สัตว์นรก

เนื้อเรื่อง

“สัตว์นรก”

ท้องฟ้าสดใส ฟ้าที่มีสีฟ้าสมชื่อของมัน สลับกับสีขาวของก้อนเมฆ คนๆหนึ่งมีความรู้สึกแบบเดียวกับท้องฟ้านี้ แต่มีอีกจิตใจหนึ่ง มีสภาพไม่เหมือนท้องฟ้านี้แม้สักนิด ซึ่งคนๆหนึ่งที่ว่านั้นกำลังไล่ล่าอยู่

...............

แซ่ก...แซ่ก  กุบกับ... สวบ  ตึก กุบ....กับ ตึก ตึก... กุบ...กับ  สวบ.. ฟู่.. ฟืด  ฟืด ฟืด ... ฟืด ฟึด กุบกับ ฟุ่บ.. ตึกตึก   ตึก... สวบ... กุบกับ  ฟืด ฟึด ตึกตึก กุบ..กับ

เสียงเท้าของสัตว์สี่ขาขนาดใหญ่ มีเขา 2 เขา เรียกกันว่า ควายป่า ท่ามกลางทุ่งหญ้าสีน้ำตาลและแดดแรงสมกับท้องฟ้าสดใส

ลมหายใจเข้าออกเกิดขึ้นอย่างรวดเร็วดังปะทะกับลมพัดหวิวๆ ประสานกับเสียงฝีเท้าเคลื่อนที่ของมัน

มันวิ่งหนีราวกับว่ามีอะไรบางอย่างกำลังไล่ตามมา กำลังจนมุมทุกที ทุกที ทุกที และ กำลังจะตาย

เนื้อตัวของมันบาดเจ็บอย่างหนัก มีบาดแผลเป็นรูอยู่ตามตัว 3-4 แห่ง เนื้อตัวเปรอะเปื้อนไปด้วยน้ำสีแดงข้นและดินทรายจากการล้มระหว่างทาง มันวิ่งหนีจนสะดุดล้มบ้าง ชนกับสิ่งกีดขวางบ้าง

มันรู้สึกว่า ‘เหนื่อย วิ่งไม่ไหวแล้ว ทำไงดี? มาได้แค่นี้เองเหรอชีวิตเรา? เราน่าจะหนีซะตั้งแต่แรกแล้ว ไม่น่าสู้กับมันเลย มันมีอาวุธที่น่ากลัวนัก ลงอย่างนี้แล้วอันตรายต่อเผ่าพันธ์เราแน่ๆ หรือไม่ก็ เราไม่น่าหลงฝูงเลย มันจะไล่ตามไปถึงเมื่อไหรกัน? ทำไมถึงเป็นอย่างนี้ไปได้นะ?  บ้าที่สุด...’ 

มันนึกถึงคำพูดๆหนึ่งของผู้เป็นแม่ของมันว่า ‘ผู้ที่อ่อนแอ เป็นเหยื่ออันโอชะของผู้ที่แข็งแรง จงแข็งแรงไว้ เจ้าจะได้ไม่ต้องตกเป็นเหยื่อ’

............

“55555  วิ่งหนีเข้าไป วิ่ง วิ่ง วิ่ง วิ่งๆๆๆๆๆ  วิ่งให้เร็วกว่านี้อีก  555  เป็นอะไรไปซะล่ะ? เหนื่อยแล้วเหรอ..?  ไม่อยากตายก็ต้องวิ่งหนีไปอีก วิ่งไปเรื่อยๆ  อย่าหยุด  เอ้า! วิ่งเข้า  เร็วๆ วิ่งๆๆๆ” ชายคนหนึ่ง ขี่ม้าเป็นยานพาหนะประจำตัว มีผู้ติดตาม 1 คนซึ่งขี่ม้าตามมาด้วยเช่นกัน พวกเขาวิ่งไล่สัตว์มีเขาตัวนั้นอย่างสบายอารมณ์เสมือนเป็นการคลายเครียดอย่างหนึ่ง

เสียงเท้าของม้ากระทบพื้นดินปนทรายปกคลุมด้วยทุ่งหญ้าสีน้ำตาลดังกุบกับของชาย 2 คนนั้นทำให้สัตว์บริเวณนั้นรู้ถึงความอันตรายไม่ชอบมาพากล

เสียงลมหายใจรุนแรงฟืดฟาดของมันซึ่งเป็นสัตว์มีเขา 2 เขาชักอ่อนแรงกว่าเก่า

ไม่นานนัก  มันรู้สึกว่า วิ่งไม่ไหว ทนไม่ไหวแล้ว ต้องล้มตัวพิงกับต้นไม้ระหว่างทาง

“อ้าว..  เหนื่อยแล้วเรอะ? อืมม...  ก็สมแล้วล่ะ  แกนี่อึดดีนะ  ทำให้ชั้นสนุกมากตั้งขนาดนี้”

