ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Reality 5 .: อาถรรพ์หมู่บ้านน้ำค้าง :. [จบเกม!]

    ลำดับตอนที่ #103 : Day 5 .:: คนทรยศ ::.

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 291
      2
      26 พ.ย. 53

    THe REALITy 5


    [WEEK 7 :: DAYS 5]


     

    “แป้ง!!” นกยูงตะโกนก่อนที่จะวิ่งตามไปด้วยความเป็นห่วง เธอพยายามวิ่งไปตามแป้งเรื่อย ๆ จนกระทั่งมารู้สึกตัวอีกที .. เธอเข้ามาอยู่ในป่าที่ลึกเกินไปซะแล้ว ....

     

    “แป้ง!!” เธอตะโกนเรียกแป้งอีกครั้ง แต่คราวนี้เสียงที่ตอบกลับมาไม่ใช่แป้ง

     

    “แป้งไม่อยู่หรอก อยู่แต่พวกเราเอง!” เสียงของคนที่เธอเกลียดขี้หน้าดังขึ้นด้านหลัง เธอรีบหันไปตามเสียงนั้นก่อนที่จะเจอกับร่างชายสามคนที่ยืนอยู่ข้างหลังเธอ .... พร้อมกับรอยยิ้มที่ดูน่าขนลุก .... พวกมันทั้งสามจ้องมองเรือนร่างของเด็กสาวอย่างกลัดมัน ...

     

    พวกนั้นคิดจะทำอะไรกับเธอ!!

     

    “พวกนายจะทำบ้าอะไรน่ะ!” นกยูงถามบรรดานักโทษประหารทั้งที่เธอเองก็รู้คำตอบของคำถามที่เธอถามออกไปดีอยู่แล้ว เธอพยายามถอยห่างออกไปจากจุดนั้น หากแต่ว่าจุดที่จะต้องออกไปกลับถูกพวกมันขวางทางเอาไว้

     

    “แฟนแกทำไว้แสบมากนะ!” เอ็มพูดก่อนที่จะแสยะยิ้มออกมาราวกับว่าเป็นพวกมัจจุราชที่หิวกระหายเหยื่อมานานแสนนาน

     

    “เขาทำอะไรให้พวกแก .. พวกแกจึงต้องมาทำร้ายฉันด้วย!” นกยูงมองหน้าของทั้งสามอย่างไม่เกรงกลัวอันตรายที่กำลังจะเกิดขึ้นเลย

     

    “ผู้หญิงตัวคนเดียวในป่า มันอันตรายนะ .... ป่านนี้แล้ว พวกเราคงจะออกไปจากป่าไม่ทันหัวค่ำแน่ ๆ” แบงค์มองเรือนร่างของเธอตั้งแต่หัวจรดเท้า

     

    “เอาเป็นว่าพวกเราสามคนมาเล่นพ่อแม่ลูกกันดีกว่านะ ดีมั้ย! ” ยังไม่ทันที่แจ๊คจะได้พูดอะไร ร่างบางของอีกคนก็แหวกพุ่มไม้มายืนอยู่ข้าง ๆ ของนกยูง

     

    “แป้ง ... แป้งมาแล้ว ...” นกยูงพูดอย่างดีใจที่เจอคู่หูของตัวเอง แป้งหันมายิ้มให้เด็กสาวที่กำลังมีความหวัง

     

    “ฉันพายัยนี้มาได้แค่นี้แหล่ะ ที่เหลือพวกแกก็จัดการต่อแล้วกันนะ!” แป้งพูดหน้าตาฉัยก่อนที่จะมองนกยูงอีกครั้ง เธอเบ้ปากก่อนที่จะเดินจากไป

     

    ราวกับว่าความหวังของเธอสูญสิ้น แท้จริงแล้วคู่หูของเธอก็เป็นพวกเดียวกับเดนนรกพวกนี้ ... แป้งหลอกเธอมา!

