[TVXQ YUNJAE SHORT FIC] ใครบอกว่าผมกับเขาเลิกกันแล้ว

เนื้อเรื่อง

 Title ::[SF]  ใครบอกว่าผมกับเขาเลิกกันแล้ว  End in part
STORY BY :: Tachi_Naniki
Pairing:: YUNHO x JAEJOONG
Category: Romantic comedy
RATE :: PG-13


หมายเหตุที่ 1: ช่วงที่แล้วไม่ค่อยได้ตามข่าวค่ะ เพราะงั้นช่วงเวลาการออกคลิปโน่นนี่นั่นค่อนข้างไม่ชัวร์ ถ้ามันผิดจากความเป็นจริงก็อ่านขำๆนะคะ นิกแต่งเพื่อเสริมสร้างจินตนาการอันห่อเหี่ยวที่ขาดยุนแจไปนาน และบางอย่างอาจใส่ความองลงของตัวเองมากเกินไป (อิงเรื่องจริงด้วยค่ะ พร้อมภาพประกอบ) ถ้าใครไม่ถูกใจหรือว่ายังไงต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยค่ะ ^__________^



ทำใจว่าอาจหาสาระไม่เจอเพราะมันคือชั่ววูบ 





หลังจากเกิดคดีความฟ้องร้องถึงขั้นขึ้นโรงขึ้นศาลทำให้ "ดงบังชินกิ" ต้องแยกกันทำงานในฐานะ JYJ และ TVXQ ... แฟนคลับยูชอนจุนซูคงไม่มีข้อสงสัยอะไรมากนักเพราะถึงยังไงน้องชายสองคนนั้นของผมก็ยังอยู่ด้วยกัน ทำงานด้วยกัน ตีกัน เล่นกันสนุกสนานเหมือนอย่างที่เคย ถึงแม้บางทีพวกเขาจะเผลอนึกถึงลีดเดอร์และน้องชายคนเล็ก แต่พวกเขาก็ยังคงมีกันและกัน คอยปลอบใจกัน คอยเติมเต็มให้แก่กันและกัน ... 

แต่ทุกคนอาจตั้งคำถามว่า อ้าว? .. แล้วความสัมพันธ์ของผมกับลีดเดอร์วงดงบังชินกิละ? ... เป็นยังไง ไปถึงไหน เลิกรากันหรือยัง มีกิ๊กกันไปแล้วหรือเปล่า? ... คำตอบมันมีอยู่ในตัวเองอยู่แล้วละครับ แล้วแต่ว่าแฟนคลับยุนแจจะมีความเชื่อมั่นในตัวพวกผมสองคนมากแค่ไหน ... ถ้าคนที่ยอมแพ้ รอต่อไปไม่ไหว ก็อาจจะคิดว่าผมเลิกกับยุนโฮไปแล้ว แต่สำหรับแคสสิโอเปียยุนแจแฟนพันธุ์แท้ที่เหนียวแน่นมากถึงขนาดแบกแบนเนอร์ผ้ายุนแจไปรับสามีผมที่สนามบินสุวรรณภูมิไทยแลนด์ละก็ .. ผมเชื่อว่าพวกเขายังคงยึดมั่นในความรักของผมที่มีให้กับลีดเดอร์หน้าหมีอย่างแน่นอน .. 

พูดไปพูดมาก็เหมือนผมกับยุนโฮจะยังรักกันดี .. ทุกคนอาจงงว่า ... อ้าว? ตกลงแล้วที่ยุนโฮพูดออกสื่อว่า "ผมเลิกกับแฟนมาได้สองปีกว่าๆแล้ว" นั่นเป็นความจริงหรืออะไรยังไงกันแน่? .. 

ตอนผมได้อ่านบทสัมภาษณ์ฉบับนั้น ถามจุนซูกับยูชอนได้ว่า ผมวิ่งออกไปนอกระเบียงแล้วตะโกนใส่ดาวอังคารลั่นบ้านว่า "ฉันเคยได้พูดมั้ย? ว่าฉันเลิกกับนายตอนไหน .. ไอหน้าหมี !!!!" ... 


..............
.........

"ฮัดชิ่ววววววววววววววววววววววว" 

"ฮยอง .. จะจามก็ปิดปากด้วยสิครับ.." หนุ่มน้อยร่างสูงโย่ง เจ้าของฉายากระเพราะไม่เคยเต็มเอ่ยกับพี่ชายที่มีรูปร่างสูงไม่แพ้กันด้วยน้ำเสียงเอือมระอานิดหน่อย แต่ก็ไม่ได้ถือสาพี่ชายที่จามจนหนังสือพิมพ์ในมือแทบปลิวเพราะปกติแล้ว ยุนโฮฮยองมักจะรักษาภาพพจน์ตัวเองเป็นอย่างดี .. แต่คราวนี้แรงขับจากภายในตัวคงมาแบบฉับพลันเกินไป พี่เขาถึงได้รักษาภาพพจน์ไม่ทันจนหมดหล่อได้ขนาดนี้ .. 