“แต่ว่าแกหนีชั้นไม่ทัน หรือ ไม่ก็แกสู้ชั้นไม่ได้ ถึงได้เอาแต่หนี ในเมื่อแกอ่อนแอเอง จงตายซะ ผู้ที่อ่อนแอเป็นเหยื่อดีๆของผู้ที่แข็งแรงกว่าเสมอ ปลาใหญ่กินปลาเล็ก รู้จักรึเปล่า? 5555” ชายผู้ซึ่งขี่ม้าหยิบปืนจากกลางหลัง พร้อมจ่อไปที่สัตว์ป่า 2 เขาตัวนั้น

ปัง!!! โฮกก.............................. เสียงร้องโหยหวนดังขึ้นอีกครั้ง นกที่อาศัยบริเวณนั้นต่างตกใจบินหนี จากแรงหายใจเมื่อสักครู่รุนแรงฟึดฟัดเปลี่ยนเป็นแผ่วเบาไร้ซุ่มเสียง  มันกำลังใกล้จะสิ้นลมเต็มทีแล้ว

..................

ถ้าคนที่ไล่ล่ามันฆ่ามันเพื่อมาเป็นอาหารล่ะก็ มันพร้อมที่จะให้อภัยเสมอ

แต่...

..................

“โว้ย...!! วันนี้สนุกจริงๆ  เฮ้ย..! กลับบ้านโว้ย...!” เขาหันหน้าไปพูดกับผู้ติดตาม

“ขอรับท่าน  กระผมได้สั่งไปให้จัดงานเลี้ยงใหญ่รออยู่แล้วขอรับ” ผู้ติดตามตอบรับ

“เออ... ดี”

...................

ไม่นานหลังจากนั้น

วิญญาณของควายป่าตัวนั้นได้ออกจากร่าง

“นี่คือร่างของข้าหรือ.....?” มันจ้องไปที่ร่างของตัวเองอย่างงุนงง

ที่น่างุนงงสำหรับมันกว่านั้น คือ ผู้ที่ได้ฆ่ามันเอง เหตุใดจึงไม่เอาไปทำอาหารไปกินเลี้ยงปากเลี้ยงท้องกัน

“ทำไมร่างของข้ายังอยู่นี่อีก...? พวกนั้นไม่ฆ่าฉันเพื่อไปเป็นอาหารหรอกหรือ...?”

“ไม่เข้าใจ  นี่มันเกิดอะไรขึ้น?  มันเกิดอะไรขึ้นกับฉัน?  พวกนั้นฆ่าข้าเพื่ออะไร?”

““พวกนั้นไม่ได้ฆ่าเจ้าเพื่อไปทำอาหารหรอก.. เพื่อความสนุกสนานต่างหากล่ะ”” มีเสียงประหลาดเสียงหนึ่งดังขึ้นในหัวของมัน

“นี่เสียงอะไร!?  ท่านเป็นใคร?”

““อ้อ.. ลืมแนะนำตัวไป ข้าคือผู้ที่จะมารับวิญญาณเจ้าไป””

“รับวิญญาณ..? คืออะไร? แล้วไปไหน?”

““คือ มารับไปในที่ๆเจ้าควรไป””

“ไม่เข้าใจ”

““ไม่จำเป็นต้องเข้าใจตอนนี้  แต่ว่า..!! ดูจากการที่เจ้าตายแล้ว น่าสงสาร ข้ามีข้อเสนอพิเศษ      เดี๋ยวขอตัวคุยกับท่านหัวหน้าของข้าหน่อยนะ””

...................

ตรู๊ดดดดด...................  ตรู๊ดดด........................  แกร๊ก...  

““สวัสดีครับ สายด่วนนรกยินดีให้บริการครับ”” มัจจุราช 6598

““ฮัลโหล...  ช่วยต่อสายถึงผู้บัญชาการทีนะ  เปลี่ยน”” มัจจุราช 1643

““ได้ครับ ไม่มีปัญหา”” มัจจุราช 6598 ตอบ (หน่วยเฝ้าโทรศัพท์)

ตรู๊ด................  ตรู๊ด..............................  ตรู๊ด.........  แกร๊ก...

““สวัสดี ผู้บัญชาการพูด เปลี่ยน”” พญามัจจุราชพูด

““สวัสดีครับท่านผู้บัญชาการ ผมมีข้อเสนอดีๆครับ ในเคสฆ่าสัตว์ตัดชีวิตด้วยความสนุกสนานครับท่าน เปลี่ยน””

““ข้อเสนออะไรอีกล่ะ?  ว่ามาสิ  เปลี่ยน””

““คือว่า  ..............................................................................................................................................................................................................................  ครับ  เปลี่ยน””

““อืมม.......... น่าสนใจ  พามาเลย ได้ผู้คุมใหม่มาก็ดีเหมือนกัน  เดี๋ยวนี้คนชั่วมันมาเยอะ  เปลี่ยน””

““ยินดีครับ  ซ่า... ซ่า.. ซ่า...””

