จักวาลและการกลับมาพบใหม่

ข้อมูลเบื้องต้น

สวัสดีครับผมเคยได้เขียนเรื่องสั้นไว้เรื่องหนึ่งและผมอยากลองให้ทุกท่านที่อ่านลองอ่านเผื่อจะมีใครชอบบ้างครับ อาจจะพิมพ์ผิดและพิมพ์ตกไปบ้าง ขอประทานโทษล่วงหน้าครับ ขอบคุณครับ

     1.

เธอตายจากคุณไปแล้วเป็นเวลา 1 วัน ในนาทีแรกหลังจากเธอตายคุณไม่รู้สึกเสียใจเลยแม้แต่น้อย คุณไม่รู้ว่าตัวคุณเองรักเธอจริงๆหรือเปล่า คุณคิดว่าคุณหมดรักเธอแล้ว แต่คุณไม่สามารถบอกเลิกเธอได้ด้วยเหตุผลบางอย่างที่คุณเองก็ไม่สามารถบอกได้ คุณนำศพของเธอใส่แอร์ล็อค พูดล่ำลาร่างไร้ชีวิตของอดีตคนรัก “ลาก่อน...ขอโทษ” ประตูแอร์ล็อคเปิดออกร่างที่ไร้ชีวิตล่องลอยออกไปกลายเป็นเพียงขยะอวกาศ

     2-0.

รัฐบาลประกาศรับสมัครบุคคลทั่วไปจำนวน 2 คนเพื่อไปยังดาวที่พวกเขาพึ่งค้นพบและไกลแสนไกลเพื่อจะไปสำรวจและตั้งถิ่นฐานแรก คุณมองหน้าหญิงสาวข้างกายสบตากันและรู้ทันทีว่าคุณกับเธอต้องเป็นสองคนนั้น คุณไม่รีรอที่จะกรอกใบสมัคร คุณวางแผนกันไว้ทั้งๆที่ไม่มีอะไรยืนยันว่าคุณจะได้ไป เช้าวันรุ่งขึ้นรัฐบาลประกาศรายชื่อ2ผู้โชคดี คุณตรวจสอบรายชื่อผ่านสมาร์ทโฟนของคุณ และคุณเป็นผู้โชคดีที่ได้ไป เธอดีใจเป็นอย่างมาก และระหว่างการเดินทางครั้งนี้จะมีเพียงแค่คุณกับหญิงสาวผู้เป็นที่รัก

                                                                                             3.

หลังจากเธอล่องลอยกลายเป็นขยะอวกาศ คุณเหลือเพียงตัวคนเดียวกับดรอยด์คนรับใช้หนึ่งตัว ดรอยด์ที่รูปลักษณ์ภายนอกไม่ต่างอะไรจากมนุษย์ทั่วไป เป็นดรอย์เพศชาย นัยน์ตาเขียวดั่งมรกต สีผิวขาวนวล ริมฝีปากอมชมพู มีเพียงสิ่งเดียวที่ทำให้ดรอยด์ต่างจากมนุษย์ ... ดรอยด์ไม่มีหัวใจและความรู้สึก

คุณเหม่อออกไปนอกหน้าต่างยานอวกาศ คุณไม่อาจมองเห็นสิ่งใดนอกจากจักวาลสีดำมืดมิดราวกับกำลังจะดูดกลืนคุณสู่ห้วงมืดและดวงดาวมากมายดั่งเม็ดทรายที่โรยลงบนผ้าใบสีดำ คุณได้แต่นึกคิดถึงว่าศพของเธอจะลอยไปที่แห่งใดของจักรวาลนี้ “คุณคิดถึงเธอไหม”ดรอยด์ถาม “ไม่แน่ใจ” คือสิ่งที่คุณตอบ “คุณมีชื่อไหมดรอยด์” ดรอยด์เงียบไปชั่วขณะ “ไม่มีครับ คุณอยากตั้งชื่อให้ผมไหม” ดรอยด์จ้องมองมาที่คุณ คุณเลี่ยงที่จะไม่ตอบคำถาม “ผมหิวแล้วช่วยทำอะไรให้กินหน่อย” ดรอยด์ตอบตกลงและเดินจากไป คุณรู้สึกบางอย่างที่อธิบายไม่ถูกคุณอยากตัดบทสนทนานี้ ความรู้สึกที่เหมือนดรอยด์ตัวนี้มีชีวิต คุณไม่เคยสัมผัสได้ถึงความรู้สึกนี้และไม่มีดรอยด์ตัวไหนมีความรู้สึก มันทำให้คุณตั้งขอสงสัยถึงสิ่งที่คุณรู้สึก ..

