เรื่อง คุณคะนะชิมิกับความโชคร้ายที่เหมือนจะถูกทำให้โชคดี? - เรื่อง คุณคะนะชิมิกับความโชคร้ายที่เหมือนจะถูกทำให้โชคดี? นิยาย เรื่อง คุณคะนะชิมิกับความโชคร้ายที่เหมือนจะถูกทำให้โชคดี? : Dek-D.com - Writer
NC

คำเตือนเนื้อหา

เนื้อหาของเรื่องนี้อาจมีฉากหรือคำบรรยายที่ไม่เหมาะสม

  • มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ
  • มีการบรรยายเนื้อหาที่เกี่ยวกับความรุนแรงสูง
  • มีเนื้อหาที่เครียดหรือหดหู่มาก ซึ่งอาจกระทบต่อภาวะทางจิตใจ

เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน

กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหา หรือ อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ปิด

    เรื่อง คุณคะนะชิมิกับความโชคร้ายที่เหมือนจะถูกทำให้โชคดี?

    โดย shioz_

    ผู้เข้าชมรวม

    80

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    6

    ผู้เข้าชมรวม


    80

    ความคิดเห็น


    1

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  รักดราม่า
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  18 ม.ค. 66 / 00:40 น.
    คำเตือนเนื้อหา NC

    มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ, มีการบรรยายเนื้อหาที่เกี่ยวกับความรุนแรงสูง, มีเนื้อหาที่เครียดหรือหดหู่มาก ซึ่งอาจกระทบต่อภาวะทางจิตใจ



    ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

    ตัวละคร   
    - คะนะชิมิ ฮิโตมิ  หญิงสาวผู้มีความโชคร้ายตลอดเวลาเพื่อนๆ เลยไม่อยากเข้าใกล้ ยกเว้น ฮิโรชิ
     - ฮิโรชิ มาซาโตะ  เพื่อนสมัยเด็กที่หลงรัก คะนะชิมิ ฮิโตมิ ตั้งแต่วันแรกที่ได้เจอ จึงอยากทำให้เธอได้เจอกับความโชคดี และเป็นเพื่อนคนเดียวที่เข้าใจ คะนะชิมิ ฮิโตมิ 
    เนื้อเรื่อง
    ตอนที่ 1  คุณคะนะชิมิผู้โชคร้ายและคำสารภาพของฮิโรชิ
                 คุณคะนะชิมิ หรือชื่อเต็มก็คือ คะนะชิมิ ฮิโตมิ  ที่แปลว่า ความโศกเศร้า-สวยงาม เรียนอยู่ชั้นมัธยมปลายปี 2 ห้อง  A มีจุดเด่นก็คือไว้ผมยาวทรงหางม้า ใส่แว่นกลม หุ่นเหมือนนางแบบ จะบอกว่าเธอเป็นคนสวยอันดับต้นๆของโรงเรียนแห่งนี้เลยก็ว่าได้ แต่ว่า...
    ''อืม...วันนี้ก็ยังโชคร้ายเหมือนเดิมสินะ '' 
                 เธอนั้นมีสิ่งที่ผิดปกติอยู่อย่างนึงก็คือ..... เธอเป็นคนที่โชคร้ายมากจนกระทั่งถูกคนรอบข้างเรียกว่าองค์หญิงผู้ไร้โชค ล่าสุดวันนี้ยังไม่ทันได้ก้าวเท้าออกจากบ้านเลยก็ดันทำกล่องข้าวกลางวันที่พึ่งทำเสร็จเมื่อกี้ร่วงไปซะแล้วทำให้วันนี้เธอจึงไม่มีอะไรกินตอนพักกลางวัน ระหว่างที่เธอกำลังเดินก้มหน้าไปโรงเรียน....
    '' คุณคะนะชิมิ..! '' จู่ๆก็มีเสียงเรียกจากข้างหลังของเธอ
    '' ระวัง..!!! '' เสี้ยววินาทีนั้น คะนะชิมิก็เกือบจะได้ถูกรถขนของชนเข้าให้แล้วแต่ก็มีคนๆหนึ่งช่วยไว้ได้ทัน ชื่อของเขาคือ ฮิโรชิ มาซาโตะ  เพื่อนสมัยเด็กของเธอนั้นเอง  
    '' เป็นอะไรไหมครับคุณคะนะชิมิวันนี้ก็ยังคงโชคร้ายเหมือนเดิมเลยนะครับ ''
    '' ม..ไม่เป็นไร ฮิโรชิคุง ขอบคุณนะ แต่ว่า... ''
    '' แต่ว่า? ''
    '' ปล่อยชั้นไว้คนเดียวดีกว่า ไม่อยากให้ใครมาโชคร้ายกับชั้นด้วย ฮิโรชิคุงต้องคอยมาช่วยชั้นทุกทีคอยรับความโชคร้ายของชั้นตลอดเลยนี่นา ชั้นไม่อยากให้ ฮิโรชิคุงเดือดร้อนไปด้วยชั้นอยากให้นายไปมีความสุข และ...แล- ''
    '' ... ''
    '' นี่ คุณคานะขิมิ คือผมมีเรื่องที่อยากพูดมานานมากอยากจะบอกคุณตอนนี้เลยช่วยฟังผมได้ไหมครับ ''
    '' ค...คะ? '' 
    '' ผมรักคุณครับ คุณคานะชิมิ ไม่ว่าคุณจะโชคร้ายแค่ไหน ผมก็จะตามคอยช่วยคุณอยู่เสมอไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นเพราะความโชคร้ายของคุณและผมจะตามหาความสุขให้คุณด้วย.!! เพราะงั้น.!! ช่วยไว้ใจผมได้ไหมครับ.!! ''
    ''ม...เมื่อกี้พูดว่าความสุขสินะคะจะทำได้จริงหรอคะ ล..แล้วที่บอกว่ารักนี่หมายความว่า ? ''
    '' ทำได้แน่นอนครับ.!! ถ้าเป็นผม ฮิโรชิ มาซาโตะ จะต้องทำให้คุณมีความสุขให้ได้เลยครับเพราะงั้นช่วยคบกับผมได้ไหมครับ ! คุณคะนะชิมิ ''
    ''!!!''
    ''...''
    '' ฮ..ฮิ....''
    '' หืม? เมื่อกี้พูดว่าอะไรนะครับ ''
    '' ต่อไปนี้เรียกชั้นว่า ฮิโตมิ นะ มาซาโตะ '' คุณคะนะชิมิยิ้มให้
    '' ครับ! งั้นขอฝากตัวอีกรอบนะ ฮิโตมิ ''
    '' อืม เช่นกันนะ มาซาโตะ ต่อจากนี้ก็ช่วยหาความสุขให้ด้วยล่ะ ''
               คะนะชิมิ ฮิโตมิ ตอนนี้ได้คบกับ ฮิโรชิ มาซาโตะ เป็นที่เรียบร้อย
    ตอนที่ 2 อดีตของทั้ง 2
             วันนี้ ณ ที่ โรงเรียน ฮิโตมิและมาซาโตะมาโรงเรียนพร้อมกันและจับมือกันเดินเข้าโรงเรียน ผู้คนในโรงเรียนฮือฮากันยกใหญ่ เพราะ องค์หญิงผู้ไร้โชค วันนี้กลับมีผู้ชายเดินจับมือมาโรงเรียนด้วย
    ''นั้นองค์หญิงผู้ไร้โชค นี่นา มีแฟนด้วยหรอ!! ''
    '' เห...คุณแฟนนี่เข้มแข็งน่าดูเลยนะเนี่ยเล่นของสูงอย่างองค์หญิงผู้ไร้โชคเลยหรอเนี่ย '' 
