แอบรักรุ่นพี่.......จะมีสิทธ์มั้ย
อาซานากะ ยูเอะ สาวน้อยหน้าใสวัย16 หลงรักรุ่นพี่โทยะที่อยู่ชมรมบาส ถึงแม้จะเป็นรักข้างเดียวแต่เธอก็มีความสุขที่ได้อยู่ใกล้เขาคนที่เธอรักและไม่หวังสิ่งตอบแทนใดๆทั้งสิ้นในความคิดของเธอเขาอยู่สูงเกินไป ถ้าในวันหนึ่งวันที่เธอและเขาได้ใกล้ชิดกัน เธอจึงมีคว
ผู้เข้าชมรวม
2,691
ผู้เข้าชมเดือนนี้
3
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
1
เย็นวันพฤหัส ที่ 9 กุมภาพันธ์
ฉันยืนเซ็งอยู่หน้าตึกเรียน C หน้าหนาวแท้ๆฝนยังตกอีกนี่ถ้าฉันไม่โดดเวรตอนเช้าก็คงไม่ต้องมายืนรอให้ฝนหยุดตกก่อนกลับบ้านอย่างนี่หรอก แถมยังไม่เห็นรุ่นพี่โทยะทั้งวันอีก อูยทั้งหนาวทั้งเซ็ง เฮ่ย.....หมดอารมณ์จริงๆ ปัง!! เสียงปิดล็อคเกอร์ด้านหลัง นี่ยังมีคนที่ติดฝนเหมือนฉันด้วยเหรอ หน้าตาเป็นไงบ้างนะ ฉันหันไปมองคนที่กำลังเดินมาจากด้านหลัง โอ้แม่เจ้า รุ่นพี่โทยะ กรี้ดดด คงซ้อมเพลินจนลืมกลับบ้านแน่เลย ดีชะมัดติดฝนกันสองต่อสอง พรึ่บ!!!อ้าวมีร่มมาด้วยเหรอ ว้าโอกาสที่จะได้อยู่กันสองคน ชวดเลย ถ้ารุ่นพี่ชวนกลับด้วยก็ดีสิ
เอ้อฉันนี่ก็คิดฝุ้งซ่านอยู่ได้รุ่นพี่เขาไม่ได้ร็จักเราสักกะหน่อยจะชวนกลับด้วยกันได้ไง
นี่เธอ กลับ....ด้วยกันมั้ย? ฉันมองซ้ายขวาก็ไม่มีใคร ก่อนจะชี้นิ้วมาที่ตัวเองเพราะไม่แน่ใจว่ารุ่นพี่ชวนฉันรึเปล่า
ก็เธอนั่นแหละ ไม่มีใครอื่นอีกแล้ว ฉันทำหน้าลังเลรุ่นพี่จึงเดินมาลากฉันให้เข้าร่มกลับด้วยกัน
เอ่อต้องขอโทษด้วยนะค่ะ ที่รบกวนเข้ามาในร่มด้วย
ไม่เป็นไร เพื่อนมนุษย์ด้วยกัน ยังไงก็ต้องช่วยเหลือกัน ว้าว มีน้ำใจมากๆเลย
...แล้วทำไมวันนี้พี่ถึงกลับช้านักล่ะ
หึ..ฉันเหรอ?....ซ้อมบาสเพลินไปหน่อยเลยกลับช้านะ ร็ตัวอีกทีฝนก็ตกแล้ว ฉันพยักหน้ารับอย่างเข้าใจ อูยรูสึกวันนี้หัวใจฉันเต้นแรงผิดปกติแฮะ สงสัยเพราะได้อยู่ร่มเดียวกับรุ่นพี่แน่เลย ฮิ ยิ่งดูยิ่งน่ารัก
เออใช่สิ เธอชื่อยูเอะใช่มั้ย? ว้าวรู้จักชื่อเราด้วย
ค่ะ
ฉันเคยเห็นเธอมาหาเพื่อนที่ชมรมบ่อยนะ
ฉันก็รูจักพี่นะค่ะ
..รู้จักด้วยเหรอ?
รู้สิพี่นะชื่อโทยะใช่มั้ยล่ะ?
