คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #84 : Day 6 .:: ศพในเครื่องปั่น ::.
THe REALITy 5
[WEEK 5 :: DAYS 6]
วันนี้เป็นอีกหนึ่งวันที่ก้าวเข้าสู่วันที่หกของการแข่งขัน วันเสาร์ซึ่งเป็นวันที่จะต้องมีใครคนใดคนหนึ่งในเกมที่จะต้องจากเพื่อน ๆ ไป
เด็กสาวที่ชอบแต่งหน้าแต่งตาก่อนจะเข้าฟังคำตัดสินประจำสัปดาห์ วันนี้เธอไม่ได้นั่งอยู่ที่หน้ากระจกเงาที่เดิม หากแต่เธอกลับมานั่งมองท้องฟ้าที่ยังคงครึ้มไปด้วยเม็ดฝนที่กำลังจะโปรยปรายลงมาในอีกไม่นานนี้
คำตัดสินในการแย่งเกมชิงธงผ่านไปได้ด้วยดี เด็กสาวผู้มองเห็นวิญญาณสามารถเอาชนะเกมการแข่งขันไปได้อย่างฉิวเฉียด โดยที่เธอไม่คิดว่าเธอจะชนะเกมการแข่งขันนี้มาก่อน
“ยินดีด้วยนะที่เธอน่ะชนะเกมแย่งธงนั้นได้สำเร็จ” นกยูงพูดในขณะที่ดวงตายังคงมองขึ้นไปบนท้องฟ้า
“วันนี้ตาลจะไปหาดัฟ ... ไปดูว่าเขาเป็นไรกันแน่” ตาลพูดก่อนที่จะลุกพรวดออกไปจากเตียงของนกยูง
ตั้งแต่เมื่อวานยังไม่มีใครได้คุยหรือสนทนากับดัฟเลยสักคนเดียว ในขณะที่เธอกำลังจะเดินออกไปด้านนอก เธอก็สวนกับชายหนุ่มที่เพิ่งเดินเข้ามา
เขาคือชายหนุ่มคนรักของนกยูง การสารภาพรักแบบจู่โจมของเขาและเธอกลับทำให้ความสัมพันธ์ที่มากเกินกว่าเพื่อนเลยเถิดไปถึงไหนต่อไหน .... พวกเขาทั้งสองรู้ตัวดีว่าไม่แน่บางทีวันนี้อาจจะเป็นพวกเขาสองคนก็ได้ที่จะต้องมีคนใดคนหนึ่งที่ต้องออกจากการแข่งขัน
แต่ถึงแม้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น พวกเขาก็พร้อมที่จะยอมรับความเจ็บปวดนั้นแล้ว แม้ว่ามันจะยากเย็นก็ตามทีเถอะ
“มาคิดอะไรอยู่คนเดียวเนี่ย” เด็กหนุ่มส่งยิ้มก่อนที่จะเดินมาที่หน้าต่าง
“ไม่รู้สิ! ฉันกลัวนะ ว่าบางทีอาจจะเป็นฉันก็ได้ที่จะต้องออกจากเกมในวันนี้ ...”
“ทำไมคิดงั้นอ่ะ?”
“ก็ฉันต้องไปยืนปากเหวทุกสัปดาห์เลย .. ต้องมีสักวันนึงน่าที่ฉันจะต้องตายขึ้นมาจริง ๆ ถ้าถึงวันนั้น ...” ยังไม่ทันที่นกยูงจะได้พูดอะไร มืออุ่น ๆ ก็มาสัมผัสเข้าที่ริมฝีปากของเด็กสาว
“ไม่ว่าวันนี้หรือวันไหน ๆ จะเกิดอะไรขึ้น ... พวกเราจะต้องผ่านมันไปให้ได้สิ ... ” เขาพูดก่อนที่จะสวมกอดเด็กสาวเบา ๆ
เธอสัมผัสได้ถึงไออุ่นจากของชายหนุ่มที่กอดด้วยความจริงใจ ... อ้อมกอดแห่งความรักจริง ๆ ที่เธอไม่เคยได้มาก่อน
เธอเลือกไม่ผิดคนจริง ๆ!
