ฆาตกรโรคจิตเหรอ...แล้วไงละ - นิยาย ฆาตกรโรคจิตเหรอ...แล้วไงละ : Dek-D.com - Writer
×

    ฆาตกรโรคจิตเหรอ...แล้วไงละ

    ผมไม่ใช่ไบโพลาร์สักหน่อยนะ...ก็แค่มี2บุคลิกเอง ตัวตนที่ถูกสร้างมาทับอีกตัวตนหนึ่ง ภายใต้หน้ากากอันใสซื่อนั่นมันจะทำให้คุณตกตะลึงตัวตนจริงของผมก็ได้ ผมหนะเกลียดมนุษย์ฆ่าพวกมันแค่ไม่กี่คนก็ไม่เห็นเป็นไร

    ผู้เข้าชมรวม

    1,307

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    11

    ผู้เข้าชมรวม


    1.3K

    ความคิดเห็น


    9

    คนติดตาม


    24
    จำนวนตอน :  4 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  23 มี.ค. 60 / 15:18 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ


    เจเร็ต วอคเกอร์
    คือชื่อของผม
    ผมเป็นพนักงานเงินเดือนคนหนึ่งทำงานอยู่ในบริษัทแห่งหนึ่งและเป็นผู้ชายที่โชคดีคนหนึ่งที่มีแฟนสาวที่น่ารักคนหนึ่ง ผมอยู่แผนก IT ผมเป็นคนนิสัยดี ใครขออะไรก็ช่วยทำ ฉะนั้นขอมาเลยนะครับไม่ต้องเกรงใจ ผมเป็นคนซื่อๆ...จริงๆนะครับ ^^

    เจเร็ต วอคเกอร์
    คือชื่อของผม
    และอย่าได้บังอาจมาเรียกผมด้วยชื่ออันโสโครกนี้อีก ช่วยเรียกผมว่าเดธ(Dead)แทนที ผมหนะชอบการฆ่า...ที่สุดเลย
    ไม่สิ การทรมาณนั้นสนุกยิ่งกว่า
    อ่านึกแล้วมันช่างงสุดยอด 
    เลือดที่เจิ่มนองอยู่บนพื้น
    หัวใจที่ถูกควักออกมาและถูกบดขยี้ด้วย2มือคู่นี้
    ลูกตาที่ผมบี้มันด้วยเท้า2ข้าง
    ร่างกายที่ถูกผมกรีดแทง เป็นรอยศิลป์อันงดงามนั่น
    ภาพพวกนี้มันสวยงามมากใช่ไหมละ



    แครอล ลันเดอร์
    คือชื่อของเธอ
    เท่าที่ผมเจอผู้หญิงมาทั่วโลก เธอคือคนที่น่ารักที่สุด ในสายตาของผม เธอคือผู้หญิงที่ไม่มีใครอาจเทียบได้เลย เธออ่อนโยน ใจดีแถมทะเยอทะยานมากๆเลย เราทำงานที่เดียวกันแต่คนละแผนก เธออยู่ในแผนกฝ่ายการตลาด เราคบกันมา10ปี มันช่างเป็นเวลาที่เนิ่นนาน น่าแปลกทั้งเธอและผมอายุ24 เท่ากัน แต่ที่แปลกยิ่งกว่าคือ...เธอช่างเหมือนผม

    แครอล ลันเดอร์
    คือชื่อของเธอ
    และอย่าได้บังอาจมาเรียกชื่อที่ไพเราะนั่นด้วยปากอันสกปรกนั่น เธอเป็นของผม ของผมเพียงผู้เดียว พวกน่ารังเกียจอย่างพวกแก ไม่มีค่าพอที่จะยืนเคียงข้างเธอหรอก รอยแผลที่เธอกรีดนั้นมันช่างวิจิตรศิลป์สุดๆ ท่าทางของการกรีดแทงของเธอมันช่างเร้าใจ 
    เธอเป็นเหมือนเลือดในกายของผม 
    เหมือนมีดที่คอยกรีดแทงใจของผมให้ชุ่มชื้น
    เหมือนอารมณ์แห่งห้วงเวลาอันน่าสนุกแห่งการนองเลือดที่คอยพุ่งสูงตลอดเวลาของผม


    .
    .
    .
    .
    .
    .
    ผมคือราชาแห่งโลกใหม่ 
    .
    .
    .
    หากมีราชาก็ต้องมีราชินี
    เธอคือราชินีของผม
    .
    .
    .
    ในโลกใหม่ที่ผมจะสร้างขึ้นมานั้น
    เป็นโลกใหม่ที่ผมถวิลหา
    โลกใหม่ที่ปราศจากเชื้อโรคอันน่ารังเกียจ
    .
    .
    .
    โลกที่โสมมนั้น ผมจะล้างมันเองด้วยพลังนี้ คอยดูไว้เถิด พวกสวะ
    --------------------------------------------------------------------------------
    คำบอกเล่าของนักดาบ:เปิดมาแอบงงเล็กน้อยเนอะครับผมลองเขียนแบบนี้ อาจไม่เร้าใจสำหรับใครบางคน เนื่องจากเป็นครั้งแรกที่เขียนแบบนี้ครั้งแรก คงไม่ต้องบอกว่าแบบไหนเด้อครับ สำหรับใครบางคน นี่อาจเป็นนิยายที่โครตหยาบเลยก็ได้ 555 แต่ว่า...อย่าลืมเม้นติกันได้นะครับ ผมจะได้แก้ถูก ขอบคุณมากครับ...




    เหมียวหง่าว

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น