ถูกเผงเลย แล้วยังเป็นคนที่ฉันชอบด้วย ฮิฮิ
เธอนะ ขึ้นรถไฟสายเดียวกับฉันอยู่แล้ว แค่ให้ติดร่มมาด้วยไม่เห็นจะเสียหายตรงไหนเลย
ว้าได้คุยนิดเดียวเองต้องลงซะแล้ว
อะร่ม
...
ก็ตอนนี้ฝนยังไม่หยุดเลย ยูเอะเอาร่มพี่ไปใช้ก่อนก็ได้นะ ฮ้า
ไม่เป็นไรค่ะบ้านอยู่ใกล้แค่นี้เอง
บอกให้เอาไปใช้ก็เอาไปเถอะน่า
อ๊ะเดี๋ยว.... ไม่ทันอีกแล้ว เอ๊ะเมื่อกี้รุ่นพี่หน้าแดงด้วยนี่นา ฉันเดินกางร่มด้วยอารมณ์ดีเป็นพิเศษแม้ว่าฤดูหนาวจะมีฝนตกแต่ฉันก็รู้สึกว่าร่างกายฉันร้อนผ่าวผิดปกติมาก ฮิฮิ ทำไมรู้สึกอบอุ่นแบบนี้น้า......
2
ฮัดเช้ยย อูย มีหวังเป็นหวัดแน่เลย อ๊ะ ผ้าพันคออุ่นๆคล้องอยู่ที่คอฉัน ระ รุ่นพี่โทยะ
พันไว้สะจะได้ไม่เป็นหวัด
ไม่เป็นไรค่ะ เกรงใจ ฉันยื่นผ้าพันคอคืนให้แต่พี่เขาก็ปฏิเสธที่จะรับคืนอยู่ดี
พันไว้เถอะน่าพี่ไม่เป้นหรอก
งั้นเอาถุงมือนี่ไปก็ได้ค่ะ พี่ต้องซ้อมเช้าอยู่แล้วใส่ไว้ถือเป็นการแลกเปลี่ยนด้วย
แล้วยูเอะไม่เย็นมือเหรอ??
..เอ่อ..ไม่หรอกค่ะพี่ใส่เถอะค่ะ
เอางั้นเหรอ
ค่ะ อือจริงสิฉันเอาร่มมาคืนพี่เขาด้วย
พี่ค่ะ ฉันเอาร่มเมื่อวานมาคืนค่ะ
อืม...ไม่เป็นไรหรอกพี่เต็มใจให้ยืม เอ๊ะร่มก็คืนให้แล้วทำไมไม่ปล่อยมือฉันล่ะ ฉันมองมือตัวเองที่รุ่นพี่จับ ชักเขินแฮะ
ยูเอะมือเย็นพี่เลยจับไว้ไง
....
ไปโรงเรียนกันเถอะ ว้าย เดินจูงมือไปโรงเรียน โอ้แม่เจ้า ลูกเขินเหลือเกิน
อ้อ โทษทีงั้น...พี่ไปนะ กรี้ดดดด นี่หน้าฉันจะแดงเป็นลูกตึงลึงไหมเนี่ย เขินๆแฮะ
ยูเอะ......
ไฮ่ เพื่อนเลิฟ
หวัดดี วันนี้ไม่ไปดูแลการซ้อมเหรอ??
ไม่ล่ะ วันนี้ฉันจะมาปรึกษาเธอเรื่องวาเลนไทด์ โอ๊ะ จริงสิ วันนี้ก็ 10 กุมภาพันธ์ อาทิตย์หน้าก็วาเลนไทด์แล้ว เราจะให้อะไรรุ่นพี่ดีนะ แต่รุ่นพี่เป็นคนป๊อบ แล้วจะรับของเราไหมนะ
นี่ ฉันได้ยินทาเกะบอกว่ารุ่นพี่โทยะมีคนที่ชอบด้วยล่ะ
หา
ไม่ต้องทำหน้าเศร้าขนาดนั้นก็ได้ยังฉันก็ยังช่วยเธอลุ้นอยู่ดี
หลังจากที่วันนี้ฉันไม่มีกะจิตกะใจที่จะเรียน ฉันก็ต้องเดินคอตกกลับบ้านคนเดียว เพราะอามิต้องไปช่วยงานชมรมคนไม่มีชมรมอย่างฉันจึงต้องกลับบ้านคนเดียว
อ๊ะรุ่นพี่โทยะ คุยกับหญิง โห สวยบาดตาอีกตะหาก คงเป็นคนที่พี่เขาชอบสินะ เฮ้ยเห็นแล้วยิ่งกลุ้มเข้าไปใหญ่
ยูเอะ
เอ่อ
จะกลับแล้สใช่มั้ย?