                                                                                1.

1 ปีหลังจากที่คุณออกมาจากโลก คุณยังคงลอยเคว้งอยู่กลางจักวาลอันมืดมิดและเงียบงัน

                                                                                1-5.

1 ปี 5 เดือนหลังจากหญิงสาวผู้ที่เป็นอดีตคนรักของคุณตายจากไป ด้วยอาการเรื้อรังที่เป็นตั้งแต่อยู่บนโลก คุณไม่คิดถึงเธอเลยแม้แต่น้อยหลังจากที่เธอตาย

                                                                                4.

คุณถอดกางเกงและหยิบลำลึงค์อุ่นๆของคุณออกมา คุณบอกดรอยด์ให้ช่วยสำเร็จความใคร่ด้วยปาก ดรอยด์ทำตามคำสั่งของคุณโดยไม่เอ่ยถามอะไรแม้แต่น้อย ดรอยด์ก้มตัวลง ยื่นหน้าแนบชิดลำลึงค์ของคุณ อ้าขากรรไกรออกค่อยๆยัดลำลึงค์ของคุณเข้าปากอย่างช้าๆ คุณสัมผัสใบหน้าของดรอยด์ไล่นิ้วจากหูลงไปยังคอ ดรอยด์เลียลำลึงค์ของคุณจนสุด คุณเร่งดรอยด์ให้ทำมันเร็วขึ้นไม่มีคำพูดจากดรอย์มีเพียงแค่การกระทำที่ไวขึ้นอย่างต่อเนื่องและคุณเสร็จ ... คุณคิดถึงอดีตคนรักของคุณครั้งแรกในรอบ 1 ปี 5 เดือน หลังจากเสร็จการร่วมรักโดยปาก คุณสังเกตแววตาดรอยด์เปลี่ยนไปทั้งความกลัว ความปิติ หรือแม้แต่ความสุข คุณไม่สามารถบอกได้ว่าแววตาหรือความรู้สึกที่คุณสัมผัสได้มันล้วนเป็นของจริงหรือไม่ และความรู้สึกของคุณก็เช่นกันมันจะไม่มีวันเหมือนเดิมอีกต่อไป ...

       4.1

ยานของคุณถูกติดต่อมาเพื่อให้กลับไปยังโลก คุณถามกลับไปยังรัฐบาลของคุณ แต่กลับไม่ได้รับการติดต่อกลับคุณจึงโปรแกรมจุดหมายปลายทางกลับไปยังโลก คุณร่วมรักกับดรอยด์ทางทวารหนักอีกหลายครั้ง

“นายรักฉันไหม” คุณถามดรอยด์

“ผมไม่รู้ ... ผมไม่รู้จักความรัก” ดรอยด์ตอบ

คุณไม่รู้เพราะอะไรคุณถึงถาม อาจจะเป็นเพราะคุณรักหุ่นดรอยด์ตัวนี้ ... และคุณพึ่งจะหลงรักสิ่งที่ไม่มีวันจะรู้จักความรัก ทุกสิ่งที่คุณคิดแววตาของดรอยด์เป็นเพียงเรื่องที่คุณคิดไปเองเพียงลำพัง การร่วมรักกับดรอยด์ของคุณไม่ต่างจากการที่คุณมีเซ็กส์กับตุ๊กตายาง คุณไม่ได้รับอะไรกลับมาเลยมีเพียงแต่ความใคร่ที่คุณได้ระบายออก คุณคิด

