"เสียงกรีดร้องอเย่างจ็บปวดจากพื้นดินของมนุษย์"
"ถึงจะดังสักเพียงใด ก็ไม่พอแม้แต่จะแว่วหาถึงพระเจ้า"
"ทุกข์บาปมีแต่มนุษย์ที่จะทำลายลงมันได้"
"ว่าแต่ว่าทำลายนี้ รวมไปถึงฆ่าด้วยใช่มั๊ย"
"อ้าวว พวกคุณเผลอเข้ามาหรอ"
"วันนี้ผมไม่ได้มีนิทานปรัมปราและพรสวรรค์มาขายให้แก่คุณหรอกนะ"
"แต่ว่า...ถ้าหากคุณเป็นเหล่าบุคคลผู้มีปัญหาชีวิตล่ะก็"
"ผมยินดีเป็นอย่างมากที่จะรับฟังปัญหาของคุณ"
"แต่ตอนนี้คงไม่ได้ .."
"ผมต้องไปเป็นผู้ชมของการแสดงนึงล่ะ"
SYNOPSIS
บัตรเชิญสีดำพร้อมกับจดหมายถูกส่งมา ไม่มีจ่าหน้าซองว่ามาจากใครแต่รายละเอียดที่เขียนอยู่ภายในนั้นก็เกี่ยวกับการได้เข้าพักโรงแรมสไตล์วิคตอเรียในป่าลึกลับฟรี เนื่องจากเป็นการฉลองการเปิดตัวโรงแรมครั้งแรก แน่นอนว่าผู้ได้รับบัตรนี้ต่างสนใจแล้วก็เดินทางไปยังสถานที่แห่งนั้นโดยไม่มีข้อโต้แย้งใดๆ ทั้งสิ้น
ทว่า...การไปโรงแรมครั้งนี้กลับกลายเป็นการเดินทางเข้าสู่โรงละครแห่งความตายเสียจนได้ เหล่าเด็กวัยรุ่นทั้งสี่คนจึงต้องออกตามหาผู้บงการที่ทำเรื่องแบบนี้ขึ้นมา แต่เมื่อเดินเข้าสู่ทางออกเมื่อไร เรื่องราวในอดีตกลับเปิดเผยขึ้นทีละทีละน้อยพร้อมกับการถูกชักจูงเข้าสู่เส้นทางแห่งบาป
"โรงแรมนี้...ยังมีอะไรที่เจ้าของโรงแรมยังไม่ได้บอกหรือเปล่า?"
l TALK l
PURU
ไม่รู้ว่าจะพูดคุยกับผู้อ่านทุกท่านอย่างไรดี...เอาเป็นอันว่า
สวัสดีนะครับเหล่าผู้อ่านที่มาเยี่ยมเยือนนิยายเรื่องนี้ :)
ผมมีนามว่าพุรุ ถ้าหากคุณจำผมได้คุณก็จะรู้ว่าผมมีอีกไอดีหนึ่ง แล้วไอดีนั้นก็เล่นอยู่อย่างแน่นอน
แล้วนิยายที่อยู่ในนั้นล่ะ? ผมขอตอบได้อย่างเป็นทางการเลยครับว่า...ดองแล้วอย่าไม่มีวันกำหนดเพราะว่าเป็นนิยายที่แต่งขึ้นมาแบบไม่ได้คิดพล็อตอะไรเลยแม้แต่น้อยจึงตันได้อย่างง่ายดายมาก ขออภัยผู้อ่านมา ณ ที่นี้ด้วยนะครับ
นิยายเรื่องนี้จะออกดาร์กและมืดมนอยู่ค่อนข้างมาก ไม่เน้นผี(น่าจะนะ...)แต่จะเน้นบรรยากาศความน่ากลัวและตัวละครซะมากกว่า เพราะฉะนั้นอาจจะมีเนื้อหาที่ดูรุนแรงไปบ้างก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะครับ
ผู้อ่านที่เข้ามาอ่านสามารถติชมนิยายของผมได้ตามสบายใจชอบเลยนะครับ ผมรับฟังทุกความคิดเห็น (ห้ามมีคำหยาบมานะครับ)
จะว่าไป...เรื่องนี้ผมไม่ได้แต่งนิยายคนเดียวนะครับ มีอีกคนหนึ่งร่วมด้วย
เป็นการแต่งนิยายที่ใช้คนสองคนแต่งครับ :)
Faust
ดีจ้านักอ่านทุกคน นี่เป็นนิยายเรื่องแรกที่เขียนเลยนะ (เขียนแต่แฟนฟิค) แล้วก็ได้มาร่วมเขียนกับนักเขียนท่านอื่นด้วย แต่จะบอกว่าบรรยากาศในตอนแต่งกับพุรุนั้นไม่ได้เครียดเลย (ฮา) ถ้าให้บอกตอนแต่งนี่นึกว่ามาเล่นตลกคาเฟ่กันจนความรู้สึกที่เรียกได้ว่าฉันต้องแต่งนิยายสยองขวัญหายไปหมดเลย
ยังไงก็ขอฝากเรื่องนี้ให้นักอ่านทุกด้วยนะ ไว้เจอกันภาคสองอีกทีนะ บายย
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น