....
งั้นดีเลยเดี๋ยวพี่ไปส่งนะ
เอ่อ...
ไปกันเถอะ ว้าย รุ่นพี่จูงมือฉันแบบนี้แฟนพี่ไม่ว่าเหรอ
เฮ้ยเดินผ่านร้านขายขนมหน้าสถานีรถไฟ ช่างมีแต่ช็อกโกแลตกับคุกกี้ที่วางขายได้ล่อตาล่อใจ
เอะ .....ยูเอะ
อ๊ะ...ค่ะมีอะไรรึเปล่าคะ??
พี่ถามว่ายูเอะมีคนที่จะเอาช็อกโกแลตปให้รึยัง?? อ้อยังเลยถ้าจะให้ก็คงเป็นพี่นี่แหละ
ไม่มีหรอกค่ะ
จริงงะ อือ แล้วทำไมถึงตาโตอย่างนั้นด้วยเล่า
แล้วพี่ถามทำไม?? ว้าก ฉันนี่ก็แปลก พี่เขาคงอยากได้ของฉันตายล่ะ ไม่ไม่ คิดเองเออเองอีกแล้วฉัน
...นี่แล้วยูเอะชอบสัญญาลักษณ์รูปอะไรที่สุดละ
ทำไมถึงชอบไวโอลินล่ะ?? อืมมมมทำไมนะ
ก็....พอดีที่บ้านพ่อเป็นนักไวโอลินเลยชอบรูปไวโอลินนะ ฉันนี่ก็ตอบมั่วเป็นเหมือนกันนะ แต่ก็ชอบรูปไวโอลินจริงๆแหละ
แต่พี่ชอบรูปดาวนะน่ารักดี
เฮ้ยยย ถึงสักที ฉันนี่ไม่ไหวจริงๆทั้งที่ได้กลับบ้านพร้อมคนที่ชอบต่ดันทำหน้าบึ้งไม่พอใจอีก ไม่ใช่บึ้งแต่ฉันรู้สึก ไม่มีหวังเลย อยากเป็นแฟนรุ่นพี่จังงงง
ยูเอะระวัง
ไม่เป็นไรมากใช่มั้ย??
...
เห็นหน้าตาไม่ดีเลยตามมาส่ง อ้อ กะจะถามว่าตามมาไม
เอ่อ...ขอบคุณพี่ที่ช่วยเมื่อกี้นี้ด้วยค่ะ
ไม่เป็นไรคนกันเอง เฮ้ยย ยิ่งมาส่งแบบนี้มันยิ่งทำให้เราคาดหวังกะพี่เขามากเลย (ไม่รุ้จะคุยอะไรด้วย)
อ้าวถึงแล้วเหรอ?? รุ่นพี่ถามฉันเมื่อมาหยุดอยู่หน้าบ้าน
ค่ะ ขอบคุณพี่มากนะค่ะที่มาส่ง
ไม่เป็นไรเข้าบ้านเถอะ อากาศหนาวเดี๋ยวเป็นหวัด ฉันยิ้มให้พี่เขาก่อนจะเดินเข้าบ้านเหมือนคนหมดอาลัยตายอยาก ทำไมวันนี้ฉันถึงได้รู้สึกหดหู่แบบนี้นะ ฉันเป็นอะไรไปเนี่ย
3
เฮ้ยช่วงวันหยุดนี้ช่างน่าเบื่อเสียจริง พ่อกับแม่ก็ไม่อยู่ ไม่รู้จะไปฮันนีมูนทำไมนะ เมื่อวานอามิก็โทมาเล่าเรื่องที่ทะเลาะกับแฟน ก็แค่นมเปรี้ยวกับชานมอันไหนอร่อยกว่าแค่นี้ก็ทะเลาะกันด้วย
กริ้งงงงงงงง กริ้งงงงงง
สวัสดีค่ะบ้านอาซานากะค่ะ ฉันกรอกสายลงไปที่โทรศัพท์
