ดวงดาวกับการอวยพร

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

“ นับได้ว่าดวงดาวคือสิ่งที่มนุษย์มักจะเชื่อเรื่องการขอพรมากๆ ”

แต่พวกคุณรู้มั้ย สิ่งที่ขอไป จะมีผู้พิทักษ์แห่งดวงดาวค่อยเฝ้ามองอยู่ตลอด เพียงแค่พวกคุณไม่รู้ว่า ผู้พิทักษ์ หรืเทพธิดาบนท้องฟ้า แต่พวกเขาไม่เคยเกียงไม่เคยทอดทิ้ง หากคำขอมันมากไป ก็ไม่สามารถจะให้ได้

“ ท่านยังทำตามคำขออีกหรือ? ”

เทพธิดาที่เป็นผู้รวมในการดูแลดวงดาวและคำอธิฐานในรอบนี้ก็เป็นเธออีกแล้ว ผู้พิทักษ์แห่งดวงดาว ทำไมถึงยังตอบรับคำขออีกล่ะ ทั้งที่บางคำขอมันเกินเยียวยาแล้วก็ตาม แต่ท่านผู้นี้ ในตอนนี้มนุษย์อาจจะคิดว่า การขอพรจากดวงดาวเป็นเรื่องงมงายไปเสียขนาดนี้ แต่ก็ไม่อยากทำให้คนนี้ต้องรู้สึกผิดหวังในมนุษย์

“ ท่านก็รู้นิ ว่าข้าน่ะรักและเอ็นดูพวกเขาแค่ไหน? ”

“ ถึงขั้นยอมให้หมดเลยหรือเพคะ? ”

คำพูดของเทพธิดาทำให้อีกฝ่ายชะงักไปเสียบ้าง แต่คำตอบของเธอก็เป็นเพียงแค่รอยยิ้มเรียบง่ายและไร้เดียงสาสุดๆไปเลยนิ? เธอคิดอะไรอยู่กันนะ? ไม่เห็นจะเข้าใจความคิดของเธอเลยแม้แต่น้อย ทำไมถึงได้รักมนุษย์เสียได้ขนานนี้กัน ทั้งที่ก็มีไม่ดี กับคนดีกันไปนี้ ฉันไม่เข้าใจความคิดเธอเลย ' แม้แต่น้อย '  ตั้งใจจะทำอะไรกันแน่

“ แต่ท่านก็รู้ดีนิว่าข้าคิดอย่างไรกับมนุษย์ ”

“ ไม่อยากคิดเลยว่าจะทำได้ขนาดนี้จริงๆนะ เห้อ ”

เทพธิดาได้ถอนหายใจเฮือกใหญ่ ก่อนจะทำตัวไม่พึงพอใจกับคำตอบของอีกฝ่าย แต่ก็ไม่ผิดหรอกที่จะคิดแบบนั้น เพราะพวกเราล้วนรักมนุษย์ ไม่เคยเกียง ไม่เคยเถียง แต่ก็ไม่ใช่กับโลกอีกด้านของพวกเราหรอกนะ พวกเราไม่คิดแบบนั้น เขาเกลียดช่างมนุษย์ ทั้งความแค้น ความทุกข์ใจที่เครียดแค้น จากการกระทำของมนุษย์ พวกเราทุกคนรู้กันดี ในแต่ละฐานะ ทั้ง พระเจ้า เทพธิดา ผู้พิทักษ์ มนุษย์ ปีศาจ ยมทูต ยมบาล  พวกเราต่างรู้ แต่เลือกฟังข้างเดียว เลือกที่จะปิดตาข้างเดียว ไม่ฟังความเห็นกัน เพราะพวกเราไม่เหมือนกัน  เพราะงั้น เลยเลือกทางที่แตกต่าง

“ อิซึมิ? ฟังอยู่หรือเปล่าเพคะ? ”

เสียงของผู้พิทักษ์ได้เอ่ยขึ้นเพื่อเรียกสติ คนที่เป็นผู้รวมงานกับดวงดาว ก็ยังแอบสงสัยในทุกครั้งทั้งที่คนตรงหน้าเป็นผู้พิทักษ์แห่งดวงดาว แต่กลับเป็นถึง ‘ องค์ชายลำดับที่2 ’ ของคนบนฟ้าแห่งนี้เลยนะ! ไหงได้มาทำไรแบบนี้กับเขาได้ล่ะเนี่ย

“ สงสัยหรอว่าองค์ชายลำดับที่2 มาเป็นผู้พิทักษ์?  ”

ตัวของเทพธิดาได้ชะงักไป นี้รู้หรอทำไมถึงรู้ได้ล่ะ ทั้งที่ไม่พูดออกไปแท้ๆ?