........................

มัจจุราช 1643 ปรากฏตัวต่อหน้าวิญญาณควายป่า

““มาแว้ว....... ข้อเสนอที่ว่าได้รับข้อตกลงแล้ว””

“แล้วข้อเสนอที่ว่ามันคืออะไร...?” ควายป่าถาม

““ตามข้ามา  ค่อยไปอธิบายที่นั่นแล้วกัน””

.......................

ซวบ.........!!! อ๊อกกก.......! มันวิ่งไปหาอย่างรวดเร็ว เอาหัวพุ่งให้เขาของมันแทงท้องจนไส้ไหลออกมา แล้วสะบัดหัวให้วิญญาณที่คาอยู่ที่เขาหลุดออก

ตึง...!!! จนไปกระทบกับหินก้อนใหญ่ข้างๆอย่างแรง  วิญญาณนั้นสลายไป เกิดเป็นวิญญาณใหม่ที่เหมือนเดิมทุกอย่าง จะวนเวียนอย่างนี้ซ้ำไปซ้ำมาจนกว่าจะหมดโทษ

“ไง?  ไอ้น้องใหม่ เพิ่งมา ก็ได้แค่นี้เองเรอะ? ยังเหลืออีกหลายยกเลยนะเว้ย...!! แกก็เป็นหนึ่งในพวกที่ชอบฆ่าสัตว์เพื่อความสนุกสนานสินะ  หึ..  หึ...  จงรับโทษซะให้สาสม”

““เฮ้...!!  วิญญาณที่เจ้าต้องการ 2 ตนนั่นมาแล้ว  ลงทัณฑ์ให้สาสมหน่อยล่ะ””

“โอ้...!! สวัสดีท่านมัจจุราช 1643  ไม่ได้พบกันซะนาน  ” ควายป่าทักทาย  “อ้าว.... แล้วนี่ใครอีกล่ะเนี่ย?”

““ก็วิญญาณที่ฆ่าเจ้าไงล่ะ  รอตั้งนานจนลืมเลยหรือ?””

“ไอ้นี่น่ะเหรอ? ที่ฆ่าข้า  ดีๆ มาเลยๆ  รออยู่นานแล้ว”

““ตามสบายเลยนะ  หึ หึ””

...............

“ไง? สวัสดี ไอ้คนที่ฆ่าข้า  ลืมข้าหรือเปล่า?  แต่ข้าไม่ลืมความแค้นที่มีต่อแกเลยนะ  รู้ไหม?”

วิญญาณ 2 ตนนั้นไม่ตอบ ได้แต่ตัวสั่นด้วยความกลัว

“ไม่เข้าใจเลยนะ  คนบาปหนาอย่างแก  ทำไมถึงอายุยืนอย่างนี้  รอตั้งนานแสนนานแน่ะ”

“........................................................”

“เฮ้ย!!  พูดอะไรเป็นการทักทายหน่อยสิพวกแก ทำอย่างนี้มันเสียมารยาทนา  รู้เปล่า?”

“...........................................................”

“ไม่พูดก็ไม่ต้องพูด  มาเริ่มกันเลยละกัน”

............................

“ไหนล่ะ? ความแข็งแกร่งที่ว่า แสดงมันออกมาตอนนี้หน่อยสิ  ข้าอยากเห็นเหลือเกินว่ะ”

มันใช้เขาแทงที่ท้องจนใส้ไหลทะลักออกมา  เขาของมันเสียบคาร่างวิญญาณ เหวี่ยงแรงๆทุ่มไปที่พื้น

ตึง!!!  ร่างวิญญาณเละเทะไม่เป็นรูปเป็นร่าง  แต่ยังไม่สาแก่ใจของควายป่า

ใช้เท้าเหยียบหัวกะโหลกให้แตกละเอียดอีกครั้ง

วิญญาณนั้นสลายไป เกิดเป็นวิญญาณใหม่ที่เหมือนเดิมทุกอย่าง จะวนเวียนอย่างนี้ซ้ำไปซ้ำมาจนกว่าจะหมดโทษ

ตั้งแต่มันรับข้อเสนอ  มาเป็นสัตว์นรกที่นรกแห่งนี้ มันต้องลงทัณฑ์พวกบาปหนานี้ตลอด มันพอใจมากที่ได้รับข้อเสนอนี้มา

จบครับผม!!!  ขอบคุณที่ติดตามอ่านตลอดมา   โย่!