ยูเอะ....ฉันตัดสินใจแล้วฉันจะทำเค้กช็อกโกแล็ตคืนดีกับทาเกะจังเธอต้องช่วยฉัน้า.... โอย แค่นี้ทำไมต้องตะโกนใส่โทรศัพท์ด้วยนะ ยัยอามิบ้าจะให้ฉันหูหนวกรึไงเดี๋ยวไม่ช่วยซะเลยนิ
เธอต้องมาบ้านฉันนะยูเอะ เฮ้ยย ฉัน ก็ดีกว่าอยู่บ้านอย่างหดฮู่ล่ะนะ
ก็ได้....งั้นอีก 30 นาทีฉันจะไปหาเธอที่บ้านละกัน
ขอบใจมากเพื่อนเลิฟ
ยะ
เฮ้ย.... แล้วฉันจะไปช่วยอามิยังไงเนี่ย ถ้ายัยนั่นไม่ทันได้ซื้อวัสดุที่จะใช้ทำมา ลืมถามซะด้วยสิว่าเตรียมไว้รึเปล่า แกร๊ก ฉันปิดประตูก่อนจะเดินอย่งเซ็ง คิดเลยไปเรื่องรุ่นพี่มีแฟนฉันยิ่งกลุ้มกว่าเดิมอีก นี่ฉันเป็นอะไรไปนะ
ยูเอะ รุ่นพี่
มาทำอะไรแถวนี้ค่ะ
มาด้วยกันหน่อยสิ ฉันกับรุ่นพี่เดินไปคุยกันที่สวนสาธารณะใกล้สถานีรถไฟ
เรื่องแค่นี้เอง ช่วยบอกพี่ทาเกะด้วยนะค่ะว่าไม่ต้องห่วง เดี๋ยวจะช่วยพูดกะอามิให้
เฮ่ย .... ไดยินยูเอะบอกว่าจะช่วยพี่ก็ดีใจ เพื่อนพี่มันขี้งอนก็อย่างนี้แหละ ฮิฮิๆ
งั้นขฮตัวก่อนแล้วกันนะค่ะ พอดีว่าจะไปบ้านอามิ
งั้นเดี๋ยวไปเป็นเพื่อนนะ
อุ๊ยไม่ต้องหรอกค่ะ ฉันบอกปัด เพราะถ้าขืนไปมีหวังคนแถวบ้านยัยอามิลืมเป็นปีแน่ๆ แถวนั้นยิ่งขาเม้าเยอะด้วย
แกร็ก
ยูเอะ...ฉันกำลังเตรียมอุปกรณ์รอพอดี เฮ่ยย นึกว่ายังไม่ได้เตรียมอะไรซะอีก อามินี่ช่างโชคดีจริง มีคนที่รักและห่วงใยด้วย แล้วเราจะคิดภาพตัวเองกับรุ่นพี่ทำไมนะ เขามีคนที่ชอบอยู่แล้ว ออกไปๆ
นี่ยูเอะก็ต้องทำเค้กของตัวเองนะ
ทำไมล่ะ??
ก็ที่โรงเรียนเขาลือกันว่าคนที่ทำเค้กให้พี่โทยะแล้วพี่เขารับนะจะได้เป็นแฟนกะพี่เขาด้วยล่ะ โหขนาดนั้นเชียว อ๊ะ แต่พี่เขาต้องรับแต่ของพี่สาวตาโตสวยบาดตาคนนั้นแน่ๆ แต่ก็ทำจนได้นะฉัน หนึ่งชั่วโมงต่อมา
โห..ยูเอะ ทำเค้กช็อกโกแลตรูปดาวสวยจัง ฮิๆ ไม่บอกหรอกว่าเวลาทำฉันคิดถึงหน้ารุ่นพี่ด้วยมันจึงออกมาได้สวย
แล้วอามิล่ะ??
