สวาทรักยอดดวงใจบอดี้การ์ด

                               เปิดเรื่อง31พฤษภาคม พ.ศ.2560 (รออัพ)

                                                             

                                  

                       " ทำไมนายถึงไม่บอกฉัน นายรู้อยู่เต็มอกว่าเรื่องมันเป็นยังไง นายยังจะปล่อยให้ฉันเป็นคนโง่งมอยู่อีกเหรอ ฮึก นายมันใจร้ายที่สุดเลยกิออร์กี้ ฮือ " มือเรียวบางระดมทุกตีจิกข่วนแผ่นอกกว้างเต็มแรงพอๆกับหยาดน้ำตาที่ไหลอาบแก้มนวล ร่างบางสั่นระริกด้วยความเสียใจ 

                        " แล้วจะให้ผมเอาสิทธิ์ที่ไหนไปบอกคุณหนูล่ะครับ ที่ผ่านมาคุณหนูก็เกลียดชังตั้งแง่หาเรื่องทะเลาะกับผมตลอด " บอดี้การ์ดหนุ่มตอบกลับเสียงสั่น ดวงตาสีฟ้าประดุจน้ำทะเลที่เคยว่างเปล่าเฉยชามาตลอดกำลังสั่นไหวด้วยความเจ็บปวดที่เกินจะทานทนไหว 

                         " สิทธิ์ที่ไหนงั้นเหรอ ฮึก นายจะถามหาสิทธิ์บ้าๆพวกนั้นทำไมในเมื่อฉันก็มีให้นายตลอด ฮึก นายนั่นแหละที่ไม่เคยจะรับรู้เลย ฮือ ไอ้คนใจร้าย นายมันไม่มีหัวใจ ฮือ " ในใจของคนฟังชาหนึบ กระแสความเจ็บปวดวิ่งวนผ่านร่างกายราวกับถูกควักหัวใจออกมากรีดเป็นริ้วๆแล้วเหยียบขยี้ซ้ำจนไม่มีชิ้นดี มันด้านชาไม่รู้สึกอะไรอีกต่อไปแล้ว ใคร ใครบอกว่าเขาไม่มีหัวใจ เขาก็คนธรรมดาที่รักได้เเละเจ็บเป็น แต่เขาช่างแตกต่างจากเธอเหลือเกิน เปรียบเสมือนเส้นขนานที่จะเคียงคู่กันไปแต่มิอาจมาบรรจบกันได้แม้เพียงวินาทีเดียว

                                                      .

                                                      .

                                                      .

                                                      .

                                                      .

                                                      .

                                                      .

                                                      .

                                                      .

                                                      .

                                                      .

                                                      .

                                                      .

                                                      .

                   " ผะ ผม ผมรัก คะ คุณหนูมาก ฮึ่ก นะครับ คะ คุณ คุณหนูหายโกรธ ผะ ผมแล้วใช่ไหม " เสียงทุ้มพยายามกลืนความเจ็บปวดลงไปในคอไม่ให้มันแสดงความอ่อนแอออกมาให้เขาดูน่าสมเพชไปมากกว่านี้ เขาต้องการจะบอกความจริงในส่วนลึกที่สุดในก้นบึ้งของหัวใจให้คนตรงหน้าได้รับรู้ก่อนที่จะไม่มีโอกาสได้บอก

                    " ฉันก็รักคุณ ฮึก ได้โปรดอย่าทำแบบนี้ ฮึก คุณกำลังจะทำให้ฉันใจขาดตาย ฮือ " เสียงหวานตอบกลับละล้ำละลักเจือสะอื้น น้ำใสๆหยดออกจากดวงตากลมโตแดงช้ำลงหลั่งรินอาบสองแก้มนวล

                    " งั้นเหรอ ระ ร้องไห้ทำไม ยะ ยัยตัวแสบ ชะ เช็ดน้ำตาออกสิ " มือสากหนาเปื้อนเลือดที่เคยอบอุ่นสำหรับหญิงสาวบัดนี้มันเย็นชืดราวกับน้ำแข็งยื่นมาเช็ดหยาดน้ำตาออกจากใบหน้าสวย 

