[ Fic Attack on Titan ] • ∆ ความทรงจำสีจาง ∆ •

 ...ชีวิต...     

        ชีวิตคนเรานั้นแสนสั้น เพราะไม่รู้ว่าตอนไหนคือตอนที่ต้องอยู่หรือตอนที่ต้องไป ไม่รู้ว่าจะอยู่กับปัจจุบันได้นานแค่ไหน ไม่รู้ว่าอนาคตจะเป็นยังไง เพราะไม่รู้ก็เลยมักจะตั้งคำถามอยู่ตลอด ว่าจะอยู่ได้นานเท่าไร จะอยู่กับคนที่รักอีกสักกี่นาที ทำไมกันนะ ทำไม...

        ครั้งหนึ่งเอลเดียเคยยิ่งใหญ่เพราะมีกองกำลังมากมายและแข็งแกร่งสิ่งที่ประเทศอื่นๆไม่มีและไม่สามารถมีได้กองกำลังอันแข็งแกร่ง 'ไททัน ' ไม่มีประเทศใดที่จะสามารถทำลายพวกเขาได้ พระราชาฟริทซ์องค์แรกเป็นคนมักใหญ่ใฝ่สูงอยากได้สิ่งใดตนต้องได้มันมา ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง

        นานนับหลายพันปีชาวเอลเดียก่อสงคราม สร้างศัตรูไว้มากมาย ขยายอาณาเขตความเจริญรุ่งเรืองให้แก่เอลเดียและสร้างความเจ็บแค้นไปทุกหนแห่งโดยเฉพาะอย่างยิ่งชาวมาเลย์ แต่เพราะไร้อาวุธที่จะต่อกรกับไททันจึงทำให้ผู้คนมากมายต่างพากันล้มตายจาก เป็นเวลาถึงสองพันปี

        ยูมีร์ ฟริทซ์ เด็กหญิงที่น่าสงสารต้องมารับกรรมในสิ่งตนนั้นไม่ได้ทำ เพียงเพราะเธอเด็กที่ไม่มีทางสู้ ต้องกลายเป็นเครื่องมือสังหาร หญิงบำเรอให้ชายแก่รุ่นพ่อ จนตั้งท้องให้กำเนิดบุตรสาว 3 คน มาเรีย โรเซ่และซีนา

         หลังจากสิบสามปีที่ยูมีร์ถือครองพลังไททันเป็นเวลานานเธอก็ได้ตายลงจากการที่ปกป้องราชาจากการลอบสังหาร ราชาฟริทซ์สั่งบุตรสาวทั้งสามให้กินแม่ของตนเองเพื่อรักษาพลังไททันเอาไว้ 

        แต่เพราะยูมีร์เสียชีวิตเป็นเวลานานบวกกับการต้องเตรียมพิธีกรรมให้บุตรสาวทั้งสามนั้นกลืนกินพลังของอันยิ่งใหญ่ของมารดา ทำซ้ำแบบนี้จากการส่งต่อพลังจากรุ่นสู่รุ่น ฝังความคิดที่ว่า " ชีวิตของเจ้าคือของเอลเดีย เจ้าคือทาสผู้สวามิภักดิ์ของราชา "

        เวลาผันเปลี่ยนพลังไททันได้ส่งต่อกันไปมาอย่างไม่มีที่สิ้นสุด สุดท้ายเอลเดียก็ต้องสูญเสียขุมพลังอำนาจอันยิ่งใหญ่ให้ศัตรูคู่อาฆาต 'มาเลย์' 

     7 ใน 10 ตกไปอยู่ในมือมาเลย์ 2 ใน 3 หายสาบสูญอย่างปริศนา และอีกหนึ่งยังคงอยู่ในมือของเอลเดีย ความกระหายอำนาจมักไม่เข้าใครออกใคร หากทำทุกอย่างแล้วนำมาซึ่งอำนาจก็คงไม่มีคนโง่ผู้ใดปล่อยลอยให้มันหลุดมือเป็นแน่...

แม้เวลาจะผันเปลี่ยนไปนานเท่าใดพลังไททันส่วนหนึ่งในตัวยูมีร์ถูกฉีกออกไปหนึ่งส่วนแล้ว การสุ่มเลือกส่งพลังให้เด็กสักคนในการส่งพลังไปให้เด็กทารกเพศหญิงแรกเกิดที่ลืมตาดูโลกเป็นครั้งแรกให้กับเธอพร้อมกับข้อความขอร้องอ้อนวอนที่มาจากก้นบึงของจิตใจที่แตกสลายของตนเอง โดยที่ไม่มีใครล้วงรู้แม้แต่ราชาหรือบุตรสาวทั้งสามของเธอ เธอเชื่อว่าพลังที่ถูกส่งออกไปนั้นจะต้องทำให้โลกที่แสนโสโครก โสมมนั้นน่าอยู่ยิ่งขึ้นและเธอเชื่อว่าคำอ้อนวอนของเธอจะต้องทำให้เด็กหญิงกลายเป็นคนที่แข็งแกร่งไร้ใครเทียมทาน จิตใจอันดีงามจะต้องชนะใจผู้คนที่เห็นแต่เธอก็หวังเล็กๆว่าเด็กหญิงจะมีชีวิตที่ดีกว่าเธอมากกว่าตอนนี้หรือตอนไหนก็ตามและชื่อของเด็กหญิงที่จะมาเป็นคนเปลี่ยนโลกใบนี้คือ...

...

" ..ม..แม่..หนูค..วรทำ..ยังไงด..ดี "

" ได้โปรด..ช่วยอยู่ให้ห่างจากฉัน "

" ยิ่งรัก ยิ่งผูกผัน มันก็ยิ่งเจ็บปวดมาก "

" ไม่เข้าใจหรือยังไงกันหะ! ว่าให้อยู่ให้ห่างจากฉันไม่งั้น..ไม่งั้นพวกนายทุกคนจะต้องตายเพราะฉันนะ! " 

×××

Hello ทุกคนมาเปิดเรื่องใหม่อีกครั้งหลังจากทีเปิดเรื่องเก่าและดองมันไว้เกือบปีหรือสอง แต่ที่มาเปิดเรื่องใหม่คือไอเดียมันพุ่งปรู๊ดเข้ามาในหัวเลยก็แบบมันก็ต้องปลดปล่อยมันออกมา555

เนื่องจากเป็นการเปิดเรื่องอีกครั้งหลังจากหายไปนานก็อาจจะมีความผิดพลาดหรือยังไงก็ต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะจ๊ะ

พบกันตอนหน้านะทุกคนและสุขสันต์วันตรุษจีนด้วยน้าขอให้ทุกคนมีแต่ความสุขมั่งคั่งมั่งมีนะจ๊ะทุกคน

Bye-bye

จุ๊บๆ