ก็รัก...ที่สุดแล้ว - ก็รัก...ที่สุดแล้ว นิยาย ก็รัก...ที่สุดแล้ว : Dek-D.com - Writer

    ก็รัก...ที่สุดแล้ว

    ขอโทษ... ถ้าคำว่า "ที่สุด" มันยังน้อยเกินไป

    ผู้เข้าชมรวม

    345

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    0

    ผู้เข้าชมรวม


    345

    ความคิดเห็น


    6

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  รักดราม่า
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  2 ธ.ค. 51 / 18:20 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ



      ก็รัก...ที่สุดแล้ว

      ขอโทษ...  ถ้าคำว่า ที่สุด  มันยังน้อยเกินไป

       

      พิสูจน์อักษร : SPY Angel

       

       

      เพราะดอกฟ้า   ไอ้หมาวัดจึงเปลี่ยนแปลงตัวเอง

      ...

      ..

      มันตั้งใจเรียนมากขึ้น  

       

      หวังจะเอาเกรดสวย ๆ ไปอวดเธอ

      ...

      ..

      มันดูแลตัวเอง   หมั่นออกกำลังกาย   เลือกกินแต่อาหารดี ๆ มีประโยชน์

       

      หวังจะดูดี  เธอจะได้ไม่รังเกียจ

      ...

      ..

      มันมายืนหน้าตึกเรียนรอเธอเดินผ่านทุก ๆ 6 โมงเช้า

       

      หวังจะมีตัวตนในสายตาเธอบ้าง

      ...

      ..

       

      และไม่ว่ามันจะได้อย่างที่หวังสักข้อหรือไม่

       

      มันก็บอกตัวเองได้อย่างภาคภูมิใจแล้วว่า  ... 

       

      มันพยายาม...ที่สุดแล้ว

       

       

      แต่สิ่งที่ดอกฟ้ามองเห็นนั้น

       

      เป็นเพียงผู้ชายธรรมดาคนหนึ่ง  ที่ดูตั้งอกใจตั้งใจเรียน  แต่เกรดก็ไม่มาก..  แค่ 2  ต้น ๆ

       

      เธอไม่เคยรู้ว่า...  ก่อนหน้านี้มันกิน F มา3   ตามด้วย withdraw อีก 4

      ...

      ..

      เธอมองเห็นเพียงผู้ชายท่าทางสะอาดสะอ้าน  แต่งตัวเรียบร้อย

       

      แต่ไม่เคยรู้ว่า...ก่อนหน้านี้มันกินเหล้าทุกเย็น  และเป็นสิงห์อมควันตัวยง

      ...

      ..

      เธอเห็นเขามายืนเก้ ๆ กัง ๆ หน้าตึกทุกวัน

       

      โดยที่ไม่รู้เช่นกันว่า   ... การที่จะมายืนตรงนี้ตอน 6 โมงเช้าได้   ..มันต้องตื่นตั้งแต่ตี 3

       

       

      ผู้ชายคนหนึ่ง  พยายามแก้ไขทุกอย่างให้ดี  ..เพื่อผู้หญิงคนหนึ่ง

       

      แต่สำหรับผู้หญิงคนนั้น...  เธอยังมีใครที่ ดีกว่า  เป็นตัวเลือกอีกมากมาย

       

       

      ทั้ง ๆ ที่พยายามทำดีที่สุดแล้ว..  แต่มันคงยังดีไม่พอสำหรับเธอ

       

      และแม้จะให้เธอจนหมดทั้งใจ   ทั้งลมหายใจ..

       

      มันก็ไม่อาจไปถึงเธอได้เลย

       

      และสมมติว่าไปถึง...  เธอก็คงไม่อยากได้มันนักหรอก

       

       

      ไอ้หมาวัดจำต้องยอมจำนน  ...  ยังไงมันก็เป็นหมาวัดในสายตาเธอวันยังค่ำ

       

      ต่อให้ทำดีแค่ไหน...ก็คงไม่อาจซึ้งใจเธอ.. 

       

      เพราะทั้งหมดมันก็แค่พฤติกรรมโง่ ๆ ที่มาจากความจริงใจที่เขารู้คนเดียว...ก็เท่านั้น

       

      เพื่อน ๆ ต่างสมน้ำหน้า  สงสาร  สมเพช  ล้อกันว่าไม่เจียมกะลาหัว

       

      แต่จะให้เขาทำอย่างไร... 

       

      ในเมื่อเขา...หลงรักเธอ

       

      และรัก...ที่สุดแล้ว

       

       

      ความรัก...  มีอานุภาพขนาดเปลี่ยนชีวิตคน ๆ หนึ่งได้

       

      แต่ก็ยังไม่มากพอที่จะเปลี่ยนใจใคร  ให้หันมารักตอบ

       

       

      บางที...

       

      ถ้าเขาเผื่อใจไว้บ้าง   ก็คงไม่ต้องเสียน้ำตา  ไม่ทำตัวไร้ค่าในสายตาใคร

       

      และถ้าเขาไม่รักด้วยความจริงใจ..  เธอก็คงไม่ต้องอับอาย  อึดอัดใจ   และรำคาญ

       

       

       

       

       

      ก็รัก...ที่สุดแล้ว

      TIFFIFA

       

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×