มักหลาย อ้ายฝรั่ง (1)

เมื่อสาวบ้านนา ผู้มีฝีปากเป็นอาวุธคู่กาย ได้สัมผัสกับคำว่า "ต้องหนี"

เป็นครั้งแรกในชีวิต ความม่วน และความจัญไรทั้งหลายจึงเกิดขึ้น 

หลังจากที่ลั่นวาจาว่าจะหาผัวฝรั่ง  เพียงเพราะประชดรักเก่าที่ทิ้งเธอไป  แต่ใครเล่าจะคิด! ว่าเหล้าขาวกับหมอลำซิ่งในวันนั้น จะทำให้เธอได้พบกับ

'พ่อหนุ่มหัวขาวตาแมวเป้า' 

บุคคลอับโชคแห่งปี และเป็นคนเดียวที่จะเข้ามาเปลี่ยนเธอ  แบบที่ไม่เคยมีใครทำได้

 รับประกันความม่วน ความฮา และตำนานบทใหม่ที่เธอจะสรรหาสร้างขึ้น...

น้ำผึ้ง

"อิหวึ่ง" นามที่เพื่อนกล่าวขาน  ซน หัวดื้อ และไม่ยอมคน ไม่กลัวใครหน้าไหนยกเว้นผู้ชายที่ชื่อ 'มาร์ติน'

ฉายา เครื่องด่าเคลื่อนที่ สโลแกน... ด่าซะด่าซาย... 

"เฮือนมึงบ่มีหม่องให้ขี้บ้อ มาขี้ใส่ใจกูคักแท้วะ"

"คั่นกูได้ซังกูซังฮอดหญ้าหน้าเฮือนมันพุ้น ถ้าเบิ่งเด้อ กูสิเอาผัวฝรั่งมาเหยียบแกนดังแหมบๆมันนั่น "

มาร์ติน

หนุ่มลูกครึ่ง ตาสีน้ำข้าว สูง ขาว บรรพบุรุษศูนย์รวมความหล่อ 

พูดไม่เก่ง แต่กวนประสาทที่หนึ่ง  แรกๆร้องขอ หลังๆขอร้อง

"อือ" เท่ากับ "ไม่"  

"อือ"

"อะไรคือเซิง?"

Sun Su

:

ก่อนอื่นไรท์ต้องบอกเลยว่านิยายเรื่องนี้เป็นนิยายอีสานฟิลกู๊ดเรื่องแรกที่ไรท์แต่งขึ้น  เปิดประสบการใหม่แบบสุดๆ นางเอกเรื่องนี้ไรท์ขอสปอยล์ก่อนเลยว่าไม่เหมือนนางเอก โบ๊ะบ๊ะ บ้าบอจนอ่านไปอ่านจะกุมขมับไปด้วย555    ภาษาอาจจะแปลกประหลาด และหาสาระได้นิดหน่อย><เน้นอ่านเพื่อความบรรเทิง

และๆ เรื่องนี้ไรท์จะแปลเฉพาะบางคำที่เป็นคำศัพท์ท้องถิ่นที่เฉพาะจริงๆ จะแปลให้ท้ายตอนนะคะ แปลทั้งหมดไม่ไหวภาษาไทยไม่เเข็งเเรงค่ะ อิๆ^^

ฝากเอ็นดูลูกสาวลูกชายอีกคนของไรท์ด้วยนะคะ

คำเตือน

นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการของผู้แต่ง มีคำหยาบคายในบทสนทนาบางช่วงตอน เนื่องจากภาษาที่ใช้ส่วนใหญ่จะเป็นภาษาท้องถิ่น

ขอนักอ่านทุกท่านโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน 

ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.2537 ห้ามคัดลอก หรือดัดแปลงเนื้อหานิยายหรือนำไปเผยแพร่ โดยไม่ได้รับการยินยอมจากผู้แต่งซึ่งเป็นเจ้าของลิขสิทธิ์โดยเด็ดขาด มิเช่นนั้นจะถูกดำเนินคดีตามกฎหมาย