คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Finding Super Junior Lover 2 :: Begining 2
Finding Super Junior Lover 1 :: Begining 2
05.00 am
“นายแจกวา นายต้องเอาตัวยัยเด็กคนนี้มาให้ได้นะเฟ้ย ถ้าไม่ได้มาละก็ คุณซูมาน เล่นเราตายเลย”
“อืมๆ +o=” แจกวาตอบอย่างง่วงๆ
“หยุดขยี้ตาซะที ไปชวนเด็กคนนี้ให้มาร่วมรายการให้ได้นะ อ้อ อย่าลืมละอัดเสียงตอนที่คุณเธอท่านตกลงด้วยละโอเชมะ เอาละไปอาบน้ำแล้วรีบไปได้แล้วชั้นจะได้ไปนอนต่อ” ยองอาบอก
“แล้วเธอจะปลุกชั้นมาแต่เช้าเพื่อ??” แจกวาถามยองอา...จะปลุกมาทำไมฟะแต่เช้า
“เอ้าเดี๋ยวพวกลิงรู้ก็เป็นเรื่องนะสิ ไปได้แล้วเร็วๆเข้า เดี๋ยวถ้าเจ้าฮันมันลุกขึ้นมากินน้ำตอนเช้าๆแบบที่มันทำเป็นประจำละก็ซวยแน่ๆ ไปๆๆๆ” ยองอาพูดพร้อมกับดันตัวแจกวาให้ไปอาบน้ำ
“อือๆๆ”
15 นาที ผ่านไป
“ไปได้แล้ว ทำให้ได้ละ ถ้าทำได้ละก็จะวาดรูปให้เป็นของรางวัล” ยองอาบอก
“ยัยบ้าใครเค้าจะอยากได้รูปวาดอะไรของเธอกันละ เอาเหอะชั้นไปละ” แจกวาพูดแล้วก็เดินออกไปจากห้อง
“อืม สู้ๆนะ ^^ ” ยองอายิ้มให้แจกวา
“OoO” แจกวาถึงกับอึ้งไปเลยทีเดียวยัยนี้ไม่ค่อยยิ้มแบบนี้ให้ใครเข้าเห็นด้วยสิ แล้วพอเวลายิ้มทีนะโอ๊ยยหลงๆๆๆ~
“อิอิ ไปได้แล้ว ชั้นอุตสาห์ยิ้มให้นายแล้วนะ ไปๆๆๆๆ” ยองอาพูดเขินๆก่อนจะรีบเดินกลับเข้าไปในห้อง
“ฟู่ๆๆๆ อ๊ายยยย เขินวุ้ย -//- ” อยงอาตะโกนนอกมาทันทีที่เข้าไปในห้องนอนของเธอ
ที่มหาวิทยาลัยคยองฮี
8.00 am
“ห้าว โอ๊ยยยเมื่อไรพวกนักศึกษาจะมาเรียนกันซะทีละเนี่ย รอมาตั้งเกือบ 2 ช่วงโมงแล้วนะเฟ้ย” แจกวาบ่นกับจตัวเอง
“ถ้านับ1-10ยังไม่มีใครมาละก็พ่อจะกลับไปให้มันรู้แล้วรู้รอดเลย”
“1..........2..........3...........4..........5............6...........7...........8.........9.............”
กึก!!
