รักแท้ของนายโอริโอ้

ถึงเพื่อนๆนักอ่าน 
 SweetPotato มาทักทายคับ ปีใหม่นี้เราอยากลองทำอะไรใหม่ๆในชีวิต การเขียนนิยายก็เป็นข้อนึงที่อยู่ในบัคเก็ตลิสของเรา “รักแท้ของนายโอริโอ้” เป็นนิยายเรื่องแรกที่เราหัดเขียน นี่เป็นไม่ใช่เรื่องจริงอิงนิยาย  แต่เป็นนิยายอิงเรื่องจริง  ตามนั้นเลย เพราะใช้ข้อมูลจากตัวละครจริงบางส่วน มาดัดแปลงเพิ่มเติมกลิ่นอายของความเป็นวายเข้าไป ตัวละครในเรื่องนี้บางคนมีตัวตน ไม่แน่นะเค๊าคนนั้นอาจจะบังเอิญได้อ่าน ^o^ มันก็เหมือนการบันทึกความทรงจำดีๆที่ผ่านเข้ามาในชีวิตในอีกรูปแบบหนึ่ง หากมีข้อผิดพลาด  ไม่ถูกใจประการใด ต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ หวังว่าเพื่อนๆจะเพลิดเพลินกับการอ่าน  มีข้อคิดเห็นอะไรแนะนำกันได้นะคับ  ขอบคุณคร๊าบบบบ!!!!

"เซเว่น!" (โอริ)โอ้, หนุ่มน้อยหน้าตี๋ในชุดพละสีกรมท่า, นั่งอยู่ที่โต๊ะด้วยท่าทางที่เต็มไปด้วยความเบื่อหน่าย, พูดขึ้นลอยๆ ขณะที่เอาแขนขาวๆเท้าคางจ้องมองมาจากโต๊ะนักเรียนตัวข้างหลัง เสียงเรียบๆที่ออกมาดึงดูดความสนใจ, ทำให้เด็กหนุ่มรูปหล่อที่กำลังนั่งเล่นเกมอย่างเมามันอยู่ริมหน้าต่างต้องวางมือจากโทรศัพท์มือถือ เขาขมวดคิ้วเข้ม, กรอกตากลมโต, แล้วถามกลับพร้อมรอยยิ้มด้วยความสงสัย "อะไรของมึง? หิว?"

โอ้ ถลึงตาใส่ตอบกลับไปอย่างยิ้มเยาะ, "ไม่หิว!, ไม่ใช่ เซเว่น-อีเลเว่น! แต่กูกำลังนึกถึงเพลง 'เซเว่น' ของจองกุกที่บอกว่า รักเธอทุกวันในหนึ่งสัปดาห์."