"พี่ว่า พี่คงใกล้เป็นหวัดแล้วละ.." คนจามเดาไปอย่างนั้นเองเพราะคิดไม่ถึงว่า มีคนสวยบางคนกำลังนินทาตัวเองอยู่ .. ซึ่งคนจามจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจาก ชอง ยุนโฮ ลีดเดอร์แห่งวงดงบังชินกิที่มีเมียสวยทะลุสามโลก ... เขาค่อยๆพับเก็บหนังสือพิมพ์ในมือ ก่อนจะลุกขึ้นจากโต๊ะอาหารในคอนโดหรูเพื่อเตรียมตัวเข้านอน ... 

"งั้นพี่ก็ไปนอนก่อนเถอะครับ .. ผมว่าจะฝึกร้องเพลง Keep your head down ต่ออีกสักรอบ แล้วจะตามไปทีหลัง" 

"พี่ละไม่อยากฝึกร้องเพลงนี้เลย ... " ยุนโฮเอ่ยด้วยน้ำเสียงราบเรียบจนชางมินไม่คิดว่า คำพูดต่อไปมันจะโคตรเน่าชวนให้เงาจันทร์ละลายสลายหายไปกับอะไรเน่าๆ ... 

"............"

"พี่อยากร้องเพลงนี้ให้แฟนคลับฟังจริงๆ .. Ayyy girl .... Keep your head downnn " ว่าแล้วก็เต้นท่า Shake it ของปาร์คยูชอน แต่ตอนดูเอ็มวีนี้สาบานได้ว่ามองแต่เมีย .. แต่เมียเสือกโดนบัง ... (โดนบังขนาดไหนโปรดดูด้วยตัวเอง) 




"พี่ Ayyy girl ใส่แจจุงฮยองทุกวันยังไม่พออีกเหรอครับ .. ไปนอนได้แล้วๆๆ.." 

"กำลังจะไปนี่ไง .. เราก็อย่านอนดึกนักละ พรุ่งนี้มี Live ต้องตื่นไปเตรียมตัวแต่เช้า.." ไม่ลืมเตือนน้องชายแกมแสดงความเป็นห่วงเป็นใย ชางมินเพียงแค่โบ้ยมือสองสามครั้งเท่านั้นเป็นการบอกให้พี่รู้ว่า เขาเข้าใจแล้ว 

ยุนโฮปิดประตูห้องนอนดังปังพร้อมกับกระโดดขึ้นเตียงคว้าบีบีขึ้นมาในมือแล้วกดแชทหาสาวน้อย Ayyy girl ที่เขาโคตรจะคิดถึงคนึงหาทั้งวันทั้งคืน .. ถึง SM จะกีดกันไม่ให้พวกเขาเจอกันยังไง แต่พวกเขาก็พยายามหาช่องทางติดต่อกันอยู่ตลอดเวลา .. 


....................
......

ตะดึงดึ้งงงง (เสียงบีบี) 

โบแจ .. พรุ่งนี้ฉันมีไลฟ์นะ อย่าลืมเปิดดูละ .. 

แจจุงที่เพิ่งออกจากห้องน้ำพอดีคว้าบีบีขึ้นมาดูพลางยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เมื่อสามีหน้าหมีกดบีบีมาหา .. 

อื้ม .. ฉันจะรอดูนะ .. แล้วซื้อ Intermodulation ของฉันไปยัง? .. ไม่ซื้อมีงอนนะ... 

แน่นอนว่าเรื่องรัวบีบีแจจุงเก่งกว่ายุนโฮมากถึงมากที่สุด ใช้เวลาเพียงไม่กี่วินาที แจจุงก็พิมพ์เสร็จ เล่นเอาคนปลายบีบี(?)อีกด้านหนึ่งถึงกับสะดุ้งเสียงบีบีเพราะแจจุงตอบมาเร็วเกินไป ยังไม่ทันได้ทำอะไรเลยสักอย่าง เร็วเกินไปหรือเปล่าฮ๊าาา ....

มีเวลาบ่นในใจได้ไม่นานเพราะเดี๋ยวตอบช้า อีกฝ่ายอาจจะงอนตุ๊บป่องให้เขาได้ง้ออีกยาว

ซื้อมาแล้วคร้าบ กำลังนั่งเปิดดูอยู่เลย เมียใครเนี่ย สวยน่า ... 

ละไว้ในฐานที่เข้าใจให้อีกฝ่ายได้ม้วนตัวเขินเล่นๆ ... แจจุงรีบตอบกลับแก้อาการเขินที่เป็นอยู่ 

บ้าอ่ะ จะไปนอนแล้ว .. ฝันดีนะ...

ฝันดีครับ .. 

คุยกันเสร็จแล้วก็ต่างคนต่างยิ้มน้อยยิ้มใหญ่จนกระทั่งผลอยหลับไปด้วยความสุขในที่สุด .. 

.............
......

เช้าวันต่อมา ... 