ฉันทำรูปหัวใจ
ฮัดเช้ยยย โธ่ไม่น่าลืมผ้าพันคอเลย (ลงมาจากรถไฟถึงได้คิดออก) วันนี้หนาวกว่าวันก่อนอีก ฉันยื่นร่มให้รุ่นพี่แน่นอนเพราะแต่ล่ะขั้นตอนฉันใส่ความรักที่มีต่อทาเกะลงไปด้วย แหวะ ความรักช่างโอเวอร์จริงๆเพื่อนฉัน
ว้าย เย็นมากแล้วกลับดีกว่า
งั้นฉันกลับล่ะอามิ
ยูเอะ
หืมม
พรุ่งนี้ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นฉันจะอยู่ข้างเธอเสมอนะ พูดอะไรเนี่ยแต่ช่างเถอะรีบกลับบ้านดีกว่าเพราะอีกเดี๋ยวพ่อกับแม่ก็จะกลับจากฮันนีมูนแล้ว
อืมม สวยเหมือนกันี่4
ว้าววันนี้เป็นวันวาเลนไทด์แล้วสินะ ฉันมองกล่องของขวัญที่ข้างในมีเค้กช็อกโกแลตรูปดาว ก็อดใจเต้นไม่ได้ ถ้ารุ่นพี่ไม่รับของฉันจะทำไงดี ก็แน่สิ พี่เขาจะมารับของเราทำไม พี่เขาไม่ได้ชอบเราสักกะหน่อย แต่ถ้าไม่เสี่ยงเราจะรู้เหรอ
ฉันเดินมุ่งมั่นไปที่ล็อกเกอร์ของรุ่นพี่โทยะ ก่อนจะแนบจดหมายเข้าไปในล็อกเกอร์ เฮ่ยย คิดไปคิดมาฉันนี่ก็ทำอะไรบ้าๆเหมือนกันนะ
ยูเอะ แฮปปี้เบิร์ดเดย์ อามิกับทาเกะ(ที่คืนดีกัน)ยื่นกล่องของขวัญให้ฉัน
อย่าทำหน้าแบบนั้นสิ วันนี้วันเกิดเธอไม่ใช่เหรอ?? ทาเกะที่เตือนสติทำให้ฉันนึกได้ โอ...วันนี้วันเกิดฉันนี่นา
หลังเลิกเรียนฉันกับทาเกะกะว่าจะไปฉลองที่บ้านเธอ
ใช่ได้ยินว่าพ่อกับแม่ยูเอะเลื่อนกำหนดกลับวันนี้ พี่อยากคุยกับท่านอีก
ได้สิ
งั้นเย็นนี้เจอกันนะ อามิบอกก่อนที่จะคล้องแขนทาเกะไปหาที่จู๋จี๋กัน สองคนนี้บทจะดีก็ดีบทจะงอนก็งอน
อรุณสวัส ยูเอะ
อ๊ะรุ่นพี่...อรุณสวัสค่ะ
กรี้ดดดด รุ่นพี่โทยะ พวกเรามีช็อกโกแลตมาให้ค่ะรับของพวกเราด้วยนะค่ะ โธ่ผู้หญิงพวกนี้ เราอดเข้าใกล้พี่เขาเลย แต่ช่างเถอะยังไงเราก็นัดพี่เขาทางจดหมายแล้วนี่ ถึงจะได้รับคำตอบยังไงเราก็ต้องทำใจล่ะ
อ๊ะยูเอะ...รู้ยังพี่โทยะเค้าปฏิเสธช็อกโกแลตจากพวกผู้หญิงที่ปลื้มเขาหมดเลย โห แล้วฉันจะกล้าหพี่เขามั้ยเนี่ย
แต่ยูเอะไม่ต้องท้อนะฉันเชียร์ยูเอะเต็มที่เลย
นี่เห็นพี่เขาอยู่แถวไหนเหรอ?? ฉันถามอามิที่นั่งทานข้าวเที่ยงอย่างสบายใจ
เห็นอยู่แถวๆตึก
ขอบใจนะ
สู้เขานะเพื่อน ฉันวิ่งมาทางตึก