                     " ฉะ ฉันเปล่าร้อง อดทนอีกนิดเดียวนะกิออร์กี้ อีกไม่นานเดี๋ยวพี่อเล็กซ์กับคีรีลล์ก็จะมาช่วยเราสองคนแล้ว " มือบางรีบปาดน้ำตาออกจากวงหน้า 

                     " ฟะ ฟังให้ดีนะครับ คะ คุณหนู ผะ ผม ผมรัก ฮึ่ก คุณ " บอดี้การ์ดหนุ่มจดจ้องใบหน้าสวยหวานของยอดดวงใจด้วยหัวใจที่ปวดร้าวราวกับจะจดจำไว้นานเท่านาน ก่อนเสียงสุดท้ายจะขาดหายไปพร้อมกับลมหายใจที่ล่องลอยไปไกลแสนไกลโดยไม่มีวันกลับมา

                      " ฮืออ กิออร์กี้ ฟื้นขึ้นมาสิ ได้ยินไหมว่าฉันรักคุณ ม่ายยย " 

                             

                                   

                                      

กิออร์กี้ เปตรอฟ

                  บอดี้การ์ดหนุ่มสุดหล่อจอมเถื่อนแต่แอบซื่อบื้อเรื่องความรัก คู่ปรับตลอดกาลของคุณหนูคนเล็กของบ้านตระกูลอีวารอฟสกี้อย่างตาเตียน่า บุคลิกนิ่งเงียบเคร่งขรึมอยู่ตลอดเวลา จึงทำให้ทุกการกระทำและความคิดต่างๆของบอดี้การ์ดหนุ่มเป็นสิ่งที่คาดเดาได้ยากไม่น้อยไปกว่าผู้เป็นนาย เรียกได้ว่ามีครบทุกอย่าง เก่งทั้งบู๊และบุ๋น แต่กลับต้องมาตกม้าตายเพราะผู้หญิงจอมวุ่นวายเพียงคนเดียว

                                     

ตาเตียน่า อีวารอฟสกี้

                  ทายาทคนเล็กสุดในบรรดาพี่น้องสี่คนของตระกูลอีวารอฟสกี้ สาวน้อยผู้งดงามที่เป็นดั่งองค์หญิงของบิดาและพี่ชายทั้งสามที่ทั้งรักทั้งหวงเเละทะนุถนอมเธอสุดชีวิตราวกับบุปผาชาติแสนเปราะบางที่ไม่อาจให้ใครแตะต้องได้ ด้วยความที่เป็นลูกสาวคนเล็กสุดที่ถูกตามใจจากคนในครอบครัวจึงทำให้เธอค่อนข้างจะเอาแต่ใจ จนวันหนึ่งชีวิตของเธอก็เปลี่ยนไปเมื่อนายบอดี้การ์ดมาดนิ่งจอมเย็นชาก้าวเข้ามาก่อกวนในหัวใจดวงน้อยไม่เว้นวัน

                              

                                                   คำเตือน

                     นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องแต่งที่เกิดการจินตาการอันบรรเจิดเลิศล้ำไปในทางสติแตกคนเขียนเอง หากซ้ำหรือพาดพิงถึงใครก็กราบขออภัยเป็นอย่างสูง 

                             

                                         

                               เพลงที่จะเอามาประกอบนิยายในมือถือของไรท์ที่ฟังประจำไรท์ว่าเพลงนี้มันเข้ากับเนื้อเรื่องที่สุดล่ะ ขอเอาหัวการันตีความคลาสสิคเลยค่ะรีด เสียบหูฟังทีไรท์ถึงกับเคลิ้ม อันที่จริงShayne Wardไม่ได้เป็นต้นฉบับหรอกค่ะ คนที่เป็นต้นฉบับตัวจริงถ้าไรท์จำไม่ผิดน่าจะเป็น Brian Mcnight แต่ไรท์ชอบVerของShayne Wardมากกว่า ไรท์ว่ามันฟังดูนุ่มนวลโรแมนติกดี