"พี่แจจุง ... ตื่นได้แล้วฮ๊าาาาาาาาาาาาาาาาา !!!!!!!!!!!!!!!!" เสียงแหบแหลมของโลมาเจ้าปัญหาทะลุโสตประสาทของพี่ใหญ่ที่ยังคงขดตัวอยู่ในผ้าห่มสบายใจเฉิบเพราะวันนี้เป็นวันหยุดพักผ่อนของ JYJ .. เมื่อเห็นว่าเรียกยังไงก็ไม่ยอมตื่น จุนซูจึงหันไปสั่งสามีสุดที่รักให้ยกโน้ตบุคมาวางไว้บนเตียงข้างๆที่พี่แจจุงนอนขดอยู่ .. จัดการเปิดสวิตและเปิดเว็บไซต์สำหรับดูทีวีเกาหลี

นี่เอาสามีหน้าหมีมาเซอไพรส์ถึงเตียงเลยนะ ถ้าไม่ลุกอีกนี่ ปาร์คยูชอนก็ไม่รู้จะช่วยยังไงแล้ว ...

"พี่แจจุง .. ถ้าพี่ไม่ลุก ผมจะบีบีไปฟ้องพี่ยุนโฮนะว่าพี่ไม่ยอมดูไลฟ์อ่ะ.." ได้ผลทันตา .. ร่างบางบนเตียงกระเด้งลุกพรวดพราดพร้อมกับคว้าหยิบโน้ตบุคมาจ้องหน้าจอราวกับกำลังเล่นเกมส์หาสมบัติหมี

"พี่นี่มึนแล้ว .. keep your head down ไปเลยพี่ เดี๋ยวผมเปิดให้" สิ้นเสียง แจจุงจำเป็นต้องหลบให้ยูชอนมานั่งทำให้ ... และในที่สุดภาพก็ฉายขึ้นมาบนหน้าจอ

พอกล้องจับไปที่หนุ่มหล่อร่างสูงตาตี่ซึ่งความหล่อแทบทะลุหน้าจอมาบาดหน้าสวยๆจนเป็นริ้วรอย ... อยู่ๆคิมแจจุงก็ลุกพรวดแล้วกระโดดโลดเต้นอยู่บนเตียงราวกับเชียร์มวย ... 

"โอ๊ยยย ... ท่าเปิดไฟสามี(กู)โคตรแฮ่ดเลยโว๊ยย ..." 



เฮ้ย .. นั่นด่า????

"อ๊ากกก .. สามี(กู)หล่อทะลุจอ .. " 

ทั้งปาร์คยูชอน ทั้งคิมจุนซูได้แต่ส่ายหัวอย่างเอือมๆกับท่าทางอวยสามียิ่งกว่าอะไรดีของพี่ใหญ่ .. แต่ในขณะเดียวกันพวกเขาก็เข้าใจว่าการที่ไม่ได้เห็นหน้าค่าตาคนรักเป็นเวลานานหลายอาทิตย์หรือบางทีก็หลายเดือนมันเจ็บปวดและรู้สึกคิดถึงโหยหากันมากแค่ไหน .. ดังนั้นอินเตอร์เน็ต บีบี หรือแม้กระทั่งโทรทัศน์สักเครื่องก็เป็นสื่อเพียงไม่กี่อย่างที่แจจุงพอจะได้เห็นหน้า ได้ชื่นชมชอง ยุนโฮอยู่ไกลๆพอให้หายคิดถึง .. 

"อ๊าาา ... จุนซู ... ยูชอน .. มาดูยุนโฮเด้ ... หล่อมว๊ากอ๊าาา ..." 

คนโดนเรียกได้แต่มองหน้ากัน ก่อนจะจูงมือกันไปดูสามีพี่ใหญ่อย่างบันเทิงเริงรมย์ (?)

.......
.....

"ฮยองจะรีบทำไมอ่ะ?..." ชางมินต้องก้าวขาให้ยาวขึ้นเป็นสองเท่าเพื่อตามยุนโฮให้ทัน .. ขึ้นไลฟ์เสร็จรีบจ้ำขึ้นรถตู้ของบริษัทไม่พอ ตอนถึงคอนโดก็ยังมิวายจ้ำเอาๆไม่ดูตาม้าตาเรือเลยว่าน้องเล็กอย่างเขาเหนื่อยหอบแค่ไหนกว่าจะตามได้ทัน

"วันนี้ Intermodulation behide the scene จะออกแล้ว .. พี่ต้องรีบกลับมาดู..." 

โถ่ถัง นึกว่าเรื่องอะไร .. ที่แท้ก็รีบกลับมาดูเมีย ... = =

พอไขกุญแจเข้าห้องได้ไม่ทันไร ลีดเดอร์ร่างสูงก็รีบกระโจนเข้าหาโน้ตบุคคู่ใจราคาหลายหมื่นอย่างควบคุมสติตัวเองไม่ได้เพราะเว็บไซต์ JYJ กำลังจะปล่อยเบื้องหลังการถ่ายแบบที่เอ็กซ์ที่สุดในสามโลกลงอินเตอร์เน็ต ... ยุนโฮต้องรีบตามเก็บทุกไฟล์ ทุกช็อต หรือแม้แต่รูปภาพที่แฟนๆนำเขาไปตัดต่อเข้ากับแจจุงที่หุ่นเซ็กซี่เสียยิ่งกว่านางเอกหนัง AV รวมกันสิบคน ???