ภาพที่ยองอายิ้มให้ตอนเช้าแวบเข้ามาในหัวของเค้าทันที
“ฮึ่ย เพราะยัยนั้นคนเดียวเลย เราจะไปสนใจทำไมเนี่ย” แจกวาพูดแล้วก็ส่ายหัวไปส่ายหัวมา
“นี้ๆเธอวันนี้อะตอนเย็นมีคอนเสริต์ของ M-net ที่ซุปเปอร์จูเนียร์ไปด้วยอะ อยากไปเป็นบ้าเลยอ่า” เด็กผู้หญิงคนหนึ่งพูดขึ้น
“ใช่ๆชั้นก็อยากไปอะ แต่ก็นะถ้าจะไปต้องไปรอเอาบัตรตั้งแต่เทียงอะ ก็ต้องโดอะดิ แถมงานยังเริ่มตั้งทุ่มหนึ่งอะ รอนานตายชักเลยอะ” เด็กผู้หญิงอีกคนพูดขึ้น (ไอ้เรื่องรอบัตรตั้งแต่เที่ยงนี้เรื่องจริงนะเคอะ แบบว่านานมากมาย แถมมีจำกัด เราเลยเลิกเลย -*-)
“แต่ก็นะ เพื่อคนที่ชอบทำไมเราจะทำไม่ได้นะ ปัญหาอยู่ที่เรื่องเรียนนี้ละ ถ้าไม่ติดว่าวันนี้มีสอบนะชั้นจะโดดไปเลย” เด็กคนแรกพูดขึ้น
“นั้นสิอดเลยอ่า แย่จริงๆ”
“หึหึ เพื่อคนที่น้องชอบ แต่อีกไม่นานคนที่น้องชอบก็จะมีแฟนแล้วละ ^^ ” แจกวาพูดพึมพำอยู่คนเดียว ก่อนจะเดินเข้าไปหาเด็ก2คนนั้น
“เอ่อ...โทษนะครับน้อง ไม่ทราบว่าคณะนิเทศ อยู่ที่ไหนหรอครับ” แจกวาถามเด็ก2คนนนั้น
“กรี๊ดด หล่อ...อ๊ยขอโทษคะ อยู่ใกล้ๆกับโรงอาหาร1อะคะ เห็น ตึกใหญ๋ๆตรงนั้นมั้ยคะ...นั้นละคะคือโรงอาหารหนึ่ง คณะนิเทศอยู่ถัดไปทางขวาอะคะ ^^” เด็กคนนั้นตอบพร้อมกับยิ้มหวานให้กับแจกวา
“อ้อหรอครับ ขอบคุณนะครับ เอ่อ พอดีว่าพี่ได้ยินว่าน้องอยากไปงาน M-net คืนนี้ ยังไงก็นี้ครับ บัตร อย่าลืมไปเชียร์เอสเจนะครับ” แจกวาบอกพร้อมกับยื่นบัตรงานให้แล้วก็เดินไป
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด แก แกดูดิ ชั้นได้บัตรมาแล้ว เราได้ไปแล้ว กรี๊ดดดดดดดดดดด” เด็ก2คนนั้นกรี๊ดกร๊าดกันใหญ่ ทำเอามีแต่คนหันมามอง
“แหะๆ ไม่มีอะไรหรอกคะ ไปเร็วแกอายเค้า”
“ถึงซะทีตึกนิเทศ เด็กคนนั้นจะมาหรือยังนะ”
ฮันแตฮี เรียนอยู่คณะนิเทศศาสตร์ มหาวิทยาลัย คยองฮี อายุ18ปี
“มีประวัติมาให้แค่นี้เนี่ยนะ ยัยยองอานี้นะ ดีที่มีรูป เฮ้อ จะเจอมั้ยละเนี่ย”
“แตฮี ชั้นมีเรื่องจะบอกละแก๊ๆๆๆ”
“มีอะไรหรอ ชั้นจะไปเรียนแล้ว” แตฮีบอกเพื่อนของเธอ
“ชั้นได้บัตรคอน เอสเจคืนนี้มาแล้ว กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด”
