รอยยิ้มบนหยาดพิรุณ

....ชีวิตของสตรีผู้หนึ่งที่งดงามราวภาพฝัน....หากแต่ภาพฝันกลับมิใช่ความจริง 

....เมื่อไร้ซึ่งภาพฝัน....ความงดงามนั้นไร้ซึ่งตัวตน 

...เมื่อภาพฝันนั้นแตกสลาย....มีเพียงความเป็นจริงที่ทุกข์

....ภายใต้ใบหน้าที่เปื้อนยิ้ม...ภายในใจกลับมีแต่น้ำตาที่ท่วมท้น

....แม้นทุกข์ระทมเพียงใด...มิอาจแจ้งแก่ผู้ใด.

......ทำได้เพียงโศกศัลย์ในฤทัยอยู่มิวาย 

.....สามีรักทรยศหักหลัง ...มิได้รักนางจริง

.....สามีที่นางคิดว่ารักนางดั่งดวงฤทัยแท้จริงหาได้รักนางไม่ ชายผู้นั้นหลอกใช้นาง เห็นนางเป็นเครื่องมือเท่านั้น

......ชายผู้เป็นรักแรก..ชายที่นางคิดว่าทอดทิ้งนางอย่างไม่ใยดี แท้จริงทำทุกอย่างเพื่อนาง ...แม้แต่ชีวิตชายผู้นั้นเสียสละเพื่อนาง

.....นางได้แต่กล้ำกลืนฝืนยิ้มราวกับมีความสุขหากแท้จริงแล้วน้ำตาของนางนั้นมากกว่ามหานทีในคงคา 

....ช่วงสุดท้ายของชีวิตนางอธิษฐาน...หากนางย้อนเวลากลับไปได้..นางจะขอรักแค่ท่าน...มีห่างร้างรักท่านเช่นกาลนี้

......สิ้นคำอธิษฐานดวงจิตของหญิงงามยอดพธู โฉมสะคร่านงามล้มเมืองล่าลับจากโลกนี้ 

.............คำอธิษฐานที่....ของดวงจิตสุดท้ายของนางในภพนี้