"แจจุงอ่าาาาา .............." 

"........" ชางมินชักขนลุกซู่เมื่อได้ยินเสียงพี่ชายตัวเองเรียกชื่อภรรยาสุดที่รัก .. ความจริงชิมชางมินก็คิดถึงพี่แจจุงไม่แพ้ยุนโฮนะ เพียงแต่เขาพยายามเก็บความรู้สึกและชอบเบรกยุนโฮในขณะที่ชื่นชมเมียจนออกนอกหน้า ... ก็นะ ... คนมันคิดถึง ไม่มีใครให้กัด ให้ตบตีด้วย ...เอาเป็นว่ากัดผ่านสามีพี่ไปก่อนน่าจะเป็นทางที่เขาพอจะทำได้ .. = ="

เพ้อถึงพี่แจจุงไม่ต่างจากคนเชิดชูเมียสักเท่าไหร่ แต่พอหนุ่มสูงโย่งหันกลับไปมองลีดเดอร์หน้าหมีอีกครั้ง ... มือหนาของชิมชางมินรีบคว้าหยิบทิชชู่ที่วางอยู่บนโทรทัศน์เครื่องใหญ่แล้วม้วนทิชชู่เข้ากับมือของตัวเองครั้งแล้วครั้งเล่าพลางกะให้มันพอดีกับปริมาณเลือดกำเดาของพี่หมีที่เริ่มไหลออกมาราวกับเขื่อนพัง ... 

"พี่ครับ .. ผมซื้อทิชชู่มาพอเช็ดแค่หนึ่งอาทิตย์นะครับ แต่พี่เล่นหื่นทุกวันอย่างนี้ มันคงหมดในวันเดียว =*=" 

"ชางมินก็มาดูสิว่าแม่นายเซ็กซี่แค่ไหน..." กวักมือเรียกน้องชายคนเล็กของวงด้วยท่าทางน่าหมั่นไส้สุดๆ แต่หนุ่มขายาวที่สูงที่สุดในวงก็ไม่วายยื่นหน้าเข้าไปดูใกล้ๆจอโน้ตบุคที่มีภาพพี่ใหญ่หน้าหวานหุ่นเอ็กซ์เซ็กแตกกำลังถอดเสื้อผ้าโชว์รอยสักบนแผ่นหลัง รวมถึงบนหน้าอก ... 

"ขะ .. ขาวววว..." 

"หยุดเลย นั่นแม่นายนะ"

"โถ่ พี่ .. ผมไม่แย่งเมียพี่หรอกน่า .. แค่ขอดูหน่อยเดียวทำเป็นงกไปได้" 

และแล้วพี่น้องขายาวสองหนุ่มก็นั่งดูพี่ใหญ่แก้ผ้า(?)กันเกือบถึงเช้า .. ว๊าย เบ๊ เบ =[]=

...........
.......

หลายเดือนผ่านไป ... 

กำหนดการ JYJ Worldwide tour Concert 2011 ออกมาแล้วเมื่อสามหนุ่มตัดสินใจได้ว่าจะจัดแสดงคอนเสิร์ตที่ใดเป็นที่แรกในเอเชีย .. และก็เป็นอีกครั้งที่ประเทศไทยได้รับเลือกให้เป็นที่แรกสร้างความปลาบปลื้มให้กับแคสสิโอเปียไทยแลนด์สุดๆ .. .

แจจุงเป็นผู้กำกับคอนเสิร์ตนี้ด้วยตัวเองเกือบทั้งหมด ดังนั้นจึงไม่ค่อยมีเวลาบีบีไปหาสามีด้วยเหตุที่ว่าต้องรีบคิดวางแผนคอนเสิร์ตในประเทศไทยให้ออกมาเพอเฟ็คที่สุดเพราะไม่อยากให้แฟนๆชาวไทยผิดหวัง ... 

"พี่ ... พี่ฮะ ... มาดูพี่ยุนโฮๆๆๆๆ ... คอน MBC ที่ประเทศไทยพี่ยุนโฮเจ๋งสุดยอด.. !!!" โดนโลมาน้อยลากไปนั่งดูถ่ายทอดสดคอน MBC ที่ประเทศไทย .. ตอนแรกก็ง่วงๆมึนๆงงๆเพราะแต่ละคืนได้นอนนิดเดียวเนื่องจากช่วงนี้งานเข้าเกือบตลอดเวลา ไหนจะถ่ายรูปลงแมกกาซีน NII ไหนจะต้องถ่ายหนังสั้น Elle .. งานโคตรเยอะ แต่แจจุงก็เจียดเวลาให้สามีที่ไม่ได้เจอกันนานแล้วได้เสมอ .. 

