรู้ตัวว่าตัวเองดึงไอโม่งเข้ามาจูบซะแล้ว จังหวะนั้นไอโม่งก็ลืมตาขึ้นมาสบตากับผม ... แล้ววิ่งหายออกจากร้านไป
____________________________________
.
.
.
อิมเมจตัวละคร
มินจา (อายุ 24 ปี)
ทาวน์ (อายุ 25 ปี)
____________________________________
✻✻✻✻✻✻✻
#เลิกเป็นโจรสักพักเพราะดันหลงรักนายแคชเชียร์
ปล1.เป็นนิยายที่หัดแต่งเรื่องแรกเลยค่ะ เป็นอะไรที่งงมาก 5555
อยากแต่งคือแต่งเลย นั่นหมายถึงไม่มีสาระอะไรทั้งนั้น >.<
ถ้าไม่สนุกและไม่น่าอ่านยังไงไรท์ต้องขอโทษด้วยน้า
บอกแล้วคือมาแบบงงๆจริงๆ ยังไม่ได้คิดหรือวางโครงเรื่องอะไรเลย
ยังไงรอหน่อยนะคะ
.
.
.
.
ปล2.นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการของไรท์ และบวกกับที่ไรท์ได้ดูคลิปวิดีโอคลิปนึง
จากทวิต hannachanny_ แล้วมันพีคมาก เลยเอามาแต่งตามใจฉัน 555555
แอบได้ชื่อเรื่องมาจากคอมเม้นท์นึงในไอจี เห็นแล้วชอบ ถูกใจ >//<
ฉะนั้นชื่อ และตัวละคร เหตุการณ์ สถานที่ต่าง ๆ ล้วนสมมุติขึ้นเอง
ไม่เกี่ยวข้องกับใด ๆ ทั้งสิ้น ฝากติดตามด้วยนะคะ [ปาหัวใจรัวๆๆ~]
✻✻✻✻✻✻✻
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น