น้ำตาแห่งรัก ลูกถึงแม่

เนื้อเรื่อง

เรื่องสั้น "น้ำตาแห่งรัก"


นานแล้วจำไม่ได้ว่าสีหน้าแบบนี้ผมได้เห็นครั้งสุดท้ายเมื่อไร จำได้แค่เหตุการณ์ขณะนั้นเป็นอย่างไรเท่านั้น

ครั้งนั้น ผมโดนอันธพาลที่โรงเรียนทำร้ายร่างกาย จนถึงขนาดต้องเข้าห้องฉุกเฉินของโรงพยาบาล

ผมไม่รู้จักอันธพาลพวกนั้น ไม่เคยคุยกันด้วยซ้ำ เหตุผลที่พวกเขาซ้อมผม คือ

"หมั่นไส้ว่ะ ทำกระแดะมาช่วยเพื่อนเรอะ? ชีวิตน่ะมันเป็นของใครของมันสิวะ แค่เราล้อเล่นกับเพื่อนแกแค่เนี้ย ทำไมต้องช่วยมันด้วยวะ? เฮอะ! อยากปกป้องกันดีนัก โดนแทนซะเลยเป็นไงล่ะ? ไอ้คนอ่อนแอเอ๊ย.." นี่เป็นคำพูดของตัวหัวโจกเอง


ผมเห็นเพื่อนของตัวเองกำลังโดนรุมทำร้าย ผมจึงช่วยห้าม ผลคือ ผมถูกทำร้ายแทนเสียเอง หลังจากนั้นมีพลเมืองดีช่วยส่งผมไปโรงพยาบาล สุดท้ายตำรวจจับอันพาลพวกนั้นมาดำเนินคดีได้จำนวนหนึ่ง


สายตาอันลางเลือนเห็นผู้เป็นแม่ร้องไห้เศร้าโศกวิ่งตามเตียงนอนคนไข้ที่กำลังเข็นเข้าห้องฉุกเฉิน สีหน้าตกใจสุดขีด ปากพร่ำเพ้อถึงผู้เป็นลูก น้ำใสๆจากนัยน์ตาไหลอาบแก้มไม่หยุด มือที่ชุ่มไปด้วยเลือดและน้ำเหงื่อของผมโดนแม่กำไว้แน่นด้วยความรักที่มีเต็มเปี่ยม


"ผมรักแม่ครับ" คำพูดเบาๆสั่นๆออกจากปากเด็กวัยรุ่นอายุ 17 ปีนอนหมดสภาพอยู่บนเตียงคนไข้ สายตาพร่ามัวเข้าทุกที ในที่สุด นัยน์ตาปิดลงอย่างช้าๆจนสนิท ความเป็นความตายของชีวิตผมมีอยู่เท่ากัน

นั่นเป็นครั้งสุดท้ายที่ผมเห็นสีหน้าที่มีน้ำตาไหลอาบแก้มของแม่ ผมรอดชีวิตมาได้โดยร่างกายครบสามสิบสอง

ผมดีใจจริงๆที่ยังมีชีวิตอยู่

ถึงชีวิตผมจะลำบากยากเย็นแสนเข็ญขนาดไหน ลำบากสักเพียงไร

ผมไม่รู้สึกเสียใจเลย

เป็นความจริง การมีชีวิตอยู่เป็นเรื่องทรมาน

แต่ สำหรับผม ยังสามารถยิ้มได้ในความทรมานนั้น

เพราะ มีแม่เป็นที่รักอยู่ใกล้ๆ

เพราะ มีโอกาสได้ทดแทนพระคุณผู้เป็นแม่

วันนี้วันที่ 12 สิงหาคม เป็นวันแม่แห่งชาติ

แม่มีสีหน้าที่มีน้ำตาไหลอาบแก้มอีกครั้ง เมื่อจู่ๆผมวิ่งไปกราบเท้าท่าน

น้ำใสๆแบบเดียวกับครั้งนั้นไหลจากดวงตาท่าน แต่น้ำตาครั้งนี้ หาใช่มาจากความเศร้าโศกเสียใจไม่ เป็นน้ำตาจากความตื้นตันใจและความรักเสียมากกว่า

ผมลุกขึ้นยืน กอดแม่ พร้อมกับกล่าวว่า "ผมรักแม่ครับ" เป็นคำพูดเดียวกับครั้งนั้นเช่นกัน

แต่ที่แตกต่างกัน คือ ความรู้สึก

"ขอบใจนะลูก ขอบคุณที่ลูกแสดงความรักต่อแม่โดยไม่อายความรู้สึก"

"ขอบคุณครับแม่ ที่เลี้ยงดูชีวิตผมอย่างความรักตลอดมา"


จบครับ...


นามปากกา "น้ำตาจากฟากฟ้า"

แต่งเมื่อ 20/08/49

โย่!