“ผมอาจจะรักคุณหรือไม่ได้รักก็ได้”  นั่นคือคำพูดที่ดรอดย์บอกคุณ และเป็นประโยคสุดท้ายที่คุณได้คุยกับดรอยด์

หลังจากนั้นคุณเก็บตัวในห้องไม่ได้ออกมา มีเซ็กส์กับดรอยด์หรือพูดคุยกับดรอยด์อีกเลย คุณรู้สึกปวดร้าวจนแทบไม่มีแรงเดินตลอดเวลาที่เดินทางกลับมายังโลกคุณได้แต่มองออกไปนอกหน้าต่างมองไปยังจักวาลที่กว้างใหญ่แต่ตัวคุณกลับมองสิ่งที่กว้างใหญ่ที่สุดเท่าที่คุณรู้จักจากห้องรูหนูเล็กๆในยานอวกาศ

                                                                               5.

                ยานคุณลงจอดยังพื้นโลกโดยสวัสดิภาพ คุณถูกรัฐบาลยกย่องดั่งฮีโร่ คุณถามถึงเหตุผลที่เรียกตัวกลับ รัฐบาลอธิบายว่าเกิดสงคราวโลกครั้งที่ 10 ขึ้น โดยมีการยิงอาวุธนิวเคลียร์ทำให้ทั้งประเทศของคุณกลายเป็น แผ่นดินสลัมขนาดใหญ่

                คุณถูกแยกกลับดรอยด์ดรอยต้องโดนไปตรวจสอบ ส่วนคุณกลับไปพักผ่อนที่บ้านจนกว่าจะมีอะไรคืบหน้า รถของรัฐบาลขับไปส่งคุณยังบ้าน ระหว่างทางคุณพบเห็นพื้นที่ที่คุณเคยผ่านเมื่อครั้งยังไม่ออกไปนอกโลกแต่ปัจจุบันกลับกลายเป็นสลัม มีการข่มขืนตามตรอกซอกซอย มีการจี้ปล้น ฆ่า รถยังขับต่อไปเรื่อยๆจนกระทั่งถึงหน้าบ้านของคุณ บ้านของคุณกับอดีตคนรักที่กลายเป็นเพียงขยะที่ลอยไร้ค่า ไม่มีใครนึกถึง ตลอดกาล

                                                                                6.

                ดรอยด์ถูกดึงการ์ดความจำที่บริเวณท้ายทอยออกเพื่อให้นักวิทยาศาสตร์ดูข้อมูลที่ดรอยด์พบเจอ แต่สิ่งที่นักวิทยาศาสตร์เจอกลับกลายเป็นภาพความทรงจำของดรอยด์ มีการร่วมรักแบบวิปริตเกิดขึ้นบ่อยครั้ง

                ในวันรุ่งขึ้นข่าวของคุณถูกตีพิมพ์ทุกหนังสือพิมพ์ “ฮีโร่จากการสำรวจอวกาศ ร่วมรักวิปริตกับหุ่นดรอยด์”

                                                                                7.

                คุณอมปากกระบอกปืนเข้าที่ปาก คุณมือสั่นที่จะลั่นไก คุณลังเล แต่คุณไม่มีเหตุผลที่จะอยู่ยังโลกนี้แล้ว

คุณลั่นไกปืน..ดับชีวิตตัวคุณเอง

0

คุณคิดถึงอดีตคนรัก คุณคิดถึงดรอยด์ คุณคิดถึงยานอวกาศ คุณคิดถึงดาวดวงที่กำลังไปแต่ไปไม่ถึง คุณกำลังคิดถึง

...

วินาทีสุดท้ายของชีวิต