“หรอดีใจด้วยนะ แกก็นะ จะไปบ้าอะไรหนักหนากับวงบ้าๆนี้ เอาเถอะไปเรียนได้แล้ว เดี๋ยวอาจาร์ยก็เข้าแล้ว” แตฮีบอกแล้วก็ดึงให้เพื่อนของเธอเดินตามไป
“น้องครับ น้องๆ เดี๋ยวก่อนสิครับ” แจกวาที่ได้ยินทั้ง 3 คนคุยกัน แล้วมีชื่อแตฮีด้วยรีบวิ่งเข้าไปหา
“อ้าวพี่สุดหล่อที่ให้บัตนนู๋กับเพื่อนนิ มีอะไรหรอคะ หรือว่าจะมาเอาบัตรคืน ไม่นะคะ นู๋ไม่คืนหรอก”
“ป่าวหรอกครับพี่ไม่ได้จะมาเอาบัตรคืนหรอก คือว่าพี่มีเรื่องจะคุยกับน้องที่ชื่อ แตฮี อะครับ^^”
“แน่ๆๆๆ แอบชอบเพื่อนนู๋หรอคะพี่สุดหล่อ อิอิ ยัยแตฮี ขายออกแล้ว วู้ๆๆๆ”
“มะไม่ใช่นะครับน้อง คือว่ามันเป็นเรื่องสำคัญมากๆเลยอะครับ ยังไงน้องแตฮี ช่วยไปคุยกับพี่หน่อยนะครับ”
“ไม่ จะไปเรียนแล้วขอตัว” แตฮีพุด แล้วก็เดินหลิวๆไปเลย
“ขอร้องละครับน้องแตฮี เรื่องนี้มันสำคัญมากๆเลยอะครับ ถ้าพี่ไม่ได้คุยกับน้องพี่ต้องตายแน่ๆเลยอะ นะครับ T^T” แจกวาบอกก่อนจะทำหน้าให้ดูหน้าสงสาร....หึหึ ใช่มุกนี้สาวๆละลายมาแล้วทุกคน
“อะเอ่อ......แตฮีชั้นว่าแกไปเหอะพี่เค้าน่าสงสารออก นะๆแก พี่เค้าหล่อจะตายคุยๆไปเหอะ นะๆ”
“ไม่ยังไงก็ไม่ๆๆๆ” แตฮีบอก
“นี้แกหันมาดูหน้าพี่เค้าหน่อยเถอะว่ามันน่าสงสารแค่ไหนอะ”
ฟึบ
“ไปคุยก็ได้คะ” พอแตฮีเห็นเท่านั้นละความสงสารก็เอาชนะการต่อต้านของเธอได้ทันที
“ขอบคุณมากๆเลยนะครับน้องแตฮี แล้วก็น้องอีก 2 คนด้วยนะครับ ไปเถอะครับน้องแตฮี” แจกวาบอกก่อนจะเดินนำแตฮีไป
“มีอะไรหรอ” แตฮีถาม
“น้องแตฮีครับ พี่รู้ว่าน้องเอ่อ เคยอกหักจะจาก......เอ่อ.....น้องคงไม่อยากให้พี่พูดหรอกครับ เอาเป็นว่าน้องเคยอกหักใช่มั้ยครับ” แจกวาถามแตฮีอย่างหวาดๆเพราะหน้าตาของแตฮีตอนนี้น่ากลัวยิ่งกว่าอะไรดี T^T
“ใช่ แล้วทำไม” แตฮีตอบห้วนๆ ก่อนจะหันไปทางอื่น
“คือพี่เลยจะมาชวนน้องไปรายการนี้นะครับ” แจกวาบอกก่อนจะยื่นรายละเอียดของรายการให้แตฮี
“คิดว่าชั้นไม่มีปัญญาหาแฟนเองหรือไงห๊ะ ถึงได้เอารายการบ้าๆนี้มาให้ชั้นห๊ะ” แตฮีตะคอกใส่แจกวา(ยัยคนนี้อารมณ์แปรปรวนจริงๆ)