เมื่อกล้อโฟกัสไปที่หน้าหล่อๆของชองยุนโฮที่หมียังไงก็หมีอยู่วันยังค่ำ (?) .. หนุ่มหน้าสวยที่นั่งจ้องจอทีวีมาตั้งแต่แรกก็เริ่มออกอาการใจสั่นอย่างควบคุมตัวเองไม่ได้ .. ท่าเต้น keep your head down ของชองยุนโฮยังคงเข้มแข็งในทุกท่วงท่าการเคลื่อนไหวร่างกาย ยิ่งเพลง Maximum ยิ่งไม่ต้องพูดถึง ....

"โหย .. สามี .. .จุ๊กกูแร้ขาด .. >///< 555555555555" หัวเราะงอหายแบบลืมโลกเพราะเวลายุนโฮตั้งใจกับการเต้นมากเท่าไหร่ เสื้อผ้าที่ว่าคงทนที่สุดก็ขาดเอาได้ง่ายๆ




"อ้าว ... ก็ยังดีกว่าเป้าขาดแบบตอนที่พี่ยุนโฮไปอเมริกาเต้นไมเคิลแจ็คสันนะ.." ยูชอนที่นั่งดูชางมินอยู่ข้างๆเอ่ยด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง ทั้งๆที่ลูกตายังคงจ้องน้องเล็กของวงที่ตอนนี้โตเป็นหนุ่มไปแล้ว .... 

สงสารชิมชางมิน พี่แจมัวแต่นั่งอวยสามี ... ยูชอนมานั่งอวยน้องให้เองก็ด๊ายยยย 

"ตอนเป้าขาดอ่ะ เร้าใจสุดๆ ... "

"พี่แจจุง =[]= " 

อึ้งกับคุณนายหลุยส์ติ๊งต๊องจริงๆ ยูซูสาบานได้...

......
....

อีกด้านหนึ่งของวงดงบังชินกิ พี่น้องขายาวเตรียมตัวถ่าย MV แอคชั่นอย่าง Before U go เพื่อเป็นการเปิดตัวพวกเขาสองคนอีกครั้งโดยมีนักแสดงอีกหลายคนเข้ามาร่วมเป็นตัวประกอบใน MV ด้วย

"ฉากต่อไปเป็นฉากของชางมินนะ .. ยุนโฮไปพักก่อน แล้วถ้าถึงคิวจะเรียกเข้ามาถ่ายใหม่" ผู้กำกับเอ่ยด้วยน้ำเสียงกระตือรือร้นเป็นการกระตุ้นให้ทุกๆคนมีกระจิตกระใจที่จะทำงาน .. ชิมชางมินเดินเข้าฉากด้วยชุดตำรวจสุดเพอเฟ็ค ส่วนยุนโฮที่อยู่ในชุดเสื้อหนังเท่สุดติ่งเดินออกมาจากฉากเพื่อพักผ่อน เขาโค้งศีรษะให้สตาฟคนหนึ่งที่ยื่นขวดน้ำเย็นๆมาให้เขา

ในเมื่อมีโฮกาสได้พักผ่อน ชองยุนโฮรีบแทรกตัวเข้าไปอยู่มุมหนึ่งของห้องแล้วกดบีบีหาสาวน้อยนักฆ่าที่ตอนนี้คงกำลังถ่ายทำ Elle Movie still with Jaejoong 

.. แจจุง .. ถ่ายหนังอยู่เปล่าครับ?... 

เสียงบีบีดังขึ้นกลางกองถ่ายทำให้คิมแจจุงต้องถ่ายหนังเท็คที่กำลังใช้ช้อนจิ้มๆในถ้วยคอนเฟล็กใหม่ทั้งหมดอีกครั้ง ... (?????) ..... 

"โอ๊ย เสียงบีบีเข้า .. แถมชัดด้วย .. ห้องเงียบๆแท้ๆ.." แจจุงบ่นงุบงิบเมื่อตัวเองต้องถ่ายหนังใหม่อีกครั้งเหตุเพราะบีบีเจ้าปัญหา .. แต่ก่อนจะถ่ายใหม่ขอสักทีกอ่นเหอะนะ ..

.. ชองยุนโฮ๊ว ฉันถ่ายหนังอยู่ และจะได้ถ่ายซ้ำอีกรอบเพราะนายนี่แหละ..

คนปลายบีบีอีกคนได้แต่เกาหัวแกรกๆอย่างไม่เข้าใจอารมณ์คนอีกฝั่ง .. เมื่อเห็นว่าแจจุงคงกำลังยุ่ง (?) ยุนโฮจึงทำได้แค่กลับไปตั้งใจฝึกซ้อมท่วงท่าการถือปืนแบบมืออาชีพเพื่อรอเข้าฉากต่อไป .. 