     

    “จะไปไหน!” ในตอนนั้นเองที่เอ็มคว้าแขนของแป้งเอาไว้แน่น เธอพยายามสะบัดหนีด้วยความเจ็บปวด

     

    “ก็หมดเรื่องของฉันแล้ว .. ฉันจะกลับ!

     

    “นี่มันเพิ่งจะเริ่มต้นเองนะ ... ฉันอยากมีเมียสองคนพร้อมกัน!

     

    “นายหมายความว่าไง?”

     

    “กูจะเอามึงทำเมียไง!” หลังจากที่เขาพูดจบ เขาก็เหวี่ยงร่างของแป้งไปติดกับนกยูงที่ยืนร้องไห้และสั่นด้วยความกลัวสุดขีด

     

    แป้งถูกหักหลัง!

     

    “พวกนายอย่าทำไรบ้า ๆ นะ” แป้งเริ่มเสียงสั่นเครือ ไม่ต่างอะไรนกยูงเลย นี่เป็นครั้งที่สองแล้วที่เธอไว้ใจคนที่เธอคิดว่าเป็นเพื่อน แล้วเป็นยังไงล่ะ เธอถูกหักหลังเป็นครั้งที่สอง!

     

    “มาเป็นเมียพี่มา!” เมื่อพูดดังนั้น แบงค์และแจ๊ครีบวิ่งเข้าไปรวบเด็กสาวทั้งสอง พวกเธอพยายามสะบัดตัวให้ห่างออกจากรัศมีของพวกเขา

     

    “ช่วยด้วยยยยยย!!!!!” นกยูงตัดสินใจใช้เสียงที่มีอยู่ครั้งสุดท้ายกรีดร้องลั่นป่า หมายจะให้คนแถวนั้นได้ยินและมาช่วยพวกเธอ หากแต่ว่า ..

     

    พลั่ก!

     

    หมัดหนัก ๆ ของเอ็มต่อยเข้าที่ท้องของเธออย่างจัง ความรู้สึกจุกแล่นอยู่ในท้องจนที่เธอไม่สามารถพูดอะไรออก แป้งได้แต่กลืนน้ำลายเบา ๆ ก่อนที่จะเริ่มร้องไห้ออกมา ในตอนนั้นเองที่แบงค์ก็ตบไปที่หน้าของแป้งเช่นกัน

     

    ในขณะนั้นเองที่ฌอร์นได้เข้ามาในป่าสนเพื่อเก็บดอกไม้สีม่วงอย่างที่นกยูงชอบเอาไว้ให้ หากแต่สายลมปริศนากลับพัดดอกไม้ดอกหนึ่งให้ร่วงลงไปในลำธารและในตอนนั้นเองที่เขาได้ยินเสียงร้องขอความช่วยเหลือของแฟนสาว

     

    “นกยูง ....” เขาพูดก่อนที่จะวิ่งไปยังต้นเสียงที่อยู่ไม่ไกลนัก ความเป็นห่วงเริ่มแล่นเข้ามาในหัว เขาไม่น่าปล่อยให้เธออยู่คนเดียวเลย

     

    “จะทำอะไรก็รีบ ไ ทำ ก่อนที่จะมันจะฟื้นขึ้นมา ... เริ่มที่นังนี่ก่อน!” เอ็มพูดก่อนที่จะถอดเสื้อของเขาออก เผยให้เห็นหุ่นที่ออกกำลังกายของเขา มือทั้งสองจับเข้าที่หน้าของนกยูงที่หมดสติ ริมฝีปากของเขากำลังจะประทับลงบนปากนุ่ม ๆ ของเธอแล้ว

     

    อีกไม่นานนักเธอจะกลายเป็นของของพวกมันทั้งสามคน!

     

    พลั่กกก!!