“คือไม่ใช่แบบนั้นหรอกครับ คือว่า ความจริงแล้วน้องเป้นคนที่เหมาะสมที่สุดแล้วอะครับ ทางพี่ก็เลยเลือกน้อง แล้วพี่ก็ต้องทำยังไงก็ได้ใวห้ไปร่วมรายการ ยังไงก็ได้โปรดเถอะครับ ได้โปรดไปร่วมรายการทีเถอะนะครับ พี่ขอร้องละ ถ้าพี่ทำให้น้องไปร่วมรายการไม่ได้ พี่ต้องตายแน่ๆ พี่ต้องถูกไล่ออก พี่ต้องโดนพวกผู้บริหารที่ค่ายต่อว่า ต้องโดนขึ้นที่บอร์ดประกาศที่บริษัทว่าไร้ความสามารถ น้องไม่สงสารพี่หรอครับ T^T” แจกวาสาธยายไปเรื่อย พร้อมกับใช้มุกเดิม ทำหน้าตาใฝห้หน้าสงสารเข้าไว้แล้วสาวจะยอมทำตามทุกอย่างเอง หุหุ
“อะเอ่อ...พี่ไม่ต้องทำหน้าแบบนั้นหรอกคะ นะนู๋ไปกะก็ได้คะ ถือว่าช่วยละกันนะคะ ^^” แตฮีตอบพร้อมกับยิ้มให้แจกวา
"ว่าแต่นู๋จะคู่กับใครละคะ" แตฮีถาม
"คนที่น้องจะได้ร่วมรายการด้วยก็คือ คังอินครับ!!! "
“ยังไงก็ขอบคุณมากๆนะครับน้องแตฮี ขอบคุณจริงๆ แล้วก็น้องแตฮีต้องสัญญานะครับว่าจะอยู่จนจบรายการเลยอะ” แจกวาถามแตฮี ข้อนี้สำคัญมากๆเพราะถ้าเกิดว่าเลิกขึ้นมาละก็เค้าตายแน่ๆ
“คะๆ จะอยู่จนจบรายการเลย โอเคหรือยังคะ งั้นขอตัวไปเรียนก่อนนะคะ แล้วก็ ไปตามสถานที่กับเวลาที่บอกไว้ในนี้ใช่มั้ยคะ??”
“ใช่ครับ อย่าลืมนะครับ ตั้งใจเรียนละ พี่ก็ขอตัวละครับ” แจกวาบอกแล้วก็เดินออกไปเพื่อกลับไปที่คอนโด เพื่อบอกข่าวดีกับยองอา
ที่คอนโดลิง หุหุ
“กลับมาแล้วครับบบบบบบบบบบบบบบ”
“อ่ากลับมาแล้วหรอครับพี่” อึนฮยอกถามแจกวา
“อืม เหนื่อยเป็นบ้าเลย”
“พี่ไปทำอะไรมาหรอครับเมื่อวานพี่ยองอาก็หายไปเกือบทั้งวัน วันนี้พี่เองก็หายไปเกือบทั้งวัน มีอะไรปิดบังพวกผมหรือป่าวเนี่ย” ซองมินถามอย่างคาดโทษ
“ปะ...ป่าวนิ ไม่ได้ปิดบังอะไรสักหน่อย พี่ก็แค่ไปทธุระที่บริษัทมันก็แค่นั้น ไม่มีอะไรสักหน่อย โอ๊ยๆๆๆ หิวข้าวแล้วมีอะไรกิบ้างเนี่ย” แจกวารีบเปลี่ยนเรื่องทันที เพราะไม่อย่างให้เจ้าพวกลิงที่เหลือถามอะไรอีก เรื่องนี้จะต้องเป็นความลับต้องไป~
“วันนี้หรอพี่ วันนี้เวร พี่ฮันทำอาหารยังไงก็อร่อยอยู่แล้วละ ไม่ต้องห่วงพี่รอได้มั้ยละ เดี๋ยวไปเรียกให้พี่เค้ามาทำ เพราะว่าพวกผมก็เริ่มหิวแล้ว” คยูฮยอนบอก
