ตอนที่ 34 : ภาค 1-บท 34 คลื่นดาบจตุรทิศ
ถ้าพวกตัวละครบอกมาอย่างนั้น ผมก็ต้องทำ เพียงแต่มันจะยุ่งยากกว่าเดิมหลายเท่า
ทักษะเพลิงทมิฬของผมมันใช้ได้ก็จริงแต่เวลามันลามก็อาจจะไปโดนคนด้วย จุดจบอาจจะไม่ได้เผาแค่หนูดินแต่จะเผาคนไปด้วย
กันต์นิ่งคิด เขาจะมีทักษะอื่น ๆ หรืออะไรอีกไหมที่ช่วยในสถานการณ์แบบนี้ได้
“ก็มีอยู่นิ แต่กินมานายิ่งกว่าเพลิงทมิฬอีก ช่างมันเถอะ”
กันต์ขี้เกียจที่จะคิดแล้ว เขาต้องรีบทำก่อนที่หนูดินจะกินคนพวกนั้นหมดไปก่อน
“คลื่นดาบมนตราจตุรทิศ” เรล์มชูดาบสีเงินของตนขึ้น
ดาบสีเงินของเรล์มส่องสว่างออกมาเป็นสีเทา แสงสีเทาส่องประกายเจิดจรัสอยู่วูปหนึ่ง
และแสงนั่นเองก็ทำให้พวกหนูดินหันมาสนใจที่เรล์มรวมถึงมนุษย์คนอื่นด้วย
เมื่อแสงสีเงินดับหายไป ก็ปรากฏให้เห็นดาบสีเงินอีก4 เล่มลอยไปมาอยู่รอบ ๆ เรล์ม
มันเป็นดาบสีเงินที่เกิดจากรวมตัวของมานา นั่นจึงทำให้ทักษะนี้กินมานาเป็นจำนวนมาก
แต่ดาบสีเงินพวกนี้สามารถเคลื่อนที่ได้เองราวกับมีความคิด และมันสามารถลอยไปได้ไกลสุดรัศมี5 เมตรรอบตัวของเรล์ม
แต่เรล์มต้องควบคุมเรื่องระยะและตำแหน่งของมันด้วยตนเอง นั่นอาจเป็นเรื่องยากสักหน่อย
ดาบสีเงินทั้ง5 เล่มปรากฏตัวด้วยออร่าสีเงิน ยกเว้นเล่มที่เรล์มถืออยู่
เมื่อเรล์มกระโจนเข้าสู่กลุ่มหนูดินยักษ์ ดาบสีเงินที่ลอยอยู่รอบกายก็เริ่มปฏิบัติหน้าที่
ดาบสีเงินแต่ละเล่มเข้าสับ ฟัน แทง หนูดินทุกตัวที่เข้ามาในระยะการโจมตีของมัน
ในตอนนี้จะเรียกว่าเรล์มได้นักดาบอีก4 คนเข้ามาอยู่รอบตัวก็ว่าได้
ดาบสีเงิน2 เล่มคอยระวังหลัง ดาบสีเงินอีก2 เล่มประจำอยู่ทั้งด้านซ้ายและขวา
ส่วนทิศตรงหน้าเรล์มจะเป็นคนจัดการด้วยตนเอง
ไม่ว่าหนูดินจะเดินไปที่ไหน จะหลบอยู่ที่ใด เรล์มก็ตามไปจัดการได้ทั้งหมด
ทำให้เรล์มกลายเป็นเครื่องจักรสังหารอย่างสมบูรณ์
เหตุผลที่กันต์ต้องทำถึงขนาดนี้นั่นก็เพราะมันเป็นทักษะที่กินมานาเป็นจำนวนมาก เขาจึงต้องรีบใช้ให้คุ้มที่สุด
ท้ายที่สุดแล้วกันต์ใช้เวลาไปถึง10 นาทีในการกำจัดหนูดินเลเวล40 จำนวน50 ตัว
ซากศพหนูดินนอนตายเกลื่อนกลาด และแต่ละตัวที่ตายไปล้วนถูกตัดหัวจนขาดกระเด็น
มีแค่บางตัวเท่านั้นที่ไม่โดนฟันตรงหัว แต่สุดท้ายมันก็ทนพิษบาดแผลไม่ไหวจนตายลง
สำหรับกันต์แล้วมันน่าเสียดายมาก
ถ้าเป็นในเกมปกติตอนนี้เลเวลเขาคงอัพจนจะเลวล50 แล้ว แต่พอมาในโลกความเป็นจริงการฆ่ามอนสเตอร์กลับไม่ให้ค่าประสบการณ์สักนิด
“ยกเลิกทักษะคลื่นดาบมนตรา” กันต์หยุดการใช้ทักษะและนั่นทำให้ดาบสีเงินรอบตัวที่ลอยอยู่หายไป
“ขอบคุณที่ช่วยพวกเราไว้ นายมาจากหน่วยจู่โจมที่เท่าไหร่ละ” ชายคนหนึ่งในกลุ่มเดินออกมาคุยกับเรล์ม
และชายคนที่เดินมาหาเรล์มนี้เองคือชายผู้เป็นหัวหน้าของทีม3
สภาพของเรล์มในตอนนี้คือเหนื่อย เขาโคตรเหนื่อย เหนื่อยยิ่งกว่าตอนที่ลงดันเจี้ยนระดับ1 เสียอีก
ไม่เคยมีรอบไหนที่เขาใช้มานาของเรล์มเปลืองขนาดนี้มาก่อน แม้แต่ตอนที่ไปสู้กับเต่ายักษ์ก็ด้วย