     

    ไม้หน้าสามถูกถูกฟาดลงบนร่างเขา ๆ ของเอ็มจนเขาถึงกลับร่วงลงพื้นหญ้า แบงค์และแจ๊ครีบลุกขึ้นด้วยความตกใจ ทิ้งร่างของสองสาวให้นอนแน่นิ่งอยู่บนพื้น

     

    “ไอ้หมาฌอร์น!” แจ็คอุทานเสียงดังลั่น ในตอนนั้นเองที่เอ็มค่อย ๆ ลุกขึ้นจากื้นมองหน้าของฌอร์นอย่างเอาเรื่อง

     

    “กูจะจัดการกับแฟนมึง ... ไอ้แบงค์ ไอ้แจ๊คมรึงจับมันไว้ กูจะให้มันดูว่ากูจะลีลาเด็ดขนาดไหน!” แบงค์ถ่มเลือดที่ติดอยู่ที่ริมฝีปาก ฌอร์นที่ไม่ทันได้ระวังตัวถูกแบงค์และแจ็คจับเอาไว้ น้ำตาใส ๆ ของเขาเริ่มไหลออกมาจากใบหน้าของชายหนุ่ม

     

    เขาพยายามสะบัดให้หลุดออกจากพันธนาการของพวกมันเพื่อจะไปช่วยแฟนสาว หากแต่ว่ายิ่งดิ้น มันก็ยิ่งแน่นขึ้น เขาพยายามส่งเสียงร้องห้ามเอ็มที่กำลังจะทำมิดีมิร้ายกับนกยูง ในตอนที่ปากของทั้งคู่จะประสานกันเป็นหนึ่งเดียวนั้น มีบางสิ่งที่ทำให้เอ็มเกือบช็อค

     

    ใบหน้าของหญิงสาวสวยที่นอนอยู่ มีหนอนไหลออกมาจกโพรงจมูก เขาพยายามดูหน้าของหญิงสาวใกล้ ๆ หากแต่ว่าใบหน้านั้นกลับไม่ใช่ใบหน้าของหญิงสาวที่ชื่อนกยูง

     

    “เฮ้ย!!” เขาผงะออก ร่างนั้นนั่งมองดูเอ็มก่อนที่จะแวยะยิ้มให้เดนนรกพวกนั้น ฌอร์นเห็นแปปเดียวก้รู้ว่าร่างนั้นเป็นใครกัน

     

    “ดาร์จี้!!” ฌอร์นไม่อยากจะเชื่อสายตาของตัวเอง ... เพื่อนของพวกเขากำลังจะมาช่วย!!

     

    “คนทำผิดแล้วจะต้องทำผิดซ้ำซากอีกเหรอ!” เสียงหนึ่งดังก้องอยู่ในหูของทั้งสองที่กำลังจะจับฌอร์น ทำให้พวกเขาทั้งสองแทบจะมองไปด้านหลังเกือบจะพร้อม ๆ กัน

     

    “ผีหลอก!!” ทั้งสองอุทานพร้อมกันก่อนที่จะปล่อยฌอร์น ส่วนตัวเองนั้นก็รีบลุกอย่างไม่เชื่อสายตาของตัวเอง

     

    แฝดสาวทั้งสองยืนชี้หน้าของทั้งคู่อย่างเอาเรื่อง ท่ามกลางความอลหม่านของบรรดาวิญญาณที่มาปรากฏตัว ฌอร์นรีบคลานไปหานกยูงก่อนที่จะกอดเธอเอาไว้แน่น ส่วนเดนนรกทั้งสามนั้นวิ่งหัวซุกหัวซุนอยู่ในป่าสนนั้น และแน่นอนว่าพวกมันได้หลงเข้าไปในป่าที่ลึกยิ่งขึ้นกว่าเดิมตามที่พวกมันเคยบอกกับนกยูง

     

    “นกยูง ... ไม่เป็นไรแล้วนะ” เขากอดร่างนั้นเองไว้ทั้งน้ำตา น้ำตาแห่งความดีใจที่คนรักของเขาไม่ได้เป็นอะไร ในตอนนั้นเองที่แป้งค่อย ๆ ลุกขึ้นมาได้สติ แต่ฌอร์นเองไม่ได้ทันมอง 

     