“ช่ายยยย ผมหิวจะตายอยู่แล้ว เจ้าหิวมันบ้าจริงๆทำไมไม่มาทำอาหารสักที =O=” ชินดงพูดขึ้น
“เอาน่า นายก็รอหน่อยสิ คยูฮยอนรีบไปตามฮันคยองมาทำชิ พี่เองก็เริ่มหิวแล้วละ” ฮีซอลบอกคยูฮยอน
“ครับพี่....................พี่ฮันครับบบบบบบบ มาทำกับข้าวได้แล้วครับบบบบบบบบบ” คยูฮยอนตะโกนเสียงดังลั่น
“คยูฮยอนพี่บอกว่าให้ไปตามไม่ใช่ให้เรียกเสียวดังแบบนี้” ฮีซอลบอกคยูฮยอนก่อนจะทำหน้าตาดุๆใส่คยูฮยอน
“โธ่ พี่ฮะ ก็ผมไม่อยากลุกนิฮะ ตะโกนเอานั้นละ พี่ฮัน เค้าได้ยินอยู่แล้ว........นั้นไงมาแล้ว” คยูฮยอนบอกฮีซอล
“ตะโกนทำเพื่อห๊ะ คยูนายไปเรียกพี่ก็ได้นิ พี่ก็อยู่ในยห้องกับไอ้แย้มันนั้นละ” ฮันคยองบอกคยูฮยอน
“เอ้าก็ผมไม่อยากลุกอะ ไม่อยากก็คือไม่อยาก พี่รีบไปทำอะไรให้กินเหอะ พวกผมหิว โดยเฉพาะชินดงกับพี่แจกวา ดูท่าทางจะหิวมากๆเลยละ” คยูฮยอนบอกแล้วก็ชี้ให้ฮันคยองดูสภาพชินดงที่เหมือนกับคนที่กำลังจะตายเพราะขาดสารอาหารกับแจกวาที่ตอนนี้หน้าซีดอย่างเห็นได้ชัด ก็เค้าไม่ได้กินอะไรเลยตั้งแต่เช้านิ
“โอเค พี่จะรีบไปทำเดี๋ยวนี้ละ ดูจากสภาพแล้วมัน........”
“อ้าวพี่ยองอามาพอดีเลย ไปดูพี่แจกวาหน่อยสิครับ พี่เค้าทำไมหน้าซีดๆก็ไม่รู้ สงสัยจะหิวมาก แต่อะไรมันจะหิวขนาดนั้น” ดงแฮบอกยองอา
“หรอไหนๆๆๆๆๆๆ แจกวาอยู่ไหน เจ้ากวางมันอยู่ไหน” ยองอาถามเสียงดังพร้อมกับทำท่างเหมือนตกใจมากๆ
“ใจเย็นฮะพี่ นั้นไงพี่แจกวานอนเหมือนคนจะตายแหล่ไม่ตายแหล่ อยู่นั้นไง” คังอินบอก
“อ๊ากกกกก เจ้ากวางนายไปทำอะไรมาเนี่ยทำไมเป็นแบบนี้ห๊ะ โอ๊ยยย ให้ตายเหอะ ไอ้ลิงพวกนี้นิ ไม่เห็นหรอืไงว่าพี่เค้าไม่สบายดูไม่ออกกรือไงห๊ะ คิบอม ดูไม่ออกหรือไงห๊ะว่าพ่อเค้าไม่สบาย เป็นลูกภาษาอะไรห๊ะ” ยองอารัวเป็นชุดใส่พวกลิงทำเอาลิงเอ๋อกันไปเลยทีเดียว - -
“มาช่วยกันสิ คังอิน อีทึกมานี้เร็ว มาช่วยพี่หน่อย มาอุ้มแจกวาเข้าไปในห้องหน่อย หลับไปแล้วเนี่ย” ยองอาสั่งคังอินกับอีทึก
“ครับๆๆๆ” ทั้ง2คนรีบวิ่งเข้ามาช่วยยองอาเพื่ออุ้มแจกวาไปที่ห้อง
“ฮันคยอง ทำข้าวผัดอะไรของนายเสร็จแล้ว ทำข้าวต้มด้วยนะ” ยองอารีบหันไปสั่งฮันคยอง