ชีวิตประจำวันตลอดทั้งเดือนเป็นอย่างนี้ไปเริ่อยๆจนกระทั่งวันที่ MV Before U go ถูกปล่อยออกสู่อินเตอร์เน็ตตามเว็บไซต์ดงบังชินกิดังๆและเผยแพร่ต่อๆกันไปเรื่อยๆ .. แล้วมีหรือที่เมนยุนโฮกู(?)ตัวแม่อย่าง คิมแจจุงจะไม่เปิดดู .. 

ตั้งหน้าตั้งตาดูพ่อหนุ่มหน้าหมีหล่อระเบิดระเบ้อโดยเฉพาะเวลาสวมชุดหนังสุดเท่ ... ดูไปก็ปิดปากตัวเองไปเพราะไม่รู้จะอวยสามีตัวเองยังไงให้สมกับความหล่อที่เปล่งประกายออกมาตั้งแต่เริ่มยันจบ ... 

"เฮ้ยย .. แต่เดี๋ยวนะ .. เอาโกอาร่ามาทำลายความหล่อสามีกูทำไมเนี่ย ... ไม่เข้าใจ.." ตอนแรกก็เห็นกรี๊ดสามีอยู่ดีๆ ไหงวกกลับเข้าเรื่องชะนีละเนี่ย .. แต่ที่แจจุงพูดอีกมันก็ถูกอีกละนะ .. (อ้าว) 

"ก็มีไว้ให้รู้ว่าประเทศเกาหลีมีตำรวจหญิงไง พี่..." ยูชอนพูดหน้าตายเล่นเอาคนนั่งอยู่หน้าจอโน้ตบุคถึงกับหันขวับไปมองด้วยสายตายากเกินจะคาดเดา ... หนุ่มน้อยไก่กระต๊ากค่อยๆถอยไปสองสามก้าวอย่างไม่รู้ว่าพี่แจจุงกำลังอยากจะดุเขาหรือเปล่า? ... หายใจหายคอไม่สะดวกไปประมาณสิบวินาทีจนกระทั่งรอยยิ้มนางฟ้า(?)ปรากฏขึ้นบนใบหน้าหวานสวยแบบผู้หญิง .. 

"โหย .. ถูกใจวะ .. กดไลค์ .." 

ถ้าจะพูดอย่างงี้ตั้งแต่แรกทำไมต้องทำหน้าเหมือนอยากปกป้องชะนีด้วยเล่า !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ยูชอนเปลี้ยวะโฮ็ย 

"พี่แจฮะ .. หนังพี่แจโดนปล่อยวันนี้อ่ะ .. บอกพี่ยุนโฮให้ดูด้วยจี้..." จุนซูเดินเข้ามาในห้องนอนพร้อมกับเอ่ยในสิ่งที่คิดไว้ตั้งแต่แรกกับพี่ใหญ่ซึ่งก็ได้รับรอยยิ้มหวานหยาดเยิ้มไปตามระเบียบเพราะพูดถูกอกถูกใจพี่ใหญ่ยิ่งนัก

"พี่ว่าถึงพี่ไม่บีบีไป .. พี่ยุนโฮเขาก็หาดูเอาเองได้นั่นแหละ..." 

"พี่นี่โคตรหลงตัวเอง ... แต่มันก็จริงอ่ะ ... ผมไม่เถึยงพี่แระ .. " ยูชอนไหวไหล่ด้วยสีหน้ากวนบาทา แต่แจจุงก็หาใช่ถือสาไม่ แถมยังหันไปเปิดทวิตเตอร์สบายใจเฉิบ ... 

"............"

"เอ้อ .. เกือบลืม .. แฟนคลับคนนึงฝากผมมาบอกพี่แจจุงว่า .. กินหนอนแล้วจะสวยเหมือนพี่แจจุงได้ เขาจะกินทุกวัน..." เบียร์ที่แจจุงกำลังจิบอยู่แทบพุ่งเมื่อได้ยินยูชอนถ่ายทอดในสิ่งที่แฟนคลับต้องการจะสื่อ ... กินหนอนมันไม่ได้ทำให้สวยหรอก แต่แฟนคลับคนนั้นตั้งใจจะชมว่าเขาสวยมากกว่า ...

"ของแบบนี้ไม่ต้องมาบอกกันก็ได้ .. ว๊ายยย เบ๊ เบ..." 

...........
.......


วันนี้เป็นอีกวันที่ฝนตกไม่ลืมหูลืมตา .. ชอง ยุนโฮเงยหน้ามองท้องฟ้าสีหม่นมัวหมองด้วยสายตาไม่ต่างจากบรรยากาศเสียเท่าไหร่เล่นเอาน้องชายตัวสูงโย่งที่นั่งอ่านหนังสือพิมพ์อยู่ข้างๆถึงกับต้องถอนหายใจยาวแล้วตัดสินใจพูดอะไรบางอย่างออกไป .. คำพูดดังกล่าวมันก็ไม่ได้ต่างจากของมีคมที่บาดเฉือนเข้ามาในร่างกายครั้งแล้วครั้งเล่า ... 