แอ๊ดดดดด!!!
ประตูค่อย ๆ ถูกเปิดออกมาอย่างช้า ๆ เด็กสาวมองผ่านแสงที่ลอดพ้นประตูมา มีเพียงแค่ผ้าห่มที่อยู่บนเตียง ขยับไปมาอย่างหวั่น ๆ
“ดัฟ ...” เสียงเย็น ๆ ผ่านเข้ามาในซอกประตู ชายหนุ่มที่อยู่ในผ้าห่มค่อย ๆ เปิดป้าออกอย่างช้า ๆ
สภาพใบหน้าของเขาช่างน่าสงสารมาก ... ขอบตาเริ่มดำคล้ำอย่างเห็นได้ชัด แสดงว่าพวกเขาไม่ได้นอนมาแล้วทั้งคืน
“ตาล!” ดัฟรีบกระโจนออกมาจากผ้าห่มก่อนที่จะสวมกอดเพื่อนสาวเอาไว้แน่น เนื้อตัวสั่นไปหมด
“มันเกิดอะไรขึ้น ทำไมนายถึงได้ ...”
“เมื่อวานนี้ .. เมื่อวานนี้ .. ในไหนั้น ...” เขาพูดอะไรที่วกไปวนมา ฟังไม่ค่อยได้สรรพเท่าไร
“อะไร ... ในไหมีอะไร!” ตาลพยายามเค้นหาคำจริงออกมาจากปากของเด็กหนุ่ม เขามองซ้ายมองขวาก่อนที่จะเริ่มเล่าความจริงให้เด็กสาวที่อยู่ตรงหน้าฟัง
“เกมส์ ยัยเกมส์ออกมาจากไห มาต่อว่าฉันเรื่องที่ฉันโกงการแย่งธง !” เขาพูดอย่างหวดผวา สวมกอดแน่นกว่าเดิมจนเธอรู้สึกหายใจไม่ออก
“เกมส์!!” เธอไม่อยากจะเชื่อว่าเกมส์จะมาจริง ๆ
“ใช่ ๆ ... เธอมาว่าฉัน หาว่าฉันโกงเกม!” ดัฟพูดอย่างร้อนรน
ตี๊ดดดดดดด!!
เสียงสัญญาณดังขึ้นเอาซะดื้อ ๆ จนตาลถึงกับสะดุ้งโหยง
“รีบไปฟังคำตัดสินเหอะ! นายจะได้มาพักผ่อน” เธอค่อย ๆ ประคองเด็กหนุ่มออกไปจากห้อง
“ไม่สบายเหรอ?” อาร์มรีบเดินเข้ามาหาอย่างเป็นห่วง แต่ดัฟได้แต่สะบัดแขนเบา ๆ ด้วยความตกใจ คราวนี้เธอเขารีบวิ่งกระโจนลงไปจากบันใดก่อนที่จะชนกับเก๋เก๋จนเกือบจะล้ม
“จะรีบไปไหนยะ!” เขาตะโกนไล่หลังอย่างไม่สบอารมณ์
“ให้เวลาเขาหน่อยนะ .. ตอนนี้เขาเจอเรื่องไม่ค่อยดีมาน่ะ ...” ตาลตบไหล่เพื่อนเบา ๆ ก่อนที่จะเดินไปยังลานตัดสินพร้อมกับคนอื่น ๆ
ตอนนี้พวกเขาทั้งหกคนมาประจำที่อยู่ที่ลานตัดสิน คราวนี้การตายของพวกเขาถูกออกแบบมาให้อยู่ในตู้กระจก ซึ่งภายถูกติดตั้งใบพัดเอาไว้ที่พื้น ราวกับว่า
นี่คือเครื่องปั่นน้ำผลไม้!