     จากนั้นไม่นานจู่ๆก็มีลูกฟุตบอลลอยมาจากไหนไม่รู้พุ่งตรงมาที่ ฮิโตมิ ด้วยความเร็ว แต่ก็ถูกรับเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นโดย มาซาโตะ 
    ''ไม่ต้องห่วงนะ ฮิโตมิ โชคร้ายของเธอผมจะรับมันไว้เองเพราะงั้นทำตัวตามสบายได้เลย ''
    '' อืม! มาซาโตะ! ฝากด้วยนะ '' ฮิโตมิกล่าว
              หลังจากนั้นทั้งวันไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น มาซาโตะก็ช่วย ฮิโตมิไว้ได้ทันทุกเหตุการณ์ ไม่ว่าจะลื่นตกบันไดก็ถูกรับได้ด้วยท่าอุ้มเจ้าหญิง กล่องข้าวตกก็รับไว้ได้ทัน หรือเผลอทำดินสอตกให้ห้อง มาซาโตะก็ทำให้โชคร้ายนั้นเหมือนกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น หลังจากได้มี มาซาโตะ ช่วยก็รู้สึกได้เลยว่า โชคร้ายค่อยๆถูกทำให้หายไป
              วันหยุดนี้ มาซาโตะได้ชวน ฮิโตมิ ไปที่สวนสาธารณะแห่งหนึ่งใจกลางกรุงโตเกียว เขาบอก ฮิโตมิว่า
    ''มีที่ๆอยากให้ไปดูอยู่น่ะตามผมมาหน่อย ''
    ''อืม มาซาโตะ ''
             หลังจากเดินมาสักพักมาซาโตะก็ได้หยุดอยู่ตรงหน้าต้นไม้ใหญ่ต้นหนึ่งใจกลางโตเกียวแล้วจึงพูดขึ้นมาว่า
    '' นี่ ฮิโตมิ จำที่นี่ได้ไหมนี่คือที่ๆเราพบครั้งแรกไง ''
    ฮิโตมินึกถึงเรื่องในอดีตว่าเคยเกิดอะไรขึ้น วันนั้นเป็นวันที่ฝนตก เป็นช่วงที่พ่อแม่ของฮิโตมิพามาเที่ยวที่สวนสาธารณะแห่งนี้แต่ฮิโตมิพัดหลงกับพ่อแม่ จึงไม่รู้จะไปไหนจึงนั่งร้องไห้อยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่ต้นนี้แล้วจู่ๆฝนก็เริ่มตกลงมาแต่กลับไม่มีวี่แววว่าพ่อแม่ของฮิโตมิจะมาหาเลย 
    ''พ่อคะ แม่คะ ไปอยู่ไหนกันหมด หนูกลัว ''
            จากนั้นสักพักก็มีเด็กผู้ชายคนหนึ่งเดินเข้ามาพร้อมกับร่มสีขาวเหมือนแสงสว่างที่เป็นความหวังเดียวที่เหลืออยู่เลย 
    ''นี่เธอเป็นอะไรไหม มาอยู่ในร่มกับเราไหมพ่อแม่เธอไปไหนหรอ '' เด็กผู้ชายคนนั้นไม่ใช่ใครไปแต่ก็คือมาซาโตะนั้นเอง 
    ''...'' ฮิโตมิไม่พูดอะไรแต่ก็ดึงกางเกงของ มาซาโตะไว้
    ''งั้นหรอ งั้นตามมาเราจะพาไปหาพ่อแม่เธอเอง '' จากนั้นมาซาโตะก็พา ฮิโตมิไป ยังป้อมคุณตำรวจที่อยู่ห่างจากต้นไม้ใหญ่ไปประมาณ 100 เมตร ที่นั้นมี พ่อและแม่ของ ฮิโตมิอยู่
    ''ฮ..ฮือออ แงงงง '' ฮิโตมิร้องไห้เสียงดังเมื่อเจอพ่อแม่ของเธอ 
    '' งั้นเราไปละนะ '' มาซาโตะกล่าว
    '' เดี๋ยว.... ''
    ''...''
    '' นายชื่ออะไร ชั้น คะนะชิมิ ฮิโตมิ ข..ขอบคุณที่ช่วยนะ '' ฮิโตมิตะโกนบอก
    '' ฮิโรชิ มาซาโตะ ที่แปลว่า ใจกว้างและเหมาะสมน่ะ ''
    '' ฮิโรชิ.... ขอบคุณนะที่่ช่วยตามหาพ่อแม่ให้ ''
    '' ไม่เป็นไรหรอก แค่อยากช่วยเท่านั้นแหละ '' จากนั้นมาซาโตะก็เดินจากไป แต่ในใจเขาเกิดชอบ ฮิโตมิ ไปซะแล้ว หลังจากนั้นไม่นานพอเข้า โรงเรียนประถม ก็ดันได้อยู่ห้องเดียวกันก็เลยได้สนิทกันถึงแม่ว่าคนอื่นจะไม่มาเล่นกับ ฮิโตมิเลยเพราะเธอโชคร้ายบ่อยคนที่คอยมาเล่นด้วยกันเสมอมาก็คือ มาซาโตะ นั้นเอง
    '' อืมจำได้สิมาซาโตะเท่มากเลย '' ฮิโตมิกล่าว
    ''ฮิโตมิคือว่าผม '' มาซาโตะเอามือดันกับต้นไม้ใหญ่
    '' มาซาโตะ... ''
    แต่ตอนนั้นเองจู่ๆกิ่งไม้ก็หักลงมาใส่ทั้ง 2 
    '''' ตุบ ''''
    ฮิโตมิและมาซาโตะล้มลงและจากนั้นทั้ง 2 ก็ได้สัมผัสริมฝีปากกัน โดยที่ยังไม่ทันตั้งตัวทำให้ทั้ง 2 รู้สึกว่าในโชคร้ายก็มีโชคดีปนอยู่เหมือนกัน
    ---------- END ------------
     

    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×