กระเป๋าพารวย

            เมื่อโชคชะตากำหนดมาให้วิเวียนเป็นทาสผู้ต่ำต้อย  นางจึงพยายามทำทุกวิถีทางเพื่อที่จะโงหัวขึ้นมาจากโคลนตมนี้ให้ได้ หนทางแห่งความร่ำรวยมั่งคั่งไม่ได้ยากเย็นปานนั้น  การตัดเย็บกระเป๋าอย่างมืออาชีพคือทางออกหนึ่งของนาง!

            กิจการตระกูลโคลด์ขยายใหญ่โตขึ้น  อลาโน่ต้องการขยายสาขาไปต่างเมือง  เขามองหาลู่ทางสร้างโอกาสและเส้นสายทางธุรกิจ  เพื่อความมั่นคงทางการค้า  ความรุ่งโรจน์ของตระกูล รวมถึงชื่อเสียงและเงินทองอันเป็นที่เชิดหน้าเชิดตาตระกูลโคลด์ให้โด่งดังไปไกลแสนไกล  สมดังปณิธานของบรรพบุรุษผู้ล่วงลับซึ่งเขาได้ให้คำมั่นสัญญาไว้  อลาโน่จึงต้องการแต่งงานกับคาร่า…บุตรสาวคหบดีท้องถิ่นผู้ร่ำรวยอู้ฟู่เป็นภรรยา

            วิเวียนเองเมื่อทราบข่าวตอนแรกก็รู้สึกตกใจมากกับสิ่งที่เกิดขึ้น

            กิจการของตระกูลโคลด์เจริญรุ่งเรืองทุกวันนี้ได้  นางเองก็มีส่วนลงแรงลงสติปัญญาทุ่มเทไปมิใช่น้อย

            การบริหารธุรกิจการค้าให้ใหญ่โตนางก็ใช้ความรู้จากภพก่อนมาช่วยเหลือและแก้ปัญหา  ทั้งยังกำจัดอุปสรรคต่างๆนานาจนมลายสิ้น  จวบจนกระทั่งกิจการตระกูลโคลด์ใหญ่โตเท่าทุกวันนี้

            แต่อย่าลืมสิว่า…  นางก็เป็นเพียงข้าทาสบริวารผู้จงรักภักดีของเขาเท่านั้น  ศักดิ์ฐานะไม่อาจต่ำต้อยด้อยราคาไปมากกว่านี้แล้ว

            แต่ยังไงเสีย  นางก็ไม่ยอมจำนนต่อชะตากรรมแต่โดยดีหรอก!

            วิเวียนคนนี้จะไม่มีทางยอมแพ้ให้กับโชคชะตาที่อาจลงท้ายด้วยความรันทดสุดแสนอย่างเด็ดขาด!

            กิจการสามีของนางค้าขายผ้าทั้งผ้าหนังเทียมและผ้าทั่วไปด้วยมิใช่หรอกหรือ

            เศษผ้าเก่าเก็บในโกดังนั่นเล่าจะทำเช่นไร

            วิเวียนก้มหน้าปาดน้ำตาออกไป  สะบัดทิ้งความเศร้าระทมทุกข์สุดหยั่ง  จากนั้นตรงดิ่งเข้าห้องเก็บเศษผ้าของร้านค้าสามีนางอย่างกระปรี้กระเปร่า  ทุกก้าวเดินเต็มเปี่ยมไปด้วยความมุ่งมั่นไม่ยอมแพ้ต่อชะตา

            เศษผ้าสีสันสดใสต่างลวดลาย  นางมองพวกมันด้วยสายตาเป็นประกายวาววับ

            วิเวียนคนนี้จะร่ำรวยมีเงินทองเพื่อที่จะหาเลี้ยงตนเองให้ได้โดยไม่ต้องพึ่งพาผู้ชาย!

            นางจะเสกสรรกระเป๋าหนังเทียมอันสดใสสวยงามและน่าตื่นตาตื่นใจออกมาให้ได้

            วัสดุพร้อมแล้ว  ฝีมือมีแล้ว  เหลือแต่การเร่งลงมือทำเท่านั้น

            จะรอช้าอยู่ใย

            เขาจะทิ้งนางเมื่อไหร่ไม่รู้

            ทันใดนั้นเอง  นางพลันเปล่งถ้อยคำให้กำลังใจตนดังกึกก้องในใจถึงสามครั้งด้วยกัน!

            รวย!

            รวย!

            รวย!