โทยะรับช็อกโกแลตของเราด้วยนะเราทำสุดฝีมือเลย เอ๊ะ สาวที่สวยบาดตาคนนั้นนี่ รุ่นพี่อย่ารับได้มั้ยคะ ได้โปรด
ขอบใจนะ ไม่อยากฟัง ไม่อยากฟังว่ารุ่นพี่จะรับผู้หญิงคนนั้นเป็นแฟน ไม่ฟังแล้ว ฮือๆๆๆๆ
ไม่อยากมองหน้าใครทั้งนั้น ความผิดหวังมันเป็นอย่างนี้เหรอ ไม่อยากมีความรักเลย ฮือๆๆๆๆๆๆ ตื้ดด
ฮัลโหล
ยูเอะกลับบ้านเดี๋ยวนี้นะ พวกฉันรอเธอนานแล้ว อามิ กี่โมงแล้วเนี่ย ฉันมองท้องฟ้าที่มืดแล้วเม็ดขาวๆก็กำลังลอยลงมาช้าๆ ตายล่ะ หกโมงครึ่งแล้ว อ๊ะ พี่โทยะ ไม่พี่เขาคงไม่เฆ้นจดหมายหรอกเพราะพี่เขารับสาวสวยคนนั้นเป็นแฟนแล้ว กลับดีกว่า วันนี้โดดเรียนมาเยอะแล้ว
อา....หิมะที่ตกช้าๆนี่คงกำลังคิดปลอบใจฉันอยู่สินะ ช่างสวยงามแต่เป็นอะไรที่ทำให้ความรู้สึกฉันเศร้าเหลือเกิน
ว้าว....สวยเหมือนปีกนางฟ้าที่กำลังร่วงเลย แน่ใจนะฉันว่าเป็นคำเปรียบเทียบ กลับดีกว่าประตูโรงเรียนใกล้ปิดแล้ว หิมะนี่เล่นเอาฉันหนาวกว่าเดิมอีก อ๊ะรุ่นพี่โทยะ ถือกล่องของขวัญที่ผู้หญิงคนนั้นให้ไว้ด้วย ไม่อยากเจอเลย แง้ๆๆๆ ไม่อยากยอมรับความพ่ายแพ้
ยูเอะเดี๋ยวสิ ฉันไม่อยากให้พี่เขาเห็นหน้าเลย น้ำตาฉันทำไมมันไหลง่ายอย่างนี้นะ
เอ่อ...มีอะไรเหรอค่ะ??
เด็กบ้า
ขอโทษค่ะ......ฉัน...ไม่นึกว่ารุ่นพี่จะรอ....แต่ฉันมีสิ่งหนึ่งที่อยากให้รุ่นพี่ ฉันยื่นช็อกโกแลตออกมาจากกระเป๋าให้พี่เขา แม้นจะถูกปฏิเสธก็ตามที
ฉันรู้ว่ารุ่นพี่รับของคนอื่นแล้ว แต่ฉันก็อยากให้พี่รับช็อกโกแลตจากฉัน ไว้ให้ฉันเดินไปให้พ้นแล้วพี่จะทิ้งมันก็ได้ ฉันยัดกล่องเค้กช็อกโกแลตใส่มือรุ่นพี่ก่อนจะเดินหนีไป หมับ ระรุ่นพี่ ทำไมต้องให้ความหวังเราด้วย ฮือๆๆ ไม่รักแล้วมาจับมือฉันทำไม
พี่มีเรื่องอยากบอกยูเอะ หา เรื่องอะไร ต้องเป็นเรื่องที่จะปฏิเสธแน่เลย
พี่ชอบผู้หญิงคนนึง เขามักจะมาที่ชมรมบ่อยๆ เป็นเด็ก ม.4 ที่น่ารักมากๆ ทุกๆครั้งที่เขามาชมรมพี่จะรู้สึกมีกำลังใจเสมอ ฮือๆๆๆๆ ไม่อยากฟังเลย
.....แต่โชคชะตาก็เข้าข้าง ที่ทำให้พี่ได้กลับบ้านพร้อมเธอ และได้อยู่ใกล้กันบ่อยๆ ทำให้พี่มีความหวังที่อยากจะได้ผู้หญิงคนนั้นมาเป็นคนรู้ใจ ไม่อยากฟังแล้ว......