"คิดถึงเขาก็โทรไปสิ .. ถ้ากลัวผู้จัดการจะมาตรวจ ก็ลงไปหยอดเหรียญตู้โทรศัพท์ข้างล่างไปป่ะ พี่ ... ผมเห็นแล้วระทมแทน..." 

"นายไม่เคยรักใคร นายก็พูดได้อ่ะสิ..." ยุนโฮท้าวคางมองผืนฟ้าภายนอกหน้าต่างที่เหมือนกับกรงขัง ก่อนจะลุกพรวดขึ้นจากโซฟาตัวเก่ง ... คว้าหมวก คว้าเสื้อคลุมแขนยาวมาสวมเพราะในใจคิดไว้นานแล้วว่าจะทำอย่างที่ชางมินว่า .. 

"อ้าว .. ตัดพ้อกันเสร็จ ก็เดินออกไปเลยวุ้ย .. ท่าทางจะอาการหนักจริงๆ.." ชางมินพยักหน้าหงึกๆอย่างเห็นด้วยกับความคิดของตัวเองโดยไม่คิดจะโต้ตอบคนมีความรักแต่อย่างใด .. 

ชางมินรู้ว่า ยุนโฮทรมานมากแค่ไหนกับการต้องอยู่ห่างจากคนรักเป็นเวลานานหลายปี ... นี่ก็เข้าปีที่สองที่สามเข้าไปแล้ว คดียังไม่จบไม่สิ้นเสียที ... 

ยุนโฮเดินออกจากคอนโดหรูเพื่อหยอดตู้โทรหาสุดที่รักที่น่าจะมีอาการไม่แตกต่างกันมากนักเพราะบรรยากาศภายนอกเป็นใจให้คิดถึงกัน ... เสียงสัญญาณยังคงดังต่อไปเรื่อยๆจนกระทั่งคนปลายสายตัวบางยอมรับโทรศัพท์พร้อมกรอกเสียงหวานๆแสนคิดถึงเข้ามาด้วยเรียกรอยยิ้มหล่อจากชอง ยุนโฮได้มากโขเลยทีเดียว

“ฮัลโหล”

"เฮ้ ..!!!.." เสียงทุ้มที่แจจุงไม่ได้ยินมานานกำลังทำให้บรรยากาศแลดูดราม่า ... ร่างบางรีบเช็ดน้ำตาใสๆที่ไหลลงมาตามปรางแก้มอย่างลวกๆ .. ไม่ได้อยากร้องไห้เลยนะ แต่น้ำตามันไหลออกมาเอง

จุนซูกับยูชอนที่เล่นขว้างหมอนใส่กันอยู่ในห้องพักต้องหยุดชะงักกันทั้งคู่เมื่อเห็นน้ำตาพร้อมรอยยิ้มของพี่ชายหน้าหวาน ... 

"ยุนโฮ........" 

"คุยได้ไม่นานนะ .. ฉันออกมาหยอดตู้เอา .. คิดถึงนายชะมัดเลย .. พูดอะไรกับฉันหน่อยสิ.." ออดอ้อนเมียสุดที่รักด้วยน้ำเสียงชวนกระโดดถีบขาคู่เพราะความหมั่นไส้เป็นต้นเหตุ แต่มีหรือที่แจจุงจะไม่เล่นตามเกมที่อีกฝ่ายหยอดมาให้ถึงขนาดนี้ ... 

"คิดถึงนายจนไม่รู้จะพูดอะไรเลย .. ให้ตายเถอะ .. ฉัน .. น้ำตามันไหลออกมาเอง .." นั่งปาดน้ำตาอยู่คนเดียวจนคู่ยูซูชักสงสารเลยกระโดดลิงโลดไปหยิบทิชชู่มาช่วยเช็ดช่วยลดความดราม่า ... แจจุงถึงกับดราม่าไม่ออกเมื่อข้างซ้ายยูชอนเป็นคนเช็ดน้ำตาให้ ข้างขวาก็เป็นจุนซูที่คอยซับน้ำตา .. 

"เอาน่า เดี๋ยวไว้นัดเจอกันก็ได้ อย่าร้องไห้นะครับ" 

"อื้อ .. ไม่ร้องแล้ว ... ยูชอนกับจุนซูทำฉันดราม่าไม่ออก... "

อ้าว ไหงโทษกันอย่างนั้นละครับ พี่แจจุง .. ยูซูได้แต่คิดในใจ 

"เดี๋ยวต้องวางแล้วละ .. มีคนตามฉันมา .. เอาไว้่ค่อยคุยกันนะครับ.." 

"อื้อ .. ฉันคิดถึงนายนะ .. แล้วเจอกัน" 

"ครับ.." 

.....
....

ทุกอย่างหยุดนิ่งราวกับโลกหยุดหมุน แจจุงนั่งอยู่ตรงนั้นสักพักเพื่อตั้งสติ .. แต่ทว่า น้องๆทั้งสองคนกลับทำให้พี่ใหญ่สติกระเจิงหนักกว่าเดิม..

