break the wall of the heart ทลายกำแพงหัวใจยัยจอมซึน

     “พวกมึงพรุ่งนี้มีกิจกรรมอะไรมั้ย” ฉันเอ่ยถามพวกมันที่นั่งกินข้าวบ้างมองผู้บ้าง

     “ไม่มีนะ”

     “มึงจะไปไหนวะ ให้พาไปปะ” มิ้นเอ่ยขึ้น

     “กูว่าจะไปหาหมอวะ รู้สึกไม่ค่อยสบาย”ฉันตอบออกไป พวกมันก็ทำหน้าตื่นตระหนกกันใหญ่เลย “ใจเย็นๆกูแค่ไปตรวจเฉยๆ รู้สึกแปลกๆอะ” ฉันตอบพวกมัน

     “อาการเป็นไงบอกหมอมาสิคะ” เอ๋ยพูดแซวๆ

     “ใจเต้นแรงแปลกๆ”

“อะนี่ไอ้บูม ของฝากมึง” ไอน็อตพูดจบมันก็ยื่นมือถือที่โชว์รูปเด็กผู้หญิงกลุ่มนึงที่ผมคุ้นๆ และผมก็จำได้แม่น แพมแพมเด็ผู้หญิงที่ทำให้ผมใจเต้นแรงอีกครั้ง

   “อะ เงียบ เงียบเลยครับเพื่อนผม เป็นไงมึงถูกใจปะ”

   “เอามาจากไหน” ผมถามมันทันที

   “เอ้าไอ้นี่มึงก็ดูสิเนี่ย เพจคณะเขาก็โชว์หลาขนาดนี้” มึงจะบอกว่าให้กูแหกตาดูก็พูดมาเถอะไอ้เพื่อนเวร ผมไม่ตอบอะไรอะนี่ไอ้บูม ของฝากมึง” ไอน็อตพูดจบมันก็ยื่นมือถือที่โชว์รูปเด็กผู้หญิงกลุ่มนึงที่ผมคุ้นๆ และผมก็จำได้แม่น แพมแพมเด็ผู้หญิงที่ทำให้ผมใจเต้นแรงอีกครั้ง

    “กูว่าดูรูปมันจะไปดีเท่าตัวจริงได้ไงวะ เอ้ายิ้ม ยิ้มเข้าไป” เป็นไอ้ไนท์ที่มันเอ่ยแซวจึงทำให้ผมรู้ว่าผมเผลอยิ้มให้น้อง

    “กูจอง ใครห้ามยุ่ง”