ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้
เรื่องสั้น ลมหายใจสุดท้ายของคนบ้า
แฟนฟิคปรมาจารย์ลัทธิมาร
หวังอี้ป๋อ x เว่ยอู๋เซี่ยน

เว่ยอิง
ปรมาจารย์อี๋หลิงผู้เสียสติวิปลาสเข่นข้าผู้คนไม่เลือกหน้า มารร้ายเพียงตนเดียวที่คนทั่วทั้งยุทภพพยายามหาทางกำจัดมานานหลายปี ผู้เปลี่ยนอี๋หลิงเป็นร้างและปลุกศพอมหิตในล่วนจั้งกั่งขึ้นมาสร้างกองกำลังไร้เทียมทาน

หวังอี้ป๋อ
ศิลปินและนักแสดงที่รุ่งโรจน์ในวงการบันเทิงตั้งแต่อายุยังน้อย รักงานในวงการ วางตัวดี แต่นิสัยส่วนตัวค่อนข้างเงียบ พูดน้อยยิ้มน้อยและกลัวความมืด
-TALK-
เรื่องนี้เป็นเรื่องสั่นไม่กี่ตอนจบค่า แว๊บมาแต่งเปลี่ยนอารมณ์นิดนึงง แฮร่
ฝากติดตามด้วยนะคะ
สำหรับด้อมปรมาจารย์ป๋อจ้านยังมีเรื่องยาวเรื่องอื่นด้วยนะคะ
085 ในตำนาน และ แว่วเสียงวั่งเซี่ยน
ยังไม่จบทั้งสองเรื่องแถมเรื่องหลังยังไม่ได้อัพ ฮาาา
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
แต่งได้น่าอ่าน เศร้าเลย😭😭😭ตอนที่พวกเค้าต้องจากกัน
คุณหวังกินเด็กนะคะ555555 คือดือออออออออไม่ไหววววว
สังหรณ์ใจว่าเว่ยอิงจะเป็นอะไรไปด้วยเลยㅠㅠ แต่จุกอกมากตอนที่เล่าว่าน้องแค่ต้องการข่วยหลานจ้านกับพ่อนกยูงตอนถูกเวินเฉาคัดไป แต่ผลที่ได้กลับเป็นแบบนี้ น้องน่าสงสารมาก
โอ้ยยยยยย เนื้อเรื่องดีไม่ไหว พล็อตดีมากจ่ะแม่ชอบบบบบบบ
ป๋อจะพรากผู้เยาว์~~~
พ่อต้องใจเย็นๆนะ เด็กยังเล็กน่าพ่อ ร้ายเหมือนกันนะเนี่ย จะจีบตั้งแต่เล็กเลยนะ