ในหัวสมองของกันต์ตอนนี้มีแต่ความคิดที่ยุ่งเหยิงและสับสน
มันเป็นผลลัพธ์จากการใช้ทักษะคลื่นดาบมนตราจตุรทิศนานถึง10 นาที
มันไม่ใช่แค่กินมานามากแต่ยังสร้างภาระให้กับผู้ใช้อีกด้วย
การควบคุมดาบทั้ง4 เล่มให้ลอยอยู่ได้ต้องใช้สมาธิและจิตใจที่ไม่วอกแวกในระดับหนึ่ง
ถ้าจิตใจของผู้ใช้ไม่มีความสามารถพอ ก็ย่อมที่จะได้รับผลข้างเคียง
และนั่นไม่ใช่สิ่งที่กันต์มีมากนัก เขาเป็นแค่เด็กมัธยมปลายเท่านั้น
เขาไม่เคยไปฝึกดาบ ศิลปะการต่อสู้อะไรที่ไหนมาก่อน ที่เขาทำก็แค่เล่นเกมไปเรื่อย ๆ
ท่าเหวี่ยงดาบ ท่าชกอะไรเขาก็เอามาจากเกมทั้งนั้น
และในขณะเดียวกันร่างที่กำลังสับสนของเรล์มก็ทำอะไรบางอย่างออกมา
เรล์มเดินไปที่ซากของหนูดินและใช้ดาบสีเงินในกำมือ สับไปตรงกลางท้องของหนูดิน เขากำลังทำตามสัญชาตญาณ
แก่นมานาขนาดเท่ากำมือไหลออกมาจากท้องของหนูดินพร้อมกับเครื่องในของมัน
เมื่อเรล์มเห็นเครื่องในที่ทะลักออกมา เขาก็ได้สติกลับมา
[ภารกิจจำกัดเวลา คงเหลือ7 นาที]
[หากเวลาหมดเมื่อใด มิติแห่งนี้จะล่มสลายทันที]
[แนะนำให้ผู้เล่นรีบออกจากมิติแห่งนี้ก่อนหมดเวลา]
ผมเหลือเวลาอยู่ที่นี่อีก7 นาที ผมจะออกไปจากที่นี่เมื่อไหร่ก็ได้ แต่ไม่ใช่กับพวกเขา
ถ้าผมคิดไม่ผิดพวกเขาอาจจะมาที่นี่ด้วยการใช้ประตูมิติ พวกเขาต้องกลับไปด้วยทางเดิม
“เฮ้ นายเป็นอะไรหรือเปล่า” ชายคนเดิมพยายามถามย้ำกับเรล์มซ้ำหลายรอบ
กันต์ในตอนนี้ที่กำลังได้รับผลกระทบจากการใช้ทักษะ ทำให้สมองของเขารู้สึกสับสนเล็กน้อย
แต่ทันใดนั้นเองทักษะสัมผัสเวทของเรล์มก็แจ้งเตือนเข้ามาถึงบางสิ่ง
ความเร็วของมันไม่ใช่ธรรมดา มันกำลังพุ่งมาทางนี้ด้วยความเร็วสูง
มันพุ่งมาจากทางที่คนในทีม3 เดินทางสำรวจมา พวกเขาอาจจะตาย เรล์มต้องรีบทำอะไรสักอย่าง
“รีบก้มลงเร็วเข้า” เรล์มตะโกนเสียงดังพร้อมกับยกดาบขึ้นมา
ร่างของแมงมุมถ้ำขนาดยักษ์กว่า2 เมตรปรากฏตัวขึ้น มันกำลังไต่ผนังถ้ำ
ขาทั้ง8 ของมันขยับด้วยความเร็วสูง เป้าหมายของมันไม่ใช่เรล์มแต่เป็นคนที่อยู่ใกล้ ๆ มัน
ขาหน้าทั้ง2 ของแมงมุมโจมตีเข้าใส่คนในทีม 3 โดยที่พวกเขาไม่ทันได้ตั้งตัว
แมงมุมถ้ำนั้นมีขาที่เล็กและเรียวแหลม ขาหน้าทั้ง2 ของมันฝาดเข้าใส่กลางลำตัวของคนในทีม 3สองคน
ร่างของพวกเขามีแค่ชุดในเครื่องแบบนักเรียนเท่านั้น จะเรียกว่าการป้องกันของพวกเขาต่ำก็ว่าได้
ร่างของชายทั้ง2 คนที่ถูกโจมตีนั้นปลิวจนกระแทกกับผนังถ้ำอย่างจัง
พวกเขาจะตายหรือแค่สลบนั้นไม่มีใครรู้นอกจากพระเจ้า
พวกเขาไม่อาจตอบสนองต่อความเร็วของแมงมุมถ้ำยักษ์ได้ทัน
แม้แต่เรล์มเองก็ไม่สามารถช่วยเหลือพวกเขาได้
[บอสประจำดันเจี้ยนจำกัดเวลาระดับ5 แมงมุมถ้ำยักษ์ปรากฏตัว]
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ

739 ความคิดเห็น
-
#83 Fikusa (จากตอนที่ 34)วันที่ 30 ธันวาคม 2562 / 07:54ต้องเข้าวัดฝึกสมาธิแล้วล่ะ#831
-
#83-1 SuruMaster(จากตอนที่ 34)30 ธันวาคม 2562 / 09:40ถ้าพระเอกเราว่างนะครับ#83-1
-