"พี่ฮะ ... โกอาร่าหอมแก้มยุนโฮ... พี่ยอมได้เหรอฮะ???.." จุนซูยกโน้ตบุคคู่ใจของแจจุงมาวางไว้บนเตียงแล้วเปิด MV Before U go Drama Ver. ให้แจจุงดูเป็นขวัญตา ... 

ทำไมในห้องนี้มันชักมีออร่าอำมหิต ... 

"เอ่อ พีแจจุงครับ .. โกอาร่าทำได้แค่หอมแก้มพี่ยุนโฮ แต่เขาทำอะไรมากกว่านั้นไม่ได้ ..." 

"แจจุงอยากได้มากกว่านั้น .. ฉันก็ทำให้ได้นะ ..." เสียงทุ้มที่คุ้นๆว่าเพิ่งวางสายกันไปเมื่อกี้นี้เองทำให้แจจุงที่กำลังจะอ้าปากเถียงปาร์คยูชอนต้องอ้าปากพะงาบๆเถียงไม่ออกใบ้กินขึ้นมากะทันหัน .. จุนซูที่ลุกไปเปิดประตูห้องให้ยุนโฮกระโดดกอดพี่ชายที่ไม่ได้เจอกันนาน ตามด้วยปาร์คยูชอนที่แทบจะกระโดดกอดให้คว่ำกันไปข้าง ติดอยู่ที่เจ้าของหัวใจยุนโฮอยู่ในห้องนี้ด้วยก็เลยได้แต่กอดๆพอเป็นพิธีเท่านั้น ... 

"มะ .. มาได้ไง???..." พยายามเค้นคำพูดออกมาอย่างยากลำบากเพราะกำลังช็อค ... และยิ่งช็อคหนักกว่าเดิมเข้าไปอีกเมื่อพบว่า หนุ่มขายาว ชิม ชางมิน ก็มาด้วย ... 

ชางมินยักคิ้วให้พี่ใหญ่หนึ่งทีออกแนวเด็กกวนตีนจนน่าจับตีมันสักที แต่คราวนี้แจจุงกลับด่าอะไรน้องชายคนเล็กไม่ออก .. ได้แต่ปล่อยให้ชางมินกอดจนตัวลอย ... พอชางมินหันไปกอดจุนซู ยูชอนบ้าง จึงถึงคราวยุนโฮที่ค่อยๆเดินเข้าไปกอดแจจุงอย่างรักใคร่โดยไม่สนใจสายตาของน้องชายทั้งสามคนเลยแม้แต่น้อย ... 

“ขอโทษนะที่ตอบบทสัมภาษณ์โดยไม่คิดถึงใจนายเลย...” ยุนโฮเอ่ยกรอกข้างหู ... ร่างบางเพียงส่ายหัวน้อยๆอยู่กับลาดไหล่แข็งแรงที่เขาคิดถึง .. ซบหน้าปิดความขวยเขินเมื่อเห็นสายตาระริกของน้องชายที่มองอยู่ ... 

“ก็รู้ว่านายพูดไปเพื่อปกป้องฉันจากบริษัทนั้น...” 

“อื้อ .. ฉันดีใจมากนะที่นายยังคงรักฉัน .. เหมือนตอนที่เราอยู่ด้วยกันห้าคน...” ยุนโฮชักทำบรรยากาศดราม่า .. 

“เหมือนตอนที่เราอยู่ด้วยกันห้าคนอะไรละ ... เราอยู่ด้วยกันห้าคนมาตั้งแต่แรกจนถึงตอนนี้เลยต่างหาก ...” ทำซึ้งกันเลยทีเดียว .. หลังจากพูดจบแจจุงก็กวักมือเรียกน้องชายทั้งสามคนเข้ามากอดกันกลม ... 

แต่บุคคลที่ได้รับฉายาว่า เป็นผู้สนับสนุนยุนแจอย่างเป็นทางการก็ดันทำให้บรรยากาศพังครืนลงมาอย่างไม่มีชิ้นดีด้วยคำพูดเพียงประโยคเดียว .. .

“เดี๋ยวผม ยูชอน กับ จุนซู ออกไปรอข้างนอกนะฮะ .. ถ้าพี่สองคนซั่มกันเสร็จแล้วก็มาเรียกละ...” 

“ชิม ชางมิน !!!!!!!!!!!!!!!” แจจุงตะโกนชื่อน้องชาย แต่หน้าขาวๆแดงเถิอกไปตั้งนานแล้ว .. และก็เป็นอีกครั้งที่โซลไฟเตอร์ไล่ตีกันเองในห้อง ... 

ยุนโฮที่หัวเราะชอบใจอยู่กลางห้องได้แต่หวังว่า ... บรรยากาศแบบนี้จะหวนกลับคืนมาอีกครั้ง .. .


Yunjae is real
ดงบังชินกิ is real !!!
ว๊ายยยยยย เบ๊ เบ 

THE END เหอะ ปวดไส้ติ่ง!!!