“ครับพี่ เดี๋ยวผมทำให้ เรียววุคนายช่วยไปหายามาเตรียมไว้ให้พี่แจกวาได้มั้ย” ฮันคยองหันไปถามเรียววุคที่นั่งหน้าเอ๋ออยู่
“อะดะได้ครับพี่ รอแปปนะ” แล้วเรียววุคก็รีบวิ่งไปเอายามาเตรียมให้แจกวา
“ดงแฮ พ่อจะเป็นอะไรปะเนี่ย” คิบอมถามดงแฮ
“ไม่เป็นหรอน่า นายนิทำไมเวลาอยู่กัยพวกชั้นแล้วเหมือนเด็กเลยฟระ แต่พออยู่กับผู้หญิงหรือว่าคนที่ไม่รู้จักเนี่ย เย็นชาจนชั้นกลัวเลย” ดงแฮถามคิบอม
“ไม่รู้สิ มันเป็นเองจริงๆแล้วที่ชั้นทำตัวแบบนี้เวลาอยู่กับพวกนายก็แปลว่าชั้นไว่ใจพวกนายนะเนี่ย เอาเหอะ ซีวอนนายหยุดเถียงกับฮีซอลเรื่องพ่อซะทีได้มั้ยห๊ะ” คิบอมหันไปว่าซีวอน
“ก็มันจริงมั้ยละ ทำไมฮีซอลต้องมาโทษชั้นด้วยละว่าทำให้พี่เค้าไม่สบายชั้นไปทำอะไรให้พี่เค้าที่ไหนละ” ซีวอนบอกคิบอม...เอ่อก็จริงของมัน
“งั้นพี่ฮีซอลฮะ พี่จะไปโทษเจ้าวอนมันเพื่อ มันยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะฮะ” คิบอมหันไปบอกฮีซอล
“ก็ชั้นจะโทษใครจะทำไมละ เยซอง นายจะห้ามชั้นทำไมชั้นจะเต๊ะเจ้าซีวอนมัน”ฮีซอลหันไปว่าเยซองอีกคน
“เอ้าๆๆๆๆ หยุดๆๆๆ หุบปากเดี๋ยวนี้นะ ไปอาบน้ำแต่งตัวกันได้แล้ว5โมงแล้ว พวกแกต้องไป M-netนะอย่าลืม ฮันคยองไม่ต้องทำต่อแล้วเดี๋ยวพี่ทำต่อเอง อาบน้ำแต่งตัวเร็วๆละ จะได้กินข้าวแล้วจะได้ออกไปเลย” ยองอาที่จัดการเรื่องแจกวาเสร็จแล้วก็รีบออกมาเพื่อที่จะเอาข้าวต้ม แต่ว่าฮันคยองยังทำไม่เสร็จ บวกกับนี้จะ5โมงแล้วพวกลิงพวกนี้ต้องไปM-netซะด้วย เดี๋ยวไม่ทันขึ้นมาเธอก็เละอีก
30นาทีผ่านไป พวกลิงออกไปจากบ้านแล้ว
“เฮ้อ เหนื่อยเป็นบ้า เลี้ยงลิง13ตัวกับกวางอีก1ตัวนี้มันเหนื่อยจริงๆเลย”
คุยกับอิแทน
อ๊ากกกก นั่งแต่งไปไอไปจะตายคาคอม เหอๆ ตอนนี้ยาวเหมือนกันนะ หรือว่มะยาวหรือยังไง ตอนของนู๋แตฮีคือว่าแจกวาเนี่ยมีความสามารถพิเศษอยู่อยย่างหนึ่งที่เค้าคิดขึ้นมาเอง ก๊ากๆ ก็คือ อย่างที่ทำกับแตฮีอะแระ คิดดูว่าขนาดแตฮียังยอมเลย แล้วสาวๆคนอื่นๆจะเป็นไง 55+ ยังไงก็เม้นกันด้วยนะงับ อ๊ากกก แค่กๆๆๆ จะตายอยู่แร้นน T^T
ความคิดเห็น