แรกพบ : As the eyes arise

ในสังคมอินเดียนั้น สตรีเพศย่อมถูกปกครองด้วยบุรุษเสมอ กระทั่งการเจอใครคนหนึ่งที่ชะตาลิขิตไว้ จำต้องกลายเป็นสิ่งผิดมหันต์เมื่อสังคมไม่อนุญาต มีเพียงสิ่งเดียวที่ยังคงซื่อสัตย์คือดวงตาที่ประสานกันแล้ว

"บางคนแม้เจอกันไม่นานแต่จากกันไม่ลืม"

____________________________________

สวัสดีค่ะ คุณนักอ่านทุกท่าน

ก่อนอื่นต้องขอบคุณที่สนใจงานเขียนชิ้นแรกในโลกออนไลน์ของเรา แน่นอนว่ามันยังไม่ดีพอและนี่คือประเด็นสำคัญที่เราอยากพูดที่สุด

เราสนใจการเขียนนิยายมาก มีนิยายที่ยังเขียนไม่จบและยังไม่มั่นใจทีจะลงด้วย ก็เลยอุ่นเครื่องด้วยเรื่องสั้นเรื่องนี้ไปก่อน เพราะอยากฟังคำวิจารณ์จากนักอ่านทุกท่านเกี่ยวกับงานเขียนของเรา เพื่อปรับปรุงข้อด้อยของตัวเองต่อไปและหวังว่ามันจะช่วยให้เรารู้สึกท้าทายจนมีแรงใจเขียนนิยายที่ค้างไว้ให้จบ

ดังนั้น ขอให้ทุกท่านวิจารณ์เต็มที่ ทางนี้น้อมรับไว้ทุกคำ

สำหรับ "แรกพบ" ต้องสารภาพก่อนว่าไม่ได้เกิดจากจินตนาการของเราโดยสมบูรณ์ แต่ต้นฉบับเป็นเพลงอินเดียเพลงหนึ่งที่ทุกท่านสามารถรับชมได้ตามแพลตฟอร์มทั่วไป ด้วยความที่เราประทับใจเรื่องราวที่ถูกเล่าผ่านเพลงนี้มาก ซ้ำยังเป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นในปี ค.ศ.1991ด้วย จึงมีความคิดอยากเล่าเรื่องราวนี้ด้วยสำนวนการเขียนของตัวเอง ในแง่หนึ่งเพื่อฝึกฝนงานเขียน ส่วนอีกแง่หนึ่งอยากให้นักอ่านได้เปรียบเทียบว่าภาพในจินตนาการขณะที่อ่านนั้นต่างกันมากน้อยแค่ไหนจากสื่อวิดิโอ ขอสปอยล์ว่าไม่มีฉากวิ่งข้ามภูเขาแน่ๆค่ะ สบายใจได้ ฮ่าๆ

หวังว่าทุกท่านจะพอใจกับงานเขียนชิ้นนี้ค่ะ

ป.ล. ขอแปะลิ้งค์ของต้นฉบับในตอนสุดท้าย ยังไงก็ลองกดเข้าไปชมนะคะ รับรองว่าภาพสวยมาก