พี่ชอบเธอ....ยูเอะ หะ...หา รุ่นพี่
แล้วฉันจะกล้าให้มั้ยนะ อ๊ะที่จดหมาย....ลืมเขียนชื่อ... ช่างคงต้องเอาไปให้ตัวต่อตัวแล้วสิ ช่างเถอะเรากล้ายอมรับความจริงอยู่แล้วDนะD ช่างโชคดีจริงๆพี่เขายืนอยู่ข้างหน้า ~~~ ตื้ดดด โทรศัพท์ในกระเป๋าที่สันทำให้ฉันรู้สึกตัว !!!..เขียนนัดว่าเจอหันหลังเลิกเรียนแล้วทำไมมาเอาตอนประตูโรงเรียนจะปิดเนี่ย รู้ไหมว่ามันหนาวนะ รุ่นพี่โทยะ ทั้งที่รู้ว่ามันหนาวแล้วจะรอทำไม ไม่รู้รึไงมันเหมือนทำให้เรามีความหวังลมๆแล้งๆแล้วนี่ก็......
ไม่ใช่กล่องที่พี่คนสวยให้ช็อกโกแลตเหรอค่ะ??
พี่คนสวย??
ก็คนที่คุยกับพี่เมื่อวันก่อนไง
ฮะ...ฮ่าๆๆๆ หัวเราะทำไมเนี่ย
นั่นะพี่ปฏิเสธไปแล้ว เพราะพี่.....อยากได้ช็อกโกแลตที่ยูเอะทำไงล่ะ หา
ทำไมรู้ล่ะว่าทำเอง??
ทาเกะเล่าให้ฟังนะ ขี้โกงนี่ โธ่
แล้วไม่แกะของขวัญที่ให้เหรอ??
เออจริงสิ.....พี่รู้ได้ไงว่าฉันเกิดเดือนไหน?
ถ้าเกี่ยวกับสิ่งที่ยูเอะชอบ....พี่สนใจทั้งนั้นแหละ
บ้า ฉันแกะกล่องของขวัญก็อยากกรี้ดดด ก็ในนั้นเป็นไวโอลิน ที่ข้างในมีหิมะจำลอง ที่ตกลงมากลางคู่รักที่กำลังกอดกัน น่ารักมากเลย
นี่หลังจากนี้...ให้พี่ไปบ้านเธอด้วยได้ไหม?
....
พี่อยากร่วมวันเกิดกับพวกทาเกะด้วย
แน่ใจเหรอ? ฉันถามรุ่นพี่ เพราะกลัวว่าพวกนั้นจะแกล้งอะไรที่ไม่ดี
แน่ใจสิ รุ่นพี่กระซิบบอก โอ้ย ทำไมมันรู้สึกอบอุ่นมากอย่างนี้นะ
หลังจากที่ลงรถไฟมาถึงบ้านฉัน ฉันก็ยังรู้สึกเหมือนฝันอยู่ดี
พี่แน่ใจเหรอว่าจะเข้าไปข้างในจริงๆ
แน่ใจสิ.....ทำไมเหรอ
เอ่อ...เปล่าค่ะ แค่คิดว่าตัวเองกำลังฝันไปรึเปล่า
ไม่ได้ฝันหรอก ว้าย รุ่นพี่จุ๊บแก้มก่อนจะจูงมือฉันเข้าไปข้างในบ้านพร้อมกัน
โหยูเอะเธอควงพี่โทยะมาด้วย อามิพูดดังทำไม
หานี่แฟนลูกเหรอ?
แหมคุณก็
งั้นถือเป็นการฉลองนะ ช่วยจุ๊บกันให้พ่อดุหน่อยสิ
พ่อบ้า ฮ่าๆๆๆๆๆๆ รู้สึกเหมือนว่าข้างในจะวุ่นๆแต่ในวันนี้ฉันก็มีความสุขค่ะ สุขมากด้วย
จบแล้วจ้า
เป็นแฟนกับพี่ได้ไหม?? นี่ฉันฝันไปรึเปล่าHappy birth day ยูเอะ หากล่องนี่Happy birth day ยูเอะ เสียงจากข้างในบ้างดังอย่างครึกครื้น
ผลงานอื่นๆ ของ ชินจู ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ ชินจู
ความคิดเห็น