    “คนที่ทำร้ายเพื่อนฉัน ฉันไม่ปล่อยเอาไว้แน่!” เสียงกนึ่งดังอยู่ข้าง ๆ ของแป้ง ด้วยความแปลกใจระคนสงสัย เธอจึงหันกลับไปตามเสียงนั้น

     

    ใบหน้าสีขาวซีดนั่งยอง ๆ อยู่ข้าง ๆ เด็กสาว ฝ่ามือทั้งสองของคนคนนั้นจับเข้าที่หัวไหล่ของหญิงสาว ชายหนุ่มคนนั้นยิ้มให้เด็กสาวก่อนที่จะมีของเหลวสีข้นไหลออกมาจากดวงตาทั้งสอง

     

    “กรี๊ดดดดดดดดดดด!!!!” แป้งตกใจจนต้องวิ่งหนีอย่างไม่คิดชีวิต แต่น่าแปลกว่าขาของเธอกลับวิ่งก้าวเข้าไปในป่า ทั้งทั้งที่ใจของเธออยากจะก้าวกลับไปในหมู่บ้าน ราวกับว่า เธอถูกพามาที่นี่

     

    ในตอนนั้นเองที่แป้งได้เจอกับสามเดนนรกที่นั่งรวมกลุ่มกันอยู่ที่กลางป่า

     

    “พวกแก ..... ทำไม?” ยังไม่ที่แป้งจะได้ถามอะไร จู่ ๆ หัวของใครคนหนึ่งก็ร่วงลงมาต่อหน้าต่อตา!!

     

    “กรี๊ดดดดดดดดด!!” หัวของเด็กสาวคนหนึ่งส่งยิ้มหวานให้ แป้งรีบวิ่งเข้าไปรวมกลุ่มกับสามหนุ่มพวกนั้น นัยน์ตาของพวกเข้าทั้งสี่จ้องมองไปทั่วป่าที่มืดมิด

     

    เสียงหัวเราะของหญิงสาวดังไปทั่วทั้งป่าสน ภายในความมืดมิดนั้น พวกเขาไม่สามารถรับรู้ได้เลยว่าเสียงหัวเราะนั้นเป็นของใครกันแน่

     

    แต่ที่สำคัญ ....

     

    มันต้องไม่ใช่ของคนแน่ๆ!!

     

    เสียงนั้นยังคงดังก้องอยู่ในหัวของพวกเขาทั้งสี่คน สายตาของพวกเขาเริ่มอยู่ไม่สุข มองไปทางขวาที ซ้ายที บางอย่างนั้นเริ่มออกมาจากความมืด ฝ่ามือของใครบางคนเริ่มคลานเข้ามาหาคนชั่วพวกนั้น

     

    “อ๊ากกกกกกกกกกก!!!

     

    “กรี๊ดดดดดดดดดด!!! อย่านะ!!!! ออกไปเดี๋ยวนี้!!!

     

    เสียงของแป้งปละชายหนุ่มดังขึ้นจนแทบจะพร้อม ๆ กัน เหล่าบรรดาร่างของวิญญาณนับไม่ถ้วนยืนรุมล้อมร่างของพวกเขาเอาไว้เพื่อไม่ให้เขาลุกไปไหนได้

     

    นี่คือบทลงโทษอันแสนโหดร้าย ที่พวกเดนนรกได้ทำไว้กับเพื่อน ๆ ของเขา ... มันต้องชดใช้อย่างสาสม!!

     

    ระบบ Face To Face Mode [ส่งทางข้อความลับก่อนวันเสาร์เวลา 15.00]

     

    ชื่อเล่นของคุณที่ใช้การแข่งขันพร้อมรหัส .:

    คิดว่าเกมในสัปดาห์นี้เป็นอย่างไร .............................

    เกลียดนักโทษคนไหนเป็นพิเศษ ..........................

    คิดว่าใครจะออกจากเกมและมีอะไรจะพูดกับคนที่ออกจากเกม........................

    เชิญระบายสิ่งที่คาใจได้เลย ....................................







    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×