“ ข้ารู้น่ะ ว่าทุกคนคิดยังไงกับข้าบ้าง ทั้งที่ควรรอสืบต่อ เพราะได้ข่าวว่าพี่ชายข้าจะสละบัลลัง แต่ข้าขอผ่านดีกว่า ”

“ น่าแปลกเสียนะครับ? อุ๊ป-- ”

“ คุยกับข้าอย่างเช่นเพื่อนคนนึงก็ได้ ตอนนี้ข้าเป็นผู้พิทักษ์แห่งดวงดาว ”

นานๆทีจะเห็นคนมีเชื้อสายราชวงศ์ พูดอะไรแนวๆนี้เลยแฮะ เดิมทีจะมีบุคลิกที่หยิ่งยโส เย็นชา ไม่ค่อยแคร์คนอื่นเท่าไหร่นัก แต่มาเจอคนๆนี้ ดูแตกต่างกันโดยสิ้นเชิงที่เชื่อมาทั้งหมด แต่ก็ไม่กล้าที่จะประพฤติอีปกฝ่ายดังเพื่อนคนนึง เพราะอีกคนเป็นถึงราชวงศ์ แต่ถ้าดูดีๆ เขาก็แค่เด็กขี้เหงาคนนึง ที่ไม่มีใครกล้าเป็นเพื่อนด้วยสินะ?

“ ข้า อิซึมิ ”

“ รู้แล้วล่ะ ข้าชื่อสมาย ”

ชื่อสมายหรอ? น่าแปลกที่ราชวงศ์จะมีชื่อที่สามัญชนสุดๆ แน่ใจนะว่าชื่อ?

“ จริงๆ…นั่นข้าตั้งเองน่ะ ชื่อจริงๆข้าชื่อ โคโกโร แต่เรียกสมายดีกว่านะ ~☆ ”

‘ น่าสงสาร ’ สิ่งแรกที่แว็บแรกเข้ามาในหัว ถึงไม่รู้หรอกว่าชีวิตในวังจะเป็นยังไง แต่การที่พูดแบบนั้นน่ะ มันทำให้นึกถึงผู้พิทักษ์คนเก่าเสียอย่างงั้น เธอคนนั้นก็เคยพูดเช่นนั้น…. แบบเดียวกับ ‘ องค์ชาย ’ พูดเป๊ะ

“ ทำไมอยากรู้ชื่อข้าล่ะคะ?! ”

“ อะ จริงๆชื่อข้าก็ตรงตัวกับดาวนะ ”

“ จริงๆข้าคือผู้หญิงธรรมดา  ชื่อข้าคือ ไดอาน่า ”

“ พวกเราคงไม่ได้เจอกันแล้วนะ…. เพราะข้าน่ะ…โดนเนรเทศออกจากที่นี่เสียแล้ว ขอโทษนะ ”

อะ นึกถึงอีกแล้ว… ทำไมต้องนึกถึงด้วยนะ? ไม่เห็นเข้าใจ …คิดถึงเธอคนนั้นจังนะ คนที่ควบคุมงานได้บนวงจรดวงดาว ทั้งคำขอ ทั้งรอยยิ้มทั้งเสียงหัวเราะ น้ำเสียงที่อ่อนโยน พูดคุยกับเหล่าดวงดาวดังเพื่อนคนนึง อะ คนๆนี้ก็ไม่ต่างไรกันกับเธอคนนั้นเลย ความกังวล ความหวาดกลัว  ความเหงา

“ คุณสมาย? รู้จักผู้พิทักษ์คนก่อนไหมครับ? ”

“ คนก่อน คุณไดอาน่าสินะ เธอโดนเนรเทศไปแล้วแล้ว แต่อยู่ไม่ไกลหรอก ”

“ งั้นหรอ…. คงสบายดีสินะ ”

“ นายดูเป็นห่วงจัง ”

เทพธิดาก็ได้ยิ้มออกมาเล็กน้อยก่อนจะสายหัวเบาๆ 

“ ผมแค่สงสัยน่ะ เพราะเธอดูเสียใจมากๆน่ะครับ ”

ผู้พิทักษ์เองก็ก้มหน้าลงพร้อมลูบหัวเหล่าดวงดาว คงเศร้ามากสินะ การสูญเสียในครั้งนั่นน่ะ ฉันเข้าใจมันดีเลย เพราะมนุษย์ หรือแม้ เทพธิดา เทวดา ก็มากจะมีจุดที่ถูกเนรเทศออกจากที่เกิดมากันมั้งแหละ…..

“ อิซึมิซัง คงคิดถึงบุคคลที่สูญเสียไปสินะ ผมเองก็เหมือนกันนะ…..คิดถึงเธอคนนั้น….”

องค์ชายลำดับที่2ได้พูดขึ้นราวกับว่ากำลังกล่าวถึงคนๆเดียวดัน แต่แม้….มีไม่กี่คนที่ยิ้มเก่งได้เท่าเธอคนนั้นหรอก….

'เมื่อไหร่จะได้เจอกันนะ?'

-TBC-