“เอาล่ะคะ ก่อนที่จะได้ฟังคำตัดสิน เรามาแสดงความยินดีกับผู้ที่ชนะเกมก่อนเลยนะคะ นั่นก็คือ ... คุณน้องตาล R2 นั่นเองนะคะ!” ริบบิ้นซึ่งมาทำหน้าที่เป็นพิธีกรกล่าวแสดงความยินดีกับเด็กสาวก่อนที่เธอจะยื่นบัตรชมวิวธรรมชาติให้เธอ
“คุณต้องเลือกอีกคนไปด้วยนะคะ”
“งั้นตาลขอเปลี่ยน .. ให้ฌอร์นกับนกยูงไปแล้วกันนะคะ ... ตาลไม่ค่อยชอบเที่ยวเท่าไรน่ะ” เธอพูดก่อนที่จะมองหน้าของหนุ่มสาวที่มองหน้ากันด้วยความดีใจ
“หมายความว่าพวกเราจะได้ไปเที่ยวด้วยกันเหรอ!” นกยูงมองหน้าของฌอร์นก่อนที่จะกอดเขาไว้แน่นด้วยความดีใจ
“ถ้างั้นเรามาฟังคำตัดสินที่เป็นข่าวร้ายก่อนนะคะ ... R ต่อไปนี้กรุณาเข้าไปอยู่ในตู้กระจกค่ะ”
R12
...........
R2
...........
R15
..........
สองสาวหนึ่งหนุ่มมองหน้ากันก่อนที่จะเดินเข้าไปในตู้ ฌอร์นเองก็ได้แต่ยืนมองแฟนสาวที่ต้องเดินไปอยู่ในตู้นั้น ....
“ต้องไม่ใช่เธอ!” ฌอร์นพึมพำในใจก่อนที่จะเดินไปรวมกลุ่มกับดัฟและเก๋เก๋ เก๋เก๋เองฏ้ได้แต่ภาวนาว่าเพื่อนสาวของเขาจะไม่ต้องไปก่อนที่จะถึงเวลาอันควร
“ขอแสดงความเสียใจกับ ...”
ติ๊ดดดดดด!!!
กลไกของตู้กระจกเริ่มทำงาน ใบพัดที่อยู่ที่พื้นเริ่มปั่นขึ้นอย่างน่าตกใจจนเจ้าของที่อยู่ในตู้กระจกใบนั้นไม่ทันได้ตั้งตัว
เสียงร้องของผู้โชคร้ายดังขึ้นอย่างน่าตกใจจนอีกสองคนถึงกับมองภาพที่อยู่ตรงเบื้องหน้าไม่ได้ บางคนก็ถึงกับอาเจียนออกมากับภาพที่เห็น
ใบพัดเริ่มตัดเข้าที่ขาของคนคนนั้นก่อนที่จะค่อย ๆ ตัดทุกส่วนของอวัยวะทั้งภายในและภายนอก เลือดสีแดงเข้มกระเด็นเปื้อนตู้กระจกไปทั่วจนไม่สามารถมองเห็นสภาพของศพที่อยู่ในตู้นั้นได้เลย
เครื่องปั่นยังคงปั่นไปเรื่อย ๆ ก่อนที่จะดับลงพร้อมกับเสียงของคนคนนั้น
“นกยูง!!” ฌอร์นรีบวิ่งเข้าไปหานกยูงก่อนที่จะค่อย ๆ ประคองเด็กสาวให้ลุกขึ้น เธอเอาแต่กอดชายหนุ่มเอาไว้แน่นทั้งน้ำตา
บทลงโทษครั้งนี้ร้ายแรงกว่าทุกครั้งที่ผ่านมา
เพราะครั้งนี้เขาปั่นทุกอย่างจนไม่เหลือเค้าของความเป็นมนุษย์อยู่เลย!
สรุปยอดผู้เสียชีวิต
R15 ฑีฆายุ เลิศอนันตภิรมย์ (อาร์ม)
เหลือผู้เข้าแข่งขัน 5 คน
ความคิดเห็น